27,370 matches
-
cu alte cuvinte, burghezi de felurite calibre) și, paradoxal, măcar pentru o scurtă perioadă a carierei lor, artiști boemi. Iar pentru ca deruta să fie completă, În armata dandy a Franței se Înrolează o mulțime de scriitori neoclasici, romantici din toate valurile, vajnici reprezentanți ai realismului, dar și parnasieni și simboliști. Într-o epocă ea Însăși tulbure, nu mai puțin șocante sunt volutele, ezitările În a adopta sau a schimba un stil, de care dau dovadă celebritățile artistice ale zilei. Alți „vechi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
care Îi dă drept de cetate În lumea dandy-lor. Iar dacă ne-am deplasa pe harta Europei mai spre răsărit, străbătând marile capitale, de la Berlin, Viena, Praga, Budapesta, București până la Sankt Petersburg, suprizele s-ar ține lanț. Am vedea cum valul decadentismului ajunge pretutindeni, modelat de „specificul local”, și că dandy-i scriitori, artiști, ofițeri sau pur și simplu oameni de lume Împânzesc cafenele, saloane, cluburi, după model englezesc și francez, așa cum o făceau și pe vremea vârstei de aur a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
ș...ț se Învecinează cu un soi de indiferență În fața hazardului vieții, unde gustul avangardelor europene se asortează cu o Înclinație naturală pentru defazarea nonșalantă, pentru un anacronism delicat.” 1 Constatare perfect valabilă și pentru dandy-i francezi seduși de valul neoclasic. Pe toate meridianele, fie că ne aflăm la Londra, Paris, Viena, Madrid, Berlin sau Buenos Aires, una dintre formele predilecte de manifestare a dandysmului neoclasic, dincolo de numele persoanelor (sau personajelor), dincolo de numeroasele aluzii mitologice În conversații, dincolo de elementele de recuzită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Nu mai impresionează pe nimeni că, de pildă, În 1922, Marsen Hartley intră Într-un night-club, la o gală, Îmbrăcat Într-o superbă rochie de seară, cu o orhidee uriașă prinsă la reverul mantoului. După cum, de ani buni, nu fac valuri prea mari nici libertatea câștigată de mișcările gay de pe tot mapamondul În ultimele decenii, nici spectacolele orgiastice superelaborate ale unor formații celebre, nici excentricitatea căutată a vestimentației cutărei sau cutărei vedete. Nimic nu mai stârnește vreo emoție intensă cuiva. Suntem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
și-o asumă, de altfel, cu o suferință plină de orgoliu. Nobil, descendent pe linie maternă, se pare, dintr-un bastard al lui Ludovic al XV-lea, e crescut auster, cu un cult al grandorii Întreținut permanent. Apoi, fascinat de valul revoluționar, are fervori republicane, Își detestă familia, pentru ca, revenit la Paris (după experiența de la Caen), să-și redescopere brusc rădăcinile nobiliare, să-și anexeze acel d’Aurevilly În coada numelui și să se precipite cu o voluptate diabolică, sinucigașă aproape
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
se căsătorește cu o tânără și fragilă orfană (ce-i drept, din vechea aristocrație). Imediat după ce i se naște fiul, Astolphe cedează adevăratei chemări și fuge În Anglia cu cel pe care Îl iubește, foarte tânărul Edouard de Sainte-Barbe, stârnind valuri de indignare acasă. Furtuna se amplifică printr-un scandal public atunci când, după moartea soției, În 1824, e snopit În bătaie, dezonorat și jefuit de camarazii unui chipeș tunar din garda regală pe care Îl așteaptă tremurând de dorință pe o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
și relativa ignorare a tratatului balzacian chiar de către francezi dau câștig de cauză Angliei În discreta luptă pentru Întâietate În elegantologie. Rareori Însă carte mai disputată decât acest Croitor... răscroit cu atâta vervă ironic-parodică de către Carlyle. Între nemăsurate elogii și valuri de dispreț, el a străbătut toate cercurile paradisului și infernului criticii. Prefața lui Mircea Mihăieș la cea de-a doua ediție a traducerii În română a lui Sartor resartus, intitulată inspirat Carlyle, croitorașul cel viteaz sau arta de a-ți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
fie spusă când comesenii sunt Încă la pateuri sau cotlete. Totul le va sta În gât, iar tânărul nu va obține decât cel mult o tăcere dezaprobatoare. Pe când dacă Însoțește spumoasa șampanie de la sfârșitul mesei, e sigur că va declanșa valuri de râs. La homar și somon te poți lansa În politică, poți răspândi noutăți, cu cât mai confidențiale, cu atât mai de efect. Legea dandy rămâne fermă și aici: bombele se comunică discret, cu ochii țintă În farfurie, cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
