12,073 matches
-
în câteva clipe, spre bucuria prietenilor mei, spre a prinde fiorul limpede al acestei ultime zile petrecute aici la Dunăre. Dar totul, mi-a năruit legea vrerii mele ! Pentru ei, totul a fost minunat. Însoțită de două dintre prietenele profesoare, călcam pe iarba plină de apă tremurând odată cu mine. Făceam câțiva pași uitându-mă mereu în urmă. O barcă, traversa Dunărea. Nu o vedeam din cauza ceții; în schimb auzeam zgomotul orb al vâslelor, sorbit de valurile ce erau atinse. Cu greu
ÎNTR-O TOAMNĂ, LA GROPENI de CONSTANŢA ABĂLAŞEI DONOSĂ în ediţia nr. 1152 din 25 februarie 2014 by http://confluente.ro/Intr_o_toamna_la_gropeni_constanta_abalasei_donosa_1393324369.html [Corola-blog/BlogPost/353732_a_355061]
-
Românesc nu piere; Dacii încă mai trăiesc! Scoateți steagul la vedere Și-n Ținutul Secuiesc! De pe stâncile străbune Decebal ne dă curaj! Faceți imnul să răsune Peste Mureș, pân-la Blaj! Nu permitem celor care Se pretind aici stăpâni, Să ne calce în picioare Demnitatea de români! Căci în Țara Românească Nici un ins minoritar N-are dreptul să clintească Borna pusă la hotar! Referință Bibliografică: VATRA ROM|NEASCĂ, Poem de ANGHEL Elena / Al Florin Țene : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 772
NEASCĂ, POEM DE ANGHEL ELENA de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 772 din 10 februarie 2013 by http://confluente.ro/Vatra_romneasca_poem_de_ang_al_florin_tene_1360488072.html [Corola-blog/BlogPost/366078_a_367407]
-
începură să se întrevadă, pe întuneric, chiar în fața sa, mici urme troienite. Niște sălbăticiuni pășiseră nu demult înaintea sa prin întunericul pădurii. „Voi merge întocmai după urmele astea, prin zăpadă! Apoi - Domnul să aibă grijă de mine!”. Răzbătea prin zăpadă călcând pe urmele lăsate de sălbăticiuni. Încaltea era mai ușor de răzbit prin mormanele de ninsoare, având zăpada un pic bătută. Mergea încrezător pe acea cărare prin zăpadă, pe care de abia o deslușea pe întuneric. Nici după o jumătate de
CĂRAREA SALVATOARE de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1656 din 14 iulie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1436837333.html [Corola-blog/BlogPost/365908_a_367237]
-
povestea, firului de argint. Pribegi și magi ai vieții, păsări și-n pași lumină, îngheț uităm și-n urmă, fruntea-n sărut lăsăm. Șoaptele sunt iluzii, opace-oglinzi din glasul, ce-a răsărit din umbre. Îl ascultăm cuminți... Apoi, alegem pasul, călcând pe ape tulburi. În mâini doar vid rămâne... În ochi, doar vii oglinzi. Referință Bibliografică: tăcere, gheață. gânduri / Anne Marie Bejliu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 390, Anul II, 25 ianuarie 2012. Drepturi de Autor: Copyright © 2012 Anne Marie
TĂCERE, GHEAŢĂ. GÂNDURI de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 390 din 25 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Tacere_gheata_ganduri_anne_marie_bejliu_1327527886.html [Corola-blog/BlogPost/360599_a_361928]
-
pe-acolo pe unde spălase.” Cu toate că răspunsul pe care și-l furnizase era unul destul de convenabil, plauzibil și liniștitor, Marian se trezi însă, aproape instantaneu, asaltat de o altă imagine, aceea a Marietei care, atunci când se întâmpla ca el să calce pe linoleumul proaspăt spălat din garsoniera lor, tipa ca apucata și-l amenința: „Marian, nu călca acolo, până nu se usucă, că-ți rup picioarele!” Prin urmare, dacă lui ar fi înstare să-i rupă picioarele pentru un astfel de
