3,534 matches
-
plutitoare deasupra lui ca să facă să pară că sculptura mea a fost de vină. „Opera de artă o ia razna.“ „Creatoarea nefericită spune: «De la bun început a avut o personalitate puternică. Nu o puteam stăpâni în nici un fel».“ Aproape am scuipat pe jos de nervi. —Aiurea! Am terminat berea și mi-am șters buzele. — Doamne, sunt extrem de enervată, am spus cu patimă. Ieri toată lumea se uita la mine cu ură, crezând că sunt genul de femeiușcă proastă care nu a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
metrou. Având abonament, îmi puteam permite să rămân mai în spate, lăsându-i destul timp pentru a-și cumpăra bilet și a-l introduce în aparat. M-am îndreptat către aceeași intrare și mi-am introdus cartela. Mașinăria prăpădită a scuipat-o înapoi disprețuitor. Impacientată, am încercat din nou, însă cu același rezultat. Încercând să rămân calmă, am îndreptat cartela și am încercat iarăși, adăugând ceva înjurături. Într-un final, mașinăria s-a îndurat să mă lase să trec. I-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
putea Împușca acolo, pe loc - cine să-l tragă la răspundere? Tot ai lui, Înșlepcații, Înnaganații? Cei care-l dezvățaseră de tot ce Învățase la școala comunală de la Mana și-l Învățaseră, la școala comunistă de dincolo de Nistru cum să scuipe pe om, pe adevăr, pe orice? Aveam În față, nu un străin - mai rău: un Înstrăinat; Îl cunoșteam, dar nu mai era valabil ce cunoșteam eu... Fusese un băiat dezghețat, cam bătrânicios, dar așa-i când ai o mulțime de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
-ntoarcem. Scot furculița și zic, cu glasul meu cel mai gros: - Nu te teme! Ești cu mine - când Îi dau eu una cu cuțitul...Și uite că Schilodul, auzind de cuțit și de mine, care dau cu el În el, scuipă din gură paiul pe care-l tot sugea, Începe să fluiere numai așa, ocolește stiva, dispare. Mama Însă tot nu vrea să se urnească; că ea vrea Înapoi, la oameni, În râpă. E rândul meu să mă supăr, s-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
știe ea - vreau să-mi arate chestii? Oftez și spun că mai bine ne-am Întrece la ceva bun, nu la ce zice ea - să ne-ntrecem la ceva frumos de tot - la fugă, la aruncat, la cățărat; sau la scuipat - ia să vedem: care stuchește mai departe și mai departe? Îi fac pe dată o probă, ea se strâmbă, zice că-i urât. Atunci la pipi - cine se pipilează mai departe și mai...? Ea zice că asta-i și mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
să zicem: Mașa)? Ori pentru că era bălană: părul galben-galben și ochi albaștri ca floarea inului...? Nu știu dacă din pricina ochilor de in, dar Bălana e mereu speriată; o sperii din nimica toată; tresare la cel mai neînsemnat zgomot și-și scuipă În sân. Apoi Își face cruce. Are fuste frumoase, Înflorate, barijuri la fel, pline de flori vesele. Dar mai ales are ciuboțele roșii cu toc Înalt. E hoholiță de pe la Mitoc de aceea vorbește limba noastră de parc-ar cânta-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
și zile, până să-mi aduc aminte că eu nu mănânc. - Nu mănânc!, zic, În sfârșit. - Da di ci tu nu mănânci?, mă Întreabă cântând, Bălana. - Așa, că nu vreau! Și, dacă nu mănânc, mor! - Oi!, se sperie Bălana, cumplit. Scuipă-n sân, Îi trage la cruci - Încearcă să mă ia cu binișorul - m-aș lăsa cu dragă inimă: e așa de bălană și de ochioasă și de mângâioasă la auz... Și atât de bine miroase - altfel decât Tecla, decât toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
Dacă tu frumos mănânci, eu cânticel frumos cânt ție... - Nu vreau cânticel, zic. Vreau să nu mănânc și să mor. Și, dacă eu mor, mama te bate pe tine și afară te dă - pe tine! Bălana Își face cruci, Își scuipă În sân. Apoi caută, caută, cu albastrul rotund al inului: că ea Îmi dă mergelele ei! - n-am nevoie de mărgele, sunt băiat; atunci ea Îmi dă mie cnijca ei de rugăciuni - nu, am eu o carte mai frumoasă, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
sunt băiat; atunci ea Îmi dă mie cnijca ei de rugăciuni - nu, am eu o carte mai frumoasă, cu icoanele În culori... - Atunci ce vriei? Ce să-ți dau, ca să mănânci, tu? - Ciuboțelele roșii!, zic. Bălana trage un: Oi!, speriat-Înveselit, scuipă-n sân, face cruci... Cum să-mi dea ciuboțelele? Dar e iarnă, e frig, cu ce se-ncalță ea când iese după lemne, după apă, la dugheană...? Ciuboțelele - dar ce să fac eu cu ele, sunt prea mari pentru piciorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
