2,599 matches
-
dar nimeni ni se poate scutura de sentimentul unei creații voluntare, în fața perfecțiunii infinitezimale a reglajelor la scară universală, de la cel mai mic component atomic pînă la uriașele galaxii, unde totul răspunde unor legi de o precizie și o frumusețe covîrșitoare. Finalul acestei cărți tulburătoare este mai mult decît orme ssian, e de-a dreptul cioranian: Mă îndoiesc de Dumnezeu deoarece cred în el. Cred în Dumnezeu deoarece mă îndoiesc de el. Mă îndoiesc în Dumnezeu"... Scrisul mă va distruge" Agota
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
disciplina relațiilor internaționale și realismul erau identice. Poate doar în Marea Britanie a supraviețuit într-adevăr o tradiție independentă mai veche, așa numita școală engleză a relațiilor internaționale. Dar în Germania, de exemplu, unde relațiile internaționale constituie și astăzi o parte covîrșitoare a domeniului științelor politice, legătura apare datorită concepției dominante asupra puterii. Realismul a devenit o reformulare americană modernă a tradiționalei "Realpolitik" germane, datorată emigranților germani. Cel puțin așa pretinde Școala neorealistă de la München (Kindermann 1986). Pe de altă parte, una
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
de partizan. Dar cartea rămâne o admirabilă demonstrație de volubilitate sofistică și de beție de idei. Ea încîntă intelectul și-l invită la gândire și e o adevărată dramă ideologică, o capodoperă în felul ei, care a avut o înrîurire covârșitoare mai ales în socioligie. De la Ibrăileanu încoace o mulțime de sociologi văd istoria modernă a României ca o desfășurare continuă de silogisme, în care o eroare politică nu-i decât a. o eroare de gândire. Cu vioiciuni orientale, Ibrăileanu continuă
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
să răsară spre a justifica prezența criticii. Astfel, dacă Barbu n-ar exista și toată pagina lui E. Lovinescu ar fi compusă printr-o sinteză silită, "balcanismul" a intrat totuși definitiv în lumea imaginilor critice. Criticul a avut o influență covârșitoare asupra generației următoare, oricât de contestabile ar fi unele din judecățile sale. În majoritatea cazurilor opiniile sale sunt juste total ori parțial, sau se apropie printr-un detaliu de justețe mai mult decât ale altora. Față de critici e inclement ori
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
clar conturat și cu subtile nuanțe, în același timp, o serie de tipuri psihologice de o reală viabilitate, în ficțiune...; impresia de realism, de experință treptată, așa cum o imprimă viața, cu sinuozitățile, cu surprizele, cu umbrele și luminile ei, este covârșitoare. O scenă ca aceea în care, după un prim atac de congestie cerebrală, clanul rubedeniilor îi ocupă militărește casa, cărîndu-i mobilele, furîndu-i din tablouri, în așteptarea morții, cu liniște și satisfacție, este de un relief și de o exactitate psihologică
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
Vălenii de Munte, în 1908, a Tipografiei Datina Românească, ritmul aparițiilor de cărți. Bibliografia lui I. totalizează aproximativ 1400 de titluri, iar numărul studiilor și articolelor inserate mai întâi în presă se ridică la peste 25 000 de titluri. În covârșitoarea lor majoritate, cărțile sunt scrieri istorice, de la sinteze masive, ca Geschichte des rumänischen Volkes im Rahmen seiner Staatsbiedungen (I-II, 1905), Geschichte des Osmanischen Reiches (I-V, 1908-1913), Istoria românilor (I-X, 1936- 1939), la biografii (Istoria lui Mihai Viteazul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287605_a_288934]
-
apel, a dominat cu temperamentul inteligențe mai organizate și a dat uneori dovadă de absența amândurora. Dar ce nu se poate găsi în alternanța de excelent și rău, de genial și mediocru, de înalt și plat - care e însuși caracterul covârșitoarei lui opere? POMPILIU CONSTANTINESCU Schimbând ceea ce-i de schimbat, N. Iorga a jucat în cultura română, în ultimele patru decenii, rolul lui Voltaire. Personalitatea lui e covârșitoare. Minor în fiecare activitate în parte, foarte conservativ și îmbibat de prejudecăți, dar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287605_a_288934]
-