BANCUL de LIVIU GOGU în ediţia nr. 528 din 11 iunie 2012 by http://confluente.ro/Bancul_liviu_gogu_1339433486.html [Corola-blog/BlogPost/341970_a_343299]
-
plauzibil și liniștitor, Marian se trezi însă, aproape instantaneu, asaltat de o altă imagine, aceea a Marietei care, atunci când se întâmpla ca el să calce pe linoleumul proaspăt spălat din garsoniera lor, tipa ca apucata și-l amenința: „Marian, nu călca acolo, până nu se usucă, că-ți rup picioarele!” Prin urmare, dacă lui ar fi înstare să-i rupă picioarele pentru un astfel de fleac, atunci de ce nu s-ar putea lăsa și ea violată din același motiv. „Pănă la
BANCUL de LIVIU GOGU în ediţia nr. 528 din 11 iunie 2012 by http://confluente.ro/Bancul_liviu_gogu_1339433486.html [Corola-blog/BlogPost/341970_a_343299]
-
putea lăsa și ea violată din același motiv. „Pănă la urmă - se gândi el - ce doare mai tare? Când îți rupe cineva un picior, sau când te...” Realiză repede însă că argumentul e ridicol. Se întâmplase de multe ori să calce pe suprafața peste care femeia abia trecuse cu mopul și, firește, niciodată amenințarea nu se soldase cu punerea ei în practică. Se simți complet derutat. Nu reușește să înțelegă, oricât s-ar fi străduit, de unde-i vine îndoiala aceasta ciudată
BANCUL de LIVIU GOGU în ediţia nr. 528 din 11 iunie 2012 by http://confluente.ro/Bancul_liviu_gogu_1339433486.html [Corola-blog/BlogPost/341970_a_343299]
-
trei ani... Paradoxal însă trăsăturile acesteia prinseră a se metamorfoza, încet-încet - fără ca voința lui, ce părea de-a dreptul paralizată, să poată interveni - în cele ale Marietei care, în mijlocul unui hol pe jumătate spălat, aștepta imobilă violatorul, neîndurându-se să calce peste porțiunea de gresie, încă umedă, din spatele său. „Al dracu’ banc!... și-al dracu’ nea Marine!... Ce-mi făcuși mata mie!...” gândi Marian cu năduf, deși în străfundul sufletului său știa că bietul om n-avea nici o vină și că
BANCUL de LIVIU GOGU în ediţia nr. 528 din 11 iunie 2012 by http://confluente.ro/Bancul_liviu_gogu_1339433486.html [Corola-blog/BlogPost/341970_a_343299]
-
care s-au întâmplat... Se știe asta!... Și-atunci, eu de unde pot fi sigur că n-a fost vreodată o femeie de serviciu care, o fi considerat că e mai bine să stea să i-o tragă unu’, decât să calce pe unde abia spălase. Iar dacă uneia i s-o fi întâmplat, de ce nu i s-ar mai înmpla și alteia?!... Ei, asta aș fi io mulțumit să știu: Marieta ar sta?...” Șirul gândurilor îi fu oprit de apariția întempestivă
BANCUL de LIVIU GOGU în ediţia nr. 528 din 11 iunie 2012 by http://confluente.ro/Bancul_liviu_gogu_1339433486.html [Corola-blog/BlogPost/341970_a_343299]
-
și jertfa Nu s-a împlinit! Că ne-am născut creștini O spun pietrele scrise La Basarabi, neiscălite, Sau mărturiile albe, neprihănite Ca prima ninsoare Ale martirilor întru Hristos De aceea, când mergeți în munți Urcați cu grijă, să nu călcați pe vreun os! Iar de ajungeți acolo, sus în sihăstrie Nu vă mirați de auziți un cor de îngeri cântat cu măiestrie printre crengi sau în văzduh Sunt rugile cântate în nesomn Credinței, Tatălui, Sfântului Duh de călugării noștrii chemați
TAINA DĂINUIRII de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 552 din 05 iulie 2012 by http://confluente.ro/Taina_dainuirii_elena_armenescu_1341487589.html [Corola-blog/BlogPost/358208_a_359537]
-
