30,395 matches
-
muchie ascuțită și un aspect aerodinamic, Îngustându-se spre vârf, și era, fără doar și poate, artificială. — Veți observa, continuă Barnes, că În această regiune fundul oceanului e format dintr-o aglomerare de corali morți. Aripa dispare În acești corali, sugerând că restul astronavei se află dedesubt. S-a efectuat o examinare SLS de rezoluție ultraînaltă a fundului de mare pentru stabilirea formei obiectului Îngropat. Mai departe. O nouă diagramă de sonar, colorată și alcătuită din puncte fine. — După cum se poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
o serie de protuberanțe metalice rotunde, roșii, galbene și albastre. Deasupra lor se aflau niște simboluri În alb și negru. — Priviți, se agită Ted, roșu, galben și albastru. Culorile primare. Ăsta-i un element extraordinar! — De ce? se interesă Norman. — Pentru că sugerează că extratereștrii au aceeași dotare senzorială ca și noi, că percep universul la fel ca și noi, vizual, În aceleași culori, folosind același domeniu al spectrului electromagnetic. Asta va ușura enorm stabilirea contactului. Iar semnele acelea În alb și negru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
o carcasă interioară. Norman Își aminti că Barnes fusese cândva inginer aeronaut. — Și nu numai atât, interveni Harty, iluminând carcasa exterioară. Priviți: un strat de plumb. — Un scut contra radiațiilor? — Probabil că da. Are o grosime de cincisprezece centimetri. Ceea ce sugerează că nava poate să suporte o mare doză de radiații. — Al naibii de mare. În jurul lor plutea un fel de ceață, iar aerul era ușor uleios. Grinzile păreau acoperite cu o peliculă de ulei, dar când Norman le atinse uleiul nu i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
Harry. Priviți la pielea de pe scaune: este nou-nouță. — Poate că a fost o navă nouă. Nu, am spus nou-nouță. Pielea asta nu prezintă nici o zgârietură, nici o tăietură, nici o urmă a vreunei cești de cafea ori vreo altă pată. Nimic nu sugerează că pe aceste scaune s-a stat vreodată. — Poate că nici nu a avut echipaj. — De ce ar fi fost prevăzute scaune dacă nu exista echipaj? — Poate că În ultimul moment echipajul a fost evacuat. Se pare că erau Îngrijorați din cauza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
Vreau să spun că toți suntem sub tensiune. Chiar și el. Și tu. — Doamne, cum știți voi, bărbații, să vă luați apărarea mereu! Vreți să știți de ce sunt Încă asistent și nu profesor plin? — Din cauza personalității tale agreabile și calme? sugeră Harry. — la mai scutește-mă și tu. Zău așa! — Beth, vezi cum sunt așezate cablurile astea? spuse Harry. Se Îndreptă către peretele acela etanș. Vezi dacă trec de perete, de partea cealaltă a ușii. — Vrei să scapi de mine? — Încerc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
pe dinăuntru, iar pereții sunt dintr-un aliaj metalic dens, de natură Încă necunoscută. Marcajele cabalistice de pe această parte... — Aceste șanțuri sunt ceea ce numești tu „marcaje cabalistice“? — N-ai vrea să mă lași să termin? Marcajele cabalistice de pe această parte sugerează un ornament artistic sau religios, evocând un obiect de ceremonial. Ceea ce arată că obiectul are o anumită importanță pentru cel care l-a construit. — Cred că de asta putem fi siguri. — Personal, cred că această sferă a vrut să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
cât timp? — Câteva zile, spuse Barnes. — Câte anume? — S-ar putea o săptămână. — Doamne Dumnezeule! exclamă Beth. Ted Își aruncă sacul pe canapea: Ce noroc fantastic! Beth se Întoarse spre el: — Nu ești Întreg la minte? — Să ne păstrăm calmul, sugeră Barnes. Totul se află sub control. Este doar o Întârziere temporară. N-avem motive să ne Îngrijorăm. Dar Norman nu era Îngrijorat. Dintr-odată, se simți epuizat. Beth era Îmbufnată și supărată, simțindu-se indusă În eroare. Ted era entuziasmat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
detaliată a imaginilor ce conțin datele de la Începutul zborului m-a convins că ele reprezintă trei planete - Uranus, Neptun și Pluto - precum și Soarele, foarte mic, În spate. Așadar, imaginile sunt obținute dintr-un punct situat dincolo de orbita lui Pluto. Asta sugerează că gaura neagră nu se află prea departe de propriul nostru sistem solar. — E oare posibil? Întrebă Norman. — Bineînțeles. De fapt, În ultimul deceniu au existat câțiva astrofizicieni care au sugerat existența unei găuri negre - nu una mare, dar totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
