30,395 matches
-
un singur om și se Întâmplă ciudățenia. Marele maestru al templierilor pune să se bareze calea, În așa fel Încât În cetate să intre numai oamenii lui. Gurile rele spun că procedează așa pentru ca jaful să Îmbogățească numai Templul, binevoitorii sugerează că, temându-se de o capcană, voia să-i trimită Înainte, În recunoaștere, pe vajnicii săi oșteni. În orice caz, eu nu i-aș da ăstuia să conducă o școală de război, pentru că patruzeci de templieri străbat orașul cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Se poate oare domni În aceste condiții? Dacă nu-i poți Înfrânge, unește-te cu ei. Filip ceru să fie făcut templier onorific. Răspuns negativ. Ofensă pe care un rege nu o uită cu una, cu două. Atunci el Îi sugeră papei să-i unifice pe Templieri și pe Ospitalieri și să pună noul ordin sub controlul unuia dintre fiii săi. Marele maestru al Templului, Jacques de Molay, sosi cu mare pompă din Cipru, unde-și avea acum reședința ca un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Își asumă cu orgoliu natura lor de relapsi. Sunt cei care se disociază de infama comedie a procesului. Prin urmare, se vorbește aici de cavalerii din Provins, relapsi, gata pentru ce anume? Puținele litere pe care le avem la dispoziție sugerează vainjance, pentru răzbunare.” „Ce răzbunare?” „Domnilor! Toată mistica Templului, de la proces Încolo, se concentrează În jurul proiectului de a-l răzbuna pe Jacques de Molay. Eu nu prea mă dau În vânt după riturile masonice, dar ele, caricatură burgheză a cavaleriei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Adică?” „Ultimul rând zice «de trei ori șase Înainte de sărbătoarea Marii Desfrânate». Și aici e un joc numerologic, pentru că suma internă a lui 1944 dă exact 18. Optsprezece este de trei ori șase, iar această nouă mirabilă coincidență numerică le sugerează templierilor o altă enigmă foarte subtilă. 1944 e anul În care trebuie să se Încheie planul. În vederea a ce? Păi, În vederea anului 2000! Templierii cred că al doilea mileniu va marca venirea Ierusalimului lor, un Ierusalim terestru, Anti-Ierusalimul. Sunt persecutați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
păzit de templieri e definit ca o piatră căzută din cer: lapis exillis. Nu se știe dacă Înseamnă «piatră din cer» («ex coelis») sau «care vine din exil». În orice caz, e ceva care vine de departe, și unii au sugerat că ar fi putut fi un meteorit. În ceea ce ne privește, știm doar atât: o Piatră. Orice ar fi Graalul, pentru templieri simbolizează obiectul sau sfârșitul planului”. „Scuzați-mă”, am spus, „logica documentului ar cere ca la a șasea Întâlnire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
mână legitimația mea de student. „Student la filozofie, hai?” „Suntem mulți”, am spus. „Chiar prea mulți. Și studiați despre templierii ăștia... Dacă ar trebui să-mi fac o cultură despre oamenii ăștia, ce anume ar trebui să citesc?” I-am sugerat două cărți de popularizare, dar destul de serioase. I-am spus că ar fi putut găsi date judicioase până la proces și că după aceea erau numai aiureli. „Înțeleg, Înțeleg”, zise el. „Templierii mai lipseau. Un grupuleț pe care Încă nu-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
eschivă, spuse că nu se putea stabili cu precizie, pe urmă consimți să-mi examineze palma, Își trecu degetele peste ea, mă privi În ochi, apoi zise: „Ești fiul lui Oxalá”. M-am simțit mândru de asta. Amparo, acum destinsă, sugeră să se dezvăluie al cui fiu era Agliè, dar el spuse că prefera să nu știe. Întorși acasă, Amparo Îmi spuse: „Te-ai uitat În palma lui? În loc de linia vieții, are un șir de linii frânte. Ca un pârâiaș care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
ea Pim. Nu puteam să ne permitem o casă nouă, dormeam la ea, iar ea stătea adesea cu mine la birou, sau o pornea la vânătoare, fiindcă era mai ageră decât mine În urmărirea pistelor noastre, și știa să-mi sugereze conexiuni prețioase. „Mi se pare că avem o fișă semicompletă despre rozaruceeni”, Îmi spunea. „Trebuie s-o reiau Într-o bună zi, sunt Însemnări din Brazilia...” „Păi, pune-i o Încrucișare cu Yeats”. „Ce legătură are Yeats?” „Păi, are. Citesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