timpul le-a spulberat Înainte de a le fi stins. Datorită felurimii Înzestrărilor, există glorii care nu sunt altceva decât zgomot Într-o tăcere și trebuie să hrănească pe veci visarea, tulburând gândirea. Cum să nu fii totuși izbit de acest val de glorie căzând peste un bărbat atât de Înzestrat ca Brummell, de trei ori valoros: era vanitos, englez și dandy! Ca toți oamenii pozitivi care nu se Îndepărtează de ei Înșiși și nu au credință și voință decât pentru desfătările
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
un soare la asfințit; precum astrul ce coboară, e mîndru, fără căldură și plin de melancolie. Dar, vai! Mareea democrației ce cotropește tot și nivelează tot Îi Îneacă pe zi ce trece pe ultimii reprezentanți ai orgoliului omenesc și așterne valuri de uitare pe urmele lăsate de uimitorii mirmidoni. La noi, Întîlnești din ce În ce mai rar un dandy, În vreme ce la vecinii noștri, În Anglia, starea socială și constituția (adevărata constituție, cea care se exprimă prin moravuri) vor mai lăsa multă vreme loc urmașilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
o cafetieră Gaggia din care să te servească unul dintre tipii tenebroși și tăcuți de la Bar Italia! —Salut, Hugo, se auziră majoritatea celor de față, în cor, aproape la unison, salutând fără să întoarcă capul. Nu mă lăsai dusă de val. Hugo era un tip înalt, zvelt, cu părul blond, ochi gri, un nas lung de patrician, către vârful căruia își ațintise ochii. Părea că este mimica lui obișnuită. Era înfășurat într-o haină închisă la culoare și purta o eșarfă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
cu ochelarii. Rămase uitându-se cam neajutorată la ochelarii de pe masă, care străluceau acum, tipic pentru oamenii care sunt mereu pe fugă și care, în lipsa următoarei sarcini urgente pe care o au de îndeplinit, se simt pierduți și luați de val. —De asta erai așa de supărată? —Cum? Se uită la mine, iar ochii îi jucau încă în lacrimi. Era de parcă nici nu mai știa bine cine sunt. Nu, bineînțeles că nu o știu. Nu mă implic deloc în latura asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
care luă poziția de drepți la auzul numelui său, zâmbi. —Tu ce zici, Thierry? îl întrebă MM pe coregraf. —Păi, i-am zis și eu să facă așa la repetiții, zise el din fundul sălii. Probabil că a luat-o valul. Dar săritura a fost grozavă, nu? —Grozavă, încuviință MM. Putem s-o repetăm? Vreau să fiu sigură că Tabitha prinde bine mișcarea aceea cu capul. Se auzi un cor de văicăreli. Tipul care mânuia coarda Tabithei intră pe scenă ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
mușchi, abia dacă simți ceva. Ne-ai cam pierdut pe drum, zisei eu. Încă nu pricep ce motiv ai fi avut. Sunt sigură că a existat un motiv. Nu pari a fi omul care se lasă dus prea mult de val. — Ca să slăbesc! zise Violet, de parcă ar fi fost cel mai evident lucru posibil. Își reveni dintr-odată. — Îți accelerează viteza metabolismului și descompune carbohidrații și grăsimile mult mai rapid decât ar face-o corpul tău în mod normal, zise ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
cu Janey, care era pe jumătate cât el și cu siguranță puțin mai rotunjoară, micuță, pufoasă și drăguță, zâmbindu-mi. Ce cauți aici? zise ea, surprinsă, lucru care nu mă flata. — De ce, nu-s destul de trendy? Sau nu-s pe val? Am îmbrățișat-o cum am putut având în vedere că amândouă aveam în brațe boluri pline ochi cu mâncare. Am venit cu un prieten care locuiește după colț. Tu? Îmi arătă persoana din spatele ei. — Gita m-a adus. Zice că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
spus despre Janey că e elegantă, dar acum ăsta era primul adjectiv care-mi venea pe buze. Surprinzător; BBC-l avea, de obicei, exact efectul opus asupra garderobei celor care lucrau acolo. Totuși, trecerea de la Janey care târa după ea valuri de material și cămăși puse una peste alta, la noua femeie de carieră model, care purta haine de in cambrate nu mă nedumerise pe mine. Înainte de a ajunge cineva - adicătelea înainte de a lucra la BBC - dacă Janey ar fi dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
