2,794 matches
-
nu este decât bun simț și judecată sănătoasă" Stanislas Leczinski, regele Poloniei, 1763. Mașinile rulau către nord, în lungul străzilor pustii. Gosseyn băgase de seamă că erau două înainte și trei înapoia lor. Le vedea siluetele negre și mobile prin parbriz și în retrovizor. Patricia Hardie se afla într-una din ele; dar, cu toate eforturile sale, nu reuși s-o distingă. Dar asta n-avea nici o importanță. Își examinase răpitorii și bănuielile lui se precizau: nu erau gangsteri. Se adresă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
abia atingeau pedalele, dar asta nu te-a împiedicat să te plimbi prin lume pentru o oră și jumătate. De atunci, în fiecare amiază, după școală veneai să conduci mașina. Cuprindeai cu mâinile volanul, iar ochii tăi erau concentrați asupra parbrizului și nu vedeai cum dispărea râul. Tu hoinăreai pe străzi cu viteză maximă, nu era nevoie să oprești la nici o benzinărie, căci roțile se învârteau la nesfârșit în mâl; însă peisajele treceau prin fața geamurilor de parcă ai fi parcurs sute de
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
din toate părțile, tunete și fulgere Înfricoșătoare, apoi, din nori, a pornit prăpădul. Autoturismul Înainta de parcă ar fi fost Împins, nu tractat, de motor. Momentul Îi surprinsese, pe cei doi, fără ștergătoarele, atât de necesare, În astfel de Împrejurări, pe parbrizul oricărei mașini ce se află În mers. Tocmai când se gândi să oprească, pentru a pune ștergătoarele, Michi Olovinaru observă că un om traversează șoseaua. Nu mai apucă să pună frâna. Mașina, lovindu-l În plin,Îl Împinse, parcă, vreo
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
ascuns-o în stuf, și-a luat vioara și arcușul și a plecat... * Un nor de fluturi a blocat într-o după amiază zeci de automobile pe o șosea, în apropiere de Padova. Mii de fluturi s-au lipit de parbrizele mașinilor, care au trebuit să oprească în așteptarea ajutoarelor. Unități de pompieri și carabinieri, trimise la fața locului, au restabilit circu lația. 8. Timpul cerut de scriitură nu coincide cu durata celor relatate aici. Ele se derulau între extreme, fie
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
Era 10 noiembrie 19.., o după-amiază liniștită cu soare blând ale cărui raze călduțe băteau în parbrizul trabantului unei tinere care conducea visătoare în drum spre Târnăveni, neputându-și explica temerea care o cuprinse. Încă înainte de a pleca de acasă încerca să și-o ascundă amintindu- și un episod din anii ei de studenție, căruia-i zâmbea
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
Să nu ne prindă poliția, c-aveam numai poliție în cartier, acolo. Cum ați început să furați? Când m-am mutat aici-șa, în comuna Jilava, ai mei nu muncea nicăieri. Le era lene. Și eu, pe la paișpe ani, spălam la parbrize, în Peco. Am spălat azi, am spălat mâine... În ’90 ne-am mutat din comuna Gonacea, județul Giurgiu. Și m-a luat niște băieți mai mari, m-a văzut că sunt muncitor, caut de bani, duceam acasă, le cumpăram ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
așa, nu prea mă băga în seamă. „Ce, băgăm pe jegosul ăla? Pe amărâtul ăla?“ Am avut ambiție și stai că-mi fac eu bani! Și-am muncit timp de doi ani de zile, furat, în șantier de sărbători spălatul parbrizelor... de la un furat de Paști. Exact de Înălțare. Am furat un butoi de 220 cu d-aia de spălat, soluție d-asta, vopsea d-asta. Îl dai ca varul pe pereți... așa... Am uitat cum se numește. Și furam tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
îmi trebuie patru roți de teveu sau patru roți de tractor. Sau patru de Dacie, patru de Trabant. Și Trabantu-l puneam pe sticle de lapte în parcare. Roți... și luam să-și facă omul căruță mică. (Asistența râde.) Cum luați parbrizele? Tăiam kederul. Scoteam kederul. Din față, de cauciuc. Ăla-l scoteam. Și portbagajul... mă lăsam o dată pe el și trăgeam o dată cu forța. Sau mă suiam, ca să iau casetofonul, pe capotă. Și săream în călcâie exact pe mijlocu’ la capotă. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
De multe ori, îți lua ceasul de lângă noptieră, de lângă pat. Tu dormeai acolo și el intra, pac! Ăștia erau hoții care erau, spărgătorii de seifuri, de bănci, de astea... Dar ăștia, ce? Au luat o piatră, au dat într-un parbriz și gata. Vin aicea și-l vezi: Viceroy, nesuri, salamuri de Sibiu. Asta. Infractor mare, ăsta! Și el, când colo, e vai și vai... Sau stau și mă uit... Eu sunt cu escrocherie! Un escroc, cândva, pe vremea noastră, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
