30,395 matches
-
specific limbii române și intraductibil în alte limbi. Cele șase principale personaje feminine : Isidora Dora Dorina și Teodora Minodora Alindora formează simbolicul cerc al iubirilor lui SIMION Trăirile dintr-un spital modern din Franța, prezentate în prima parte a romanului, sugerează că indiferent de loc și timp occident sau orient, război sau pace suferințele fizice și sufletești ale oamenilor sunt comparabile. Pe de altă parte, paralela între lumea reală în care evoluează Dora, Teodora, Dorina și Alindora, și lumea sufletelor, animată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
paralelele se trasează între jumătățile aceleiași Bucovine : cea de Sud, aparținând României, și cea de Nord, azi făcând parte din Ucraina, după ce a aparținut puternicului Imperiu Sovietic care și-a atribuit-o după al Doilea Război Mondial. O altă paralelă sugerată de paginile romanului, în cea de a treia parte a sa, este cea între Gulagul cu toate atrocitățile lui și lumea liberă în care trăim azi și poate nu o prețuim destul. S. I. P.O.2 Camera în care Dora
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
de la ușă la ușă, de la pat la pat : "Vine vizita ! Vine profesorul !" Dora răsfoiește hârtiile din dosarul medical care îi va fi probabil cerut. Nu lipsește nimic : cartea de asigurare "Vital", suplimentul de asigurare, cartea de identitate... Iată și declarația sugerată de asociația pentru "Moartea în demnitate" la care, Victor și ea, deveniseră aderenți cu câțiva ani în urmă : "Declarație asupra dorințelor anticipate : Subsemnata D...M..., în deplină capacitate a drepturilor mele civice și a facultăților mele mintale, acționând în deplină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
un nimb, ca cel al sfinților din icoane, care înconjoară chipul doctoriței anesteziste. Ar vrea să îi vorbească, dar nu are putere să își desfacă fălcile din încleștarea lor. De altfel Alindora îi face un semn cu degetul în dreptul buzelor sugerându-i că nu trebuie să vorbească. Dora înregistrează și ordinul ei blând, dar răspicat : Nu încă ! Nu te obosi !" Nu are nici o durere. Realizează că încleștarea fălcilor este dată de un tub rigid care se strecoară printre dinții ce se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
nu contenește să îl tulbure. Personalul medical nu lipsește, am reușit să îl recrutăm aproape în totalitate prin reconvertire celui de la vechea structură. Nu am reușit însă să găsim un administrator cu experiență și Alindora..., doamna doctor Bosch mi-a sugerat că domnul Matei ar fi, poate, persoana potrivită. Ce părere aveți ?, întreabă profesorul. Victor iese cu dificultate din starea de absență în care se găsea și răspunde fără echivoc : Extrem de interesantă ideea unui Centru care să se ocupe de copiii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
de acum. Mâna caldă, ocrotitoare, bărbătească, îi strânge cu putere mâna în timp ce o conduce spre ușa dezolantei săli de așteptare a gării uitate de lume, șoptindu-i : "Să mergem !" Sania, asemănătoare cu un rădvan de modă veche larg și scund, sugerează că și obiectele ne pot scoate în afara timpului. Jilțul din spate este bine căptușit cu o blană groasă din care este făcută și învelitoarea de picioare sub care dogoresc cărămizi fierbinți. Înveșmântat într-o manta până la pământ, încinsă cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
chiar dacă anul 2000 nu-i prea departe. Îi este foame și pregătește împreună cu Dora o mică cină pe care "franțuzoaica" o găsește din nou delicioasă. * * * În seara asta o să te invit să ne așezăm la "masa dorului", așa cum mi-a sugerat Simion să numesc micuța masă de spiritism unde mă întâlnesc ades cu ei, cu cei plecați. Nu știu dacă te-ai gândit la prezența dorului nu numai în numele femeilor pe care Simion le-a iubit, ci și a fiicelor și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
în prea scurtul răstimp cât i-a simțit prezența și i-a perceput gândurile atât de limpede de parcă ar fi stat de vorbă în jurul unei cești de ceai. Întâlnirea nu a avut în ea nimic spăimântos, nimic care să îi sugereze că moartea ar fi altceva decât sfârșitul unei vieți. Dimpotrivă a confirmat existența unei alte vieți, a acelei vieți a sufletelor în care se poate intra doar învingând Moartea. Doar prezența neliniștită a spiritului nechemat la masa dorului, a acelui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