calculate după tariful său de terapeut. În ce fel găseau cele două grupuri un izvor de inspirație ideologică În teoriile lui Wagner, era altă poveste. Dar În anii aceia psihanaliza lui Wagner apărea destul de deconstructivă, diagonală, libidinală, necarteziană, aptă să sugereze puncte de plecare teoretice activității revoluționare. Părea complicat să-i faci să Înțeleagă asta pe niște muncitori, și poate de aceea cele două grupuri au fost obligate să aleagă la un moment dat Între muncitori și Wagner, și l-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Garamond era o vitrinuță obscură și ștearsă, cu ultimele cărți publicate; Însă cărțile de la Garamond erau modeste, cu filele netăiate și cu coperte sobre, cenușii - aminteau probabil publicațiile universitare franțuzești, cu hârtia care se Îngălbenea În câțiva ani, așa Încât să sugereze că autorul, mai ales dacă era tânăr, publica de mai mulți ani. Aici era o altă vitrinuță, luminată din interior, care găzduia cărți ale editurii Manuzio, unele deschise la câte o pagină aerisită: coperte albe, ușoare, acoperite cu plastic transparent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
ce-o fi fost el, al acelui ordin rozacrucean. „Profesorul Bramanti”, zise Garamond, „susține că ar fi momentul potrivit, pentru un editor avizat și sensibil la climatul cultural din anii aceștia, să inițieze o colecție de științe oculte.” „Pentru... Manuzio”, sugeră Belbo. „Pentru cine altcineva?” surâse cu șiretenie domnul Garamond. „Profesorul Bramanti, care, Între altele, mi-a fost recomandat de un prieten bun, doctorul De Amicis, autorul acelui splendid volum, Peripeții ale zodiacului, pe care l-am publicat anul acesta, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
o carte În care se spune că religia e vorbă goală. În schimb, În aceste librării de care vorbesc eu se vând și autorul care crede, și cel care zice sanchi, numai să atingă un subiect, cum să zic...” „Hermetic”, sugeră Diotallevi. „Exact, cred că ăsta-i cuvântul potrivit. Am văzut cel puțin zece cărți despre Hermes. Iar eu vreau să vă vorbesc despre un Proiect Hermes. Intrăm și noi În ramură”. „În creanga de aur”, zise Belbo. „Chiar așa”, zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
sau un martor, făceau parte - așa crezusem mereu - dintr-un joc de societate, și apoi, Lorenza Pellegrini avea talentul de a privi pe oricine cu aerul de a-i sfida posibilitățile amoroase, dar Într-un fel curios, ca și cum ar fi sugerat: „Te vreau, dar numai ca să-ți arăt că ți-e frică”. În seara aceea, auzind zgrepțănatul, unghiile care râcâiau vopseaua de pe tocul ușii, am Încercat o senzație nouă: mi-am dat seama că o doream pe Lorenza. Mi-am vârât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
pînă cînd numele Începu să sune atît de fals, de contrafăcut, Își zise Viv, de parcă ar fi fost numele unei actrițe sau al unui personaj de film. La Început Întrebările au fost simple. CÎnd deveniră mai intime, domnul Imrie Îi sugeră lui Reggie că poate ar fi mai bine să aștepte În hol. Viv observă că el se retrage foarte repede, de parcă ar fi fost ușurat. Auzi cum Își tîra picioarele pe linoleum, mergînd În susul și-n josul holului. Poate că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
celălalt pe canapea și, pînă am plecat, trei ore mai tîrziu, mă dureau mușchii feței de atîta zîmbit, de la vorbit și rîs toată seara. Am ieșit Împreună, el a chemat un taxi și m-a suit În el. — Ți-aș sugera să luăm prînzul Împreună, dar știu ce s-a Întîmplat data trecută, Îmi zise, iar eu am făcut ceva ce mi-e atît de puțin caracteristic, Încît nici acum nu-mi vine a crede că am avut curajul. M-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
pe care i-o adusese chelnerul și-o parcurgea, avînd aerul că știa perfect ce face. — Ce ne recomandați? Îl Întrebă el pe sommelier, după ce comandasem de mîncare, și dădu din cap cu un aer de cunoscător cînd i se sugeră un Château Beychevelle din 1966, de parcă acela ar fi fost exact vinul pe care l-ar fi ales el Însuși. — Crezi că ne expediau pe ușă afară dacă ceream o jumate de vin roșu de casă? i-am șoptit eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
