25,700 matches
-
total din diferite produse biologice, oferă posibilitatea determinării cantității de proteină, aplicând formula: Proteina brută% = N% x 6,25 în care 6,25 este un factor de multiplicare obținut din raportul 100/16. 4.3.3. Clasificarea proteinelor Proteinele se clasifică după structură în două mari grupe: Proteine simple sau holoproteine care prin hidroliză pun în libertate numai aminoacizi; Proteine conjugate (protide sau heteroproteine) care prin hidroliză pun în libertate pe lângă aminoacizi și compuși cu structură neproteică, care constituie componenta prostetică
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
fibrinogenului în fibrină, în prezența trombinei și a ionilor de calciu. 4.3.10. Proteine conjugate(Heteroproteine) Proteinele conjugate sunt combinații între o proteină și o componentă neproteică numită grupare prostetică. Heteroproteinele sunt deosebit de importante pentru organismul animal și se clasifică în funcție de natura grupării prostetice în mai multe categorii. 4.3.10.1. Fosfoproteinele Acestea sunt proteine conjugate care au ca grupare prostetică acid ortofosforic H3PO4 legat esteric de grupările alcoolice OH ale serinei sau treoninei, aminoacizi hidroxilați din molecula proteinei
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
4.3.10.5. Cromoproteine Aceste heteroproteine au componenta prostetică formată dintr-o substanță colorată (pigment). Cele mai multe cromoproteine cuprind în moleculă și un atom de metal, deci sunt și metaloproteine. În funcție de rolul lor și de structura componentei proteice, cromoproteinele se clasifică în cromoproteine porfirinice și comoproteine neporfirinice. a) Cromoproteine porfirinice Cromoproteinele porfirinice au componenta prostetică formată din porfirină și se deosebesc prin componenta proteică care variază de la o specie la alta. Porfirina are la bază substanța numită porfină, alcătuită din 4
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
de abrevierea EC(“Enzyme Comission”). 6.6.1.Oxidoreductaze Aceste enzime catalizează reacțiile de oxidoreducere din organismul viu în care are loc transferul de hidrogen, de electroni sau combinarera substratului direct cu oxigenul molecular. În funcție de mecanismul de acțiune, oxidoreductazele se clasifică în trei grupe: dehidrogenaze (transhidrogenaze) = enzime transportoare de hidrogen; transelectronaze = enzime transportoare de electroni și oxidaze = enzime ce catalizează reacțiile de oxidare ale substratului cu oxigen molecular. 6.6.1.1. Dehidrogenaze piridinnucleotidice Sunt enzime anaerobe ce transportă hidrogenul în interiorul
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
fizico-chimice și biologice, o clasificare a vitaminelor bazată pe criterii științifice este mai greu de realizat. Cea mai folosită clasificare a vitaminelor este cea care ține cont de solubilitatea lor în apă sau în lipide. După acest criteriu, vitaminele se clasifică în două grupe: vitamine hidrosolubile și liposolubile. 7.2. Vitamine hidrosolubile În această grupă sunt cuprinse vitaminele hidrosolubile din complexul B (din care fac parte vitaminele B1, B2, B6, B12, acidul pantotenic, acidul folic, vitamina PP, H, H') C, P
Biochimie by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/532_a_1322]
-
moduri de cunoaștere, „paradisiacă” și „luciferică”. Întâia s-ar mulțumi să reducă numeric „misterele”, anulând o parte dintre ele. E demersul științei și al gândirii raționale în genere, darul acordat de Dumnezeu lui Adam, în rai, să numească și să clasifice făpturile și lucrurile. Cunoașterea „luciferică”, dimpotrivă, înmulțește și amplifică „misterele”. Urmează, așa cum sugerează numirea acestui demers, îndemnul dat omului de către șarpe, să fure secretul divinității, să săvârșească saltul din făgașele logice ale minții, să depună o activitate creatoare. E ceea ce
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285754_a_287083]
-
a exista o delimitare clară Între sectorul privat și public. În realitate există mai multe grade de autonomie În ceea ce privește programa școlară și procesul de admitere a elevilor, subvențiile de stat și sumele plătite de către părinți fac ca școlile să fie clasificate În: administrate de guvern, ajutate de guvern, autonome, independente și finanțate privat. Mai există și școli internaționale (două școli primare și un liceu japonez), pentru elevii care provin din alte țări, și unde localnicii pătrund foarte greu. După școala primară
