30,395 matches
-
sau simplă întâmplare -, liber și nesilit de nimeni am intrat în această problemă cu totul specială. Într-o dimineață, un coleg mai în vârstă, colonel, m-a anunțat cumva tainic că primise un caz banal de la Iași și mi-a sugerat să-i propun șefului de serviciu să preiau dosarul respectiv, mai ales că județul Iași îmi era dat în responsabilitate sub aspectul activităților de cercetare penală. Propunerea era, firește, reciproc avantajoasă, întrucât colegul nu avea nici un chef să se deplaseze
ANCHETE ALE SECURIT??II by GHEORGHE COTOMAN () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84041_a_85366]
-
de la Constanța! Fără a fi chemat și audiat, măcar ca martor, cel puțin domnul Virgil Măgureanu, omul despre care Nicolae Radu a susținut, cum veți vedea, că l-a atras în deloc inventatul Comitet al Salvării Naționale și i-a sugerat realizarea manifestelor. Hotărârea respectivă a fost luată în ideea - nu scriu sub pretextul - ca respectivii complotiști din C.S.N. să întreprindă și alte acțiuni concrete anticeaușiste și să poată fi ulterior anihilați, eventual printr-un flagrant. Care, anihilare sau flagrant, după cum
ANCHETE ALE SECURIT??II by GHEORGHE COTOMAN () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84041_a_85366]
-
Radu și Virgil Măgureanu, în parcul din zona Circului de Stat, în apropierea căruia locuia cel din urmă. Cu prilejul unei astfel de întâlniri, domnul Măgureanu i-ar fi propus lui Nicolae Radu să realizeze manifestele anticeaușiste și i-a sugerat conținutul celor trei texte. Iar când erau nevoiți să se întâlnească la domiciliul lui Nicolae Militaru, discuțiile se purtau numai în balcon. Întâlnirile mai aveau loc în case conspirative, una situată în cartierul Șincai, iar alta spre capătul șoselei Colentina
ANCHETE ALE SECURIT??II by GHEORGHE COTOMAN () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84041_a_85366]
-
în prima lor versiune, din 1950 și de Cvartetul Tokyo (1993Ă. Cu un ochi spre alte versiuni devenite istorice, criticul francez încheie dubitativ, întrebându-se dacă cvartetul Belcea nu ar fi trebuit să mai aștepte înainte de a înregistra integrala Bartok, sugerând că nu a atins „maturitatea și echilibrul“ ce caracterizează interpretările clasice semnate de Alban Berg, Párkányi, Végh sau Cvartetul Ungar. Nu sunt convins că are dreptate, dar merită, poate, să li se ureze instrumentiștilor cvartetului Belcea aceeași longevitate creatoare pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
profesorul László i-o face președintelui Academiei Române este să lărgească numărul compozitorilor și muzicologilor recompensați cu titlul de academicieni. În prezent sunt numai doi, Ștefan Niculescu și Cornel Țăranu. Nu este, poate, locul, Într-o revistă a presei, de a sugera alte nume meritorii. Dar, fie-mi iertat, am convingerea că profesorul Ferenc László, muzicologul și pedagogul de excepție În lumea românească de astăzi, cel ce reprezintă exemplar România În atâtea societăți internaționale de muzică, ar fi printre primii, dacă nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
noastre? — Pribegim, spuse spătarul Vulture. Nu te lua după cum arătăm, căci soarta noastră fuse crudă astă dată. Suntem fețe mari, boierești. Du-ne la mai marele tău. Tufa foșni nehotărâtă: — Ascultă, băi arătare, dacă minți și dacă nu ești ce sugerezi că ești, și-l tulbur degeaba pe han, ți-a plânge iapa de milă. — Să fie precum zici, cinstite tătar, răspunse spătarul. Când tot alaiul tătărăsc și-al proaspeților prizonieri pătrunse în tabără, hanul cel tânăr, sora sa Huruzuma și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
tine - șopti Cosette, privindu-l cu ochii umezi. îndurerat, Broanteș îi explică prin semne situația obiectiva care-l împiedica să dea curs rugăminții ei. — înțeleg - răspunse cu blândețe Cosette. Ești mut din maștere sau...? - și-și mișcă arătătorul și mijlociul sugerând cu finețe o foarfecă. Broanteș imită și el mișcarea foarfecei. — Ticăloșii...! - șopti Cosette. Broanteș ridică sprâncenele a mirare. — Nu te mira că spun asta, tinere! - spuse cu obidă Cosette. Crezi că stau aici de bună voie? Aș! Nu ți-aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
derutată pe la casele ei. Primul care sparse tăcerea fu papagalul. — Ce-i de făcut? - întrebă el gânditor. — Nu știu - murmură absent Ximachi vistiernicul. Cu riscul de a-mi pierde ciotul de limbă pe care-l mai am, simt nevoia să sugerez că stăpânul nostru s-a cam țicnit. Auzi dumneata, să facă alianță cu Papa împotriva turcilor! Ori bătrânețea i-a luat firesc mințile, ori aici și-a vârât coada diavolița asta de femeie. Metodiu și Iovănuț nu ziseră nimic. Lucrurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