odată să se hotărască într-un fel pentru că se apropie iarna și odată cu ea sesiunea cu blestematele de examene, ori dacă ea și Ovidiu tot tărăgănau așa, băiatul n-o să se mai apuce de învățat, profitând de incertitudinea creată, îi sugeră că dincolo de aparenta acalmie tânărul ascundea stări depresive, ea doar îl cunoștea bine... după paloarea feței și după alte mici semne insesizabile pentru un ochi străin. După una dintre aceste vizite, în drum spre casă, Sidonia îi spuse cu ciudă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
și ce nu trebuia spus, ce martor era mai edificator, Sidonia Trofin era, desigur alături de ei, sub masca unei împotriviri nete, parcă obosită, își frământa cu degetele fruntea, se frângea ca o trestie, clătina capul dar cu voce chinuită le sugera calea cea bună, cum trebuiau să se strecoare, ce tertipuri să folosească, ce fapte să ascundă, ce fapte să prezinte, trebuia neapărat să fie un proces liniștit care să se sfârșească printr-o pronunțare convenabilă: din vina ambelor părți, altfel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
știa bine că are corpul suplu și un picior fără nici un cusur. La plecare, în hol își încrucișă privirile cu Fana, fata stătea sprijinită de tocul ușii de la bucătărie, fredonând cântecul "dragoste la prima vedere", era chiar obrăznicie să-i sugereze atât de clar ipoteza ei. Ah, tinerii nu prea mai au sensibilitate, hotărî ea, dar apoi își dădu seama că, de fapt, erau două femei rivale, două femei pe câmpul de luptă al tandreții și că ea, Sidonia, mai avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
bătea joc, era imposibil să nu fie la curent asupra relațiilor ei cu Ovidiu, atâta timp cât Sidonia cunoștea realitatea, o vizitase de curând și în felul ei, diplomat, printre asigurări ce priveau bunele sale sentimente, rămase nealterate în ciuda celor petrecute, îi sugerase un eventual deznodământ firesc, probabil venise s-o pregătească sufletește. Ori ei îi era greu să se mai poată înfrâna. Bezna nopții avea darul s-o împietrească, dormea cu veioza aprinsă, după ce-și așeza estetic buclele pe pernă, foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
nu mi se părea chiar atât de îngrozitor. Mă lăsa în pace atâta vreme cât îmi păstram partea mea curată și pentru că stăteam cu el, totul era mult mai simplu. El spăla, el aerisea așternuturile, el arunca gunoiul. Mă adulmeca și-mi sugera chiar să fac baie dacă eram prea ocupat [i neglijam acest aspect câteva zile. Ba chiar ajunsese să-mi spună când să merg la frizer și când să-mi tai firele de păr din nas. Singurul lucru care mă deranja
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
o ve[nicie. Licuriciul și-a luat zborul brusc. Și-a întins aripile ca și când i-ar fi venit deodată o idee și a trecut peste balustradă, plutind în beznă. A descris, rapid, cu aripioarele, un arc de cerc care-mi sugera intenția lui de a aduce timpul înapoi. A planat puțin pe loc de parcă ar fi vrut să vadă linia trasată de aripioare în bătaia vântului și apoi a zburat spre est. Urmele sclipirii lăsate de licurici mi-au rămas în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
Mary în timp ce punea mătura și peria la loc. Apoi a închis magazia cu unelte. Cele dou\ femei s-au întors acasă, au încălțat niște teniși și au zis că pleacă la câmp. — Mai bine stai acasă și citești ceva, îmi sugeră Reiko. Nu e prea interesant ce facem acolo și, în plus, muncim în grupul nostru. Cât ne aștepți, continuă ea, poți să ne speli și lenjeria de corp pe care am lăsat-o lângă chiuvetă. — Cred că glumești, am spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
foarte frumos. Ascultând-o, în timp ce beam bere și priveam muntele, chiar aveam senzația că soarele o să se arate din nou. Interpretarea mi s-a părut extrem de sensibilă. Reiko a înapoiat chitara și a spus fetei să deschidă radioul din nou, sugerându-mi să fac o plimbare cu Naoko prin apropiere. — Eu vreau să ascult radioul și să stau de vorbă cu ea. Dacă vă întoarceți pe la ora trei, e tocmai bine. — Nu te deranjează dacă rămânem singuri atâta vreme? am întrebat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
