2,518 matches
-
o zi, în Bucureștiul de pe vremea lui Ceaușescu, uimit la vederea cuiva care se plimba cu steagul Franței pe umeri cântând Marsilieza, m-a întrebat: „Ăsta e nebun sau e disident?”. Incertitudine ontologică prilejuită de perplexitatea pe care o asemenea nepăsare față de orice precauție securitară i-o provoca interlocutorului meu. Aș fi putut să-i spun să citească Marat-Sade. M-am mulțumit să-i răspund: „Și una, și alta!”. Practicitc "Practici" Cenzura, supraveghere instituționalătc "Cenzura, supraveghere instituțională" Teatrul s-a aflat
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
unei biserici cu icoane profane, curți în care oamenii duc o existență umilă, în timp ce Sfântul Elefterie și Dâmbovița, furișată prin ulei și materie, își continuă existența printre trecători. Lumea e văzută "prin minte" sau printr-un ochean fermecat, din ipostaza nepăsării: "Eram ferice, liric, leneș, prost./ Bătut de-o veselie fără rost." Alteori creionează un univers al groazei, de coșmar, cu mașini și trenuri înspăimântătoare, cu sunete de claxoane stridente, torturante pentru nervi. O spaimă metafizică amenință existența: "Drumul, ducând departe
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
repaus; el va opri timpul, pentru a trăi clipe ce au fost; este sfântul și egalul demiurgului, când ajunge dincolo de moarte: "Numai eu cel care am iubit/ știu că voi muri/ Steaua mi-a luminat paradisul/ și infernul cu aceeași nepăsare foarte bine." Sunt invocate adâncurile, cele ale mării și ale cerului. Golul adâncurilor este ca un imn de fecioare și muzici de sfere, este lumina eternă în care strigătele sunt impersonale și fără ecou, ca într-un deșert al morții
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
morală și sufletească a persoanelor care potențial Îi pot ajuta pe ceilalți, dar și de experiențele lor anterioare de viață legate de aceste situații. În această privință menționăm În continuare următoarele tipuri de atitudini: aă Atitudinea indiferentă față de dificultățile altora, nepăsarea, ignorarea acestor situații și persoane; bă Ignorarea dificultăților altuia, fie că ele sunt neînțelese pentru că nu au mai fost Întâlnite sau trăite anterior de către individ, fie că acesta consideră că persoanele aflate În dificultate nu merită să li se acorde
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
dau curînd la cap”. Teoria violenței proletare era în vogă. Intărîtat, el îi întoarce „burghezului” porecla: „O, dormi în noaptea infinită,/ Burghez cu aer triumfal,/ Dar preistoric animal/ în rațiunea aurită”. Conflictul dintre ei e un conflict între mentalități, între nepăsare și nemulțumire. Satisfăcut de sine, mediocru intelectual („rațiunea aurită” nu-i altceva decît o traducere liberă, accentuat peiorativă, a formulei horațiene „aurea mediocritas”), „burghezul” e, de fapt, din perspectiva omului modern, adevăratul „monstru”, „preistoric animal”, retardat, purtat de instincte, fără
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
iubita cu ideea de cimitir, spațiu imaginar în care sînt plasate iluziile, visurile, sentimentele defuncte: „Acum, cînd nu ne mai iubim,/ Vino cu mine-n țintirim,/ Acolo unde, îngropate,/ Zac, coperite de uitare,/ Atîtea visuri înghețate/ De vreme și de nepăsare”4). Pentru Bacovia, cimitirul induce nu numai emoții inexplicabile, ci și îndemnul de a nu rata bucuriile clipei 5). O frază din „Bucăți de noapte” lasă să se înțeleagă că poetul trecuse ori se plimbase și noaptea prin cimitire. Iat
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