El, Mirele, și ea, răsfățata fiică a ionului. De pe Muntele Măslinilor, de unde privea Hristos, cetatea Ierusalimului se desena la orizont semeață, încordată, cu toate simțurile ascuțite. El, Mesia cel promis, venea la ultima întâlnire însoțit de vuietul mulțimii care-I calcă pe urme, încă din Metania. Alaiul acesta ca de nuntă se agățase cu cerbicie de persoana Mântuitorului încă de la episodul învierii lui Lazăr, cel mort de patru zile. Ca și în alte dăți, Iisus înfruntă moartea altora, arătându-i neputința
CÂTEVA ÎNVĂŢĂTURI DESPRE PRAZNICUL INTRĂRII DOMNULUI IISUS IISUS HRISTOS ÎN IERUSALIM – DUMINICA FLORIILOR by http://confluente.ro/Cateva_invataturi_despre_praznicul_stelian_gombos_1332505836.html [Corola-blog/BlogPost/362091_a_363420]
-
o pârgă, o dată cu cea a omului (Romani 8, 21). Prezența copiilor este permanentă în icoana praznicului, unul sau doi suiți în copac, fenic, pentru a tăia ramurile necesare iar unul înaintea asinului, aranjând hainele și stâlpările puse pe cale pentru a călca pe ele Mântuitorul Iisus Hristos, Care stă pe asin. Copiii sunt simbolul nevinovăției și al curăției sufletești care deși datorită vârstei lor nu pot să facă prea multe, însă aduc laudă lui Dumnezeu, mai mult decât cei înaintați cu vârsta
CÂTEVA ÎNVĂŢĂTURI DESPRE PRAZNICUL INTRĂRII DOMNULUI IISUS IISUS HRISTOS ÎN IERUSALIM – DUMINICA FLORIILOR by http://confluente.ro/Cateva_invataturi_despre_praznicul_stelian_gombos_1332505836.html [Corola-blog/BlogPost/362091_a_363420]
-
vă spun un poem din două strofe, pe care l-am scris nu azi, ci pe la începutul anilor șaptezeci, în urmă deci cu treizeci de ani, și care se numește Făptura Mamei: “Ușoară, maică, ușoară C-ai putea să mergi călcând Pe semințele ce zboară între ceruri și pământ! în priviri c-un fel de teamă, Fericită totuși ești - Iarba știe cum te cheamă, Steaua știe ce gândești”. - Stelian Gomboș: Se vorbește mult în ultima perioadă de recuperare și integrare a
ÎMPLINIREA A TREI ANI DE LA TRECEREA LA CELE VEŞNICE A POETULUI ROMÂN GRIGORE VIERU... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 382 din 17 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/In_memoriam_implinirea_a_trei_ani_de_la_trecerea_la_cele_ves_stelian_gombos_1326810732.html [Corola-blog/BlogPost/361272_a_362601]
-
din 03 august 2016 Toate Articolele Autorului “E o durere de cântec” i-ascult tresărirea verdele nu mai respiră pe tâmple în sufletul aplecat spre aduceri aminte atâtea clipe absente de mine răsar din aroma unei primăveri uitate sub scoarța călcată de corbi drumul își poartă șerpuirea tot mai adânc împietrire de vis turnat mireasmă dulce-amară în cupa amânărilor neîmpliniri renunțări speranțe tulbură vinul negru al regretelor uitat cândva în tinerețea trupului unde adeseori îndoielile se întorc târzii la cumpăna dintre
VERDELE NU MAI RESPIRĂ PE TÂMPLE de AGAFIA DRĂGAN în ediţia nr. 2042 din 03 august 2016 by http://confluente.ro/agafia_dragan_1470209393.html [Corola-blog/BlogPost/370625_a_371954]
-
-i cele bune. În iarnă, când Criss va fi departe, iubirea ei va ninge cu fulgi tandri, purtați pe aripi de îngeri către el. Fulgi de catifea argintie o să-i ningă calea, acoperindu-i ochii , nemaiputând să vadă pe unde calcă. Perle încărcate de curcubee îi vor curge prin fulgii topiți ce se vor uni pe obrazul său cu lacrimile de dor ale iubirii ei. Încă din iarnă aceea, purtat de dor și dragoste, s-a îndreptat spre Europa pentru a
