3,228 matches
-
prin stingerea memoriei la punctul mort, unde se aflau. Acum Ioanide privi nasturele fără nici o supărare. Luă un ac și așezîndu-se pe pat și-l cusu singur, și unicul sentiment care-l stăpâni fu orgoliul că numai el știa să coasă bine un nasture. Terminând cusutul, dezbrăcîndu-se și punîndu-și pijamaua, Ioanide merse la comutator și stinse lumina, apoi deschise fereastra. Cea mai mare parte din an, afară de iarnă și zilele prea răcoroase, dormea cu geamurile deschise, învelit bine în două pături
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
atragi atenția asupra primejdiilor..." "Ioanide, înțelege odată că mi-e imposibil..." "Ești de o rea-voință înspăimîntătoare. Obstinația ta întrece toate marginile. Vrei să-ți comunic o ispravă nouă? Nasturele de la cămașă s-a rupt, și eu, eu personal l-am cusut. Paharul de apă de pe masă e plin de cristale de la o limonadă de acum doi ani. Pânza de păianjen pe care ți-am semnalat-o lângă sobă e nestingherită. Oglinda n-a fost ștearsă de excrementele de muscă..." Ioanide ar
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
fiindcă subreta a plecat de acasă, nu mă pot duce în bucătărie și să iau un pahar și să-mi torn apă de la robinet, fiindcă mama îmi interzicea, când eram mic, să merg în dependințe. Mi-e imposibil să-mi cos un nasture, să-mi fierb un ou, să-mi pregătesc de mâncare, oricât de sumar. Nu numai atât, dar singur nu m-aș descurca nici comandând. Dacă "servanta" (Pomponescu zicea "subretă", "servantă", evitând cuvântul "servitoare", ce i se părea de
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
un post de vînzătoare într-un magazin, după-amiaza. Curînd a început să se simtă foarte obosită și să sufere de depresii, despre care doctorul credea că erau efectul schimbării stilului de viață. Seara, după ce strîngea farfuriile și ceștile de ceai, cosea sau tricota, uitîndu-se din cînd în cînd la Thaw, care stătea încruntat cu un manual în față sau își trecea degetele peste frunte sau obraji. Ea făcea comentarii pe seama lipsei lui de atenție. Nu lucrezi. Știu. — Ar trebui să lucrezi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
vorbească rațional și calm. — Mami, nu contează dac-o să pic la examenele alea. Dacă o să termin școala și-o să-mi iau o slujbă, n-o să mai trebuiască să muncești atît de mult. Doamna Thaw își frecă ochii și reîncepu să coasă cu buzele strînse. După o pauză, zise: — Și ce slujbă vrei să-ți iei? Curier? — Probabil să sînt și alte slujbe. — Ca de exemplu? — Nu știu, dar trebuie să fie și altele! — Hm! Thaw închise cartea și spuse: — Ies să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
un cioc invizibil, îi veniră brusc din aer. Se încordă, zise „Da“, ieși din casă, închise ușa în urma lui și începu să se caute prin buzunare să vadă dacă are cheia. — Prea multe buzunare, bolborosi el. Ar trebui să le cos pe unele. Ah. Pisica doamnei Colquhoun stătea în ușa de vizavi, privindu-l. O parte din cap și trup nu era la locul ei. Partea dreaptă era tăiată și îi văzu creierul, în secțiune, alb-roz și plisat ca dosul unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
eis vitam, quam agunt, agere cum barbaris. Et miramur, si non vincuntur a nostris patribus Gothi, cum malint apud eos esse quam apud nos Romani? Itaque non solum transfugere ab eis ad nos fratres nostri omnino nolunt sed ut ad cos confugiant, nos relinquunt ). Nimeni n-a numit pe acest călugăr trădător sau nebun pentru că constata că starea de nedreptate în Imperiu făcea pe poporul roman să prefere domnia barbarilor. Bizantinul Priscos fu trimis în solie, la anul 448, la Curtea
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
toate ființele-astea dintr-o lume spectrală și pestriță, la aripile îngerilor, la ciudatul Omega melancolic dintre sprâncenele Maicii Domnului, la chipul venerabil, negricios, cu plete și barbă albă, al severului Dumnezeu... Treceam pe celălalt perete, unde, sub aceleași ștergare cusute în tinerețe de mama și de surorile ei, luceau sub sticlă alte imagini, de data aceasta în ciudate rame roz de sticlă pisată. Erau poze cafenii, galbene, sepia, cenușii, aproape șterse, cu țărani și țărănci înțepeniți sub căciuli și broboade
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
pe una din banchetele de lemn ale vechiului tramvai și prefăcîndu-se că se plimbă cu el, prinzând lăcuste cenușii și cafenii, care-i zvâcneau în pumn încercînd să-i scape printre degete, atingîndu-și rochița (cu un bobocel de catifea galbenă cusut pe buzunarul din față) de mecanismele date cu păcură... Când se-nsera și cerul se făcea de purpură, și un gemuleț scânteia foarte sus, pe zidul foișorului, Anca știa că trebuie să intre în casă. Totuși, uneori întîrzia pe maidan, desfăcând
