25,230 matches
-
care îl face agentul de dragul beneficiarului. Numele de go’el, în accepția din Vechiul Testament, nu este așadar transparent pentru cei care nu cunosc regulile ce reglementau relațiile de familie la evreii din vechime. O notă de subsol este binevenită pentru salvarea acestei metafore. Iar soluția „răscumpărător” ni se pare totuși mai apropiată de conținutul semantic al acestui nume decât celelalte. Semnificație: ocrotitor fidel, asigurând dreptul credinciosului sau al poporului său, eventual plătind și un preț pentru această 240 (+ metaforă antropomorfizantă vizând
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
v. 25), din nou sÄtQr este apoziție pe langă theós: mónÄi theÄÎi sÄtQÎri hQmÄÎn dià IQso¤ Christo¤ to¤ kyríou hQmÄÎn dóxa...: „singurului Dumnezeu, Mântuitorului nostru prin Iisus Hristos Domnul nostru: slavă...” (BVA) În Noul Testament, mântuirea are întotdeauna un sens spiritual: salvarea din robia celui rău, eliberarea de păcat, izbăvirea de osânda veșnică. De aceea, înfăptuitorul ei nu poate fi decât Dumnezeu, prin Fiul său, Isus Hristos. Semnificații de bază: cel care îl scăpa pe om de rău, de păcat și de osânda
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
sÄtgr to¤ kósmou, „Mântuitorul lumii”. Iar în Fp 5,31, Petru și ceilalți apostoli proclama în fața Sinedriului: to¤ton ho theòs archQgòn kaì sÄtQÎra hýpsÄsen tQÎi dexiăi auto¤: „Pe acestă Dumnezeu l-a înălțat cu dreapta să Stăpânitor și Mântuitor...” Salvarea pe care o aduce el nu mai este biruința asupra vicisitudinilor istoriei, izbăvire de dușmani sau ajutor în vremuri de restriște, ca aceea de care aveau parte israeliții în Vechiul Testament, ci este o izbăvire spirituală și eshatologica: „...cetatea noastră este
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
gândiți la cât este de important să salvăm mediul înconjurător pentru viitorul omenirii. Cele mai multe dintre medicamentele noastre moderne sunt derivate din plantele sălbatice; putem măcar învăța să le respectăm în habitatul lor natural, protejând natura și pădurile. Putem contribui la salvarea pădurilor reciclând ceea ce folosim. Putem începe să ne facem viețile mai ușoare și să redescoperim valorile care sunt importante pentru a fi fericiți. Putem învăța să respectăm animalele și insectele care fac viața noastră posibilă. Putem învăța să împărțim timpul
[Corola-publishinghouse/Science/2151_a_3476]
-
iritațiilor produse de iedera otrăvitoare, herpesul și o mulțime de alte afecțiuni ale pielii. Este considerată și un aliment. Primii medici americani foloseau rădăcina pentru tratamentul astmului și a altor probleme respiratorii. Puful era folosit pentru a umple vestele de salvare în timpul celui de-al doilea război mondial. Deoarece ceara are proprietăți izolatoare, a fost și este folosită și azi ca umplutură pentru jachete, perne și plăpumi. La ce ne-am putea aștepta mai mult de la o plantă? Ne-a hrănit
[Corola-publishinghouse/Science/2151_a_3476]
-
mit sunt implicate mai multe tipuri de demersuri și mai multe familii de gânditori: a) construirea unei evocări riguroase, bazate pe fapte verificabile, a trecutului (pentru istorici, mitul va fi asociat cu memoria nesigură, cu zvonurile, cu povestirile exagerate); b) salvarea credinței religioase și Întemeierea ei pe o viziune nobilă asupra divinului (pentru filosofi și teologi, mitul va fi asociat cu scandalosul, sălbăticia, spaimele și experiențele primitive); c) identificarea unor sisteme de explicare pozitivă a universului Înconjurător (pentru primii „fizicieni” și
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
