4,343 matches
-
Societății Scriitorilor Români. A colaborat cu versuri și proză și la alte periodice, mai susținut la „Sinaia”, „Sămănătorul”, „Literatură și artă română”, „Convorbiri literare”, „Steagul”, „Sburătorul”, „România nouă” (Cluj). Titlul Zări senine circumscrie un spațiu liric dominat de dorința de înălțare „din lumea veșnicelor patimi”, de aspirația spre edenul florilor și al luminii. Starea poetică este aproape echivalentă cu o baie de imagini campestre și celeste, debordând de încântare vizuală și auditivă, e o comuniune cu natura. Beatitudinea trăirilor senzoriale face
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287977_a_289306]
-
joc viclean" cu moartea: "Joc de slugi și joc de stăpâni/ Joc de păsări, de flori, de câni,/ Și toți îl joacă bine". Printr-un fenomen de supracompensare, jertfei poetului, care își pune sângele la temelia operei, îi succede o înălțare momentană într-un timp al plenitudinii. Artele, toate, își au martirii și eroii ei. II Privind în propriu-i Eu ori contemplând lumea, subtilul Novalis sclipitor nu doar ca poet, dar și în postură de comentator credea ferm în puternicia
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
gândire". În complexul proces de cristalizare estetică, ceremonialul poetic tinde spre un fel de magnificat. "Nici rimele, adică potrivirea sau împerecherea versurilor, nici numărul silabelor (cum observa Heliade) nu pot să facă Poezia". "Ea stă în descrieri, în simțiment, întru înălțarea duhului și a inimii, și-ntr-aceeași vreme își are scaunul său în armonia vorbelor și mărimea limbei" (Din istoria teoriei și criticii literare românești, 1812-1866, E.D.P., p. 61 antologie de G. Ivașcu). Era sintetizată, în termeni ca aceștia, funcția esențială a
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
Baaad-ului se topesc iluminări și enigme, accente de superbie și pâlpâiri de asceză, enstaza și ekstaza. Niciodată stări neutre, plate! Poezie de circularități, spectacol de lumini și umbre, de tipic și atipic; lui De profundis și umilităților li se suprapun înălțări subite cu suport metafizic în așteptare. Moartea, cuvânt-temă, o fixațiune, nu exclude angelismul, nici "levitația" în lumină vie; în pofida refrenelor tragice, nici o notă macabră! Scepticismul lui Cezar Ivănescu subțiindu-se, sfârșește într-un cânt despovărător. O frază esențială din Jeu
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
dispariția propriei surori, Sora mea de dincolo (1980) un fel de bona dea modernă -, Ileana Mălăncioiu ridică evenimentul dezolant la nivelul unei drame pan-umane; rostirea înduioșată, intens-jelitoare, rămâne statornic în matca elegiei. Coborârii în pământ, i se substituie o înălțare, o ascensio, de unde preludiul Muntele, revelator: Muntele nu mai era același munte, Parcă nu mai era făcut să fie urcat, Bărbatul care-l urca plângând Parcă nu mai era același bărbat Căruia îi spuneam tată Și îi urmam pașii pe
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
XVIII-lea trăiesc într-un timp al Bisericii. Anul este jalonat de marile sărbători religioase și de marile posturi. Atunci când sunt puși să dea un soroc sau să stabilească cu precizie desfășurarea unui eveniment, țărani și mahalagii vorbesc de Câșlegi, Înălțare, Blagoveștenii, Duminica Floriilor, Ignat, Postul cel Mare, Lăsata Secului. Zilele sfinților constituie de asemenea importante puncte de reper în plasarea faptelor, „în ziua de Sfântul Ilie“, „marți după Sfântul Nicolae“ etc. Programul soborului poate fi cu greu deslușit din analiza
În şalvari şi cu işlic: biserică, sexualitate, căsătorie şi divorţ în Ţara Românească a secolului al XVIII-lea by Constanţa Ghiţulescu () [Corola-publishinghouse/Science/1322_a_2878]
-