călcîie să plec, uimită peste măsură de faptul că Dan se poate coborî atît de jos și că știa exact punctul cel mai slab unde să mă lovească. Poate-ți mai amintești că a murit cînd eram copil. Ți-aș sugera să-ți petreci noaptea asta În camera de oaspeți. Găsești cearceafuri În dulapul din baie. Și cu asta, ies În grabă din Încăpere, mă prăbușesc În baie, zguduită de lacrimi, și-mi doresc să nu mă fi lăsat de fumat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
eu mi-am Învățat lecția cu mult chin. Dar nu mai contează nimic, părinți, socri, nimic, atunci cînd ai o familie numai a ta. Ăsta e cel mai important lucru, cel care-ți permite să suporți celelalte rahaturi. — Deci, Îmi sugerezi să rămîn Însărcinată? rînjesc eu, nefiind prea sigură că mai pot păstra secretul mult timp. — De Îndată ce ai ieșit din biserică. Nu cumva vrei să-mi spui ceva? Fran mă privește cu ochii Îngustați, iar eu ezit, cît pe ce să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
primul costumaș pentru bebeluș pînă după ce mă Întorc de la maternitate. Dar, după ce am făcut cam tot ce se putea, cînd toți pereții au fost vopsiți și toată mobila a fost rearanjată, iar eu Încă mai am energie de risipit, Dan sugerează o petrecere de casă nouă. Recunoaștem amîndoi că e cam tîrziu pentru asta, dar cumpărarea apartamentului a durat mai mult decît anticipaserăm, căci, În ultima clipă, apăruseră alți doi amatori, iar noi ne-am trezit prinși Într-un război al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
cît mă Îmbrac eu? Le zîmbesc printre dinții strînși și mă uit precaută la sacoșe. Linda știe că sînt foarte superstițioasă și că Înadins nu am cumpărat nimic Încă. Deci ce Dumnezeu se află În ele? Luați ceva de băut, le sugerez, străduindu-mă să-mi păstrez un ton calm. Vin și eu de Îndată ce sînt gata. — Grozav. Michael se Îndreapă deja În direcția indicată, vizibil jenat să se găsească În preajma nurorii sale cînd e aproape dezbrăcată. — Să nu stai prea mult, spune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
În brațe prima, ci Dan. Nici unul din noi nu se așteptase la o cezariană, douăsprezece ore de travaliu conducînd la diagnosticul de „nici un progres“. Sinceră să fiu, eram atît de moartă de oboseală, Încît, În clipa În care s-a sugerat o cezariană, ar fi putut foarte bine să-mi recomande amputarea tuturor membrelor, că aș fi Încuviințat bucuroasă. Nu am reacționat prea bine la anestezic și, de Îndată ce l-au scos pe Tom, mi-am folosit puțina energie ce-mi mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
zece luni, probabil că s-ar distra și el mai bine cu bebelușii care ar veni acolo. Deci... Ridică din sprînceană, privindu-mă. Mai e nevoie să te Întreb pe cine ai vrea să invităm? Odată, demult, Dan ar fi sugerat să-i chemăm pe băieți (Simon, Rob, Tom și Cheech, cu nevestele), dar, deși Îmi plac, prietenia care ne leagă de ei pare a se fi răcit. Nu prea i-am mai văzut după nuntă, iar după nașterea lui Tom
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
mers ar fi fost certitudinea că voi toți țineți morțiș. Urăsc restaurantele la modă. Mă intimidează la culme și mă fac să mă simt inferioară. Pe mine mă apucă rîsul. — De ce n-ai refuzat din capul locului, cînd Lisa a sugerat ideea asta? — Mi-am zis că tot o să ne distrăm, dar aș prefera să-mi trag pe mine jambierele și să vin la voi, la cină. — Te Înțeleg perfect, recunosc eu În silă. Întotdeauna mă simt cam prost că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
o ocazie perfectă de a mai Îndulci impresia. — Calmează-te, calmează-te. Din partea mea, cu cît sîntem mai mulți, cu atît mai bine. Există cinci dormitoare, așa că, dacă aducem pătuțuri pliante, copiii pot dormi Împreună. — Sau cu noi În cameră, sugerează Trish. Mă rog, vedem noi. Dar ce grozav! O vacanță! Și Încă În sudul Franței! Întoarce paginile albumului pînă ajunge la prima, iar eu mă așez lîngă ea pe canapea și studiem Împreună fotografiile, cu mare atenție, Încercînd să memorăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
ia un pahar și se concentrează intens să-l lustruiască. Dan cum se Înțelege cu ea? Acum chiar că știu Încotro bate, așa că vocea mea e ca de gheață. — Ei doi se Înțeleg foarte bine, Linda. De ce? Ce Încerci să sugerezi? Soacră-mea oftează. — Uite ce e, Ellie, nu lua lucrurile greșit. SÎnt mereu atentă cînd vorbesc cu tine pentru că mi-e foarte teamă să nu te jignesc, dar sînt pe lumea asta de ceva mai mult timp decît tine și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]