pe zei, cât se străduiau mai curând să găsească o idee care să nu fie nedemnă de măreția divină: critica religioasă constă În a salva ideea de zei, epurând-o de orice superstiție, iar critica miturilor eroice are drept scop salvarea eroilor, făcându-i să pară la fel de verosimili ca oamenii” (P. Veyne, 1996, p. 63). Datorită acestui mecanism de salvare a spiritului religios, prin condamnarea unui anumit tip de discurs, termenul mythos este de două ori devalorizat: Întâi pentru că nu are
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
critica religioasă constă În a salva ideea de zei, epurând-o de orice superstiție, iar critica miturilor eroice are drept scop salvarea eroilor, făcându-i să pară la fel de verosimili ca oamenii” (P. Veyne, 1996, p. 63). Datorită acestui mecanism de salvare a spiritului religios, prin condamnarea unui anumit tip de discurs, termenul mythos este de două ori devalorizat: Întâi pentru că nu are la bază niciun „adevăr” (istoric sau religios), altfel spus, pentru că nu reprezintă altceva decât o simplă povestire fictivă. Apoi
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
slujbele religioase, ceremoniile politice); 3. tabuurile - riturile care definesc obligațiile ceremoniale și convențiile sociale (interdicții, riturile de curtoazie); 4. riturile de rebeliune care oferă forme ceremoniale de eliberare de tensiune și consumare simbolică a nemulțumirilor și rebeliunii; d) rituri de salvare - aceste rituri au ca scop refacerea echilibrului individual și restabilirea identității și prestigiului personal: 1. rituri de posesiuni - eliberarea de sub stăpânirea unui spirit malefic (exorcismul); 2. rituri de asumare - a unei alte identității (șamanism); 3. experiențe mistice; e) rituri de
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
intra cultele milenariste Această clasificare minuțioasă nu este, din nefericire, nici completă și nici Întru totul coerentă: astfel, ca să luăm câte un exemplu, pelerinajul nu se Încadrează clar În niciuna dintre aceste categorii (sau se integrează și În riturile de salvare, și În cele ideologice, și În cele de revitalizare), iar cele trei tipuri de rituri de salvare se referă, de fapt, la un singur tip de ritual, legat de atingerea stării de transă, adică de fabricarea prin mijloace rituale a
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
astfel, ca să luăm câte un exemplu, pelerinajul nu se Încadrează clar În niciuna dintre aceste categorii (sau se integrează și În riturile de salvare, și În cele ideologice, și În cele de revitalizare), iar cele trei tipuri de rituri de salvare se referă, de fapt, la un singur tip de ritual, legat de atingerea stării de transă, adică de fabricarea prin mijloace rituale a unor multiple identități, În vederea vindecării, divinației sau alungării duhurilor rele. Dificultățile acestei tipologii, ca și ale oricărei
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
de persoane implicate, amploarea mijloacelor materiale și spirituale puse În mișcare) și din scopurile sociale: riturile complexe vizează obiective sociale și culturale legate de problemele majore ale unei comunități (ceea ce autorul citat numește serious life): nașterea și moartea, ciclurile naturii, salvarea spirituală etc. Mult mai interesantă poate fi, din perspectiva teoriilor ritului, dezvoltarea, pe alte baze decât cele ale științelor naturii, a conceptului de ritualizare. Dacă esența ritului nu mai stă În respectarea și perpetuarea În timp a unui model rigid
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
Roma a făcut apel la toți zeii, oricare ar fi fost originea lor. Haruspiciile și Cărțile Sibiline revelau că pricina dezastrelor militare se află În diferite greșeli de ordin ritual. Urmărind indicațiile Cărților Sibiline, Senatul a hotărât primele măsuri de salvare: sacrificii, lustrații, ceremonii și procesiuni neobișnuite și chiar sacrificii umane. Dezastrul de la Cannae, amplificat amenințător de mai multe semne și minuni și de incestul a două vestale, a determinat Senatul să-l trimită pe Fabius Pictor la Delphi pentru consultarea
