24,383 matches
-
pestii. Ei isi folosesc coada lunga pentru a apuca plantele care sunt in adancuri si apoi le manca. Acesta este unul din motive pentru care nu e bine sa alaturi calul de mare si pestii intr-un acvariu. In mod sigur, pestii ar muri de foame cu toata mancarea care ar fi pusa special pentru ei. Masculul este cel care naste si are grija de pui. Dupa nastere, la o perioada de mai mult sau mai putin 5-10 zile, puii invata
APA-SURSA VIEŢII by HRISCU GINA LILI [Corola-publishinghouse/Science/267_a_501]
-
această metodă și o folosesc În cadrul unui amplu spectru de opțiuni personale, religioase și ideologice. Este cunoscut riscul pe care Îl implică acest pluralism În asemenea Întreprinderi, de altfel indispensabil ca antidot eficace Împotriva oricărei forme de confesionalism și garanție sigură a libertății cercetării, risc ce apare și În posibilitatea ca cititorul să se găsească În fața unei mari cacofonii interpretative, cu modalități contrastante și prea stridente de definire a diferitelor domenii religioase, ale căror consecințe derutante sunt ușor de imaginat; un
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
apariției scrisului, adică din „preistoric”. Este de neconceput ca religiile să fi apărut Într-un timp foarte scurt, atunci când texte mai mult sau mai puțin explicite ne vorbesc despre ele pentru prima dată. Pe de altă parte, căutarea unor mărturii sigure și tangibile asupra existenței religiilor În epoca preistorică se lovește de dificultăți la prima vedere insurmontabile. Aceasta depinde de identitatea preistoriei și a religiei. Termenii problemei sunt religie, religii, preistorie și arheologie. Prin definiție, preistoria nu are texte, În timp ce religia
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
arheologică fundamentală a comportamentului religios și un posibil indiciu al unei religii Împărtășite de una sau mai multe societăți preistorice. Din câte se știe, evoluția culturală cuprinde ultimii 2.600.000 de ani. Începutul arheologic este indicat de primele obiecte sigure, pietrele sfărâmate și așchii de piatră, riguros datate, descoperite În siturile arheologice din Africa Orientală. Dar cultura poate să fi fost una din Însușirile primatelor hominide dintr-o perioadă mult mai Îndepărtată, chiar și În forme mai simple și mai
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
cât și pe cel ecologic. Pentru o relatare cronologică sumară, referitoare la una dintre părțile cele mai cercetate ale lumii, este de precizat că, În Europa, paleoloiticul ar fi putut Începe acum un milion de ani (anterior, nu există urme sigure de oameni); paleoliticul târziu (leptoliticul) apare destul de brusc aproximativ acum 40 000 de ani; neoliticul se manifestă În sud cam pe la 6 500 Î.Hr. și la nord spre 4 000; epoca de bronz Începe În Grecia spre 3 000
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
mentalitate: un sistem de credințe este parte integrantă a unui sistem de gândire. De asemenea, nu se poate nega existența unei corespondențe Între modul de viață, viziunea colectivă asupra lumii și mentalitate. Dar nimic nu ne permite să dăm drept sigură existența unei relații biunivoce exclusive Între religie și modul de viață sau, În termeni mai tehnici, Între sistemele de credință, sistemele de gândire și stadiul cultural. Există chiar indicii În sens contrar. Analizând componentele religiilor „primitive” actuale, se observă că
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
de cincizeci de ani, presupusul „cult al ursului” din lumea musteriană a trezit cele mai fervente pasiuni și a făcut să curgă multă cerneală, nerezistându-i-se nici după ce s-a demonstrat În repetate rânduri că nu există nici o dovadă sigură În acest sens (Leroi-Gourhan, 1964; 1976). Printre mormintele musteriene, vestigiile de la Kebara ne constrâng să discutăm despre descărnare și, prin ricoșeu, despre „cultul craniilor” sau al capetelor, despre necrofagie și canibalism, teme foarte dragi, Însă evazive și dificile, ale discursurilor
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
În mormintele Înalților funcționari regali care se laudă că au urmat „Învățătura” regelui, ca o garanție a loialității și ortodoxiei lor. Pentru a-l Înțelege pe deplin, imnul trebuie privit Într-un context În Întregime nou. Un rege, ultimul descendent sigur al casei care a luptat cu hicsoșii și care Îl proslăvise pe Amonxe "Amon" ca zeu personal, se hotărăște să inițieze o reformă religioasă - sau, mai bine zis, o revoluție. Divinităților solare și celor asimilate acestora le alătură, În mod
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