pe care l-a părăsit fuga-fuguța, pentru a se înfrupta din fierbințile dulceți la care-i dau dreptul atât legile firii, cât și creșterea fără precedent a trupului? — Asta cam așa e - zise Vasea. Am impresia că lucrul cu finețe sugerat de preacuviosul părinte s-a făptuit. Teamă mi-e că nu mai avem ce răpi și-o să ne fugărim caii degeaba: e păcat, deoarece trebuie să vă spun că - și v-aș ruga ca asta să rămână între noi - trecem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
Să lăsăm totuși aceste griji la vremea lor - zise cu finețe doamna Potoțki - căci, iată, luându-vă cu vorba, nici n-am avut timp să vă prezint doi oaspeți dragi: călugării Metodiu și Iovănuț din Transnistria. — Din Moldova, scumpă doamnă - sugeră Metodiu. — Sau din Moldova - se corectă doamna Potoțki. Faceți cunoștință. Zbignew și Malgorzata se apropiară, se înclinară adânc în fața moldovenilor. — Cred că sunt în asentimentul tuturor - spuse Zbignew - dacă îmi îngădui să îmi exprim bucuria de a-i cunoaște pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
Cetatea Albă - răspunse Covaliov, luând alt pește la curățat. — De ce, dacă nu ți-e cu supărare? - întrebă Cosette. — Ca să-mi cumpăr câinili ista - zise creștinul - că alălalt murise și pe nevastă-mea o apucaseră năbădăile. Episodul 138 BARZOVIE VREA SĂ SUGEREZE ALTCEVA Astfel, mai vorbind ei de una, de alta, cum ar fi de pildă, pe de o parte dacă peștii au sau n-au suflet, spătarul Vulture susținând că n-au, că altfel nu s-ar mai mânca atâta între
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
Cosette să rabde răcoarea nopții și pișcăturile țânțarilor pe prispă, o vei chema înăuntru în colibă, iar domnia ta, ca om serios și trecut de mult de vârsta zburdălniciilor, vei ieși să dormi cu noi afară. Nu asta am vrut să sugerez! - zise nervos Barzovie-Vodă. Episodul 139 DOAMNA ȘTIUCÎ Deodată, conversația spătarului și a lui Barzovie-Vodă fu întreruptă de chemarea plină de o bucurie reținută a pescarului creștin: „La masă!” Cât ai zice pește, sumedenia de Agarici și micuța Știucî năvăliră în jurul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
pleca eu - răspunse creștinul - da’ unde mai găsești atâta pește? Episodul 141 VA URMA O NOAPTE DE POMINĂ După îndestulătoarea cină, cum era și firesc, veni vremea să meargă cu toții să se culce. în cuvinte puține, dar simțite, Covaliov le sugeră că date fiind lucrarea insistentă și inclementă a țânțarilor, cât și temperatura îndeobște scăzută a nopții, el nu i-ar sfătui pe îngrijorații săi oaspeți să doarmă afară, ci îi rugă să vină înăuntru în. colibă, căci se va găsi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
și de așteptat, ea se compunea în majoritate din mateloți, fie aflați pe mare, fie lăsați la vatră. încărcate cu acești adevărați „lupi ai mărilor”, corăbiile venețiene străbăteau apele lumii, întorcându-se pline de mirodenii. Nu trebuie însă exagerat și sugerat că fiecare venețian era marinar. Cum, din datele de care dispunem, nicăieri nu se autentifică faptul că venețienii nu făceau oale, nu ni se pare lipsit de interes să susținem că măcar o parte mică din ei erau olari. Aveau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
pe care le făcea rochia masiv croită mărturiseau prezența unor mușchi activi; pieptul peste măsură de bogat avea aceeași direcție cu privirea, adică paralel cu solul; coloane să fi fost în însorita Grecie și gambele ei n-ar fi putut sugera mai multă solemnitate. Neverosimila femeie se opri în fața celor doi. — Fratelli? întrebă ea cu blândețe. — Si, fratelli - răspunse intimidat Metodiu. — Da dove? — Da Sucevizza - zise Metodiu. — Mamma mia! - exclamă venețianca. Di Moldavia? — Si, di Moldavia - confirmă Metodiu. — Latini?! — Puramente latini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
Damiani. — O anomalie - spuse papa. — Cu siguranță, răspunse cardinalul. De altfel, cu excepția unei porțiuni neînsemnate din aval, fluviul e creștin. Mai mult, în amonte e catolic din mal în mal. — Să-mi faci o hartă și să-mi hașurezi porțiunile - sugeră papa. în ultimul timp am cam pierdut din vedere fluviul ăsta. Degeaba curge pentru noi, dacă se varsă la alții. — Am înțeles - răspunse cardinalul. Și cu vlahii ce fac? — îi primesc. Trimite-l pe Pedro încoace cu niște scaune și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