roșii, dacă nu vrea să mor... Ea se dezbracă și plânge. Când plânge mai cu foc, o podidește râsul: - Dar tu copil ești, cu ce-o să șăzi cu mine? - Cu ce se șede, zic și-i arăt cu ce. Ea scuipă de trei ori peste sânii goi și destul de dolofani (ai Teclei erau mai mititei și mai Întunecați) și-și face cruce peste crucița de la gât. Și plânge. Și râde. Așa că o ducem bine. Trăim bine de tot, o ținem Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
nu mi-e ușor să accept că trufanda Înseamnă ceva, chimirgele altceva, iar Împreună zise nu dădea un... amestec Între cele două. Dar așa Îi zicea el... mămăligii pe care o frământa, Îndelung, sufla peste ea, În cruce, mai și scuipa - și iar o lua la frământat... La urma urmei, dacă pescuitul avea, pentru mine, o taină, acea taină era chiar... trufandaua-chimirgeaua: după cum nu știam ce anume mai pune moș Iacob În mămăligă ( În afară de stuchit), tot așa pescuitul cu undița era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
iștea di Măneni... - Ce-au mai făcut Mănenii-iștea?, o Întreabă mama, indiferentă. - I-o luat tătului-tăt... - Cui?, Întreabă mama. - ... o lăsat-o-n chel’cica goală... - Pe cine, femeia lui Dumnezeu?!, ridică mama tonul. Mătușa Domnica s-a speriat. Își scuipă de trei ori În sân - apoi: - Pe-o fetișoară. Că de-amu ne trimăt și fetișoare, păgânii! - Cine trimite, ce? - mama tot nu Înțelege (las’ că nici eu). - Păgânii iștea di Ruș’! De-amu leagă-n harașuta lor șî fetișoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
de alături, vâram În poloboc chișca - nici prea mult, să nu stârnesc drojdia, nici prea puțin, să nu trag aer sugeam o dată, de două ori; a treia, ca-n poveste, era cea bună: venea vinul - Îl Îndreptam spre brăcace, apoi scuipam, o dată, de două, de trei ori: rămasul În gură nu-mi plăcea: era acru - Îmi plăcea că-i plăcea lui Moș Iacob. Umpleam brăcacea, vărsam Înapoi În poloboc ce rămăsese pe chișcă, scoteam mațul, băteam vrana la loc. Urcam la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
am abătut eu pe năvălitorul meu prieten mai mare, «femeia de sub el nu plângea, nu se plângea, ba chiar cu drag Îi zicea, când Îi zicea: Varvarule! - de ce?» Când ai să mai crești, ai să afli», m-a asigurat prietenul, scuipând printre dinți. «Fumeia-i fumeie: -i place să fie oleacă izghită, bușită, blenduită; nu zice nu, dac-o sparii on chic, o răpezi - ba chiar de-o răpești, cum se zice, când furi fata; și-o năvălești, așa, de-a călare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
Pun rămășag că sora mea te-a luat, domnule detectiv, drept o bucățică picantă, să-i meargă la bere. — Și care au fost rezultatele investigațiilor tale ? — Păi n-au fost. Întorcîndu-se spre ghereta paznicului, scoase vîrful albicios al limbii și scuipă. Saliva descrise un arc larg de cerc și ateriză pe o mașină vecină. — Bătrînelul, spuse el, s-a zăvorit aici de bunăvoie de vreo jumătate de an, dar dacă intri În vorbă cu el, Îți dai seama cît e de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
de lanterne roșii În fiecare seară... Ce-ai zice de niște rămen ? Sau cîrnați ? Ți-ar pica bine un saké cald ? — Nu te mi amăgi! Scopul cîrnatului nu este doar umplerea mațelor, spuse cel mai În vîrstă dregîndu-și glasul și scuipind. Ce-i mai bun de vînzare e dincolo de tejghea... Știi ce se află dincolo de despărțitura din autobuz ? Un dispozitiv fantastic... o pernă de șezut cu o gaură În mijloc... — De ce? De ce să aibă perna gaură? Întrebă cel tînăr șugubăț, lăsîndu-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
brusc și alunecă sub șezutul individului de parcă era prinsă de el. Acolo e Înghesuială mare... și nu te poți lăsa În jos. Așa că-i zice pernă și nu saltea. — E o gaură ieftină, dar Înghite bani... Cel mai În vîrstă scuipă parcă aceste din urmă cuvinte și se Întoarse să se apuce iar de treabă, iar cel tînăr porni, indiferent, În urma lui. Bătură palma și mănușile lor de lucru, pline de noroi și de ulei, păreau bucăți de cauciuc uzat. — Ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