ochiul uðat, acoperă toate nevoile omului și amintește de mitul ochiului lui Horusxe "Horus", care a fost scos de Sethxe "Seth" și apoi redat ca „vindecat” (aceasta este semnificația cuvântului egiptean) de către zeul Thotxe "Thot"; este deci paradigma cea mai sigură a oricărei salvări. Odată cu polarizarea care Însoțește adesea experiența trăirii religioase, chiar În timp ce se Înmulțesc posibilitățile de a interveni asupra vieții procio, făcându-i, prin rugăciuni și descântece, pe zei să intervină În desfășurarea lucrurilor, Începe să apară În conștiința
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
divinităților aparținând altor etnii În panteonul sumero-akkadian, și invers. d) Reconstruirea religiei mesopotamiene și unitatea sa fundamentală După cum s-a văzut deja, putem studia religia mesopotamiană În mod amplu și articulat, Încă din cele mai vechi timpuri, rămânând pe terenul sigur al atestării epigrafice. Este totuși adevărat că cea mai mare parte a acestor documente - ca și a celor care vor urma - aparțin personalităților oficiale ale templului (deci a școlilor teologice) și a palatului, ceea ce poate compromite cunoștințele noastre legate de
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Dumuzixe "Dumuzi"/Tammuzxe "Tammuz", despre care am avut deja ocazia să vorbim. Merită amintit aici și zeul Nabûxe "Nabû", care a fost mult timp venerat În lumea babiloniană și asiriană. Numele său Înseamnă „Vestitorul” sau ceva asemănător. Nu avem informații sigure despre originea sa. Nabû este totuși una dintre divinitățile cele mai frecvent menționate În textele mesopotamiene mai ales În mileniul I Î.Hr. Este considerat fiul lui Mardukxe "Marduk" și al soției sale ßarpanștu(m); soț al zeiței Tașm¶tu
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
spre deosebire de populațiile amintite mai sus, știm despre hurriți că au creat o importantă uniune de state, Mitanni. Din păcate, nu dispunem Încă de o documentație care să provină de la acest stat și care să fie suficient de amplă și de sigură Încât să ne permită să descriem Într-o manieră exhaustivă religia acestuia. Ceea ce s-a scris până acum despre religia hurrită 1 se bazează esențialmente pe informațiile provenite din arhiva capitalei hitite. Cea mai mare parte a textelor scrise În
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
reușit să identificăm numele unora dintre divinitățile din camera principală, pe baza cărora, E. Laroche (1952) a ajuns la concluzia că avem de-a face cu reprezentări ale unui panteon hurrit (vezi și Masson, 1981; Güterbock, 1982). Într-adevăr, pare sigură identificarea celor două cortegii cu așa-numitele kaluti („cercuri”), diferențiate pe gen și ierarhie, legate de principalele divinități care se Întâlnesc: ¾epatxe "H~epat" și zeul furtuniixe "zeul furtunii" Teșup. În suita zeului furtunii se recunosc, cu destulă certitudine, zeul
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
edificiu identificat drept sanctuar, Întins pe o platformă În zidărie, având alături arma care folosise la săvârșirea eventualului sacrificiu, ca și scheletele unui bărbat adult și al unei femei de circa douăzeci de ani descoperite În același sit sunt semnul sigur al unei practici, poate sporadice, la care se recurgea În condiții de criză. La rândul ei, descoperirea la Cnossos a unei grămezi de oase de băieți Între zece și cincisprezece ani, cu urme evidente de cuțit, comparabile cu semnele lăsate
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
DE LA MINOICI LA MICENIENITC "3. DE LA MINOICI LA MICENIENI" 1. Civilizația micenianătc "1. Civilizația miceniană" Fie că dezastrul din Thera le-a deschis sau nu grecilor mincenieni porțile civilizației minoice, o catastrofă pentru care, În ceea ce privește insulta Creta, lipsește Încă „dovada sigură”, singurele certitudini sunt incendiile care, În preajma jumătății secolului al XV-lea au distrus cea mai mare parte a edificiilor cretane, palatul din Cnossos, care a ars la aproximativ un veac după, și, În sfârșit, micenienii, bine instalați În insulă. Descifrarea
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
unor fenomene asemănătoare ale religiilor „vecine” și că, așadar, ele sunt În general verosimile, chiar dacă natura lor rămâne În esență ipotetică. 2. PROTOISTORIA ȘI CONCEPȚIILE RELIGIOASE CELE MAI VECHITC "2. PROTOISTORIA ȘI CONCEPȚIILE RELIGIOASE CELE MAI VECHI" Recuperarea primelor documente sigure ale religiei protoistorice etrusce este un rezultat neașteptat al ultimilor ani ai cercetării arheologice. Descoperirea, făcută cunoscută În 1986, a unui loc de cult ce avea și un neîndoielnic caracter „politic” (a fost propusă identificarea lui cu o curie, instituție
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
prin adâncurile pământului era Într-adevăr pândită de acești demoni și plină de primejdii și de capcane; totuși, respectarea scrupuloasă a riturilor cuprinse În libri fatales și În libri Acherontici este În măsură să o facă mai ușoară și mai sigură. Însă la sfârșitul călătoriei, cel puțin privilegiaților elitei dominante le era rezervat un tratament favorabil - admiterea În rândul Fericiților ce petrec veșnic În Elizee: aceasta este imaginea, cu atât mai fericită cu cât mai Înspăimântător este drumul, țintei de dincolo de