aveam a-l urmări acum, după ce Iovănuț (care, la drept vorbind, scăzuse mult ca personaj în ultimul timpî rămase în Cetatea Eternă, să se împărtășească prin adevărul vorbelor „ex occidente lux”? Să nu răspundem de-a dreptul, ci s-o sugerăm pe-ndelete, având pentru aceasta un veac de fraternitate, egalitate, singurătate la dispoziție. Era o dimineață frumoasă de vară și Metodiu mergea repejor cu capul în pământ, pe o câmpie întinsă, potopită de soare, de unde ciocârliile se înălțau în văzduh, stăteau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
amarul și am sfârșit prin a sta până la ora închiderii, când cineva din grupul Sunday Magazine, cei mai duri inși pe care i-am văzut vreodată - probabil că în timpul lor liber sparg pietre între dinți ca să și-i ascută - a sugerat să mergem într-un pub din apropiere, unde se închidea, dar ne lăsa să mai stăm. Doar că a trebuit să alergăm până acolo înainte să închidă ușile, ceea ce însemna să nu fii în toate mințile, iar Anne-Marie și Jordan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
cu o ușoară enervare în voce. —N-aș vrea să profit de generozitatea ta, spuse el cu viclenie. Dar, dacă nu te-ar deranja, aș mai încerca încă o singură dată... Poate ar ajuta dacă aș îngenunchea și eu, am sugerat, urmând vorba cu fapta, până când fețele noastre s-au aflat la același nivel. S-a uitat la mine, genele lui lungi atingându-i obrajii, și mi-am simțit ochii închizându-se mai înainte ca gura lui să o atingă pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
iritat de la mochetă, am anunțat victorioasă, și mi-e foame. —Vai, ce răsfățată ești, a spus somnoros. Și se presupune că ar trebui să gătesc cina acum? Am putea lua mâncarea indiană la pachet de care ziceai mai devreme, am sugerat. Nu îmi pasă ce mănânc atâta timp cât e de mâncare. Nici în ruptul capului. S-a ridicat brusc, dând cu capul de masă. —Au! La naiba! Și își masă ceafa cu blândețe. Să o frec eu, mai bine? —Ai făcut asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
pe fața lui cărnoasă. Presupun că ai aflat deja de pariul nostru, nu? James scotea ce era mai rău în mine. —Să te punem într-o cocină și să ne jucăm de-a „alegeți elementul în plus“ cu fermierul? am sugerat eu. —O, ha, ha. A fost bună asta. Ochii lui James se îngustară puțin. Nu, cel legat de tine. Am pus pariu cu el că nu o să ți-o tragă. Și, deci, care-i verdictul? L-a câștigat deja? Mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
sunat la bancă. Simon mi-a preluat apelul, dar părea mai precaut ca niciodată. L-am întrebat dacă e liber la prânz, spunându-i că vreau să vorbim despre Charles, dar mi-a răspuns imediat că este extrem de ocupat. Am sugerat să bem ceva după slujbă, dar am primit același răspuns. Mi-a spus că de fapt nu știe când va fi liber. Părea că mai are puțin și-mi închide. Eram la fel de bine-venită ca o halcă de miel la cina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
bătut mereu la cap că nu avem prea mare priză la public. S-ar putea să fie exact ceea ce caută. Și mai e și o listă impresionantă de oameni tot unul și unul. Au fotografiat la petrecere pentru Tatler, am sugerat. Poate reușești să iei niște copii. A dat din cap. Am auzit despre asta, dar am crezut că nu e mare scofală. Cei de la relații cu publicul de la Mowbray au ticluit-o cât mai bine. Poți să faci o poveste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
tu să-l dai. Ai văzut băncile pentru cor? m-a întrebat Alice plină de entuziasm. — Nu, doar cafeneaua de jos. — Oh, va trebui să-ți facem turul, nu-i așa, Tom? — De ce nu o duci tu să le vadă? sugeră Tom, considerând că e o ocazie ca eu și Alice să ne cunoaștem mai bine. Aș vrea să beau ceva mai întâi, am spus cu hotărâre. Urma să fiu târâtă printr-o petrecere școlărească New Age, și cu o cutie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
au îndepărtat de mine pentru prima oară. — Dar cine ți-a spus despre tipul care a fost omorât? am insistat. —Bârfă. E multă pe-acolo. Părea că vrea să mă întrebe altceva, dar Alice a revenit la masă și a sugerat să mergem cu toții jos, și s-a dus momentul. A trecut jumătate de oră până ne-am găsit un loc pe saltele - or fi hippie și membrii New Age, dar să împartă bunurile comune era un principiu pe care nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]