delimitează conturul exterior al picioarelor. A doua piesă este reprezentată de o figurină sculptată în partea corticală a unui corn de cervideu. Conturul ondulat redă corpul și coapsele, mâinile ridicate fiind doar sugerate prin două „cioturi” care par să sugereze înălțarea umerilor (ca și la unele statuete cucuteniene, Vl. Dumitrescu, 1979, p. 74); dar accentuarea gâtului ar putea indica faptul că această creație reprezintă un pandantiv (H. Delporte, 1991, fig. 85). Piesa din grota Pendo, ce ar putea reprezenta de asemenea
Arta antropomorfă feminină în preistoria spațiului carpato-nistrean by Vasile Chirica, Mădălin-Cornel Văleanu, Codrin-Valentin Chirica () [Corola-publishinghouse/Science/303_a_648]
-
curgerea lor. Urmează un parcurs greu, de mai multe ori încercat. Poate așa se justifică partea complementară a sentinței citate: „... cele rele să se spele”. Răul stă în apropiere, nesmintit. De aceea, o modalitate de salvare este, măcar o clipă, înălțarea în sărbătoresc și în sacru, a situării, pe cale ritualică, în „zariștea mitului” și a drumului spre „centru”. Sunt chemate toate puterile benefice, punîndu-se în act un mare număr de obiceiuri și de credințe, de cîntări și de jocuri solemne. Socialul
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
publicului cultivat, amator de varietate stilistică. Nu cred că trebuie să nesocotim, de dragul modernității superficial înțelese, contribuția „particulară” a fiecărei epoci la îmbogățirea tezaurului cultural al omenirii. Pe lîngă faptul că mai fiecare perioadă istorică a însemnat „o treaptă de înălțare” și o experiență necesară, unele valori sunt selectate pentru ca umanitatea să se regăsească în propria-i efigie și identitate, adică să acționeze după anumiți parametri stabili, stimulatori de energie spirituală. Există o serie de probleme, presante și vitale, cărora omenirea
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
moartea, ca formă de meditație și punere în act pe cont propriu, solicită numai spiritele alese și exemplare. Se poate spune că mioritismul, în intenția de abstractizare și de universalizare, se întemeiază pe ceea ce se numea, cu decenii în urmă, înălțarea impersonală a individului, pînă la acel nivel purificat al gîndului, de unde devine conștient de superioritatea eroismului etic față de brutalitatea faptelor fizice. Contemplarea estetică a acestui orizont ființial mi se pare mai profitabilă pentru a se păstra nealterată demnitatea morală a
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
interioare, a unei bogății sufletești care, dacă nu se traduce în fapt, se ridică prin contemplație, la cea mai înaltă expresie artistică... Culcîndu-și pasiunea în mausoleul creației artistice, omul poate redeveni, astfel, olimpian, deasupra vălmășagului”. Este o variantă românească a „înălțării” schopenhaueriene, însă nu cu valoare negativă, ca la marele gînditor german, ci stimulatoare, prin exemplaritatea destinului tragic, de noi și noi energii spirituale. Nu întîmplător generații de creatori s-au străduit să permanentizeze în conștiința publicului drama păstorului, cu valențele
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
orice domeniu al artei, indiferent de oralitate sau de cultura alfabetă, savantă. Problematica ce interesează înainte de toate privește tipul de metafizică la care aspiră poema românească. Orice moarte presupune o metafizică, în măsura în care este și „experimentată”, pe o treaptă culturală distinctă. Înălțarea în cultură este însoțită de diferențieri calitative, de substanță în ideologia morții. Se cunosc cazuri în care reperele fundamentale: integrarea în cosmicitate, iluzia întîlnirii cu ființe tutelare și divine, mîntuirea și libertatea spiritului, nu reușesc să se desprindă de materialitatea
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