cu prietenele, așa cum fac toate dacă nu le supraveghezi îndeaproape? Lui Mma Ramotswe îi era limpede că menajera profita cu nerușinare de bunăvoința domnului J.L.B. Matekoni. Celelalte camere, deși aveau paturi, erau ticsite cu cutii pline de bujii, ștergătoare de parbriz și alte piese de schimb. Cât despre bucătărie, și aceasta, deși curată, era practic goală, avea doar două oale, câteva farfurii albe, emailate, și o tăviță de tacâmuri. — Menajera trebuie să-mi și gătească, spuse domnul J.L.B. Matekoni. Îmi pregătește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
a lungul propriului trotuar. De celălalt, nici urmă. Prietenia noastră este una igienică. Aș putea să-ți spun, Angela, că umbrele stâlpilor electrici păreau să cadă peste mine ca niște păsări moarte, iar în căderea aceea vedeam prăvălindu-se pe parbriz tot ceea ce nu aveam, și aș putea să-ți spun că în timp ce conduceam cu mare viteză și umbrele cădeau tot mai repede, urca în mine dorința să umplu acest gol cu orice. Aș putea să-ți spun multe lucruri care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
cină, părinții Elsei au plecat și eu am pornit-o imediat după ei. Elsa mă rugase să-i însoțesc până la primele lumini ale orașului. Socrul meu conducea încet pe străzile întunecate pe care nu le cunoștea prea bine. Observam prin parbriz cele două capete nemișcate, mute. La ce se gândeau? Poate la moarte, nu-i greu să te gândești la moarte duminică seara. Sau la viață, la ceva de cumpărat, de mâncat. La viața aceea care spre sfârșit devine doar voracitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
aici, agățată de mine, de patul nostru, nu, nu vei pleca în toiul nopții, n-o vei face, nu vei risca, pentru că s-ar putea să nu-mi fie dor de tine, iar tu ești o femeie prudentă. Ștergătorul de parbriz este oprit. Pe geam e o perdea de murdărie, un văl tulbure care ne separă de lume. În mașină se simte mirosul mașinii, al covorașelor, al pielii de pe scaune care în dimineața asta este mai întinsă și foșnește la fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
fustă înflorată terminată în talie un un elastic negru lat și un balon de bumbac țeapăn. Are o cruce pe piept, o cruce argintată atârnată de un lanț subțire. O duce în gură în timp ce privește lumea neclară care, văzută prin parbriz, pare atât de departe. Puțin mai înainte am întrebat-o dacă nu-i este frig fără ciorapi, mi-a spus că nu, că nu-i este niciodată frig. Și-a prins părul cu o grămadă de agrafe din metal smălțuit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
dă-mi o secure, îți voi da capul unui bărbat care te iubește. Să plecăm de aici. Și i-o spuneam fiului nostru, Angela. O mică frunză roșie căzuse fără zgomot pe geamul mașinii și rămăsese lipită lângă ștergătorul de parbriz. O frunză roșie, cu nervurile subțiri, poate prima din toamnă, căzuse pentru noi. M-am așezat la volan și am plecat, departe de clinică. Ne-am oprit într-unul din primele sate de la porțile orașului, în nord, unde peisajul se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
culoarea untului. Lângă acea barză maiestuoasă mă simțeam o rățușcă urâtă pe o baltă fără apă. Îmi înfundam capul în trafic, în prezent, căutam o pernă pe care să-mi așez gândurile. Italia era acolo, se plimba ca ștergătorul de parbriz. Îmi aminteam cuvintele ei. Vorbea puțin, dar puținul pe care îl spunea apărea pe buzele ei ca și cum ar fi făcut o lungă călătorie în gânduri, în suflet. — Este băiat, sunt sigură. O spusese fără solemnitate, pentru că era ceea ce simțea, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
Ochii îi străluceau de parcă uitase să stingă lumina în plină zi. Pe cap avea un fes tricotat, verzuliu. Se juca cu cesulețul-breloc atârnat de plafonieră. Îi dădea un bobârnac ușor și urmărea cum cesulețul se zbate, dând parcă să atingă parbrizul. Mormăi amuzat, pe jumătate întors spre șoferul care îl urmărea nehotărât ce să-i facă: - Până trece coloana. Apoi pornim. Coloana se scurgea, într-adevăr, în capătul străzii. Femeia coborâtă din taxi. Încerca și ea să urmărească goana mașinilor. Înălțată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