rău, de genial și mediocru, de înalt și plat - care e însuși caracterul covârșitoarei lui opere? POMPILIU CONSTANTINESCU Schimbând ceea ce-i de schimbat, N. Iorga a jucat în cultura română, în ultimele patru decenii, rolul lui Voltaire. Personalitatea lui e covârșitoare. Minor în fiecare activitate în parte, foarte conservativ și îmbibat de prejudecăți, dar răzvrătit continuu, sărind cu iuțeală de la o atitudine la alta, și totdeauna tolerat în nestatornicie printr-o bună credință care se simte, N. Iorga apare masiv privit
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287605_a_288934]
-
a însemnat pură manipulare politică, atâta timp cât guvernului îi era frică, pe bună dreptate, că opoziția de dreapta se va folosi de noile consilii regionale ca platformă de atac împotriva guvernului, o frică justificată pe deplin deoarece dreapta câștigase o majoritate covârșitoare de consilii în aceste prime alegeri. Dar, în ciuda acestei amânări, era evident că regiunile ajunseseră la "vârsta majoratului legal" sau, cel puțin, părăsiseră etapa copilăriei pentru a intra în cea a maturității. Tabel 5.2. Responsabilitățile regiunii Dezvoltarea economică • coordonează
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
inițiativei auctoriale omnisciente. Următoarele cărți vor accentua cercetarea fluxului psihic, înfățișat în instantanee disparate, ce corespund dinamicii extrem de mobile a eului aflat în continuă schimbare sau chiar alterare: pot fi surprinse ipostaze ale unor maladii derivate din masa amorfă, cenușie, covârșitoare a cotidianului. Microtextele romanelor ce corespund acestui proiect înfățișează secvențe de viață cu substanța psihică și reacția afectivă expurgate, marcată fiind intervenția autorului, care a renunțat la situarea în postura omniscientă și acum, poate fi descoperit sub diferite măști ale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287978_a_289307]
-
în mod vizibil, de o listă interminabilă de cauze. Pe scurt: încă de la Tacit, sunt indicate prea multele legi ineficiente, din punct de vedere al conținutului concret; proliferarea unei anumite cazuistici judiciare determină aplicații critice, incertitudini ale pedepsei, cu riscul covârșitor al prescrierii; lipsa formării funcționarilor pentru garantarea transparenței tranzacțiilor, în special a lucrărilor complexe; birocrați cu prea multă discreție administrativă; prezența frecventă a consultanților externi; insuficiența fondurilor și a oamenilor pentru a cerceta, în mod adecvat și profund; puține controale
Corupţia by Lorenzo Biagi () [Corola-publishinghouse/Science/100970_a_102262]
-
ca obiect al analizei impune câteva precizări și în ceea ce privește sfera conceptuală a politicii și, implicit, a calificativului politic, pentru a identifica ulterior criteriile care atribuie unui limbaj caracter politic. Politica Evenimentele din câmpul politicii par a se prevala în proporție covârșitoare de faptele de limbaj, iar ignorarea importanței pe care o au manifestările discursive pe scena politică poate avea efecte catastrofale pentru politician. Traducerea actului politic în limbaj, înzestrarea cu sens a evenimentelor, reconstrucția referentului prin logos devin preocupări esențiale ale
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
puterea individualizată și puterea instituționalizată din epoca modernă 50. În vreme ce puterea individuală are ca premisă prestigiul conducătorului, puterea instituționalizată se sprijină pe constituirea unui aparat complex, având la bază autoritatea statului și un set de norme instituționale. Fiind în proporție covârșitoare un spațiu al discursivității, pentru că aici "discursul (...) nu este doar cel ce traduce luptele și sistemele de dominație, ci este acel ceva pentru care și prin care se duce lupta: este chiar puterea care trebuie cucerită"51, spațiul politic recurge
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
rațiunile, efectele pe care le are limbajul în construcția utopiei totalitare. Dincolo de funcția instrumentală a limbajului, regimul totalitar exploatează funcția creatoare a acestuia. Definit drept "manifestarea discursivă a unei puteri absolute propagandă, ideologie, "ideocrație""72, limbajul totalitar manifestă un impact covârșitor asupra spiritului și sensibilității auditoriului și, nu în ultimul rând, asupra realității. Puterea dictatorială se sprijină pe forța cuvântului de a da consistență unor realități imaginare și de a arunca în neant realități care nu corespund noii ideologii. Limbajul totalitar
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