acordurile detașate, servind ca suport structural liniei principale, ce măsoară parcă Timpul instalând atmosfera unei „înțelepte” statornicii; traseul octavelor, a cărui plasare în registrul grav echilibrează planurile definite anterior. Sensul ascendent al liniilor melodice superioare imprimă o vădită tendință de înălțare, metaforă sonoră a aspirației către acel univers spiritual tărâm al Perfecțiunii spre care tindem la nesfârșit fără a ne lăsa intimidați de iminența eșecului. Ritmul punctat al liniei cromatice determină îngreunarea evoluției „dansului”, un aport suplimentar în acest sens avându
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
durată, a cărui recurență a sunetului mi va fi în mod constant marcată de o reactivare a efectului de rezonanță. În planul viziunii conceptuale, episodul însoțit de indicația peu à peu sortant de la brume (si major) delimitează începutul momentului de „înălțare” a catedralei. Menținerea aceluiași efect de rezonanță pe parcursul măsurilor 19 - 21, intenție posibilă datorită stabilizării temporare a discursului pe centrul tonal de , va facilita demersul de amplificare sonoră ce precede culminația dinamică și tensională corespondentă primului climax al lucrării ( f
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
a indicelui agogic inițial (), precum și printr-o utilizare amplă a efectului de rezonanță (evitându-se schimburile complete de efect în scopul acumulării sonore). Ritmul extrem de îngreunat, cu valori mari de durată, și structura metrică extinsă (6/4 = 3/2) proiectează înălțarea lentă a edificiului, iar sunetele-pedală incită la sugestia acelei apariții propulsate din apă, învăluită într-o ceață omniprezentă. Într-o textură cu multiple planuri constitutive (13 voci), sonoritățile disonante ale suprapunerilor de secunde mari (măsurile 42 - 46) își atenuează stridența
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
va marca, în exclusivitate, prima secțiune a ascensiunii rapide, pentru ca finalul acesteia să fie receptat cu claritate. Expresia finală ce avansează cu precipitare spre registrul extrem acut al claviaturii sugerează dispariția bruscă și imprevizibilă a personajului fantastic, imaginea zborului și înălțării acestuia spre văzduh. III.12. Minstrels (Menestreli) Profilând evocarea parodică a unui spectacol de music-hall, Minstrels dezvăluie un adevărat crochiu umoristic realizat cu un acut simț de observație. Această creație face dovada atitudinii receptive ce a manifestat-o Debussy față de
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
ce se întrevăd la orizonturile secolelor. În secțiunea finală a preludiului, pianul pare a depăși condiția delimitativă a structurii sale temperate. Modulația neașteptată ce avansează de la re minor-ul inițial către do major cu nonă mare propune ideea „purificării” și înălțării la Divinitate. Acest ultim episod reprezintă o reexpoziție concentrată a primei secțiuni, debutând cu același motiv acordic succedat de cromatismul celei de-a doua melopee (Plus lent, très doux et très expressif) ce se pierde progresiv (très lent, encore plus
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
distinct. Lirica sa, unitară ca tonalitate, întâlnește zone tematico-prozodice foarte diverse, cu trimitere concomitentă la modelul câtorva poeți: Lucian Blaga, Ion Pillat, V. Voiculescu, dar și Al. Macedonski și Ion Minulescu. Dorința lepădării de materie, a desprinderii de lut, a înălțării spre azurul spiritului constituie matca întregii sale poezii, ceea ce este sugerat, între altele, și de utilizarea insistentă a simbolurilor și metaforei zborului. Versul relevă însă, nu o dată, discursivități și o exaltare imagistică artificioasă. Călătoria la unul din leagănele civilizației îi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288931_a_290260]
-
ÎNĂLȚAREA, periodic politic apărut la Sibiu, săptămânal, de la 1 ianuarie până la 7 martie 1941, sub direcția lui Radu Dragnea. În Primul cuvânt, se arată: „Ziarul nostru apare sub privegherea statului național legionar”. Se publică numeroase materiale închinate lui Corneliu Zelea Codreanu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287538_a_288867]