dintr-un punct situat dincolo de orbita lui Pluto. Asta sugerează că gaura neagră nu se află prea departe de propriul nostru sistem solar. — E oare posibil? Întrebă Norman. — Bineînțeles. De fapt, În ultimul deceniu au existat câțiva astrofizicieni care au sugerat existența unei găuri negre - nu una mare, dar totuși o gaură neagră - chiar În vecinătatea sistemului nostru solar. N-am auzit de asta. — Ba da. În plus, unii dintre noi au argumentat că, dacă e Îndeajuns de mică, În câțiva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
Ted. — Erai mai mare, spuse Harry. — Nu cu mult mai mare, spuse Ted. — Ba da, erai. Pentru un puști a fost groaznic. Probabil că de-aia nu-mi plac acum calmarii. — Nu-ți plac calmarii pentru că sunt gelatinoși și dezgustători, sugeră Ted. Barnes interveni. — Ăsta a fost filmul care m-a făcut să-mi doresc să intru În Marina Militară. — Parcă-i văd, continuă Ted. Atât de romantic și de palpitant. Și o adevărată viziune a minunilor științei aplicate. Cine a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
Întreagă bandotecă. — Nu mi se pare potrivit pentru cină, zise Barnes. — Ba mie-mi place, replică Ted. Acum să fi avut și salată de alge! Parcă asta mânca În film căpitanul Nemo? — N-ar fi mai bine ceva mai ușor? sugeră Barnes. — Mai ușor decât algele? — Mai ușor decât Bach. — Cum se numea submarinul? Întrebă Ted. — Nautilus, răspunse Edmunds. — Așa, da. Nautilus. — A fost și numele primului submarin atomic, lansat În 1954, adăugă ea, adresându-i lui Ted un zâmbet larg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
Au toxine În tentacule. — Chinezii parcă mănâncă așa ceva, spuse Harry. — Da, spuse Tina. Tot ei prepară și un fel de supă. Bunica mea obișnuia să gătească așa ceva În Honolulu. — Tu ești din Honolulu? — Mozart ar fi mai potrivit pentru cină, sugeră Barnes. Sau Beethoven. Ceva cu viori. Muzica asta de orgă e tristă. — Dramatică, preciza Ted, apăsând pe niște clape imaginare În aer, În ritmul muzicii, și legănându-și corpul asemenea lui James Mason. — Tristă, repetă Barnes. Se auzi declicul intercomului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
făcut codul foarte dificil. De aceea, la Început n-am progresat cine știe ce. Mai târziu, când s-a recepționat același mesaj, dar cu pauze Între secvențele numerice, am Început să bănuiesc că acest cod constă În porțiuni discrete de informație care sugerează mai curând cuvinte și nu desene. Trebuie să știți că se disting mai multe tipuri de coduri de cuvinte, de la simplu la complex. Nu exista nici o modalitate de a ști de la Început ce metodă de codificare a fost folosită. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
cod. Codurile sunt modalități de a ascunde comunicarea. Deci poate că această ființă crede că În felul acesta comunică direct, dar, de fapt, comite o eroare de logică În dialogul cu noi. A creat, fără să vrea, un cod. Ceea ce sugerează că e vorba de un cod de substituire, cu cifre În locul literelor. Când au apărut pauzele Între cuvinte, am Încercat să potrivesc literele cu numere prin analiza frecvențelor. În felul acesta se poate descifra un cod, pornind de la faptul că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
atât de avansată ca această sferă poate fi stupid. — Înseamnă că n-ai remarcat câți prostovani conduc la noi automobilele. Dumnezeule, după atâta efort: „Ce faceți? Eu sunt bine.“ Dumnezeule mare! — Hal, mie nu mi se pare că acest mesaj sugerează lipsă de inteligență, interveni Norman. — Dimpotrivă, spuse Harry, eu cred că mesajul e foarte deștept. — S-auzim, zise Barnes. — Conținutul apare, desigur, copilăresc, continuă Harry. Dar, dacă te gândești bine, este cât se poate de logic. Un mesaj simplu este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
naiv, zise Barnes. Norman privea rândurile de pe ecran. Reacția lui era diferită de a celorlalți: era surprins că avea În față exprimarea unei emoții. „Oare extraterestrul are emoții? Probabil că nu“, Își spuse el. Exprimarea cu Înflorituri, mai degrabă arhaică, sugera un ton Împrumutat. Jerry vorbea ca un personaj de roman istoric. — Ei bine, doamnelor și domnilor, anunță Harry, pentru prima oară În istoria omenirii ne aflăm În legătură directă cu un extraterestru. Ce doriți să-l Întrebați? — Numele, spuse cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
la concluzia că trebuie să fie și un echipaj. Pătrunseră Într-un tunel scurt, cu pereții de sticlă, scăldat Într-o lumină intens purpurie. — Ultraviolete, spuse Beth. Dar nu știu la ce servesc. — Dezinfectare? — Posibil. — Poate că servește la bronzare, sugeră Harry. Vitamina D. Apoi intrară Într-o cameră mare, așa cum Norman nu mai văzuse niciodată. Pardoseala strălucea Într-o culoare purpurie, inundând spațiul cu o lumină ultravioletă. Pe toți cei patru pereți erau montate niște tuburi mari de sticlă. În interiorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
