3,076 matches
-
reținuți de colul uterin, care este insuficient dilatat. Se cunoaște că în anencefalie există frecvent o tulburare a dinamicii uterine, în sensul că travaliile sunt hipotone, hipochinetice, având o durată mai lungă. Acest fapt se explică prin aceea că prezentația fetală fiind de volum mic nu excită în suficientă măsură plexurile nervoase care au rol în buna desfășurare a dinamicii uterine în asemenea cazuri. Pentru bunul mers al nașterii vom avea o conduită activă în sensul că vom lăsa ca perioada
Asistenţa la naştere în prezentaţie craniană şi pelvină by Mihai Botez, Vasile Butnar, Adrian Juverdeanu () [Corola-publishinghouse/Science/305_a_1432]
-
precum și a valorilor bazale nocturne. Această analiză nu trebuie să înlocuiască automonitorizarea glicemică, ci să o completeze pentru reflectarea cât mai exactă a profilului glicemic al pacientului (58). Valorile hemoglobinei glicozilate pot fi crescute în următoarele situații: -prezența hemoglobinei F (fetale) la gravide sau postpartum, în insuficiență renală cronică cu/fără hemodializă, în anemia feriprivă, splenectomie, dislipidemie cu hipertrigliceridemie și consum excesiv de alcool sau de salicilați. Valorile HbA1C pot fi scăzute în: anemia hemolitică, în prezența hemoglobinelor anormale (HbS, HbC sau
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Cornelia Pencea, Olivia Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/92245_a_92740]
-
clasa I determinarea tipurilor HLA A, B și C s-a făcut începând din anii ’50-’70 cu ajutorul allo-antiserurilor obținute de la femei multipare, care în cursul sarcinilor au dezvoltat anticorpi îndreptați împotriva antigenelor de origine paternă exprimate pe suprafața celulelor fetale (Nepom și Taurog, 2005). Serotipurile respective au fost etichetate cu numere consecutive, spre exemplu HLA-A1, -A2, HLA-B1, -B2 etc. Practic tipul HLA serologic (corespunzător unui tip particular de moleculă HLA de clasa I sau a II-a) se transferă apoi
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Loreta Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91982_a_92477]
-
puțin egală cu IGF1R în transmiterea semnalelor mitogene la nucleu și în promovarea creșterii celulare. In condiții normale, IR (IR-B) intervine în metabolismul glucozei, iar IGF1R este responsabil de creșterea și proliferarea celulară. IGF2 este implicat mai mult în dezvoltarea fetală, iar IGF2R nu determină activarea căilor de semnalizare celulară. Studii recente au demonstrat implicarea sistemului IGF în dezvoltarea și progresia cancerului pancreatic. In ADP a fost găsit un nivel crescut al expresiei intratumorale a IGF1R care se asociază cu un
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Liliana Dina () [Corola-publishinghouse/Science/92185_a_92680]
-
obezitatea persistentă sau câștigul în greutate postpartum cresc acest risc. O altă caracteristică ce predispune femeile la DG și apoi la T2DM este statura mică (5). La baza acestei ipoteze stă constatarea că statura mică se datorează subnutriției din perioada fetală sau/și prima perioadă a copilăriei („fenotip economicos”). Pe baza ipotezei fenotipului economicos se poate specula că aceleași modificări adaptative ce protejează aceste femei de malnutriție în primii ani de viață, conduc și la o scădere a creșterii în înălțime
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92233_a_92728]
-
posibile modificări numerice sau structurale (deleții/inversii/transpoziții/inserții). Adesea, testele citogenetice reprezintă primul pas al testării genetice în situații clinice (de exemplu, evaluarea unui copil cu retard în dezvoltare, evaluarea unei tumori canceroase sau amniocenteza pentru detectarea unor modificări fetale). Testarea prenatală pentru sindromul Down presupune utilizarea testelor citogenetice pentru a identifica dacă există o copie suplimentară a unei părți sau a întregului cromozom 21. Diagnosticul cromozomial se face: 1) prin testul cromatinei sexuale, pentru a determina numărul cromozomilor sexuali