de atitudini oferă premisele unor analize menite să ne conducă spre adevărata lume de sensuri a creației eminesciene. Detenta temporală (activitatea publicistică eminesciană se întinde pe o perioadă de peste șapte ani) și spațială (cele cinci volume din ediția Perpessicius sunt covârșitoare prin numărul de articole pe care le integrează) a publicisticii eminesciene permite reconfigurarea uneia dintre cele mai agitate epoci din istoria poporului român, iar raportarea limbajului jurnalistic al poetului la contextul publicistic al secolul al XIX-lea evidențiază originalitatea și
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
publicistici aflată încă la început de drum la noi și care atrage critici virulente din partea jurnalistului. Analizând stilul publicisticii eminesciene, Dan Mănucă remarcă predilecția gazetarului pentru sarcasm și ironie: "Un inventar al procedeelor folosite de Eminescu pune în evidență prezența covârșitoare a sarcasmului și a ironiei, precum și absența parodiei, a umorului și, în genere, a ludicului. Dominante sunt însă câteva forme ale satirei, folosirea unui lexic tăios, a afirmațiilor tranșante și a aprecierilor fără menajamente"306. Un exemplu în acest sens
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
care „turbă, mușcă, sare”, În fine, scutul de fer săpat pe care sînt gravate insignele imperiului. Aceasta este teza, forța luminoasă a mitului, binele În dialectica maniheistă a poemului. Antiteza e figurată prin imagini din altă sferă de elemente: fluide, covîrșitoare ca număr, inconsistente ca structură. Mai Întîi un vuiet surd, grozave șoapte, zgomot lung, Înădușit, apariția, apoi, a oardelor ca un nor negru ce se lățește și acoperă orizontul. Norul devine o hidră, hidra se metamorfozează În neguri otrăvitoare, vifor
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
13. În jurul acestor aprecieri negative au gravitat, în genere, majoritatea comentariilor. Numai Pompiliu Constantinescu pare să fi văzut în Bizu, spre satisfacția autorului, mai mult decât un simplu "roman", și anume: "o autobiografie romanțată (s.n.), un document psihologic de o covârșitoare importanță, o subtilă analiză introspectivă, o poetică evocare a peisagiului natal, a copilăriei și adolescenții, o integrare afectivă în tradiția etnică, un testament sufletesc și un mare capitol, alternând între ficțiune și confesie, din Memoriile d-lui E. Lovinescu"14
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
mai indulgent, de vreme ce plasează romanul, din punct de vedere estetic, în trena literaturii lui Duiliu Zamfirescu și a romanului de secol XIX59. Desuetă, așadar, ca formulă, proza lovinesciană ar ilustra și o tipologie învechită (femeia victimă, parvenitul), ceea ce relevă măsura covârșitoare în care Lovinescu rămâne "în substanța lui omul generației sale". Citită totuși ca "un poem al inadaptabilității", cu evident "caracter autobiografic", literatura criticului satisface și gustul cititorului modern, mai puțin sensibil la nota sentimentală, de romanță provincială, care face din
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
Antologie de poezie canadiană de limbă franceză (1976). Precizată de la început, menținută pe parcursul deceniilor, caracteristica poeziei scrise de Ș. e un lirism în care intră intimitate sobră, confidențe cuminți, melancolie discretă și, mai ales, contemplație interiorizantă. O figurație rurală, în covârșitoare proporție, devine suportul unei sensibilități ușor maladive. Factura versurilor, libere cu moderație, când albe, când rimate, fluente în permanență, la modul minor, adesea elegiace, produce o tonalitate vag simbolistă: „Puțin dacă în toamnă ar mai tăcea salcâmii / Și plopii s-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289556_a_290885]
-
sau sub pragul uman de percepție sunt foarte ușor și imediat simțite de unele specii de animale. De aici, și înscrierea studierii comportamentului “seismografilor biologici” în programele naționale de predicție a cutremurelor. Pentru salvarea vieții oamenilor și a bunurilor materiale, covârșitoarea majoritate a seismologilor, geofizicienilor, biologilor etc. consideră că este imperios necesar să se organizeze tot mai multe staționare zooseismice cu crescătorii de animale bune prevestitoare de cutremure precum: pisica de mare, broasca țestoasă Triconix, șobolanii, hârciogii, maimuțele, gândacii, șerpii etc.
