4,151 matches
-
are s-o ieaie pe fata cea de suflet a boierului istuia și are să-i mănânce toată averea. În nădejdea că băiatul va fi norocit la boier, părinții Își vând copilul boierului. Acesta vrea să-l piardă În omăt (era noapte, ger), Însă copilul este salvat de niște negustori care mărturisesc tuturor circumstanțele găsirii lui (că ardea o lumânare lângă dânsul - și amu se Împluse lumea că trebuie să fie un sfânt). Împins de remușcări pentru păcatul Înfăptuit, boierul merge la locul
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
masa-mpărătească. Dacă prima probă vizează cunoștințele culinare ale proaspetelor soții, cea de-a doua se referă la destoinicia lor, cusutul unei fețe de masă. Broasca taie pânza cu foarfecele În bucăți, o aruncă În glod și spune: Vântule, Ploaie și Gerule; să-mi coaseți fața de masă cea mai frumoasă! Cumnatele ei au imitat-o din nou. Împăratul păstrează numai fața de masă cusută de broască. Împăratul trimite, a treia oară, nurorilor pânză pentru cămăși și o păstrează pe aceea croită
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
și viață (să înțeleagă modul de formare în timp a munților - prin încrețirea scoarței terestre și prin izbucnirea vulcanilor, să știe că Munții Carpați sunt mai înalți pentru că sunt mai tineri, să cunoască că factorii externi - apa, înghețul, dezghețul, căldura, gerul, vântul - contribuie la modificarea înălțimii munților, să cunoască că munții sunt formați din roci tari și foarte tari, etc.); * obiective care vizează educarea sentimentului de dragoste față de natura patriei noastre (să înțeleagă că munții constituie o podoabă a patriei noastre
Tradițional şi modern în predarea noțiunilor geografice la ciclul primar în viziunea Reformei învățământului românesc by GABRIELA VÂLCU () [Corola-publishinghouse/Science/91688_a_93224]
-
securile izbesc cioturile de lemn cu un regret vibrînd ca o vîslire de păsări. Am lăsat departe mărgelele galbene ale soarelui. Aici buruienile se rup cu un zgomot sec și cîmpul zbîrcindu-se pe nesimțite se pregătește pentru lungile luni de ger. [...] Frigul s-a apropiat dintr-o dată ca un nor. Voi pleca desigur și de aici. Voi mătura cu coada de cometă a nedefinitelor mele doruri alte ținuturi”. Unica presiune securizantă rămîne iubirea și spațiul propriei odăi a visătorului: „să gîfÎi
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
de apă lustrală, din care ființa „iese” ca și vindecată de o boală, În spațiul el Însuși purificat, cum ne-o spun deja următoarele trei versuri: oglinzi ca Întîia ieșire din casă a adolescentului cu zboruri cu tulpini Înlemnite În ger și defilarea aerului ca drapelele regimentului... De aici Încolo, tot ce intră În spațiul foarte mobil al asociațiilor imagistice are În vedere sugestia, În ultimă instanță unitară, a euforiei comunicării cu o lume a obiectelor frustă, ca și aurorală, În
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
Formațiunile solului și resturile de plante indică rădăcini în care este acumulată apă; anumite plante și insecte sugerează apropierea altor plante comestibile sau acumulatoare de apă. Omul este inventiv atunci când este nevoit să se apere de arșița ucigătoare sau de gerul năprasnic. Astfel, o soluție genială o întâlnim la mongoli care își construiesc iurtele. Gratii pliante confecționate din lemn flexibil și fixate vertical formează schela pereților pe care se întind și se leagă între ele rogojini de pâslă. Un strat de
SIMPOZIONUL NAȚIONAL. CREATIVITATE ȘI MODERNITATE ÎN ȘCOALA ROMÂNEASCĂ by Năsturaş Diana Elena () [Corola-publishinghouse/Science/91750_a_92817]
-
musafiri. Dacă primăvara îți cântă cucul în față, vei fi vesel. Dacă îți taie calea o pisică neagră, îți va merge rău. Dacă pisica se urcă pe cuptor, vremea se va răci. Dacă frunzele pomilor au căzut până ce a sosit gerul,va fi iarnă blândă. Dacă fruzele se culcă cu fața în jos,va fi iarnă caldă,iar dacă frunzele se culcă cu fața în sus,iarna va fi mai grea și rece. Dacă cocoșii cântă seara,vremea se va schimba
Monografia comunei Hudeşti. Judeţul Botoşani by Gheorghe Apătăchioae () [Corola-publishinghouse/Science/91870_a_93216]
-
cu flori în mână Împletesc mândră cunună. Pe cunună-i scris frumos Astăzi s-a născut Hristos, Care cu puterea sa Va împărăți lumea. Din an in an Din an în an sosesc mereu la geam cu Moș Ajun, E ger cumplit, e drumul greu da-i obicei străbun. Azi cu stramoșii cânt în cor colindul sfânt și bun, Tot moș era și-n vremea lor Batranul Moș Craciun, Tot moș era și-n vremea lor Batranul Moș Craciun. E sărbatoare
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92856]
-