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
sau mai întunecată cu una sau mai multe tehnici de colorare. Cel mai adesea este utilizată bandarea G (cu colorant Giemsa.) Analiza cariotipului se realizează postnatal, pentru diagnosticul tulburărilor cromozomiale constituționale, dar și prenatal, în acest caz fiind analizate celule fetale recoltate din placentă (vilozități coriale) sau lichid amniotic. 6.2.2. Teste moleculare Testele genetice moleculare apelează la noile tehnologii de diagnostic pentru analiza ADN-ului sau ARN-ului, în scopul detectării unor posibile mutații sau polimorfisme genetice cu efect
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
unei mutații specifice la un alt membru al familiei care este afectat de boala respectivă. 6.3.2. Diagnosticul prenatal Screening-ul prenatal se realizează de obicei la 16 săptămâni (mai rar la 11 săptămâni) și presupune dozarea unor markeri biochimici fetali din serul matern, pentru identificarea unor defecte de tub neural, sindrom Down sau alte anomalii congenitale. De regulă, se apelează la triplul test care depistează 60-70% dintre sarcinile afectate și cuantifică: reducerea alfa-proteinei (AFP-SM), creșterea concentrației gonadotrofinei corionice umane (HCG
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
mai multe modalități, dependente și de vârsta produsului de concepție. Astfel, una dintre cele mai cunoscute forme de diagnostic prenatal se realizează prin amniocenteză, care presupune prelevarea unei mostre de lichid amniotic, pentru a detecta posibile modificări la nivelul celulelor fetale; acest tip de analiză se poate realiza începând cu săptămânile 15-18. Un alt tip de diagnostic este cel realizat în urma prelevării unei mostre de placentă - vilozitățile coriale -, acest tip de analiză putând fi realizat deja la 10-12 săptămâni. În unele
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
20 de săptămâni se poate preleva și sânge din cordonul ombilical. Toate aceste metode sunt invazive și presupun un oarecare risc de inducere a avortului. Este însă important de reținut faptul că unele anomalii genetice sunt detectabile și prin ecografie fetală - care poate fi utilizată deja la 10-12 săptămâni pentru a determina vârsta și viabilitatea sarcinii; e mai dificilă la 16-18 săptămâni, dar după 20 săptămâni permite depistarea unor anomalii structurale. De exemplu, un test specific și foarte timpuriu (realizabil deja
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
aproximativ 90% dintre copiii născuți cu trisomie 18 murind în primele 6 luni după naștere. Cei 5% care supraviețuiesc după vârsta de 1 an prezintă retard psihomotor sever. Diagnosticul prenatal permite depistarea trisomiei 18 în 60% dintre cazuri prin ecografie fetală și analize biochimice (triplul test), cu confirmarea diagnoticului prin analiza cromozomială a celulelor fetale. Sindromul Patau sau trisomia 13 Are o incidență de 1:10 000(20 000) nașteri. Nou-născutul este caracterizat prin: întârziere în creștere; microcefalie/holoposencefalie (o singură
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
naștere. Cei 5% care supraviețuiesc după vârsta de 1 an prezintă retard psihomotor sever. Diagnosticul prenatal permite depistarea trisomiei 18 în 60% dintre cazuri prin ecografie fetală și analize biochimice (triplul test), cu confirmarea diagnoticului prin analiza cromozomială a celulelor fetale. Sindromul Patau sau trisomia 13 Are o incidență de 1:10 000(20 000) nașteri. Nou-născutul este caracterizat prin: întârziere în creștere; microcefalie/holoposencefalie (o singură emisferă cerebrală, vebtricul cerebral unic, agenezie de corp calos); o triadă de simptome clinice
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