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]
-
aer condiționat, bar. În contextul urbanistic modern, câteva relicve punctează plastic trecutul de măreție și glorie al vetrei sud-coreene. Capitala este clădită pe coline și munți, În ritmică ondulație a formelor de relief, de aceea ochiul atent poate distinge și clasifica monumentele și clădirile importante după Înălțimea care le susține. Alteori apele sunt cele care personifică monumentele de pe coastă. Există o disciplină liber consimțită, care se traduce bun simț, oamenii nu se Înghesuie la autobuz, nu se Împing cu coatele la
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]
-
Acest tip de proprietate este legat Îndeosebi de preferințele consumatorilor, stilul de viață, venit etc. Marketabilitatea acestui tip de proprietate este legată de accesul la utilități, facilități (scoli, centre comerciale, spații de recreere), distanța față de serviciu etc. Proprietățile rezidențiale sunt clasificate multicriterial, cel mai adesea fiind Întâlnite următoarele categorii: ▪ după numărul locatarilor: - individuale (unifamiliale); - multifamiliale - condominiumuri (blocuri, vile duplex etc.); ▪ după confort și venitul consumatorului: - de lux; - pentru clasa medie; - populare; ▪ după vechime: - vechi; - noi; - pentru locuit; - pentru Închiriat. • Proprietățile rezidențiale
Managementul proprietăţii imobiliare by ANICA-POPA, ADRIAN () [Corola-publishinghouse/Science/186_a_188]
-
nivelul familiilor. Pe de altă parte, se constată o creștere a costurilor ca urmare a normelor de proiectare impuse, ca de exemplu rampele de acces pentru persoanele cu dizabilități. Din punct de vedere structural aceste tipuri de proprietăți se pot clasifica În blocuri de locuințe cu sau fără lifturi (de Înălțimi mici sau mari) sau complexe rezidențiale formate din case individuale. În general, proprietățile mici de la două până la șase unități sunt gestionate de proprietar, iar complexele mari de apartamente sunt gestionate
Managementul proprietăţii imobiliare by ANICA-POPA, ADRIAN () [Corola-publishinghouse/Science/186_a_188]
-
unul sau mai mulți), după tipul de activitate: instituții, bănci, cabinete medicale, activitate de producție, logistică etc. Din acest punct de vedere, aceste tipuri de proprietăți sunt proprietăți private, dar pot fi utilizate și de public. Proprietățile comerciale pot fi clasificate În două mari categorii: - Proprietăți care asigură servicii (spații de birouri); - Proprietăți În care sunt vândute bunuri (spații comerciale, magazine). • Proprietățile care asigură servicii. Pot cuprinde clădiri de birouri de mici dimensiuni, clădiri complexe de birouri sau parcuri de birouri
Managementul proprietăţii imobiliare by ANICA-POPA, ADRIAN () [Corola-publishinghouse/Science/186_a_188]
-
de birouri care au mai mulți beneficiari sau cele În care se oferă diverse servicii sunt gestionate În general de companii specializate În managementul proprietăților imobiliare. Potrivit standardelor internaționale BOMA (Building Owners and Managers Association), spațiile de birouri pot fi clasificate astfel: ▪ Clasa A, În funcție de locație, suprafața totală (>10.000 mp), suprafața Închiriabilă pe nivel (> 1.000 mp) raportul dintre suprafața netă utilă și cea brută (> 85%), spații de parcare (> 1 loc/100 mp Închiriați), calitatea finisajelor și a serviciilor. Oferta
Managementul proprietăţii imobiliare by ANICA-POPA, ADRIAN () [Corola-publishinghouse/Science/186_a_188]
-
spațiile comerciale din galerii. Spațiile comerciale sunt dezvoltate și apoi gestionate ca o singură entitate. În cazul acestora locația este un atribut important, fiind legată de piața rezidențială, iar traficul diminuează efectul negativ al apropierii de concurenți. Spațiile comerciale sunt clasificate În funcție de suprafață, de numărul de utilizatori, de apropierea de zona rezidențială, În: ▪ centre comerciale de proximitate, de cartier, zonale etc.; ▪ spații comerciale tematice (mobilă, materiale de construcții etc.); ▪ supermarket, hipermarket, de discount etc. Suprafața de comercializare este un parametru important
