30,395 matches
-
III-a și sunt, de regulă, compoziții narative. Ele au un grad mai mare de independență, oferind elevilor ca punct de sprijin partea introductivă, urmând ca apoi ei să-și ordoneze ideile în legătură cu tema respectivă. În începutul dat, se poate sugera contextul în care se produce întâmplarea, timpul când s-a petrecut acestea, urmând ca elevii să aducă elemente proprii pe parcursul desfășurării și tot ei să decidă deznodământul. Pentru ca elevilor să le fie ușor să stabilească structura întâmplării și să o
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
Caragiale” București 18.3. TOASTUL Toastul este o compoziție oratorică foarte scurtă, prin care se exprimă urări cu prilejul unei mese festive, în cinstea cuiva. Cerințele unu toast sunt: să înceapă cu o formulă care servește drept titlu și care sugerează înalta considerație și stimă a vorbitorului față de persoana căreia i se adresează; să aibă un caracter de spontaneitate, o exprimare caldă; să fie însoțit de o masă festivă, organizată cu ocazia unei aniversări; să transmită felicitări, urări de sănătate si
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
lumină și tandrețe, mama trăiește în fiecare trandafir deschis dimineața sub boabele de rouă, în fiecare floare de la fereastră, în gândul și inima mea. Bunătatea și dragostea ei mă impresionează. Chipul i se luminează într-un surâs plin de candoare, sugerând acea sinceritate și demnitate care împodobesc frumosu-i caracter. Ea întruchipează dragos-tea, hotărârea, inteligența, duioșia, ambiția, bunătatea. Mereu cu sufletul alături de mine, dându-mi sfaturi sau mângâindu-mă drăgăstos, mama trăiește împreună cu mine tristețea deznădejdii sau extazul fericirii. Dragostea ei pentru
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
un cadru cosmic, de o asemenea măreție, încât la moartea lui nu va mai fi necesar acel bocet al măicuței bătrâne. El știe sigur că, după moarte, își va continua meseria lui de cioban. Moartea dobândește sensul unei căsătorii cosmice, sugerând solidaritatea românului cu natura. Mulți cercetători au considerat acceptarea morții ca o formă de integrare a vieții în cosmos, o legătură a omului cu mediul în care trăiește. Alți cercetători au privit acest gest ca un semn de resemnare în fața
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
în vitrina bibliotecii. - Soția lui e o femeie deosebită. A tăcut ani în șir... Dar nu termină frază. Lăură își trage mâna și îi întoarce spatele. El o privește, în timp ce ea caută ceva prin bibliotecă. Era modul ei de a sugera că se mai gândește, că e o situație deosebit de riscantă. Continuă un pic cam grăbit: - E o poveste destul de complicată. Nu ți se va întâmplă însă nimic, vei fi tot timpul supravegheată din umbră de oamenii lui tata. Ea tace
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
Spitalul Militar din Capitală i-o făcuse acasă la țară, de curând, sub pretext că a avut treburi prin zonă, în timpul căreia îi spusese că e foarte frumoasă și că de-abia așteaptă s-o vadă îmbrăcată în uniformă militară, sugerându-i că va fi cea mai frumoasă studentă-soldat și că neapărat va trebui să fie comandanta de pluton și, mai ales, să nu uite să treacă săptămânal pe la Spitalul Militar unde el era un chirurg renumit. Prin urmare, prima ei
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
trebuie spus și ceea ce nu se poate spune.Trăisem atât de mult în communism, încât unicul criteriu de judecată a vorbirii era acum gradul de pricepere al fiecăruia de a spune ceva fără a se folosi de cuvinte, de a sugera doar inexprimabilul. De îndată ce veni notă de plată”absurd de mare”, Lăură făcu observația că nu ar fi trebuit să-și depășească statutul de studentă leftera, dar scoase imediat o sută de lei din poșetă, netezind-o ușor pe masă. Bineînțeles
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
din viața lui. Cu Poliția scăpase ușor, cu Lăură era mai greu.. Îi reproșa multe acum Lăură: că e bărbat în toată regula și face greșelile unui adolescent, că e îndrăgostit lulea, că și-a pierdut capul pentru o „pipiță”, sugerându-i că s-ar putea să iasă „lezat” din relația această amoroasă. El nu zicea nimic, absolut nimic, de parcă ea era acum „șefa” care îl amenință furioasă că-l va trimite la cursurile de Conducere Preventivă, unde o trimisese el