începură să repete piesa în piesă; iar în momentul în care Marie coborî triumfătoare pe mobil, sărind în brațele lui Hugo, un copil aflat la câteva rânduri în fața noastră scoase un: „A! Mamă!“ pe un ton uimit, după care un val de amuzament cuprinse rapid sala. Acum Puck o vrăjea pe Titania pentru ca aceasta să se îndrăgostească de prima creatură pe care o vede în momentul în care se trezește. Când coborî Tabitha, lumina se stinse complet numai câteva secunde, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
Sally o escortară pe Tabitha, urcând scara unul după altul, ca o gardă regală. Noi ceilalți, dându-ne seama cât timp trecuse, am început să ne îndreptăm în aceeași direcție. Cei care lucrau în zona de servicii se desprinseră de valul general, către scară și se îngrămădiră la celălalt capăt al platformei, cu capetele apropiate, la sfat. Unul dintre ei tot arunca priviri către grupul nostru. —Sam? zise Ben, aplecându-se și ridicând ceva de pe podea. Cred că ți-a scăpat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
gest ferm, dar mie îmi plăcea; când cineva arată impecabil, aceste mici imperfecțiuni te fac să ți se umple inima de o căldură care te lasă fără cuvinte. Am clipit și am înghițit în sec, în încercarea de a stăvili valul de sentimentalism exagerat care amenința să mă năpădească. — Te simți bine? mă întrebă Hugo, înțelegător. Te întreb pentru că ești gata să te apuce o criză. — Sunt bine, zisei eu, revenindu-mi. Mă gândeam doar la ce pantofi să-mi pun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
cam așa e, tună ajutorul de maistru. Ar face orice i-ar cere ea. Dacă i-ar spune: „Matthew, sari fără coardă de pe platforma de serviciu“, el ar spune simplu: „Sigur, MM“ și uite așa s-ar duce. Luat de val în propria-i poveste, acesta continuă: — Dacă i-ar spune să se ducă să se întindă în mijlocul drumului... Da, bine, ne-am prins, i-o tăie scurt electricianul șef. Ajutorul de maistru o lăsă mai moale, încă îmbujorat de propria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
cu obrajii umflați, de parcă ar fi fost Marie Helvin 1. Dezamăgită de complicele său într-ale bârfei, Helen se îmbujoră de furie. — Va fi foarte interesant să urmărim ce se întâmplă, sări Janey imediat. E clar că MM e pe val. Practic au venit s-o vadă aseară toate numele grele. Uite-l pe Trevor Nunn1. Toți actorii de față săriră ca arși, de parcă cineva i-ar fi atins, ca pe vite, cu un fier încins pe șale. Unde? făcu Helen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
opunea rezistență, mormăind ceva despre capul ei. În cele din urmă, Janey reuși s-o ridice astfel încât s-o așeze pe jumătate în poala ei, cu spatele către ea. Cineva aprinse luminile de exterior și gazonul fu inundat de un val ciudat de verde fosforescent, care făcea ca rondurile de flori din jur să pară niște pete nedefinite de culoare. Porțiunea pavată de sub terasă rămase, totuși, neluminată, astfel că pielea lui Violet avea o paloare ireală pe fundalul întunecat, cu fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
rangă asupra robotului. Acesta e dezavantajul de a fi sculptor - de obicei ai o mare varietate de scule la îndemână care te tentează atunci când îți vine întâi să faci ceva și abia apoi să te gândești ce. Mă trecu un val de furie împotriva lui Hugo; dacă l-aș vedea acum, cu siguranță mi-aș urma instinctul fără să mai apelez în vreun fel la procesele raționale. Sună telefonul. Mi-am ținut mâna care se repezise spre receptor și am lăsat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
face legea la scară largă, iar MM le refuzase pentru că voia, în schimb, să-și deschidă propriul studio, de unde probabil că avea să primească, dacă avea noroc, un sfert din banii pe care îi oferea teatrul Cross. Totuși, era pe val. Toate teatrele voiau să colaboreze cu ea, iar faptul că refuzase postul de la Cross nu făcuse decât să-i sporească prestigiul. Nici că exista vreun moment mai potrivit pentru a refuza să facă vreun compromis în legătură cu viziunea personală. Singurul lucru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
simplu. Și nu era de vină numai tequila. Am băut ceva mai devreme, cu Janey, zisei eu. A părăsit-o pe Helen. —Minunat! —Pentru Gita. Mă rog. Nici de ea nu ți-a plăcut? Hugo clătină din cap. Falsă ca Val Kilmer în rolul Sfântului. —Ești cam dur, zisei eu. — Oricum, le susțin. Când te gândești că eram așa de mulțumită că Janey devenise mai elegantă și arăta așa de bine, zisei eu, abătută. Toate astea pentru Gita. Nu strică niciodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]