2,956 matches
-
Nu sunt toate la fel, spuse Kane care nu observase nimic. Nici o cicatrice, nici o spărtură pe niciuna din ele. Dintr-o simplă întâmplare, întoarse fascicolul lămpii spre protuberanța pe care o atinsese cu un minut mai devreme și, năucit, văzu metamorfoza. Suprafața ovoidă, până atunci opacă și dură, era acum translucidă. Paralizat de uimire, se holba la neastâmpăratul organic. Pielea acestui lucru era acum transparentă ca sticala. Cu lumina fixată deasupra, se uita intens la... forma încolăcită în interiorul containerului oval. ― Isuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
Într-un univers ca al Greciei antice, unde sculptura a ajuns la o atît de glorioasă Înflorire, trebuia să se nască, mai devreme sau mai tîrziu, un Pygmalion care să se Îndrăgostească de propria sa statuie. Povestind această Întîmplare În Metamorfoze, Ovidiu relatează În amănunt cum Afrodita s-a Înduplecat de rugămințile lui Pygmalion și a inspirat viață pietrei din care s-a Încarnat frumoasa Galateea. Lucrurile sînt totuși mult mai clare dacă facem abstracție de zeiță. Cum ar spune Rousseau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
meu! Dacă am ales acest volum de poeme să se intituleze „”( pe care l-am împărțit în 3 părți: Stări, gânduri, Pe-un zâmbet de așteptare și Atitudini), a fost pentru că, prin ele, îmi exprim gândurile, stările, care pot fi metamorfoze, introspecții, retrospecții, așteptări, rătăciri, vise, tablouri pentru toate anotimpurile, zâmbete de așteptare, atitudini etc, și, doresc, ca prin mesajele pe care le decriptați din aceste poeme, să puteți medita alături de mine... Întotdeauna mi-a plăcut să scriu simplu și profund
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
existenței putând urca sau coborî. Principalul: onoarea lui fusese șifonată, granițele zdrobite și senzația de învingător spulberată cu acel gest de teatru desuet și de paradă: Acum lasă-mă, ai avut ce ai vrut, du-te! Era momentul crucial când metamorfoza atingea culmile disimulării. Fața palidă, alungită, pleoapele căzute peste ochii fără viață, capotul aruncat peste formele dezgolite puțin mai mult decât trebuie, mâna prefăcut neputincioasă pentru a încheia nasturii neglijeului, buza inferioară ușor tremurândă, comisurile conturate în curba dezolării ajustate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
hartă sau în ghid. Este același exercițiu repetat al luptei cu propriile limite, al răbdării, al transformării suferinței în putere care te împinge mai departe, mereu înainte, cu o seninătate interioară ce crește proporțional cu suferința fizică. Are loc o metamorfoză greu de înțeles și mai greu de explicat. Confruntarea cu limitele și suferințele proprii se transformă în energie ce-ți alimentează motoarele și te face să mulțumești cerului pentru fiecare pas pe care îl faci. Pe o distanță de 14
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
că ți-am mărturisit, cât de mult iubesc toamna cu Încărcătura ei de taine, de bogății, de chemări În brațele-i melancolice. Nici un alt anotimp nu reușește să smulgă sufletului atâtea nuanțe ale sensibilității, așa cum reușește toamna cu nemărginita-i metamorfoză, cu Întregul ei alai gătit de sărbătoarea culesului. Ți-ai imaginat vreodată - În ce tăcere solemnă - se Învăluie pădurea când simte pașii delicați ai toamnei apropiindu-se? Renunțarea la podoaba verde se face cu o regală resemnare... Mă simt legat
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
sunt de-a dreptul fascinată! Cultura este poarta care duce spre cunoaștere. „Pasiuni?” „Cea care m-a salvat de la pieire a fost pasiunea pentru poezie. Citesc multă poezie și Îmi bucur sufletul cu fiecare lectură. Iubesc natura cu Întreaga ei metamorfoză mai mult decât pe mine. În mijlocul naturii simt că trăiesc cu adevărat. Este locul care mă inspiră, mă hrănește spiritual. Un spațiu al miraculosului, al tainelor ce așteaptă să fie descifrate. Muzica și dansul Îmi luminează clipele goale, cenușii, melancolice
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
au parvenit întocmai în forma în care, după umilele mele puteri creatoare, luminate miraculos de o inspirație neașteptată, le-am așternut aici de față, netăgăduind că acestea ar putea fi atinse, totuși, și de un pic de... fantezie. septembrie, 2012 Metamorfoză divină iecare om se naște orb în sufletul său. Puțini sunt, însă, cei cărora li se luminează calea... Marius nu era un tânăr urât. Avea chiar o înfățișare plăcută vederii și un corp bine clădit, atletic și foarte intens lucrat
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