Rorschach sau mai exact un TAT. Testul de apercepție tematic era un test psihologic, constând dintr-o serie de imagini ambigue. Subiecților li se cerea să spună ce credeau că se Întâmplase Într-o serie de imagini. Întrucât imaginile nu sugerau nimic evident, subiecții erau cei care imaginau scenariile. Iar scenariile dezvăluiau mult mai multe despre personalitatea subiecților decât despre imaginile În sine. Deci Beth le relatase fantezia ei În legătură cu acea cameră: că o femeie fusese comandantul expediției, că bărbații nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
emisiune la postul partidului. Nu va mai fi nevoit „să se ocupe cu toți nebunii din filiale“, sarcină care îi revine noului președinte. De altfel, Corneliu Ciontu nici măcar n-a apărut la conferința de presă ce a urmat alegerii sale, sugerând o dată în plus rolul secundar ce i s-a încredințat. Important e că nu-l cheamă Vadim Tudor, iar PRM se cheamă acum și popular. Și, cu asta, totul s-a rezolvat cu iuțeală de mână și pe nebăgate de
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
pamflețel" că cine-i "Costinelul" ăsta de-și ia "năsucelul" la purtare... Pe la vechea Uniune am dat de Constantin Nisipeanu care m-a sfătuit să-mi iau un nume "mai tare și mai matur", și înțelepciunea sa mi l-a sugerat pe Calistrat, dacă tot îs moldovean ca Hogaș, și așa a rămas! V.P.: Pentru a vă pune următoarea întrebare, mă inspir din versurile dumneavoastră: "M-am născut, am crescut, am copilărit, viețuit,/am fost, sunt, voi să fiu un rătăcit
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
poezia vieții de fiecare zi. Găsește de fiecare dată unghiuri de observație neașteptate, încadrează inteligent imaginea, aduce în prim-plan detalii care astfel devin importante, obligând la o reevaluare a ansamblului. Recurge și la comentarii propriu-zise, scurte, capricioase, prin care sugerează doar sugerează interpretări metafizice. Și uneori găsește poemului un final șocant, care proiectează ireversibil realitatea prozaică în spațiul poeziei. Iată reprodus integral poemul Sat în munți, ilustrativ pentru această artă a transfigurării rapide. Alex Ștefănescu, România literară, nr. 30/ 2002
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
de fiecare zi. Găsește de fiecare dată unghiuri de observație neașteptate, încadrează inteligent imaginea, aduce în prim-plan detalii care astfel devin importante, obligând la o reevaluare a ansamblului. Recurge și la comentarii propriu-zise, scurte, capricioase, prin care sugerează doar sugerează interpretări metafizice. Și uneori găsește poemului un final șocant, care proiectează ireversibil realitatea prozaică în spațiul poeziei. Iată reprodus integral poemul Sat în munți, ilustrativ pentru această artă a transfigurării rapide. Alex Ștefănescu, România literară, nr. 30/ 2002 GHEORGHE GRIGURCU
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
putem afirma, fără să greșim, că fiecare privitor al acestei expoziții îl are pe Iurie Matei al său. De aceea țin să-ți mulțumesc. Ne-ai ușurat calea, unghiurile de privire, de intrare în universul picturii tale. I.M.: Da. Eu sugerez doar direcția aceasta, a percepției. Fiecare creator este și un egoist. Crede că are dreptate și sugerează această direcție. Mă bucur când un privitor îmi sugerează o altă pistă în ce privește interpretarea tabloului. În felul acesta, mă privesc și eu cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
său. De aceea țin să-ți mulțumesc. Ne-ai ușurat calea, unghiurile de privire, de intrare în universul picturii tale. I.M.: Da. Eu sugerez doar direcția aceasta, a percepției. Fiecare creator este și un egoist. Crede că are dreptate și sugerează această direcție. Mă bucur când un privitor îmi sugerează o altă pistă în ce privește interpretarea tabloului. În felul acesta, mă privesc și eu cu ochii altuia. În toate tablourile mele, sunt oameni. Sunt prezente personaje, chipuri concrete. Nu sunt inventate. Sunt
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
ușurat calea, unghiurile de privire, de intrare în universul picturii tale. I.M.: Da. Eu sugerez doar direcția aceasta, a percepției. Fiecare creator este și un egoist. Crede că are dreptate și sugerează această direcție. Mă bucur când un privitor îmi sugerează o altă pistă în ce privește interpretarea tabloului. În felul acesta, mă privesc și eu cu ochii altuia. În toate tablourile mele, sunt oameni. Sunt prezente personaje, chipuri concrete. Nu sunt inventate. Sunt actori care mi-au servit de model pentru Contrabasistul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]