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
întreba totuși, daca nu i-ar fi fost mai bine în brațe cu iubita lui decât la cumpărături cu nevasta- să. Ploaia care îi biciuia parbrizul îi stârnea imaginația, iar figură Laurei îi apărea că o ceață psihologică menită să sugereze meandrele sufletului ei, chemându-l parcă acolo, lângă ea. El știa că ei nu i-ar fi plăcut să-l vadă cu nevastă-sa, dar era totuși constrâns de conveniențele căsătoriei. Cu o seară înainte discutaseră puțin despre acest subiect
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
fi întors acasă, înapoi în colțul lui, eu mă așez alături de el, îmi pun mâna peste plicul cu radiografiile, acel cod secret care va aduce la lumină misterul ce plutește amenințător deasupra noastră. Hai să ne uităm pe ele, îi sugerez eu, încercând să dau vocii mele un ton de fetiță pusă pe șotii, iar el, cu obediența pe care o căpătase în dimineața aceea, îmi spune, nu, nu avem voie să facem așa ceva, de parcă ar fi fost vorba despre o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
de nu am asmuți bestia aceea conversivă asupra noastră, bestia aceea care ne însoțește tăcută, târându-se în urma mașinii. Când ajungem? îl învălui eu cu o întrebare inocentă, iar el îmi răspunde sec, peste aproximativ o oră, și eu îi sugerez, poate ne oprim pe drum să mâncăm ceva, dar el spune, prefer să mai aștept, acolo mâncarea este mult mai bună, și se pare că vorbăria aceasta lipsită de sens îi mai reduce din încordare, dar nu are același efect
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
mă întorc pe drumul pe care am venit, iar eu oftez, deja nu mai știe ce spune, privesc prăpastia de sub noi, într-o zi luminoasă și senină părea mai puțin înfricoșătoare, dar devenea plină de cruzime, mișcându-și șoldurile largi, sugerându-ne să renunțăm din capul locului, să o luăm pe scurtătura aceea care ne poate scuti de problemele zilei de mâine și de poimâine, clipă de clipă puterea ei de seducție crește, asemenea unei femei atrăgătoare la ale cărei farmece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
de fiecare dată, încât nu mai aveam putere să încerc. Privirea lui ostilă și dură, protestând în clipa în care intru în cameră, pretențiile lui sunt neclare și de nesatisfăcut, orice aș încerca să fac îi trezește repulsia. Când îi sugerez să vină să mănânce cu noi la bucătărie, refuză, când mergem să ne așezăm lângă el, se plânge că îl deranjăm, când plec la serviciu, se plânge că îl neglijez, iar dacă îmi iau o zi liberă și rămân acasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
și mă uit la ceas, trebuie să mă duc înăuntru, mai e puțin și se termină ședința și eu încă stau aici, Hava n-o să-mi treacă asta cu vederea. Poate ar fi mai bine să te întorci acasă, îi sugerez eu, să te mai liniștești puțin, să mai cântărești puțin lucrurile, noi suntem tot timpul aici, alegerea este a ta, dar ea mă oprește, așteaptă, nu pleca, mă apucă de rochie, exact de tivul din care pornea croiala aceea vulgară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
să văd nopțile pline de tensiune, cresc dinăuntrul meu asemenea unor amintiri, iar atunci, fără liniște, mă întreb, cum aș putea să o ajut, situația este într-adevăr foarte grea, oricum ai lua-o nu o simplifici defel, apoi îi sugerez cu voce slabă, ai putea da în vileag identitatea tatălui și să obții de la el o alocație pentru copil, dar ea clatină din capul înlăcrimat, nu mai vreau nimic de la el, după ceea ce mi-a făcut, dacă a fost capabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
dar ea tace, îmi este clar că nu are nici un chef să întrețină conversația, doar eu insist, îmi este greu să renunț la ea atât de ușor. Cum se simte micuța, întreb eu, iar ea spune, foarte bine, apoi îi sugerez confuză, poate vii pe la noi cu ea într-o zi, ne-ai promis că vii odată la cină, iar ea mă întrerupe, aproape că nu apuc să termin de rostit invitația, bine, vom veni când vom putea, apoi mă despart
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
asupra ei, dar poate găsim ceva drăguț în dulapul tău, nu se poate ca totul să îți fi rămas deja mic, dar imediat mă întorc la bucătărie, nu am voie să mă apuc acum să o îmbrac sau să îi sugerez cu ce să se îmbrace, este problema ei. Dar îmi place să port numai hainele lui, scâncește ea, întinzându-și un picior și lovind canapeaua, care îi răspunde imediat printr-un norișor de praf, eu îmi fac de lucru, deschid