Legile care stau la baza proceselor de creștere și dezvoltare sunt (Mănescu, 1986): a) ritmul de creștere scade cu vârsta, fiind mai intens la organismele tinere. Cea mai intensă creștere apare în viața intrauterină, în perioada embrionară, urmată de cea fetală; b) ritmul creșterii nu este uniform, perioadele de creștere lentă alternând cu cele de creștere intensă; c) ritmul creșterii și dezvoltării diferitelor țesuturi și organe este diferit pentru aceeași perioadă de timp. Creșterea este neuniformă, cu un sens cefalo-caudal și
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
a acestuia scade, urmată de mișcarea antagonistului sub rezistență printr-o contracție izometrică; c) grupul spastic este contractat puternic, învingând maximum de rezistență, în așa fel încât mișcarea să se desfășoare. În cadrul metodei Bobath se utilizează „legănarea” copilului în poziție fetală. Balansarea are o acțiune dublă, are efect de relaxare generală și de stimulare a tonusului extensor prin schimbarea poziției corpului, ceea ce conduce la dezvoltarea reacțiilor de echilibru. DEFECT (< lat. defectus, cf. germ. Defekt) - Structură sau funcție imperfectă a unui țesut
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
realizarea unui stereotip extern favorabil. În funcție de momentul sau perioada dezvoltării, factorii ambientali sau de mediu pot fi: a) factorii care acționează asupra părinților, anterior momentului procreării; b) factorii care acționează în perioada embrionară; c) factorii care acționează în perioada dezvoltării fetale; d) factorii care intervin în diferitele etape succesive ale dezvoltării postnatale. După natura lor, putem identifica: factori așa-zis organici (fizici, chimici, biologici, geografici), care au în vedere o mare varietate de circumstanțe - calitatea sănătății părinților și a copilului, condițiile
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
flexie, excitabilitatea reflexului de extensie este mult mărită. După Kiss (2007), aplicarea metodei impune să se dezvolte mecanisme de reglare și control din ce în ce mai complexe, urmând schema dezvoltării ontogenetice. Astfel, dezvoltarea neuromotoare normală se face în sens cranio-caudal și proxinodistal; dezvoltarea fetală este caracterizată de răspunsuri reflexe secvențiale la stimuli exteroceptivi; flexia gâtului să preceadă extensia, adducția umărului să preceadă abducția, rotația externă să o preceadă pe cea internă, apucarea obiectului să preceadă lăsarea lui, flexia plantară să preceadă dorsiflexia; activitatea reflexă
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
pe abdomenul kinetoterapeutului; spasticitatea crescută numai de o singură parte a corpului este combătută sau mult atenuată prin rotirea capului în partea opusă. Pentru relaxare, în general, se pot utiliza cu bune rezultate și pozițiile reflex-inhibitoare, cum ar fi: poziția fetală, legănarea copilului cu capul în jos sau tapotament ușor pe tălpile picioarelor. Regulile pe care se clădește relația kinetoterapeutului cu copilul sunt: să cunoască precis diagnosticul stabilit de medic; să înceapă programul recuperator numai după ce copilul este pregătit să facă
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
relaxarea obținându-se prin extensia extremităților. Reflexul Moro are un rol deosebit, în sensul că, suflând asupra feței copilului, el va întinde brațele și picioarele, asociind și o ușoară extensie a trunchiului. Legănarea cu capul în jos, plasarea în poziția fetală și tapotamentul pe tălpi sunt căi prin intermediul cărora se asigură relaxarea copilului spastic. Mobilizarea pasivă, executată cu scop relaxator, contribuie la formarea unor engrame motoare de calitate superioară. REPETIȚIE (< fr. répétition; engl. repetition) - Repetiția este un factor al învățării și
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
al., 1997). Pe baza acestor date s-a emis ipoteza atrăgătoare că și în cazul subiecților umani in vivo, alelele de clasa III VNTR se asociează cu o expresie crescută a insulinei la nivelul celulelor stromale timice în cursul dezvoltării fetale. Concentrațiile crescute de proinsulină la nivel timic ar putea contribui la o selecție negativă eficientă a clonelor de limfocite T potențial autoreactive împotriva insulinei. Astfel s-ar putea explica inducerea toleranței imune pentru acest autoantigen cheie în patogenia diabetului și