stare generală a omului dintotdeauna, care sa învolburat și s-a concentrat asupra valorilor materiale mai ales în veacul acesta, a început, odată cu acea revelație bruscă, despre care am vorbit mai sus, să facă tot mai puternic notă discordantă cu metamorfoza pe care o suferise Eugen. Se simțea din ce în ce mai străin și mai rece de viața ce o trăise până atunci, pe care acum o privea ca fiind doar o mare greșeală prostească, ca fiind din cale-afară de dezlânată și de lipsită
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
își conduce cu abilitate eroii prin mediile sociale create exact ca în povestirile în ramă și, bun sociolog, dar și mai bun artist, devine un fel de portavoce al acestora, „el fiind glasul celor fără de glas”, după cum se autodefinește în Metamorfoză divină. Fiecare personaj al povestirilor lui Rareș Tiron are propriul său destin și, în sufletul fiecăruia, se dă în permanență o luptă aprigă și extenuantă. Marius, personajul central al povestirii, „deși nu auzise de cuvântul fatalitate, fatalitatea auzise de el
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
place să ne aducem aminte continuu. Și se poate trăi, oare, fără nici o minciună? De ce mi-aș zice în nopțile cu lună, că lumina Lunei e una de împrumut? La mare, omul nu mai are nimic metafizic", devine întrutotul "fizic". Metamorfoza aceasta se bazează pe o minciună. Căci, aici, observi cerul doar când se strică vremea. În rest, în loc să ridici privirea, te uiți în larg. Ți se pare că, sus, nu e decât un cer gol, banalizat, fără nici o taină. Nici
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
nemișcat, ăsta e lucrul cel mai important. Să stai liniștit. Altfel te poate cresta de nervi sau pentru că ar interpreta greșit cea mai mică mișcare, așa că nu uita să stai liniștit! Fața profesorului, apropiată de a mea, era în plină metamorfoză. Parțial, îmi dau acum seama, din cauza eșecului minții mele, din cauza acestui colaps de câteva secunde. Și, parcă să o susțină, să îi dea un suport fenomenologic, ca să spun așa, văzul îmi dă și el rateuri. Vederea nu îmi mai e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
seama de „redactarea“ ta, de insinuările tale, chiar și de ceea ce sugerezi că îmi place să fac în particular, da, în intimitatea sfântă a propriului meu cămin. Probabil ți-ai dat seama că orice om care a trecut printr-o metamorfoză ca a mea, splendidă, originală și deplină, ar dovedi ulterior o oarecare înclinație spre dramatizare. Se retrase de lângă mine și rămase nemișcat. Închise briceagul, încă zâmbind: — Cred, spuse el, că nu va mai fi nevoie de forță. Poate că era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
bine să avem de-a face cu o congruență pe care să o înțelegem doar noi. Și e și mai bine să-l alegem pe Bull, Bull cel dubios, Bull cel timid, Bull cel supus condiționării, ca să poarte povara acestei metamorfoze inacceptabile. Claxoanele urlau în creierul lui Bull. Se uita în gol, la betonul crăpat care servea drept parcare în față la Elite Cattery. Își ridică violent piciorul de pe ambreiaj și reuși să înece motorul. Bull transpiră puternic pe parcursul celor câteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
naiba, doar se înscrisese în programul de îmbunătățire a performanțelor personale patronat de Ducele de Edinburgh, escaladase Catskills, câștigase cursa organizată în cadrul conferinței de presă a unui important furnizor DIY) pentru a observa, calm și clinic, felul în care evolua metamorfoza proprie. Imperfecțiunea trăsăturilor lui Bull trăda o decență elementară, o decență care, cu siguranță, l-ar fi făcut un tovarăș foarte agreabil pentru victimele răpitorilor din Beirut. Ți-i puteai închipui, de asemenea, pe părinții lui răspunzând cu aceeași decență
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
și începu să se dezbrace. Ceea ce spusese era adevărat. Deși avea sâni și un strat superficial de grăsime care parodia formele feminine, era clar că sub acesta se păstrase musculatura fermă a fostului muncitor naval de la Wearside. Înainte de propria-i metamorfoză, Bull ar fi fost îngrozit să vadă organele transsexualului. Dar acum? Ei bine, sacul pubian uscat pe care Ramona i-l pusese în față era floare la ureche în comparație cu noua sa ustensilă. — Po’ să pui mâna, dacă vrei. Ramona își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
originale. Se uita la ele cu expresia uimită a unui străin. „Păi, nu prea le-am mai dat atenție în ultima vreme.“ Punctă le printr-o scuturare, după care își îngrămădi la loc ansamblul bleg. Și așa și era. De la metamorfoza înfiorătoare, Bull uitase cu totul de atributele sale masculine. Într-adevăr, când făcuse dragoste cu Alan, acesta avusese grijă să-i frece scula, dar era numai o chestie secundară în raport cu penetrarea. Se simțea ca și cum penisul i s-ar fi dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