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și ducând în mâini vreo farfurie cu ciorbă, ceva se înmuia și se scurgea-n mine, lăsîndu-mi un vid insuportabil între coaste: nu vroiam, în ruptul capului, să ajung femeie, să mă duc la fabrică, să gătesc, să spăl, să cos, iar noaptea să fiu apucată de bărbatul meu și trântită pe pat și-ncălecată și maltratată, așa cum văzusem uneori că făceau mama și tata. De ce nu pleca mama de-acasă? De ce nu se ducea-n lume? Ce fel de viață era
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
am iertat io pentru ziua aia." Fetele au alergat țipând spre el, țopăind pe tocurile înalte care le îndoiau gleznele. Tătica, ridicîndu-și ochii înroșiți de plâns, nu le-a recunoscut. Vasilica și Marioara lui, codane sfioase în fote și ii cusute cu arnici de mâna lor, după ce tot cu mâna lor țeseau pânza la război, se transformaseră în două demoazele cu păru-ncrețit, în rochii drepte și strânse pe șolduri, și cu șiraguri de mărgele la gât... Când le-mbrățișă, mulțumind
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
fără speranță pentru descriptor: cutele pembe ale unui piept de rochie, modelate de o topologie subtilă și schimbătoare, convexitățile unui șirag de perle, un obiect incomprehensibil la început, care se dovedește până la urmă a fi doar un bumb de os cusut cu fir aurit, până când, cu gâtul decupat deocamdată de marginea de sus a lentilei, devine accesibil privirii întregul corp, în rochie la modă (comandată la Leclerc, pe Podul Mogo-șoaiei), al unei femei pe care deja o bănuiești jună și ambetată
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
printre sticle, și să rămână încremenită acolo, în lumina lăptoasă și-n curentul care făcea să fluture pânzele de păianjen pe care le adunase în păr. Perle? Cruci scrijelite în aur? Icoane bătute în smaralde? Scule prețioase și pietre nestemate cusute pe mătase, catifea și alte țesături fără nume? Păpuși de piatră străvezie cu ochi oblici, smălțuiți cu albastru? Inele cu paftale de porfir, cu chipuri de domnițe săpate-n peruzea? Agrafe cu grăunțe de diamant scînteietor? Lănțuge-ncurcate, casete de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
rândul cămeșilor albe și crețe și a pletelor până la șolduri. Muzica se încinse într-o sîrbă-ndrăcită, întreruptă de chiuituri sălbatice. Fetele transpirate începură să sufere mângâieri aspre pe țâțe și pe bucile late ce se zăreau acum bine sub cămeșile cusute cu arnici la gât și la mâneci. Roșii ca racii fierți, flăcăii apucau prin pânza aspră, cu disperarea înecaților, dâmbul din față al fetelor cu care jucau, încercînd să-nfigă degetele adânc în brazda lor dintre pulpe. Vasili, căruia se
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ai putea să le iei câte una, topologic, să le masori cotele și curburile, semilunele și colțurile, punctele de catastrofă și atractorii, așa încît, în cincizeci de pagini, să ai descrierea lor completă, căci exact cât cincizeci de foi albe cusute una de alta e cearceaful de larg - mai păstrează, poate, aidoma altui giulgiu, dârele delicate ale membrelor tale, umezeala feselor, ambra omoplaților, mirosul brun al labei piciorului, căci ai dormit de curând, la prânz, înfășurat strâns în el, ca un
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
prăpădite. Dar nu fusese bine. Tovarășa ascultase până la capăt, dar în cele din urmă spusese că nu era asa: copiii muncitorilor erau chiar de pe vremea aia curați și aveau haine îngrijite. Chiar dacă le cădea cîte-un nasture, mamele lor li-l coseau imediat la loc cu mâinile lor harnice... În război, armata română luptase alături de armata sovietică împotriva fasciștilor. De fapt, dușmanului i se zicea în mai multe feluri: nemți, germani, fasciști, hitleriști... Era însă același lucru. "S-au bătut nemții cu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Mircea nu-i purta însă pică. Așa trebuia să fie, probabil așa erau toate învățătoarele. Mult mai mult timp decât cu lecțiile pierdea acum cu lucrul manual. După ce un an întreg îi chinuise cu cartonașele perforate pe care învățau să coasă, tivind cu ață colorată contururile țăranului și țărăncii, al vasului cu flori, al tractorului și, în fine, cel mai greu, al fluturelui (atît de colorat și de sinuos încît la el se-nțepa mai mereu), acum tovarășa inventase altceva. Mircea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