Animalele prevestesc cutremurele! by Vasile Văsâi () [Corola-publishinghouse/Science/825_a_1572]
-
situație: cetățeni români - 47,28%, cetățeni străini - 52,72% (din care ponderea locuitorilor fără supușenie era de 48,64%). Aceste realități demografice nu erau valabile și pentru orașele din partea de sud a Moldovei, unde românii au beneficiat de o majoritate covârșitoare. De altfel, încă din primul deceniu al secolului al XX-lea, etnicii români și-au impus supremația și în orașele din zona de nord a Moldovei, după cum ne arată și datele din tabelul de mai jos: II. Mediul de locuire
Fizionomii urbane şi structuri etno-sociale din Moldova : (1864- 1938) by Alin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1172_a_2215]
-
configurație etno-profesională era caracteristic întregului spațiu urban din Moldova. Așa cum ne arată statistica întocmită după criteriul claselor de profesiuni și cel al neamului, în 1930 populația citadină din Moldova era repartizată după cum urmează: După cum se poate observa, etnicii români domină covârșitor sferele de activitate din domeniile agricol (95,57%) și al instituțiilor publice (85,04%). Mai mult decât atât, gradul de „absorbție” pe care cele dou) domenii l-au exercitat asupra populației românești din mediul citadin moldovenesc era de aproximativ 50
Fizionomii urbane şi structuri etno-sociale din Moldova : (1864- 1938) by Alin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1172_a_2215]
-
28%, cetățeni străini - 52,72% (din care ponderea locuitorilor fără supușenie era de 48,64%). Aceste realități ale demografiei urbane regionale nu au fost valabile și pentru orașele din partea de sud a Moldovei, unde românii au beneficiat de o majoritate covârșitoare. De altfel, încă din primul deceniu al secolului al XX-lea, etnicii români au devenit majoritari și în orașele din zona de nord a Moldovei. Rațiunea de a fi a unui oraș, funcțiile sale principale, au impus mediului urban o
Fizionomii urbane şi structuri etno-sociale din Moldova : (1864- 1938) by Alin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1172_a_2215]
-
în spațiu a diferitelor etnii - cu zona centrală ocupată de evrei și armeni și cu românii poziționați la margine - urma același desen distinct și bine conturat al hărții ocupaționale - grupați aparte, românii erau preponderent bugetofagi, în timp ce evreii erau în număr covârșitor negustori, industriași, bancheri, în general, oameni de afaceri. În mod evident, explicația acestui dezechilibru ocupațional - identificabil și în mediile urbane din Basarabia, Bucovina, Transilvania - stă nu în interdicție politică sau discriminare, ci în psihologia și sociostilul grupului etnic românesc, caracterizat
Fizionomii urbane şi structuri etno-sociale din Moldova : (1864- 1938) by Alin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1172_a_2215]