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
a anticipat alegerea omului de a nu se mișcă direct spre ceea ce este bun și, ca urmare a acestei alegeri, căderea să din viața îngereasca”25. Timpurile prezent utilizate aici, adică, alegerea omului „de a nu se mișcă” și „căderea”, sugerează poate că Sfanțul Grigorie se gândește la întregul parcurs al timpului desfășurat instantaneu înaintea lui Dumnezeu. Dacă facem legătură între această anticipare și planul atemporal al lui Dumnezeu legat de istorie, și dacă vom considera că anticipată cădere nu este
Adversus haereses. Filosofie creştină şi dialog cultural (IV) by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/150_a_65]
-
ar întâmpla ceva?”. Și începea să mă lămurească despre faptul că a fi infirm intelectual, a nu mai putea lucra e ca și cum ai fi mort. La ce să mai trăiești? Devine inutil să mai hrănești un hoit. Voia să-mi sugereze că eu n-aș face un păcat, ci, dimpotrivă, i-aș face un bine imens dacă l-aș ajuta să termine cu viața într-o asemenea situație. Era pur și simplu obsedat de o posibilă infirmitate. Urma să vină nepotul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
Cu mine nu a fost. Sigur, doar nu-i eram simpatic. Probabil că nu-i plăcea cum scriu. Sau îi plăcea prea mult. Știu numai că nu am stabilit nici o relație, de nici un fel. În general, se străduia să-mi sugereze că este prea mare pentru mine. Oricum, l-am admirat ca scriitor. N-am avut nici cea mai mică îndoială că era romancierul român cel mai important din acel moment. C.Ș.: N-ai acceptat deci nici o modificare în carte
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
parte cu piciorul pietre și bucăți metal, tot ce era mai mic decât bocancii lui. ― Tare-aș vrea să știu ce-o să facem acum. Ce mare rahat. ― Am putea să aprindem un foc de tabără și să cântăm niscai cântece, sugeră Burke. Hudson făcu un pas în direcția reprezentantului Companiei și Hicks fu nevoit să intervină. ― Ar trebui să ne adăpostim, se auzi un glăscior. (Se întoarseră cu toții spre Newt care se uita la navetă, parcă fascinată de flăcări). Ar trebui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
parcă fascinată de flăcări). Ar trebui să intrăm fiindcă se face noapte. De obicei, ei ies noaptea. ― Înțeles, zise Hicks arătând cu capul spre epava VTT-ului. Incendiul e pe sfârșite. Hai să vedem ce se poate recupera. ― Niște fiare, sugeră Burke. ― Poate altceva. Vii? Reprezentantul Companiei se ridică. ― N-am nici un chef să rămân aici. Cum dorești, zise caporalul și se uită la sintet. Bishop, du-te să vezi dacă ne putem instala în centrul de exploatare. Adică, să te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
Da, da, și numai disperarea de a-i cheltui i-a făcut să te aleagă pe tine! Moshe, trebuie măcar să convenim că puteau găsi și pe altul să le cheltuiască banii... M.I.: Poate, dar istoria e mult mai banală decât sugerezi tu. Eu aveam ideile acelor capitole de când ținusem alte conferințe la Harvard și New York, între ’82-’86. Și au început prietenii să-mi spună: „Măi, omule, dacă tu crezi tot ce spui, ai o carte în care expui totul pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
noua generație de cineaști în anii trecuți, ca și prin succesele obținute în alte domenii ale artei, România pare să fi profitat, din plin, de momentul intrării în Uniunea Europeană. Știu, o asemenea afirmație sună de la bun început prost, părând să sugereze faptul că succesele artiștilor români ar fi fost favorizate de contextul politic. Dar nu asta voiam, de fapt, să spun. Ci, dimpotrivă, că pentru prima oară în istoria ei culturală postbelică, România a reușit să vină, în momentul în care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
de escaladat nivel, un spectacol cu mult umor. Abia apoi vin chestiile grele, pour les connaisseurs: interpretările de toate tipurile, cât de lipsit de erotism poate fi un corp gol, puterea noastră este umbra noastră, idee pe care s-o sugerezi jucându-te doar cu un bec pe care îl bâțâi în dreptul unei burți proeminente și, desigur, ce vrea fiecare să înțeleagă. Eu am văzut în tot acel joc cu a face ce tocmai am scris o lecție de teorie lingvistică
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]