IUBIRE SUB CIREŞI(JAPONIA) de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 1180 din 25 martie 2014 by http://confluente.ro/Floarea_carbune_1395754697.html [Corola-blog/BlogPost/353836_a_355165]
-
pentru fiecare în parte, această calitate nu a aparținut decât marilor părinți filocalici ce au realizat în chipul lor asemănarea cu Dumnezeu. Pentru Părintele Dumitru Stăniloae fiecare om era unic și niciodată nu făcea o ierarhie a persoanelor care-i călcau pragul. În camera sa de lucru, asemenea unei chilii de călugăr, pășeai cu multă sfială, dar o pace îți inunda întreaga ființă imediat ce intrai în spațiul acela sacru, venerabil, de imortalitate. În fața lui luminată, în ochii să mereu întredeschiși, în
DESPRE DUMNEZEU TATĂL – CA TEMEI AL UNITĂŢII INTRATRINITARE. O ABORDARE DIN PERSPECTIVA TEOLOGIEI PĂRINTELUI PROFESOR DUMITRU STĂNILOAE (1903 – 1993)... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1994 din 16 iun by http://confluente.ro/stelian_gombos_1466054082.html [Corola-blog/BlogPost/373317_a_374646]
-
de zi de „bătut” insula penitenciară, de la un capăt la altul și de-a lungul și de-a curmezișul, după ce i-am vizitat multe din cotloanele ascunzișurilor ei de legendă, chiar și acolo unde nici un picior de osândit n-a călcat vreodată decât cine știe în ce condiții, burțile noastre atât de sever chinuite de un regulament „opresor” își cereau dreptul la o cât de mică „relaxare” pantagruelică. Elena și Darrell îmi rezervase o surpriză pentru un supeu - îi zic așa
HAI-HUI CU TRAMCARUL PRIN FRISCO... de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 174 din 23 iunie 2011 by http://confluente.ro/Hai_hui_cu_tramcarul_prin_frisco_.html [Corola-blog/BlogPost/367021_a_368350]
-
să nu moară de căldură. Fusese o curcă, de fapt, și nu voiam să o corcesc cu ...alte culori. Așa că mama mi-o lega de picior cu o ață și mă trimitea unde am văzut eu curcani roșcați...”să o calce”. Fie că era ața prea scurtă, fie curcanii prea rușinoși, nici de-al dracului nu se îndrăgostea vreunul de curca mea. După câteva săptămâni de astfel de plimbări, unul deveni mai îndrazneț. Mi-am dat toate economiile și am adunat
VACANŢELE DE ALTĂDATĂ de CORINA LUCIA COSTEA în ediţia nr. 203 din 22 iulie 2011 by http://confluente.ro/Vacantele_de_altadata.html [Corola-blog/BlogPost/367384_a_368713]
-
multă vreme. Tatăl său fusese magistrat superior de pe vremea când Cezar fusese asasinat în Senat în anul 709 Ad urbe condita. Avusese titlul de ,,magistratus extraordinarii” unul dintre cele mai înalte ranguri în magistratură iar fiul său Lucretius Sultonius îi călcase pe urme în carieră. Bătrânul însă căzuse în dizgrația lui Octavian Augutus și fusese îndepărtat din mecanismele puterii. Totodată, Octavian îi impusese o pedeapsă destul de ciudată. Îi dăduse posibilitatea să rămână la Roma ca simplu cetătean sau să plece în
ANCHETA (FRAGMENT DIN ROMAN 7) de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 327 din 23 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Ancheta_fragment_din_roman_7_.html [Corola-blog/BlogPost/358983_a_360312]
-
păduri, Numai clopotul bate, nesațul, parcă-i viu Se aud încă voci prinse-n dărâmături. Unde sunteți părinți? Unde sunt frații mei? Strigă unul rănit și pierdut prin mulțimi, Parcă nu mai sunt sfinți, parcă nu mai sunt zei, Unii calcă-n altar și se cred serafimi. Numai ulii sunt treji, după leșuri dau goana, ... Citește mai mult Ce tablou nefirescUnii stau rezemați de hotarele lumiiși privesc plictisiți fumul gros, risipit,Alții dau foc la rugi și atâta nebuniiMorții cațără cruci