cald, bere caldă, bragă și limonadă colorată; prin crîșme, soldații strîng în brațe țărance și servitoare grăsune și pline de sudoare”. Poemul e ritmat de exclamația „I... haa...”, pusă la începutul a patru paragrafe. Ea sugerează mirarea, amețirea, absența inhibițiilor, nepăsarea momentană de consecințele faptelor proprii, cheful, inconștiența. Intrat în mijlocul hărmălaiei, Bacovia se și animă, se și întristează, întrucît nu-și găsește locul în ea. E tolerant și, deopotrivă, moralizant; pe alocuri chiar sarcastic: ,,I... haa... la panorămi țăranii se civilizează
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
meu? Mi-e frică să-i beau conținutul. Poate acesta îmi va ucide clocotul gândurilor, îmi va îngheța simțurile și mă voi trezi având aceiași ignoranța caracteristică altora.Mă voi trezi o imitație a unei lumi în care banalitatea și nepăsarea domnesc de prea mult timp. Sau,poate conține o licoare fermecată. Stropul de care are nevoie sufletul meu în drumul lui spre vindecare.Totul stă sub semnul întrebării.Pun în balanță două cuvinte:VIAȚĂ sau MOARTEA? Am nevoie de amândouă
Fii conştient, drogurile îţi opresc zborul! by Rudaru Elena –Iuliana, Bota Claudia () [Corola-publishinghouse/Science/1132_a_2010]
-
urmă. Teoria lui Alain, care susține ideea unei metode "dure" de instruire, nu poate să conducă decît spre un anumit tip de relație între profesor și elev cea autoritară. În concepția sa, educatorul se impune atunci cînd manifestă o oarecare nepăsare față de elevi, mai precis, față de faptul că nu le este ușor să-i îndeplinească cerințele; la astfel de profesori, elevii nu găsesc nici un fel de slăbiciune care să-i îndemne să nutrească o oarecare speranță că ar putea profita de
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
cazul Franței, am putea considera că victoria de la Bouvines (1214) reprezintă o primă explozie de bucurie națională și că epopeea Ioanei d'Arc (arsă pe rug în 1413) este o primă manifestare de fervoare națională (care este însă însoțită de nepăsarea unei mari părți a populației și de ostilitatea Sorbonei); se pare totuși că dușmănia apărută între englezi și francezi după Războiul de 100 de Ani a fost cea care a cristalizat, de o parte și de cealaltă, o primă identitate
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
francezi și germani apar chiar unele simpatii. Un sondaj SOFRES* arată că 22 % dintre francezi aveau simpatii față de germani în 1974, acest procent ajungînd la 57 % în 1984. Din dușmani "ereditari", germanii devin vecini, apoi parteneri. Subzistă, firește, unele antipatii, nepăsarea este uneori egală cu simpatia, și nu există fraternitate. Și totuși se petrecuse ceva extraordinar, dacă stăm să ne gîndim la agresivitățile de neimaginat din 1914-1918 și 1939-1945: vulcanii hiperșovini și naționaliști din Europa de Vest intraseră în amorțeală. De ce? În primul
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
ne ținem de limba, de istoria noastră, cum se ține un om în primejdie de a se îneca de prăjina ce i se aruncă." Apel de primă instanță, într-un moment când Kogălniceanu avea temei să acuze drastic inerția și "nepăsarea" compatrioților, adică lipsa unei societăți civile, în stare să determine un nou curs. Conduita lui era aceea a unui pedagog preocupat să provoace, în numele mesianismului românesc, o atitudine pozitivă, transformatoare, știind bine de altfel că minunea resurecției nu se poate
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
toate acestea se termină printr-un buget de lichidare. Și cum bugetul din anul următor este închis după totalul bugetului general, și săritura anuală normală este 5%, bugetul anual se triplează la fiecare zece ani. Datorită acestor procedee, admise de nepăsarea statelor creștine, casele lor sunt goale, împrumuturile care au urmat au mâncat resturile și au adus toate statele la faliment. Orice împrumut dovedește slăbiciunea statului și o neînțelegere a drepturilor statului, împrumuturile, ca și sabia lui Damocles, sunt atârnate asupra