carne pentru week-end. O călugăriță împietrită de săptămâni cu cartonașul atârnat pe piept pe care scria: Ajutați Ostașii Domnului își aruncă rasa întunecată și, urcându-se la volanul unui Peugeot decapotabil, numai în lenjeria dantelată, prinse cartonașul cu ventuze pe parbriz și scrise pe verso cu marker-ul: O sută de parai, meniu complet! Mama a căzut din brațele Mioarei, pentru că tânăra decanta în pahare gradate un cocktail din abnegația (strânsă în sticluțe etanșate) pentru Mama, pastile de dragoste roșie, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
studenții coborau timizi și-și aruncau privirile spre cer, care se sprijinea chiar pe acoperișul sub care scria Gara Brăila; taxi-urile, din cauza cerului jos, nu-și mai prinseseră firmele luminoase pe capotă, ci pe bord, cu scrisul vizibil prin parbriz și de pe Lună. Într-o clipă înțelegeau în ce cuhne opriseră și, cercetând cu atenție panoul electronic, mergeau hotărâți la casă și-și cumpărau bilet de întoarcere. Chiar dacă următorul tren era programat peste o săptămână, ei așteptau. Toate violurile, crimele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
meticulos și își adună într-un geamantan de lemn, nesperat de multe lucruri, dar atât de necesare pentru un drum nesperat de lung. Luă manivela autocamionului marca Molotov de sub pat și poza Satelitului de sub pernă, o fixă cu ventuze pe parbriz, ca să știe pentru cine va străbate Rusia, pentru nemernicul singuratic, dar cel mai vesel porc viril din câte avusese neamul acela solar, românii. Și după 300 de rotații de manivelă, motorul Molotov-ului începu să fornăie, apoi să toarcă înfundat, zgâlțâind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
văzuse asta de zeci de ori, până atunci. Adam certărețul, Adam pocăitul, Adam raționalul, Adam cel care nega totul. Și în tot acest timp, fratele lui ieșea întotdeauna pozitiv la teste. De fiecare dată. O lumină portocalie se aprinse pe parbriz. Se termina benzina. Văzu o stație în față. — Trebuie să pun benzină. — Bine. Eu trebuie să mă duc la toaletă. — Rămâi în mașină. — Trebuie să mă duc, omule. Stai dracului în mașină. Josh trase lângă pompă și coborî. Stai undeva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
rog. Da. Sunt Casey. Porniră împreună spre intrarea în școală. Când ajunseră la arcada de la intrare, Alex văzu ambulanța. — Ați adus o ambulanță? întrebă ea. — Nu, Dumnezeule. N-am idee ce e cu ea, spuse femeia, după care arătă spre parbriz. Se pare că șoferul își ia prânzul. Alex văzu prin parbriz un bărbat solid, cu un cioc negru, molfăind un sandviș. Se oprise lângă școală doar ca să-și ia prânzul? Ceva nu părea în regulă. Dar nu putea să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
ajunseră la arcada de la intrare, Alex văzu ambulanța. — Ați adus o ambulanță? întrebă ea. — Nu, Dumnezeule. N-am idee ce e cu ea, spuse femeia, după care arătă spre parbriz. Se pare că șoferul își ia prânzul. Alex văzu prin parbriz un bărbat solid, cu un cioc negru, molfăind un sandviș. Se oprise lângă școală doar ca să-și ia prânzul? Ceva nu părea în regulă. Dar nu putea să-și dea seama ce. — Dr. Hughes? Sunt Casey. Da, sunt aici, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
reuși să se ridice și o luă la fugă pe aleea celei mai apropiate case. Se urcă într-o mașină parcată pe alee. Dave îl urmări. Billy închise portiera și o încuie chiar în clipa în care Dave ateriză pe parbriz. Alunecă pe suprafața capotei, uitându-se în interior. Billy ridică din nou arma, dar era prea zguduit și îngrozit ca să tragă. Dave coborî pe partea din dreapta a mașinii, încercă ușa, trăgând de portieră de mai multe ori. Billy îl privea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
care Închide În grabă caietul și se ridică În picioare , apropiindu-se de ușa deschisă a magherniței, timp În care polițistul Își mișcă mâna În care ține micul obiect metalic ce luminează, rotindu-l cu mișcări repezi, ca și când ar spăla parbrizul unei mașini. Lătratul câinelui lui Ben se aude ca de pe fundul unei fântâni. Și, deci a murit, boschetarul cu care Împărțeai șandramaua. Chiar așa, din senin? Nu cumva i-ai făcut de petrecanie?,, Antoniu se Întreabă cum și de unde a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]