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/ana_podaru/canal [Corola-blog/BlogPost/382946_a_384275]
-
prin păduri, Numai clopotul bate, nesațul, parcă-i viuSe aud încă voci prinse-n dărâmături.Unde sunteți părinți? Unde sunt frații mei?Strigă unul rănit și pierdut prin mulțimi,Parcă nu mai sunt sfinți, parcă nu mai sunt zei,Unii calcă-n altar și se cred serafimi. Numai ulii sunt treji, după leșuri dau goana,... Abonare la articolele scrise de ana podaru
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/ana_podaru/canal [Corola-blog/BlogPost/382946_a_384275]
-
zilele noastre-nghețate și triste, dar este speranță de mai mult soare, de nu ești în horă nebună cu hienele; și mai aștepți cu credință și răbdare ziua mântuirii din necazul cel mare... Zgomot, forfota este tot mai mare... Se calcă unul pe altul și pe picioare. Sirenele-s alarme, telefoanele sună; se văd imagini ce zboară pe verticală, dar cine mai crede-ncotro alergăm? Biserici de lume, bisericuțe-n tăcere... Oameni de turme; Nemângăiere!... Mă opresc, uneori, și privesc, așteptând
VREMURI GRELE ŞI RELE de DUMITRU BUHAI în ediţia nr. 115 din 25 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Vremuri_grele_i_rele.html [Corola-blog/BlogPost/342502_a_343831]
-
să existe cineva care să îndeplinească rolul de notar așa cum este el intenționat în România. În anul 2007, am oferit consultanță notariala la 157 de persoane și vreau să le mulțumesc și pe această cale tuturor celor care mi-au călcat pragul, tuturor celor care m-au contactat și recomandat. Tuturor celor interesați le ofer următoarele servicii de notariat: legalizări, autentificări, traduceri în/din engleză/română. Pentru cei care folosesc documentele în România, facilitez deasemenea și supralegalizarea prin aplicarea Apostilei conform
MUNCA CU OAMENII ESTE O ARTA de IONEL CADAR în ediţia nr. 105 din 15 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Munca_cu_oamenii_este_o_arta.html [Corola-blog/BlogPost/361157_a_362486]
-
ei și să-i trezim din nesimțirea care-i moleșește și-i face imuni în fața... omeniei! Ar trebui să strigăm la cei, care osândesc părinții noștri să-și trăiască apusul vieții în sărăcie și tristețe! Să strigăm la cei care calcă peste tezaurul sfânt al României! La cei care vând bucată cu bucată din trupul ei, celor care oferă mai mult! Să strigăm cât mai tare la urechea lor surdă de atâta corupție și să le aducem aminte că țara noastră
O LACRIMĂ ŞI UN... ADIO! de DOINA THEISS în ediţia nr. 1119 din 23 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/O_lacrima_si_un_adio_doina_theiss_1390480488.html [Corola-blog/BlogPost/361581_a_362910]
-
și să strigăm într-un glas, la urechile celor care omoară suflete nevinovate, la noi în țară, în România! Să strigăm într-un glas și să cerem cont șarlatanilor care nu-și merită funcțiile avute și care distrug, vând și calcă în picioare sufletul românesc. Nu avem nevoie de vorbe mari și nici de oameni care să își strige cât mai tare patriotismul, ascunzându-se astfel de propria-i nimicnicie! Patriotismul nu moare atunci când se trece... granița țării și nici atunci când
O LACRIMĂ ŞI UN... ADIO! de DOINA THEISS în ediţia nr. 1119 din 23 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/O_lacrima_si_un_adio_doina_theiss_1390480488.html [Corola-blog/BlogPost/361581_a_362910]