-ți intre o muscă în ochi? C.S.: Aaaaaa... mie mi-a intrat una în gură odată. În live. (râsete generale) Era mică, e adevărat, dar a trebuit să o înghit pentru că vorbeam în live și n-aveam cum s-o scuip. E.Z.: Bine, bine, o înghiți și mergi mai departe, dar când îți intră o musculiță din aia mică în ochi și ai un ochi cu care nu mai vezi și încerci să nu clipești ca să nu pară că ești nebun
TRANSMISIUNEA ÎN DIRECT by ANA-MARIA NEAGU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/861_a_1560]
-
te enervează. Doar așa vom supraviețui! Dacă ajungem la o sută, le publicăm împreună, iar Poșta Română se va privatiza și ne va da un premiu. Cadență! Mirel 21 noiembrie 2005 București: - stații de măsurarea poluării inutile; - pumni în barbă; - scuipat în fața „fraierului“; - televiziuni private; - private privatizate cu țigănci la intrare ce întreabă autoritar „te piși sau te caci?“; - posturi pirat de manele; - excremente de câine (am început să-i hrănim occidental, cu boabe chimice). Căcățelul canin se lipește de trotuar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
seminariile lor academice, de doi bani, fie pentru că guvernele vestice nu vor mai fi dispuse să arunce găleți de bani... pentru ce? Pentru ca steagurile țărilor lor să fie arse în piețe publice și ambasadele incendiate? Pentru a fi urât și scuipat în față, dacă nu chiar linșat? Codruț 17 februarie 2006 Enervantă este rutina zilnică. Mă întreb dacă orice rutină este detestabilă. Probabil că există și o rutină a nobilimii, a oamenilor bogați și importanți, care se complac într-o rutină
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
uitând în schimb să înființăm mecanismele de recuperare a tone și tone de hârtie care sunt aruncate inutil pe apa sâmbetei. - Scuipatul pe stradă. Sunt banal, știu... dar este vorba de banalitatea răului, a mojiciei și a mitocăniei, Codruț! Se scuipă cu aplicație, printre dinți, pe pantofii trecătorilor, în praful infect al acestui oraș, unde este atât de greu să trăiești. Am impresia că tot ce-ți scriu este inutil, că nu servește la nimic... Mirel 24 mai 2006 Îți scriu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
la fiecare 15 minute de expunere la soare... P.S. 1. Cum se numește scriitorul național al Bulgariei 2. Prin câte țări își plimbă Stasiuk rucsacul 3. Enumerați viciile lui Ion Barbu (considerăm vicii cele la auzul enunțării cărora bunica dvs. scuipă în sân) 4. Enumerați titlurile a trei poeme de tinerețe aparținând lui Eminescu, neprezentate în vreun manual școlar (alternativ au ba) Lada de bere promisă celui ce va ghici ocupația eroului din ultimul roman al lui John Cheever se reportează
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2196_a_3521]
-
examenele de astăzi nu mai decurg la fel. DISPLAY Creioane și Photoshop Diana SOARE Femeile lui au, toate, părul lung și, când nu dansează ademenitor, se ascund în copaci, printre frunze, într-un de-a v-ați ascunselea ielesc, și scuipă flori și fluturi. Oamenii nu mai locuiesc în orașe, iar măștile de gaze sunt accesorii trendy într-o lume în care trăiește un singur dragon. Lumea lui Markku Metso a ieșit dintr-un sertar, a crescut mare cât să ajungă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2196_a_3521]
-
se trage. Altfel, cum naiba, bloc nou din ’85 să stea la cheremul primului seism? Când s-au mutat cele trei babe la parter, nimeni nu mai știe, sau se teme să știe. Fumează în fața ușii de la intrare și te scuipă dacă nu le place mecla ta. Aia cea mai bătrână se zice că a omorât în bătaie o tarabagioaică, pe care a acuzat-o de furt la cântar. În realitate, ele fură zilnic din piață, iar dacă vreun țigan nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2196_a_3521]
-
de prietenie ciudată, stând zilnic la coadă la chioșcul școlii. Două școlărițe fără încredere în ele, nefericite, pierdute, care căutau dragostea într-o lume secretă a batoanelor Mars și Twix. Celeste îi făcea viața un iad lui Emily. Odată a scuipat pe un scaun și a obligat-o pe Emily să se așeze. Altă dată a lovit-o peste pulpă într-un meci de hochei, pretinzând că a fost un accident. Mi-era prea frică să-i iau apărarea lui Emily
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]