aluzii. Astfel, Prospero îi amintește duhului cât de ușoare lucruri i-a cerut (ușoare măsurate cu puterile lui Ariel): „să calci pe mâlul / Adâncului sălciu, să zbori pe crivăț și, de dragul meu, / În vinele pământului să forfoți / Când îl călește gerul“, iar Ariel, în ceasurile sale bune, proclamă că oricând e gata: „să zbor, să-not, să trec prin foc, să călăresc pe nori“. Și, într-un rând, tot Ariel îi amintește, vorbind de golful în care adăpostise corabia napolitană: „în
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2881]
-
să zboare foarte iute, fie și pe crivăț, să plutească pe nori, să înoate pe valuri sau să se cufunde în adâncul mării, călcând „pe mâlul / Adâncului sălciu“, să străbată până departe în vinele pământului, fie el și înghețat de ger, să intre în foc și să se prefacă în foc. Într-un miez de noapte (oare dormea? - to call up poate să însemne și „a trezi“, iar în ultimul lui cântec spune: „Îmi fac culcuș în floarea de cicoare“; și
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2881]
-
vest), temperat continental excesiv (în est), mediteranean (în sud), boreal (în nord) și temperat moderat (în centru). De la apus și miazănoapte, spațiul românesc este lovit de vânturi umede și ploi abundente, iar de la răsărit și miazăzi, biciuit cu asprime de gerul iernii și îndurând seceta verii. Sub întinderea climatului specific, s-au dezvoltat unele dintre cele mai bogate și diversificate flore și faune de pe continent. România este țara cu cele mai multe zone biogeografice. Pot fi numărate cinci din cele nouă astfel de
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
ca o plapumă, o climă temperat continentală. Era prielnică tranzitării în siguranță a meleagurilor noastre din acest punct de vedere. Astfel, în călătoria lui, străinul nu trebuia să înfrunte fenomene meteorologice extreme... Fără să îndure năduful arșițelor cumplite sau frigul gerurilor aprige, așa cum se întâmpla în miezul stepei 30. f. Catapeteasma izolării Să îndrăznim a ne uita spre izolare nu doar ca la o cortină, dar și ca la un iconostas. În spatele lui s-a ascuns altarul unde s-a înfăptuit
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
dealurilor și văilor ninse. Se furișa ca un iatagan spre inima acestui principat mărunt. Știa că era ascunsă într-o cetate de la miazănoapte pe care nimeni nu o cucerise vreodată. Totuși după câteva zile, trufia pașei se mai înmuiase sub gerul năprasnic al iernii. Simțea greutatea troienelor viscolite care apăsau ținuturile. Întâlnea în calea lui doar locuri pustiite. Nicio țipenie de om în aceste tărâmuri ascunse sub zăpezi. Părea că îi înghițise pe toți pământul. Nu apărea nimeni care să-i
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
De exemplu, Teleorman provine se pare din cumană și înseamnă pădure nebună (ca și corespondentul Deliorman, situat între Balcani și stepa dobrogeană, provenit probabil din osmanlie). 30 În zona apendicelui (România), nu se înregistrează vipiile din inima stepei și nici gerurile aspre din Asia Centrală. 31 Un nou model care tinde să se impună față de aceste vechi concepții imperiale ar putea fi, totuși, considerată Uniunea Europeană. 32 Chiar până astăzi, în Pocuția se păstrează nenumărate toponime românești, mai ales în zona montană (cea
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
al unei forme, măi pe scurt intenționalitatea, este prioritar în raport cu imaterialitatea în cazul cunoașterii, căci înge rul este imaterial, iar forma pe care o percepe este, de ase menea, ima teriala, însă nu imaterialitatea este cea care îi permite în gerului să îl cunoască pe celalalt înger. Altfel spus, gândul îngerului este despre ceva nu în virtutea imaterialității formei, ci în virtutea intenționalității acesteia. Prin mod de a fi intențional (esse intenționale) al unei forme Toma înțelege conținutul actului de gândire, proprietatea formei
De la quo la quod: teoria cunoaşterii la Toma din Aquino şi d-ul care face diferenţa by Elena Băltuţă () [Corola-publishinghouse/Science/1339_a_2704]
-
care-n chinuri grele / și lungi, fiori de gheață / simțiră mulți văzând dezlănțuite / potrivnic nouă vânturi / și fulgere smintite (vv. 39-41).342 Poate fi, dimpotrivă, suflu vital al naturii ce renaște imaginile reflectă atunci ecouri petrarchești și vergiliene: se-alină gerul și-adieri jilave se iscă sub zefir și umbră sura / de nori o-mprăștie alungând-o-n vale, deși pe vânt firave / se lasă păsări și lumina-ncinge / speranțe noi și doruri de iubire (Primăverii, vv. 2-7). În cheie negativă
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
față de ființă umană, reprezentată de silueta sugestiva a bătrânul cărunt, rătăcitor: Albit de ani moșneagul, / șubred, desculț, în zdrențe, / purtând de vreascuri grea povară în spate, / prin locuri neumblate, / prin munți și vai, hătișuri, prund și pietre, pe vânt, furtună, ger sau zăpușeala, / se chinuie să meargă. (Cantul nocturn al unui pastor pribeag din Asia, vv. 21-28).345 Rezumând, vântul apare că manifestare violență a ostilității naturii, ca semn al maniei divinității (cu referire la Dumnezeul creștin în Imn patriarhilor sau
