2,519 matches
-
fundamentală fiind un franciscanism violent, exultant: Sunt frate cu câinele, cu măgarul și cu șarpele. Sunt frate cu toate lighioanele de sub pământ și din aer. Sunt fratele plantelor și al stâncilor. Sunt fratele planetelor! De la Radu Boureanu, romancier exotic și poet, este citabilă viziunea meteorică a "calului roșu", care e un Pegas, Emil Gulian a tradus foarte lăudabil poemele lui Edgar Poe și compune o poezie ermetică, rece, a cărei notă e fabulosul minor, Barbu Brezianu barbizează, Jacques G. Costin combină
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
stilistică face un examen vast al limbii scriitorilor români, îndreptățind științific libertățile pe care creatorul și le ia față de vorbirea canonică (Limba română actuală. O gramatică a "greșelilor"). Printre tinerii cronicari sunt de citat Octav Șuluțiu, recenzent onest, Eugen Ionescu, poet și critic inteligent și teribil, Lucian Boz, detractor al criticii de analiză și instaurator al uneia de înțelegere într-un stil delirant, Al. Dima, eseist, cu bune studii în probleme de folclor și estetică. Conștiincios și cultivat istoric literar este
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
sudori sfințit-au țara. Pan Halippa, Bogdan Istru, basarabeni, au fiecare o mică notă personală, de la Tudor Plop-Ulmanu e de reținut această grațioasă definiție a Basarabiei: Basarabia, cuvânt cu patru a ca o biserică cu patru turle albe. Preferința tinerilor poeți ardeleni este pentru Aron Cotruș, Lucian Blaga, apropiați sufletește de ei, unul prin dinamismul lui, celălalt prin panism. Priveliștea silvestră ardeleană, vechimea etnică, sănătatea rasială conduc la o poezie a vigoarei aspre, a stăpânirii pământului, congenere oratoriei lirice a lui
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
subtle analysis aimed at emphasizing the proteiform nature of Eminescu's genius. The tireless return to Eminescu's text proves to be full of significances and is based on the conscience that something from the world of significances in the poet's creation still blurts out. In these conditions, the semiotic approach of Eminescu's political language, as system of signification/ re-signification of the political events from the second half of the nineteenth century, but also as reflection of the journalist
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
anumită vină, error 79. Mai mult, poetul admite că vina sa80 nu este lipsită de o anumită gravitate: Est mea culpa gravis...81 și într-adevăr acel gravis postpus substantivului în loc să fie antepus ca în mod normal, indică la un poet orator așa cum, fără îndoială, este Ovidiu obișnuit cu nuanțele stilistice, o conștientizare mărturisită a gravității actului său. Dar, din moment ce poetul își recunoaște vina, se simte nevoia de a-i diminua proporțiile. În primul rând, el crede că poate găsi anumite
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
MIHĂESCU, Valentin F. (26.XI.1947, București), critic literar și poet. Este fiul Ștefaniei (n. Brosan) și al lui Zoltan Feuerstein, inginer constructor. După absolvirea Facultății de Filologie a Universității din București (1974), a funcționat ca profesor de română și franceză la Fetești (1974-1977). Debutează în „Luceafărul” (1975), cu un eseu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288114_a_289443]
-
mă Întorc cu altă stare de spirit și cu alte instrumente de analiză la acești poeți care, Într-o superbă dimineață a imaginației lor, au Întemeiat poezia română modernă. 1980 I Ienăchiță Văcărescu. Neliniștile spiritului Întemeietor Există la primii noștri poeți o conștiință a scrisului? Foarte slabă, s-ar părea. Alecu Văcărescu, cel mai slobod la gură dintre toți, spunea fără ezitare că scrie nu pentru el Însuși (ceea ce ar trăda un sentiment al gratuității și o conștiință a lirismului pur
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
găsesc uneori accente mai convingătoare În negația femeii corupte. 22. Revenind la Anton Pann, constatăm că acesta este un poet complex, erosul nefiind decît una din temele lui, și nu cea mai importantă. Pann face parte și el din familia poeților Întemeietori, dar În linie morală. Hristoitie sau școala moralului (o prelucrare) este o carte delicioasă. Alții vor să scrie o gramatică, o retorică, inventează un limbaj pentru poezie, Pann, versificator iscusit, vrea să dea un cod al bunei purtări. Asta
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