se zicea-n rețetă: "se ia o foaie", și ei puneau în loc de-o foaie de plăcintă o foaie de ziar. Se mai zicea "un vârf de cuțit", și ei tăiau virful unui cuțit și-l puneau în mâncare. Își coseau nasturi de plapumă la cămașă... Când erau Căciulescu sau Puiu Călinescu, dar mai ales la emisiunea "Comici vestiți ai ecranului", cu Stan și Bran sau Chaplin, tatăl lui râdea până se-neca, se sufoca, se făcea roșu ca racul și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mai amplă decât a celorlalți, se roti de câteva ori în jurul lui Herman, apoi i se așeză pe piept și-ncremeni acolo, acoperindu-i tot pieptul și umplîndu-l de slavă, precum odinioară pieptarul de pe efodul marelui preot, în care erau cusute Urim și Tumim, luminile și desăvârșirile. Femeia trebuise să-i smulgă de-acolo, sfâșiind în șase locuri cămașa lui Herman, căci fluturele-și înfipsese adânc gheruțele, prin ea, în carnea lui. "Uite", îi zise ea, ținând bine marele animal dintre
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de clipă, încît te-ntrebai când și cum o să-i poată absorbi pe toți. Scaunele orchestrei erau deocamdată singurele goale, un sector gol într-o mare cutie înțesată de oameni. Intrarea arenei era acoperită de o cortină de mătase stacojie, cusută cu steluțe de aceeași culoare, care scânteiau însă în lumina neutră din sală. Mereu scotea capul prin deschizătura ei cîte-un măscărici chel și cu o claie de păr roșu-mprejur, cîte-o femeie rimelată excesiv și lucios, cîte-un îngrijitor în costum
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mai răspunde la numele tău decât vidul. Mircea înghiți în sec, speriat, prima dată, de schimbarea de anotimp din creierul lui. Dar îl urmă, totuși, fără să șovăie, pe indianul care îi întorsese deodată spatele și se-ndreptase către cortina cusută cu paiete scîn-teietoare. Desiree trase de-un șnur pe care băiatul îl observa acum pentru prima oară, și cele două laturi ale cortinei se tra-seră încetișor în părți, dezvelind - ce ciudat! - nu culisele cu viermuiala lor de forțoși, măscărici și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
bucată, lungă și largă, și cămașa cu fustă (fustanelă) care este făcută din pânză de in sau de bumbac, țesută în două ițe, croită cu mari clini laterali, cu platcă. Atât la mâneci, guler, în față și la poale sunt cusuți pui cu ață neagră sau albastră, specificul zonei fiind culoarea albastră. La mijloc, se purta brâu țesut cu patru ițe sau chimir din piele de vițel, în care bărbatul purta tutunul, banii și stricnelul, un cuțit cu care se lua
Monografia comunei Lespezi, judeţul Iaşi by Vasile Simina (coord.) Ioan CIUBOTARU Maria ROŞCA Ioan LAZĂR Elena SIMINA Aurel ROŞCA Vasile SPATARU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91877_a_93004]
-
la animalele care se îmbolnăveau acasă sau pe câmp, nefiind cadre medicale pregătite. Bundița sau boanda era făcută din piele de cârlan (un miel de 6-7 luni) după ce a fost dubită cu zer și piatră vânătă, rasă și croită. Sunt cusute diverse motive florale atât în față cât și în spate, utilizându-se culori naturale în vopsirea firelor de lână. Boanda este ca un ilic (fără mâneci), pe margine având blăniță neagră din miel. Iarna, peste bundiță se purta cojocul scurt
Monografia comunei Lespezi, judeţul Iaşi by Vasile Simina (coord.) Ioan CIUBOTARU Maria ROŞCA Ioan LAZĂR Elena SIMINA Aurel ROŞCA Vasile SPATARU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91877_a_93004]
-
Dispunerea motivelor decorative pe suprafața cămășii de sărbătoare se face ținându-se cont de regulile repetiției, alternanței și simetriei. Pânza pentru cămăși se țese în două ițe. La gât, cămașa are niște încrețituri care se numesc chelea găinii. Ornamentele erau cusute cu lânică, arnici, mătase, fir metalic, fluturi și mărgele. La gât și la mâneci era aplicată o broderie realizată în diverse tehnici: ajurul în cruciulițe, punctul bătrânesc, butucește, pe dos, punturește, în cheițe. Nu lipseau găurelele. Cromatica era diversă: nuanțe
Monografia comunei Lespezi, judeţul Iaşi by Vasile Simina (coord.) Ioan CIUBOTARU Maria ROŞCA Ioan LAZĂR Elena SIMINA Aurel ROŞCA Vasile SPATARU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91877_a_93004]
-
întâlnire numită împăcăciune, când se stabilea și data logodnei, când se alegeau nașii și se fixa data nunții. Atunci viitorii soți schimbau între ei daruri de încredințare: batistă și inel. Joi seara, înainte de nuntă, vorniceii și druștele (fetele care au cusut batistuțe și prosoape pentru nuntă) se adunau la casa miresei, unde făceau florile de pus în piept la nași, socri, cumnați, nuntași și pregăteau batistele care se puneau în piept la vornicei. Sâmbătă dimineața, vorniceii împreună cu mulți bărbati și femei
Monografia comunei Lespezi, judeţul Iaşi by Vasile Simina (coord.) Ioan CIUBOTARU Maria ROŞCA Ioan LAZĂR Elena SIMINA Aurel ROŞCA Vasile SPATARU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91877_a_93004]