ar fi terminat definitiv și c\ n-o să-mi mai revin. „Crede-mă, știu ce vorbesc“, am încercat eu să-l conving. Simptomele nu se lăsar\ așteptate: îmi țiuiau urechile, auzeam tot felul de sunete stranii, aveam insomnii. Mi-a sugerat să plec undeva singură, înainte, și mi-a promis că va veni și el de îndată ce rezolva toate problemele. I-am zis că nu vreau să merg nicăieri singură, că nu rezist fără el, că am mare nevoie de el. L-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
zâmbind. Tare ești drăguț când începi să te panichezi! Ne-am terminat cafeaua și ne-am întors în salon. Tatăl ei dormea încă profund. Dacă te apropiai mai tare, îi auzeai respirația regulată. Pe măsură ce trecea după-amiaza, lumina de afară îți sugera tot mai mult culorile palide ale toamnei. Câteva păsări s-au așezat pe cablul electric și apoi și-au luat zborul. Eu și Midori stăteam într-un colț al încăperii și vorbeam în șoaptă. Mi-a citit în palmă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
cu tot felul de încurajări - „bine“ sau „maaai“ - în timp ce se unduia sub el. Se auzea și patul scârțâind. Scenele de felul acesta nu se mai terminau. La început Midori p\ru amuzat\, dar până la urmă s-a plictisit și a sugerat să plecăm. Am ieșit din cinematograf și am respirat adânc. Pentru prima oară în viața mea mi s-a părut că aerul din Shinjuku îmi face bine. Mi-a plăcut, a spus Midori. Hai să mai venim și altă dată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
și să-mi caut un apartament, am zis. M-am săturat de viața de cămin. Dacă o să muncesc în continuare, o să reușesc să mă descurc. N-ai vrea să vii să stai cu mine la Tokyo, așa cum ți-am mai sugerat și altădată? — Îți mulțumesc mult. Sunt foarte fericită că te gândești la mine și-mi faci astfel de propuneri, spuse Naoko. — Nu vreau să spun că e rău aici. E liniște, mediul ambiant este perfect și Reiko este o persoană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
s-a Întâmplat până În ultima zi de vineri din luna iunie. Cu câteva zile În urmă, Dora Wilms apăru brusc În foaierul cinematografului unde lucrez ca operator cu jumătate de normă - ca de obicei, singură și frumoasă, cu mișcări avide, sugerând ceva riscant. Acum șase zile, cu trei zile Înainte ca Germania lui Hindenburg să intre În sezonul de vară, i-am făcut o vizită. Ar fi drăguț să ne Întâlnim la Apollo, spusese ea „În circumstanțe diferite“ - și, după o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
și simplu, „madame“ mai bine de șase luni - până când lucrurile au evoluat Într-o anumită direcție, sfârșind cu această Întâmplare nefericită din vara anului 1928, numită „spectaculoasă“ În toate ziarele. Dora așteptă să termin cu scuzele, apoi se ridică și sugeră să ne Înțelegem asupra unei sume care să ne convină amândurora. Am privit-o uimit. Cu tabachera goală În mână, mai mult sau mai puțin conștientă, luase aceeași poziție ca femeia mitologică În roșu din reproducerea de pe peretele din spatele ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
distins din nou, vagi și distante, ca niște picături de ploaie grele și sporadice. Trebuie să fi ajuns la parchetul din antreu. Oare căuta semne care trădau că deja avea un vizitator? Dar afară era vară, indiferent ce-ar fi sugerat calendarul, așa că nu-mi luasem nici impermeabilul, nici umbrela. Apoi, musafirul și-a retras indexul nerăbdător - și acesta a fost momentul În care destinul a Început să-și țeasă firele misterioase, Îndată ce Dora Învârti cheia În broască. Dacă vorbesc În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
Konrad se Întoarse către femeie. — Dominique, spuse scoțând placid țigara din gură, Întotdeauna e o plăcere să te văd. Dominique se apropie de bărbatul cu șmirghel În loc de corzi vocale. — Dar ăsta nu e locul potrivit pentru amicul tău. Aș putea sugera eventual - Konrad se uită la bărbatul care Își scosese pălăria și Îi mototolea borul. - Cuibul Berzei? Cercetă din nou mâinile nou-venitului. Nu, La Soțul Încornorat ar fi mai bine. E chiar după colț. Doamna trebuie să-l știe. Dădu din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
pe un raft cu cărți. Domnule Knisch, putem să vă facem treaba mai ușoară... Mulțumesc, nu sunt fumător. Dar la fel de bine vă putem pune bețe-n roată. Dar fiindcă sunteți o persoană inteligentă și eu nu am antene radio, vă sugerez să alegem prima variantă. În caz contrar va trebui să mă urmați la secție, iar asta ar Însemna să... Haideți să reformulez: ar fi mai bine să nu se Întâmple așa. Spre deosebire de noi, cei de la moravuri, Karla Manetti de la omucideri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]