două lucruri: o petrecere (o pe-trecere, o trecere de timp și o petrecere, adică o trecere plăcută) și un mijloc, ca oricare altul, de a trăi. Unii sînt bogasieri, cămărași, covaci, el, Pann, a ales să fie compuitor și poet. N-a avut dascăl, ceea ce nu Înseamnă că n-are modele. Nu e un meșteșugar fără cusur, dar este unul, Își asigură el cumpărătorii, dornic de desăvîrșire. Defăimătorii pot zice orice, Pann tipograful va persevera pentru că umblă pe căile virtuții
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
XII-lea Bernard Marti: nu este un adevărat amant cel care disprețuiește anumite luni ale anului, căci ianuarie nu valorează mai puțin decît aprilie sau mai, luni dulci și Înverzite: „L’amour vaut en effet en toute saison...” Primii noștri poeți nu fac Însă deosebirea Între fin ’amor și fals’amor. Ei confundă planurile și amestecă noțiunile. Amorul rafinat urmează un cod foarte precis, acela pe care Îl putem citi, de pildă, Într-un poem didactic-erotic, Flamenca (sec. al XIII-lea
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
a scos, se poate spune, din manualele școlare mijloacele, În schimb, sînt moderne, de ultimă oră. Citindu-i pe Valéry, Paulhan, Bachelard, Jean Pierre Richard și mai ales pe Roland Barthes și Denis de Rougemont, Eugen Simion se ocupă de poeții Întemeietori - Văcăreștii, CÎrlova, Ion Heliade-Rădulescu, Grigore Alexandresu, Bolintineanu, Alecsandri, Conachi, Pann. Unor autori considerați Îndeobște fără secrete li se surprinde ambiguitatea discursului, li se caută figura (retorică sau poetică), li se compune peisajul caracteristic. Pagini Îngălbenite și chiar prăfuite sînt
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
de stabilitate. Spaimele Începătorului au dispărut. Alecsandri are Într-un grad considerabil psihologia scriitorului profesionist”. Conachi, „cel mai complex și mai profund poet erotic de pînă la Eminescu” exprimă mai limpede decît oricine marea „obediență a poeziei față de eros” la poeții Întemeietori. „Se plînge mereu de focul ce Îl arde dar nu scrie decît cînd vîlvătăile focului sînt mai mari și chinurile mai adînci”. „Judecind cu miturile propuse de Denis de Rougemont, Conachi este un Don Juan care se ia drept
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
a suspinului” („LÎngă suspin, se află, tovarăș nedespărțit, oftatul”). Cu Anton Pann apare „critica erosului”: „Într-o epocă În care femeia este divinizată, iar poezia erotică domină producția literară, Pann introduce critica erosului”. „Pann face parte și el din familia poeților Întemeietori, dar În linie morală”; este „cel dintîi care aduce În literatură imaginea unei conjugalități degradante: Nevasta rea este obsesia lui, apropiindu-se În această privință de Creangă”. Remarcabile, sînt și generalizările, concluziile, eseului: „După 1840 tipul femeii cochete circulă
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
asigurat supraviețuirea și chiar o posteritate comodă, doar pentru că au fost Îmbarcați pe acea somptuoasă arcă a lui Noe care este Istorii, lui G. Călinescu! Nici unul din cei 11 poeți de care se ocupă Eugen Simion ( Într-un eseu dedicat poeților Întemeietori e de Înțeles că problema valorii estetice nu-l preocupă În primul rînd pe autor) nu este, după cum am mai spus, mare și dintre ei, după părerea mea, doar doi (Alecsandri - parțial Anton Pann) mai sînt citiți astăzi (nu
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
1963, text, note, glosar și bibliografie de Radu Albala și I. Fischer, prefață de Paul Cornea. * Anthologie des troubaours, textes choisis, présentés et traduits par Pierre Bec. col. 10/18, 1979. * Vezi glosarul ediției citate. FILENAME \p D:\Carti editura\Dimineata poetilor\Surse\Listat\Dimineata poetilor.doc PAGE 1
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
și proză. În volumul Abside (1979) desenează cu o mână sigură profile ale unor poeți precum Al. Andrițoiu, Ana Blandiana, Vasile Nicolescu, Aurel Rău, Marin Sorescu, Nichita Stănescu. O primă sinteză monografică asupra poeziei lui Nichita Stănescu realizează în eseul Poeta ludens (1979). Prozatori contemporani ca Marin Preda, Eugen Barbu, Paul Anghel, Constantin Țoiu, Francisc Păcurariu sunt prezentați în volumul Refracții (1980), pe când Geo Bogza, Laurențiu Fulga, I. Lăncrănjan ș.a., alături de clasicii Liviu Rebreanu, Jean Bart, sunt comentați în paginile din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285552_a_286881]
-
există o secvență în care Eminescu sărută pe Mite, cei doi executând parcă un gest mecanic, inconștient, fără pic de angajament emoțional ("nu cedase cu gândul, cu voința, cu inima chiar, ci prin lipsă de conținut"), pentru ca imediat după aceea poetul să citească fragmentul din Cântul V al Divinei Comedii, în care e vorba despre faimoasa poveste de dragoste dintre Francesca da Rimini și Paolo Malatesta. Dacă îmi amintesc bine, în poemul dantesc, Francesca și cumnatul ei, Paolo, căzuseră în păcat