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
versurile din Canturi, detaliate în rândurile următoare.348 Vântul că suflu viu al căutării, al schimbării, semnalează, ca și în Canturi, revenirea la viață. Poate fi și în poezia sicilianului suflu dătător de viață al naturii ce renaște: se-alină gerul și-adieri jilave se iscă sub zefir și umbră sura / de nori o-mprăștie alungând-o-n vale, deși pe vânt firave / se lasă păsări și lumina-ncinge / speranțe noi și doruri de iubire (Primăverii, vv. 2-7). Și la Quasimodo
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
civilizații milenare, sunt rod al cercetărilor de suprafață sau al sondajelor arheologice efectuate de bunicii mei, dar aceasta, prin împletirea muncii lor cu cea a propriilor copii. . începând de la vîrste destul de fragede, fie că era arșiță puternică, fie că era ger cumplit sau timp favorabil pentru joacă, acești copii participau, alături de părinții lor, la săpăturile și descoperirile arheologice, exponatele actuale. De câte ori privirea dăneștenilor nu s-a oprit cu stupoare asupra copiilor învățătorilor Buraga din Dănești, copii care călcau plapuma rece a
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
s-a îmbrăcat cu paltonul, a ieșit grăbit din casă, apoi pe poartă a plecat numai el știa unde. Era prin luna februarie a anului 1948, într-o luni după Duminica a 17-a după Rusalii, iarnă grea cu zăpadă, ger cumplit, viscol... Zăpada era înaltă cât gardurile și pe unde făcuse mama pârtie, zăpada scârția sub picioare. Mama s-a dus să trebăluiască pe afară căci aveam vacă cu lapte, porci, păsări la care trebuia să le Ioan MITICAN Moș
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
apoi să le ducă în fagurii din stupi. ..Primăvară, tu cu mâna-ți fermecată faci un semn spre miază-zi în albastra zare și chemi să se întoarcă toate păsările migratoare care astă toamnă au plecat spre țările calde de frica gerului de iarnă. Stoluri, stoluri se întorc la cuiburile lor în a noastră scumpă țară, aducând cu ele cântece și veselie spre bucuria mea, după ce atâta vreme le-am dus dorul, luni de zile le am jelit. Tot tu scoți pe
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
relaxat în brațe să ne iei”. Numeroase sunt jocurile sonore, constând mai cu seamă în rimarea insolită. Rime interioare, rima a două cuvinte alăturate, monorime, rime în cascadă: „geți cu săgeți sub peceți”, „cărbuni nebuni”, „bram în hram”, „cer în ger”, „plouă rouă”, „-n două plouă”, „lent torent”, „munți cărunți [...] lumii punți”. O așa-zisă „baladă” e compusă din șaisprezece versuri rimate toate în „an”, unele având această rimă și în interior. Stăpânind, încă de la debut, versul oricât de nărăvaș, R.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289147_a_290476]
-
simte nevoia unei profesiuni de credință clare, punând în opoziție scriitorul angajat cu cel anterior și, implicit, lirica socială cu cea sentimentală: "Nu mă-nchin la stelele din ceruri/ Cred în una, steaua de pojar/ Care arde și-n cumplite geruri". După poezia alegorică, mesianică a primelor volume, Cântece de pierzanie (1938) și Cântece noi (1940), Mihai Beniuc va opta pentru poeme menite să susțină ideologia comunistă, păstrează tonul oracular, dar se distanțează de lirica interbelică (Arghezi, Blaga), astfel Orașul pierdut
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
proiectat în viitor nu e menit să dureze pentru că e imediat subminat, incertitudinea intervine și e dată de alunecările imaginației bulversate, "poate până la urmă voi sta resemnat/ așteptând lupii să se scurgă printre nămeți/ cu burta suptă și adulmecând prin ger/ să mănânce cu editorii din farfurii poeți". E aici o atitudine ironică, o referire la o ipostază, o poză poetică. Incertitudinea se asociază constant cu senzația de lichefiere a lumii, cu pierderea în acvatic și cu aplatizarea. Motivul lupilor din
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
vineri./ Sâmbătă am tras cheia nesfârșită din buzunar/ și am fost preocupat./ A doua zi chiar m-am împiedicat/ de-o ieșitură întâmplătoare din covor./ În zadar am ieșit să cumpăr ceva folositor/ duminică noaptea în bazar./ Luni a fost ger și am înghețat în pantofi/ pe trotuar./ Lupta sufletului cu pantofii a durat până marți." (Lovitura întârziată). Titlul funcționează în acest caz ca o punere în abis, relevând modalitatea de construcție a textului, o insistență obsedantă pe elementul banal, care
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]