Managementul proprietăţii imobiliare by ANICA-POPA, ADRIAN () [Corola-publishinghouse/Science/186_a_188]
-
proprietatea pentru că nu au unde să stea. La fel, În cazul În care un chiriaș este Înzăpezit și nu este În măsură să părăsească incinta, se va Încheia un contract de Închiriere pentru această situație extremă. Contractele mai pot fi clasificate În funcție de durată: ▪ cinci ani sau chiar pe termen mai lung. Această delimitare este similară cu situația Întâlnită anterior la contractele de Închiriere care au o durată de Închiriere fixă. În funcție de modul de calcul al chiriei, Întâlnim următoarele categorii: ▪ contracte cu
Managementul proprietăţii imobiliare by ANICA-POPA, ADRIAN () [Corola-publishinghouse/Science/186_a_188]
-
urbane. Ca urmare, multe dintre clădirile de birouri sunt deținute de grupuri de investitori, care au puterea financiară și capacitatea de a susține activitatea clădirii și reinvestirea În aceasta a unui minim necesar din profit. Clădirile de birouri pot fi clasificate după o multitudine de elemente, cel mai des fiind invocate dimensiunile, dotările și mediul Înconjurător, vecinătatea sau amplasamentul. Nu există un standard general acceptat pentru clasificarea birourilor. Aflăm adesea că o clădire ar avea birouri de Tip A, altele de
Managementul proprietăţii imobiliare by ANICA-POPA, ADRIAN () [Corola-publishinghouse/Science/186_a_188]
-
libere, iar absorbția a fost În ultimul an de 750.000 mp, rezultă că la nivelul localității se Înregistrează o acoperire a cererii pe patru ani. Potrivit standardelor internaționale BOMA (Building Owners and Managers Association), spațiile de birouri pot fi clasificate astfel: ▪ Clasa A În funcție de locație, suprafața totală (> 10.000 mp), suprafața Închiriabilă pe nivel (> 1.000 mp) raportul dintre suprafața netă utilă și cea brută (> 85%), spații de parcare (> 1 loc/70-150 mp Închiriați În funcție de locație), calitatea finisajelor și a
Managementul proprietăţii imobiliare by ANICA-POPA, ADRIAN () [Corola-publishinghouse/Science/186_a_188]
-
reprezintă un posibil promotor al acesteia. Amabilitatea personalului poate să conducă la semnarea sau nesemnarea unui contract de Închiriere. Fiecare persoană din cadrul proprietății, inclusiv managerul, conturează percepția chiriașilor asupra imobilului. 7.5. Ce oferă managementul proprietăților rezidențiale? Proprietățile rezidențiale sunt clasificate multicriterial, cel mai adesea fiind Întâlnite următoarele categorii: după numărul locatarilor, după confort și venitul consumatorului, după vechime, după destinație. Managementul proprietăților imobiliare are În vedere gestionarea proprietăților Închiriabile rezidențiale. În cadrul acestora se Întâlnesc atât proprietăți individuale, cât și multifamiliale
Managementul proprietăţii imobiliare by ANICA-POPA, ADRIAN () [Corola-publishinghouse/Science/186_a_188]
-
multifamiliale (condominiumuri). Reducerea continuă a suprafețelor de teren care pot fi construite au impus reorientarea către proprietățile rezidențiale multifamiliale precum blocurile de locuințe, condominium sau cele deținute În cooperație. Din punct de vedere structural aceste tipuri de proprietăți se pot clasifica În blocuri de locuințe cu sau fără lifturi (de Înălțimi mici sau mari) sau complexe rezidențiale formate din case individuale. În general proprietățile mici de la două până la șase unități sunt gestionate de către proprietar, iar complexele mari de apartamente sunt gestionate
Managementul proprietăţii imobiliare by ANICA-POPA, ADRIAN () [Corola-publishinghouse/Science/186_a_188]
-
pieței. Parcurile industriale și forța de muncă ieftină din România au atras companii gigant de pe piața mondială, precum și investiții străine directe de ordinul miliardelor de euro. 8.3. Managementul și piața proprietăților industriale În funcție de destinația clădirilor industriale, acestea se pot clasifica În clădiri cu destinație generală, destinație specială sau cu o singură destinație. Clădirile cu destinație generală au o arie de utilizare largă, existând mai multe posibilități de utilizare alternativă. Acestea pot fi, de exemplu, ușor transformate din spații de depozitare