-
de culoare cafenie-roșcată, reprezentând soluri îngropate, mărturie a unor perioade în care aluvionarea a fost mai redusă, iar solificarea mai activă (C. Martiniuc, 1962). Adâncimea actuală a râului este relativ recentă și ea s-a produs datorită faptului că prin înălțarea șesului revărsările au devenit tot mai rare, iar întregul debit a fost obligat să se scurgă numai prin albia minoră. Localnicii mai vârstnici își amintesc că înainte de primul război mondial albia Bahluiului era mai puțin adâncă (cu 1-2 m) și
Bazinul hidrografic al râului Bahlui în amonte de Cotnari : studiu fizico-geografic by Gheorghe Burican, Ştefania Burican, Constantin Cernescu, Florin Ţăpuşă () [Corola-publishinghouse/Science/431_a_1262]
-
profunzime, refugiindu-se în grosimea materială a "muncii" lor. Asta înseamnă a merge împotriva curentului. Într-adevăr, semnul are în prezent de un asemenea prestigiu, încât toate imaginile vor să fie semne. Nu se va bucura de considerație, mântuire ori înălțare cel care artist, videast ori saltimbanc vrea să dea ceva de văzut, dacă nu articulează cel puțin niște semnificanți, o scriitură, o gramatică. În secolul al XII-lea, la Paris, știința nobilă era teologia și în umbra ei discursul încerca
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
depășește creatorul; de unde nu rezultă însă că valoarea ei de depășire e suficientă pentru a-i asigura validitatea plastică. S-ar putea atunci obiecta cu ușurință că și Capela Sixtină sau biserica Saint-Sulpice îndeplinesc funcția de "săgeți", de vectori de înălțare și exaltare. Oricine știe că, deși egale ca valoare cultuală, ele nu se echivalează, nici măcar în ochii celui mai puțin priceput creștin. Să spunem atunci că arta apare din intersectarea unei meserii cu o credință. Dintr-o superioritate tehnică și
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
o propagandă. Litera poate ucide spiritul, dar imaginea vitalizează litera, așa cum fac ilustrația cu învățământul, iar mitologia cu ideologia. Ce forță de expansiune ar mai fi avut doctrina creștină fără minuni și miraculos (de la miror, văd, admir)? Fără folclor, fără Înălțări, Bune-Vestiri și încoronări, fără zâne, licorne, sirene, îngeri și dragoni? Cum să-i faci pe oameni să creadă în Iad, în Rai, în Înviere fără a le arăta toate acestea? Fără a-i face să râdă, să plângă sau să
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
ierarhiei ecleziastice. Încă din 1881, protestantul Jean Macé, fondatorul Ligii Învățământului, integrase în conferințele lui populare lanterna magică, "aparat modern ce permitea proiecții pentru adunări întregi, de o mărime și de o calitate fără precedent" (J. și M. André). Devotați "înălțării spiritului popular", învățătorii viitorului laic deveniseră astfel "conferențiari-proiecționiști". O luase Republica înaintea Bisericii, prin preemțiunea asupra noului vizual? În 1907, Liga laică se asocia cu Pathé pentru a integra cinematograful în programul de educație populară. Însă părintele Bailly, asumpționist și
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
omenești, cu necesarul; după aceea, s-a căutat frumosul, ajungându-se apoi la superfluu; iată cele trei trepte principale ale artei"* (Winckelmann). Două și numai două direcții sunt posibile în interiorul acestei concepții: vectorul vesel și vectorul trist. Renașterea a cântat Înălțarea; Luminile, părăsirea. Romantismul german urmează mișcarea de temporalizare în maniera sa, punând timpul entropiei în centrul centrului. De aceea Hegel relaționează pateticul formelor cu însăși rațiunea lor de a fi. Nu doar că nu se mai poate reveni la arta
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]