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
10-12; Lefter, Scriit. rom. ’80-’90, III, 263-265; Dumitru-Mircea Buda, E.K.G. șaizecist pe trei linii, VTRA, 2002, 8-9; Xenia Karo, Vakulovski: poezia din realitate, „Paradigma” (Constanța), 2003, 3-4; Ilinca Domșa, „Tatuaje”, ECH, 2003, 7-12; Dumitru Crudu, Mihai Vakulovski - un important poet vitalist, VTRA, 2003, 11-12. L. Cr.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290411_a_291740]
-
, Ovidia (30.IX.1932, Silistra), poetă și istoric literar. Este fiica Angelei (n. Cicani) și a lui Nicolae Babu, inspector la Banca Națională a României, scriitor în dialect aromân. După absolvirea Facultății de Limba și Literatura Română din cadrul Universității București (1955), a fost repartizată la Catedra de istoria literaturii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285517_a_286846]
-
comuniste pe care tocmai le-a părăsit. Anii '60-'65 sunt favorabili literelor românești pe care o nouă generație le cultivă: Nikita (sic) Stănescu și Marin Sorescu în poezie și teatru, ștefan Mănulescu (sic) în proza artistică și foarte tânăra poetă Ana Blandiana. Tabloul este, evident, sumar. Subcapitolul următor, La litterature en exil, părea (și pentru români) destul de promițător. În realitate el nu conține decât două nume. În străinătate, în Franța mai ales, apar în românește sau în franceză operele lui
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
de aici nu numai oamenii marcanți, de bază ai regimului ci și denumirile premiilor, ca indiciu nu numai al reconsiderărilor, ci și al Îngustării moștenirii noastre culturale. Așadar, se acordă: premiul Al. Sahia pentru publicistică, revistei Contemporanul; premiul Gh. Coșbuc, poeților Radu Boureanu și Maria Banuș; premiul Ion Creangă, prozatorului Eusebiu Camilar; premiul Ion Luca Caragiale lui Mihail Davidoglu și Mircea Ștefănescu; premiul C.Dobrogeanu-Gherea d-lui profesor Ion Vitner, premiul Ciprian Porumbescu lui Mihail Andricu și Alfred Mendelsohn; premiul Ion
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
nuvele confirmând cele spuse. (Ă). Anul 1948 a fost deosebit de fecund În domeniul poeziei. Alături de poeții consacrați ca: A. Toma, Radu Boureanu, Maria Banuș, Aurel Baranga, D. Corbea, Cicerone Theodorescu, Mihail Beniuc, Eugen Jebeleanu, au apărut nume noi de tineri poeți ca: Victor Tulbure, Dan Deșliu, Vladimir Colin, Nicolae Nasta, Nicolae Tăutu, Vornic Basarabeanu, Noe Smirnov, Mihail Gavril și alții. În poemele lor se cântă Republica Populară, sunt demascați dușmanii clasei muncitoare, se cântă munca constructivă, omul nou, evidențiați În producție
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
vedetism; soluția: o critică literară luptătoare, principială care să Încurajeze numai poezia de valoare, poezia partinică: „În coloanele noastre s-a ridicat acum câteva numere, Într-un articol, problema spinoasă a raportului dintre critici și domniile lor, doamnele și domnii poeți. (Ă). Hotărât că d-na Nina Cassian are toată dreptatea să subscrie la ideea «că nu toți poeți sunt libelule, după cum nici toți criticii niște coropișnițe». Conlucrarea dintre critic și poet formulată la Început rămânea o promisiune, În schimb d-
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
raportului dintre critici și domniile lor, doamnele și domnii poeți. (Ă). Hotărât că d-na Nina Cassian are toată dreptatea să subscrie la ideea «că nu toți poeți sunt libelule, după cum nici toți criticii niște coropișnițe». Conlucrarea dintre critic și poet formulată la Început rămânea o promisiune, În schimb d-na Nina Cassian Își sfârșea articolul cu o imagine colorată; (Ă), cititorului i se sugera ideea că dacă n-ar fi criticii niște coropișnițe, dar urechelnițe tot sunt. Ajungem deci la
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
se cuvin a fi sesizate, sub această lumină, tocmai pentru a dovedi că exagerările greșite, ale criticatrilor de meserie vin dintr-o neînțelegere a principialității. (Ă). Voi căuta să insist asupra unui aspect strict legat de relația dintre critic și poet (Ă), implicat În momentul nostru literar. Nu sunt puțini poeții care se arată indignați de unele excese ale criticii. Ei au tot timpul impresia că participă la o competiție muzicală unde dețin rolul suav de privighetori (Ă). E un cuvânt
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]