prin aer ca o gânganie răsturnată. Ce fac? Fac gimnastică. Întărirea fundului și scăderea burții sunt ținuta imediată, dar dincolo de ele există alte motivații. Vreau să mă păstrez în formă pentru Martina. Acesta este noul meu țel. În asta constă metamorfoza mea. Și cinci, și șase, și șapte, și opt. Aș fi în stare să trec dincolo de bariera durerii dacă aș găsi-o. Pe lângă asta, sunt sigur că adevărații mușchi îi am în cap, mușchii mortificării. Fui, sper să-i mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
zâmbet unsuros pe buze, apăru în cadrul unuia dintre cele trei culoare de acces spre puntea navei. Se opri însă brusc cu sentimentul ciudat că avea în față un necunoscut. Nu se considera o ființă paranoică dar parcă se produsese o metamorfoză a locotenentului-gardian Kaan, față de persoana pe care o cunoscuse până atunci. Îl știa pe acesta limitat la lăcomia lui iar acum îi citi pe față cu surpriză, șiretenie, ură și încă ceva, ceva ce îl trimitea cu gândul la o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
dumnezeul Vechiului Testament, dumnezeu al mâniei și răzbunării, dar și al bunătății. În imaginarul creștin, diavolul își subliniază monstruozitatea și animalitatea. Rădăcina angoasei diavolului se află în faptul că este perceput ca o entitate intangibilă, hărăzită unei nesfârșite diversitas și metamorfozelor. În iconografie, diavolul apare cu trupul păstrând o siluetă antropomorfă, dar forma, creată de Dumnezeu “după chipul și asemănarea sa”, este pervertită, transformată monstruos prin diformități sau prin adăugarea unor caracteristici animale (cioc, bot, coarne, urechi ascuțite, aripi de liliac
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
acestea sunt aspecte ale mirabilului care nu se mai mulțumește să concureze natura, dar care se situează chiar împotriva ordinii naturale. Scandalos și revoltător, mirabilul invadează universul cotidian, printre instrumentele sale favorite numărându-se: supraaccentuarea, deformarea, excesul, extravaganța, multiplicarea, asocierea, metamorfoza. Renașterea Pierderea adevăratei emoții religioase a avut consecințe majore asupra spiritului culturii și artei, modificând fundamental poziția artistului în societate, precum și concepția sa despre artă. Ar fi greșit să vedem în Renaștere exclusiv o epocă de înflorire a spiritului și
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
eșec și moarte, Kafka apelează la alegorie și simbol, al căror rol este de a accentua viziunea halucinantă a unei lumi în care eroii sunt captivii unui cerc închis din care nu se poate ieși altfel decât prin moarte. În Metamorfoza, deși cu aparență (carapace) de insectă, Gregor este adevărata ființă umană a romanului, în timp ce familia sa este compusă din insecte deghizate în oameni. De altfel, în universul kafkian, straniul nu provine din natura eului, ci din natura lumii, dar mai
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
în unanimitate - populares din entuziasm, optimates ca să calmeze orașul cuprins de neliniște -, au decretat triumphus-ul lui Germanicus pentru victoriile împotriva chattilor, cheruscilor, angrivari și a altor populații din ținuturile de dincolo de Rhenus. După dura izolare din castrum, Gajus Caesar văzu metamorfoza neașteptată a tânărului său tată în veșmântul strălucitor pe care Roma îl inventase pentru cuceritorii săi: o învestire solemnă, rituală, în care se manifesta întreaga putere a imperiului. Triumfalis vir, triumfătorul, purta tunica palmata, cu marginile de aur de forma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
II, nr. 8, 21 februarie 1925). Autorul - care a asimilat „experiența” dadaistă, urmuziană și suprarealistă - citează exemplul „celui mai scurt roman” (Literatura de Léon Pierre Quint), pentru a extrage următoarea concluzie finalistă: „Vechiul gen al romanului suie treapta ultimelor lui metamorfoze și tinde, printr-un rafinament suprem, la dispariție. Romanul deci s-a transformat pentru a redeveni ceea ce a fost: poezie, în care fiecare frază are valoare de vers. Epopeea de odinioară se bizuia însă pe anecdotă. Azi toate anecdotele sînt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
pe un trup răcit (...). Romanul de altădată, romanul diligență, a răposat. Compoziția și tartina pe o temă aleasă alungă pe omul modern în săli de cinema, în reportaje, în cărți de știință, în biografii, în memorii, în rapoartele exploratorilor”. Ultima metamorfoză ar fi „romanul poem în care tema trăiește eliptic”. Nu sîntem departe de ideile-slogan ale „Manifestului activist către tinerime“, dar nici de atitudinile asemănătoare ale unor poeți precum Tudor Arghezi (este cunoscută polemica sa cu „incolorul” Liviu Rebreanu...), pentru care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]