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
cultură, religie, „popor” și teritoriu, merită efortul de a studia istoria Europei Centrale Între mileniile al V-lea și al III-lea Î.Hr., slujindu-ne și de lingvistica și mitologia comparată. Totuși, rezultatele obținute până acum În legătură cu o istorie sigură a originilor religiilor italice din mileniile II și I Î.Hr. sunt, În parte, incerte și, În parte, prea puțin relevante. Problemele de fond rămân următoarele: (a) diferitele momente În care fiecare popor proto-italic s-a separat de un „popor
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
indicii despre o tradiție miceniană care ajunge până În epoca coloniilor (Pugliese Carratelli, 1990, pp. 137-142; Graf, 1983, pp. 161 sqq.) sau, din nou, - cum este, de pildă, cazul orașului Tarent (Scoglio del Tonno) - o serie de obiecte de proveniență miceniană sigură și imitațiile lor locale, printre care unii idoli, ar putea fi În mod paradigmatic de o tradiție eroică antică (Dunbabin, 1948, p. 33). Făcând abstracție de anumite fragmente miceniene incerte, ceramica aparținând civilizației apenine, găsită În Forum Boarium, ne asigură
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
nu au nici membre, nici sex1. El Își legitimează afirmația citând explicit din Xenofan din Colofon; asemenea acestui reprezentant de prestigiu al școlii eleate (cf. subcapitolul 2.3b2c), el vrea să Își exprime doar propria părere și nu lansează afirmații sigure: În mod clar, este vorba despre o măsură de apărare a unui Învățat precaut 2. Dar, după mai bine de jumătate de mileniu, În acest caz se percepe limpede conexiunea Între teologia „italică” și cea romană. Varro subliniază dimensiunea istorică
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
a anticei Înțelepciuni egiptene, chiar dacă, mai ales În ermetismul de inspirație filozofică și religioasă, profunde și adesea proeminente sunt elementele greco-elenistice, Împrumutate mai ales din tradiția platonică și cu ample contribuții ale stoicismului. Dacă pentru epoca faraonică nu există mărturia sigură a unor opere atribuite lui Thotxe "Thot", În perioada ptolemeică Începe să Înflorească o bogată producție literară ermetistă de limbă greacă, În interiorul căreia se disting două compartimente care, deși sunt Înrudite prin aluzia la zeul revelator, se caracterizează prin conținuturi
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
nevoia de a apela la revelația divină chiar și În sfera fenomenelor naturale, rezervată deja căutării raționale. În orice caz, În acele texte interesul se Îndreaptă cu totul spre problemele existenței pământești și spre mijloacele de a o face mai sigură și fericită, fără nici un indiciu despre acele perspective escatologice și soteriologice care, dimpotrivă, apar ca centrale În contextele ermetiste cu conținut filozofico-religios. Pe de altă parte, este important faptul că În interiorul ermetismului „popular” s-a format schema literară a Învățăturii
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
așa fel Încât, la sfârșit, Existența Foarte Rea va fi pentru adepții Minciunii, În timp ce pentru adepții Adevărului va fi Gândul cel Mai Bun. Dacă În privința acestui fragment, ca de altfel În privința multor fragmente din G³th³, interpretarea nu este Întru totul sigură (cf. Duchesne-Guillemin, 1948, pp. 238 sq.; Gershevitch, 1964, pp. 32 sq.; Lommel, 1971, pp. 41 sqq.; Insler, 1975, pp. 33, 165 sqq.; Kellens-Pirart, 1988, pp. 111 sq. și 1991, pp. 47 sq.; Humbach, 1991, I, pp. 123 sq. și II
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Kark½y (Schippmann, 1971, pp. 37-45), pentru a se stabili mai apoi În regiunea Kerman și pentru a se așeza sub jurisdicția Marelui Dastur din Yazd. Alte mici comunități au supraviețuit ori s-au transferat În alte părți, căutând locuri mai sigure, cum ar fi Isfahan, Azerbaidjan (Frye, 1975, p. 118), sau În alte localități din centrul și sudul Iranului, ori În Kandahar, În Afghanistan, centru zoroastrian dintre cele mai vechi (Boyce și Grenet, 1991, pp. 125 sqq.; Boyce, 1992, pp. 157
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
funcția de a apăra •ta-, dar Într-o formă binevoitoare și pozitivă, ajutând și răsplătind; această imagine prietenoasă a zeului a avut În India consecințe inclusiv de ordin lingvistic. În timp ce etimologia numelui Varuna rămâne necunoscută, cea a lui Mitra este sigură: Mitra (masculin), nu este altceva decât masculinizarea neutrului mitram „contract” (la fel cum, de exemplu, numele latin Venusxe "Venus" este feminizarea neutrului *venos „dorință”); Mitra este deci „contractul” personificat, prin contract Înțelegându-se recunoașterea și respectul pe care fiecare trebuie
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]