„Protocoalele” Înţelepţilor Sionului by Unknown () [Corola-publishinghouse/Science/852_a_1577]
-
economii și ameliorări. Economii de ce? De noi împrumuturi? Așa ar fi putut să-i întrebe și nu-i întrebau pe acei care le citeau dările noastre de seamă și proiectele noastre... Știți la ce i-a dus o astfel de nepăsare, la ce dezordine financiară au ajuns, în ciuda activității admirabile a popoarelor lor. Sumar: Împrumuturile interne. Pasivul și impozitele. Conversiile. Casele de Economii și renta. Suprimarea bursei fondurilor publice. Taxarea valorilor industriale. Voi adăuga, la ceea ce v-am spus în adunarea
„Protocoalele” Înţelepţilor Sionului by Unknown () [Corola-publishinghouse/Science/852_a_1577]
-
tânăr, înfășurat în manta-mi, Ochii mei ’nălțam visători la steaua Singurătății. Când deodată tu răsăriși în cale-mi, Suferință tu, dureros de dulce... Până-n fund băui voluptatea morții Ne-ndurătoare. Piară-mi ochii turburători din cale, Vino iar în sân, nepăsare tristă; Ca să pot muri liniștit, pe mine Mie redă-mă! [Mihai Eminescu, Odă (în metru antic)] 1.Explică rolul apostrofului în structura Ochii mei ’nălțam... 2.Evidențiază sensul conotativ al verbului a (se) înălța. 3.Transcrie un oximoron din fragmentele
LIMBA ?I LITERATURA ROM?N? ?N 100 DE TESTE DE EVALUARE PENTRU LICEUP by Pavel TOMA ,Lorena Teodora TOMA () [Corola-publishinghouse/Science/83870_a_85195]
-
cerințele, cu privire la fragmentele de mai jos: În câmpia Dunării, cu câțiva ani înaintea celui de-al doilea război mondial, se pare că timpul avea cu oamenii nesfârșită răbdare; viața se scurgea aici fără conflicte mari [...] Dar cu toată aparenta sa nepăsare, Moromete nu mai fu văzut stând ceasuri întregi pe prispă sau la drum pe stănoagă. Nu mai fu auzit povestind. Din Moromete cunoscut de ceilalți rămase doar capul lui de humă arsă, făcut odată de Din Vasilescu și care acum
LIMBA ?I LITERATURA ROM?N? ?N 100 DE TESTE DE EVALUARE PENTRU LICEUP by Pavel TOMA ,Lorena Teodora TOMA () [Corola-publishinghouse/Science/83870_a_85195]
-
cu detașare, cu înțelegere, dar cu un sistem de valori umane neclintit în aspirația lui spre bunătate și iubire (Demnitatea, Cinstea, Vrednicia, Cuviința, Adevărul, Dreptatea, Blândețea, Răbdarea, Încrederea, Curajul, Speranța, Bucuria versus Prostia, Mediocritatea, Prejudecățile, Intolereanța, Suferința zadarnică, Văicăreala, Superficialitatea, Nepăsarea, Vorba fără rost), relevă un înțelept din speța celor dotați cu harul formulărilor gnomice: „Dac-am înșira tot ce nu face și nu este omul cinstit, am cădea peste portretul mincinosului, al măsluitorului, al iscoadei, al defăimătorului, al fariseului, al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286486_a_287815]
-
delincvențe este o tendință puternică a societăților occidentale. Incivilitatea este în primul rând rezultatul acestei mici delincvențe, penalizabilă, calificabilă, dar tratată foarte prost de instituțiile polițienești și judiciare. Aproape 80% dintre faptele de mică delincvență nu sunt elucidate, nu din nepăsarea polițiștilor, ci fiindcă delincvența s-a schimbat structural, este mult mai frecventă, labilă, mai puțin asumată colectiv. Dacă sunt mai puține infracțiuni sângeroase, sunt mai multe infracțiuni mărunte și agresiuni asupra persoanelor. În Franța, de exemplu, s-a ajuns de la
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
bun decât în gimnazii și că mediul celor dintâi este reglementat mai armonios. De asemenea, ele arată a posteriori pertinența opțiunilor metodologice care ne-au determinat să-i chestionăm pe copiii înșiși, aceștia nerăspunzând nici pe departe "la întâmplare", cu nepăsarea ce li se presupune adesea, ci sunt pe deplin capabili să dea răspunsuri diferențiate. Variația răspunsurilor depinde, în mare măsură, și de situarea socio-demografică a școlilor. Variabila "ZEP" s-a dovedit, în această privință, explicativă pentru diferențele între școli. Totuși