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91983_a_92478]
-
logopedică la 3,5 ani. 2. Anamneza Nu sunt indicate condiții medicale deosebite printre membrii familiei. Copil născut la termen. Sarcină cu evoluție normală. Nu a necesitat tratamente sau alte intervenții pe perioada sarcinii. Naștere naturală, travaliu prelungit. Ușoară suferință fetală la naștere. Greutate la naștere 3050 grame. Scorul Apgar a fost de 7 la un minut și 8 la cinci minute. Alimentat natural două luni, apoi alimentație mixtă, deoarece nu lua suficient în greutate. Dezvoltarea în copilăria mică a fost
CAIET DE LUCRĂRI PRACTICE LOGOPEDIE by IOLANDA TOBOLCEA () [Corola-publishinghouse/Science/473_a_777]
-
și proteine fibrinolitice, participând la reglarea coagulării prin facilitarea clearance-ului factorilor activați ai coagulării și fibrinolizei. În bolile hepatice se produce o activare a sistemului fibrinolitic care poate determina hemoragii catastrofale [17,18]. Alfa-1-fetoproteina (AFP) o glicoproteină prezentă în serul fetal dispare la câteva săptămâni după naștere. În hepatita cronică virală B și în ciroza hepatică creșterea AFP reprezintă un indicator pentru dezvoltarea hepatocarcinomului [19,20]. Un nivel crescut al AFP înainte de hepatectomie poate fi predictor pentru recurența HCC după rezecție
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Paula Szanto () [Corola-publishinghouse/Science/92129_a_92624]
-
genei albuminoide care codifică mai multe proteine: AFP, albumina, proteinele de legare a vitaminei D [191]. Este o proteină oncofetală care conține 1590 aminoacizi, glicozilată și sialilată, produsă în condiții fiziologice de către celulele endodermale ale sacului galben în cursul dezvoltării fetale și de către hepatocitele embrionare, a cărei expresie este supresată după naștere [192]. Rolul său fiziologic este incomplet elucidat, fiind însă considerată o moleculă de transport pentru diferiți liganzi. Se sugerează că AFP ar avea rol în promovarea dezvoltării tumorale, ea
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
crescut în sistemul CLIP. De asemenea, scorul Glasgow este un factor independent de prognostic pentru supraviețuire globală redusă [293]. ALȚI MARKERI Citokeratinele (CK) Reprezintă componente ale citoscheletului celular epitelial, având o compoziție stabilă pentru diferite tipuri celulare (CK-pattern) [294]. Ficatul fetal exprimă CK-8, 18 și 19, în timp ce, ficatul adult conține numai CK-8 și 18 [295]. În CHC s-a evidențiat prezenta în ser a CK18 și CK19. Pentru CK18 există posibilitatea diferențierii provenienței sale: prin moarte celulară (necroza și apoptoza), care
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
circulând dinspre membre spre trunchi. De asemenea, meridianele transportă sânge și lichide organice. Ele sunt alcătuite dintr-un trunchi (meridian principal) și ramuri secundare adânci sau superficiale. Vasele extraordinare Numim astfel cele opt meridiane primitive constituite în timpul vieții embrionare și fetale, care dispar parțial înainte de naștere. Din cele șase Vase Extraordinare intermitente (Tchong Mo, Tae Mo, Yin Oe, Yang Oe, Yin Siao Mo, Yang Siao Mo) nu mai rămân decât resturi, dar se poate acționa totuși asupra porțiunilor care mai rămân
[Corola-publishinghouse/Science/2060_a_3385]
-
lunii a treia • 2,5 mm la 21 de zile; • Constituirea rețelei meridianelor primitive; Formarea inimii și a rinichilor de la începutul celei de-a patra săptămâni, apoi formarea celorlalte organe; • Formarea Mării măduvei (creier); • Dezvoltare globală a embrionului (sisteme). Perioada fetală Prima parte, între luna a treia și luna a șasea • 15 cm la 3 luni și 35 cm la 6 luni; • Începerea constituirii rețelei meridianelor principale; • Dezvoltarea globală a fetusului. Faza prenatală: de la trei săptămâni înaintea nașterii până la termen Fetusul
[Corola-publishinghouse/Science/2060_a_3385]