Managementul proprietăţii imobiliare by ANICA-POPA, ADRIAN () [Corola-publishinghouse/Science/186_a_188]
-
aibă acces la drum național sau european; b. să aibă o suprafață de cel puțin zece hectare; c. să fie amplasat lângă un șenal navigabil; d. să fie liber de orice sarcini. 5. În funcție de destinația clădirilor industriale, acestea se pot clasifica În: a. clădiri cu destinație generală; b. clădiri cu destinație specială; c. clădiri cu o singură destinație; d. toate cele de mai sus. Capitolul 9 Managementul proprietăților cu destinație specială 9.1. Gestiunea unităților hoteliere 9.2. Gestiunea clădirilor medicale
Managementul proprietăţii imobiliare by ANICA-POPA, ADRIAN () [Corola-publishinghouse/Science/186_a_188]
-
activități recreative. Astfel, hotelul trebuie să pună la dispoziția turiștilor a gamă cât mai variată de servicii de distracție și agrement, sportive, de alimentație, de Îngrijire a copiilor etc. Hoteluri Cazinou. Hotelurile cu facilități de jocuri de noroc pot fi clasificate ca un grup distinct numit Casino Hotels. Deși asigurarea băuturilor și alimentelor În cazinou reprezintă activități de lux, acestea reprezintă funcțiile secundare, de susținere a activității cazinoului. Acest tip de hotel atrage clienți prin promovarea jocurilor de noroc și alte
Managementul proprietăţii imobiliare by ANICA-POPA, ADRIAN () [Corola-publishinghouse/Science/186_a_188]
-
genetică . tată mamă copil î î 13 î 2 + - = 3. întârzierea creșterii. Talia mică Cauzele tulburărilor de creștere pot fi dintre cele mai variate. Pentru a fi cât mai sistematici și cuprinzători, tulburările de creștere și dezvoltare ar putea fi clasificate în organice și idiopatice (planșa 25). Tulburările de creștere organice implică afecțiuni în cadrul cărora întârzierea de creștere reprezintă un simptom. Ele pot fi la rândul lor clasificate în tulburări de creștere primare, care țin de modificări intrinseci de dezvoltare a
Tulburările de creștere: ghid de diagnostic și tratament by Dumitru Brănișteanu () [Corola-publishinghouse/Science/92272_a_92767]
-
cât mai sistematici și cuprinzători, tulburările de creștere și dezvoltare ar putea fi clasificate în organice și idiopatice (planșa 25). Tulburările de creștere organice implică afecțiuni în cadrul cărora întârzierea de creștere reprezintă un simptom. Ele pot fi la rândul lor clasificate în tulburări de creștere primare, care țin de modificări intrinseci de dezvoltare a sistemului osos (disfuncții ale cartilagiilor de creștere sau discondroplazii și alte sindroame genetice plurimalformative cu talie mică), și secundare, în care o anumită afecțiune are drept consecință
Tulburările de creștere: ghid de diagnostic și tratament by Dumitru Brănișteanu () [Corola-publishinghouse/Science/92272_a_92767]
-
protein (GHBP), ambele structuri proteice provenind dintr-o genă comună. De aceea, nivelul de GHBP este informativ pentru capacitatea de sinteză a receptorului pentru GH . Sindroamele clasice de insensibilitate severă la acțiunea GH sunt foarte rare. Ele ar putea fi clasificate în sindroame de insensibilitate primară și secundară (tabelul 9). Până în prezent au fost diagnosticați doar 300 de pacienți cu nanism prin insensibilitate primară la acțiunea GH. Din moment ce aceste afecțiuni se transmit autozomal recesiv, majoritatea pacienților aparțin unor comunități cu un
Tulburările de creștere: ghid de diagnostic și tratament by Dumitru Brănișteanu () [Corola-publishinghouse/Science/92272_a_92767]
-
se găsește nici o cauză a taliei mici, atunci indivizii pot fi considerați cei mai mici indivizi normali, sau se poate considera că procesul lor de creștere a fost afectat de o serie de factori necunoscuți . Talia mică idiopatică poate fi clasificată în talie mică familială, atunci când talia copilului, deși mică pentru populația generală, rămâne în limitele normalului atunci când e raportată la talia părinților, și talie mică nonfamilială, atunci când copilul e prea mic pentru populația generală, dar și pentru talia părinților săi
Tulburările de creștere: ghid de diagnostic și tratament by Dumitru Brănișteanu () [Corola-publishinghouse/Science/92272_a_92767]