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
necruțător de exterminare, bine studiat, cel mai tipic exemplu este Mircea. Ne va părăsi în curând. Ca fost ministru nu avea nicio șansă de supraviețuire. Același destin mă paște și pe mine, pe noi toți.... Ca medici ne confruntăm cu nepăsarea crasă a administrației față de omul bolnav din cauza hranei, a lipsei de medicamente, din cauza condițiilor criminale în care suntem obligați să stăm. Stăruim să căpătăm medicamentele elementare, insistăm să acordăm îngrijiri și celor proscriși, care nu au acces aici. Pentru cei
Asistența urgențelor chirurgcale din București by Mircea Beuran () [Corola-publishinghouse/Science/91916_a_92411]
-
doar un simbol). Visele de adulter revelează în cele din urmă situațiile neclare în care este implicat subiectul. Vârstă Vârsta personajelor din vis, atunci când nu corespunde realității, are o semnificație simbolică: - tinerețea evocă prospețimea și forța, dar și fragilitatea și nepăsarea; - bătrânețea reprezintă experiența înțelepciunii, dar și îmbătrânirea și moartea. În plan sacru, înțelepciunea este privilegiul bătrâneții, care, din acest motiv, este obiectul unui veritabil cult, mai ales în China. Astfel, a ne vedea pe noi înșine mai bătrâni în vis
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
vieții. Dansul solitar arată libertatea personală, în timp ce dansul în pereche sau în grup indică împărtășirea emoțiilor și a experiențelor, fie într-un cadru intim, fie într-un cadru mai larg. În mod excepțional, dansul poate avea un sens negativ, de nepăsare. La fel ca în fabula La Fontaine, referitoare la greiere. Deșert Deșertul evocă, în inconștientul colectiv, solitudinea și sterilitatea. «Traversarea deșertului» semnifică o perioadă dureroasă, marcată de lipsa rezultatelor și a recunoașterii. Este, prin urmare, posibil ca cel ce visează
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
devenit heraldist și genealogist din înclinație către deghizament și travesti, că avem în față un caz rarisim de telegonie ce se sustrage prezumției legale a paternității, că personalitatea mateină întrupează mitul supraomului lui Nietzche și morga marilor familii eșuate în nepăsare aristocratică și amoralism toate aceste propuneri pot fi valabile măcar parțial dar nu îndepărtează nota de mister ce guvernează existențele de excepție care vin în lume nu pentru a respecta legile acesteia ci pentru a-și da altele în cadrul cărora
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
Baudelaire, constată că eroul este veritabilul subiect al modernității. Timpului modern îi place să se recunoască în figură unui erou, constată Henri Meschonnic [p.19,106]. Eroul modern este un tip nou, divizat, nesigur și inconstant, o figură mixtă de nepăsare și energie, precizează și Miguel Abensour [p.45-46], care, cum arată Baudelaire, nu mai are nimic din eroismul "de sânge și de spadă". O ultimă incarnare a eroului modern este figură dandy-ului, caracterizat de Baudelaire drept "un Hercule fără
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
ei, în perioada decadenta, îi interesează în mod deosebit pe romancierii timpului 119. Morală Parizienei este una a negarii, incluzând un repertoriu de forme asemănător cu cele ale dandy-ului, care poate fi considerat omolog masculin al mondenei franceze: indiferență, nepăsarea, ignorarea convențiilor, provocarea, subversiunea, refuzul, capriciul, tupeul, insolenta, impertinenta, cinismul [v.Babeți, p.184]. Dar contestarea pe care o practică este subtilă, plină de tact. Structura morală a Parizienei se caracterizează prin maximalizarea posibilităților de afirmare. Pariziana este o nouă
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]