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
miracole. De obicei, este vorba despre un miracol inițial, prin care o anumită divinitate s-a arătat direct, Într-un vis sau prin intermediul unui obiect (icoană, statuie, lucru din natură) sau și-a manifestat puterea printr-un act neașteptat (vindecarea, salvarea dintr-o situație fără ieșire, oprirea unor fenomene meteorologice imuabile). Această minune este urmată apoi de o succesiune de alte miracole provocate de contactul cu locul miracolului originar: „Majoritatea sfinților venerați În felul acesta (prin pelerinaje - n. M.C.) sunt sfinți
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
Dumnezeu, comemorarea eroilor (legendari sau reali) și a martirilor, atribuirea unor semnificații patriotice pentru cadrul natural” (J.E. Campo, 1998, p. 48). În această categorie intră locurile unde s-au desfășurat bătălii care au dus fie la Întemeierea națiunii, fie la salvarea ei Într-un moment dificil (Mărășești În România, Verdun În Franța, Borodino În Rusia, Gettysburg În SUA), unde s-au petrecut acte memorabile (care nu trebuie uitate fie pentru valoarea lor exemplară, fie pentru atrocitatea lor - de la Bastilia la Auschwitz
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
de a căpăta o semnificație transcendentală și universală. Începutul carnavalului se pierde În negura timpului, deoarece este legat de Întreaga umanitate. În mod analog, a gândi În temporalitatea carnavalului Înseamnă a gândi În termenii unor categorii atotcuprinzătoare precum păcatul, moartea, salvarea sufletului, mortificarea trupului, excesele și interdicțiile sexuale etc. Pentru că se definește În termeni de călcare a normelor și excese, carnavalul se deschide către valori care nu sunt numai braziliene, ci și creștine. În consecință, cronologia carnavalului reprezintă o cronologie cosmică
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
spirituali ai acestor mișcări (Taio sau Wovoka pentru ghost dance, Tsek sau John Frumm pentru cargo cult) declarau că au trăit experiențe extatice, În urma cărora s-au Întâlnit cu spiritele strămoșilor și au primit revelația sfârșitului lumii, a soluțiilor de salvare a neamului lor și a mijloacelor rituale prin care acest proces poate fi controlat - prin transă În primul caz, prin practici magice și ofrande În al doilea (sinteze În K. Burridge, 1972, pp. 127-136; M. Eliade, 1997, pp. 141-145; M.
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
mitul eroului descoperitor (B. Riffenburgh, 1993), benzile desenate fabrică eroi cu aureolă mitologică (F. Maguet, 1998), iar constructele simbolice vehiculate de mass-media aduc În prim-plan mitul eroului sportiv (J. Lule, 2001) sau cel al eroului care se sacrifică pentru salvarea celorlalți - descrierea eforturilor pompierilor de a salva vieți după atentatul din 9 septembrie 2001 (E. Rothenbuhler, 2005). Mit și mitologie româneascătc "Mit și mitologie românească" Dacă aplicăm diferitele criterii folosite În definirea conceptului de mit și În identificarea, În diverse
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
derutantă pentru cei din jur, care-i pun la îndoială iubirea pentru logodnicul ucis, decizie având ca firesc resort intim apriga dorință de pedepsire a știutului vinovat, justifică perfect recurgerea la sinucidere ca soluție atât pentru vendetă, cât și pentru salvarea sufletului său pustiit. Pe temeiul acestei farse macabre pe care Nastasia o pune în practică pentru pedepsirea ucigașului, subtitlul piesei, în formula voit oximoronică de tipul "comedie tragică", ar putea fi însoțit de sintagma "umor de spânzurătoare", aplicabilă aici în
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
exclame: "Al dracului Mitică!". Mai puțin cunoscuta schiță caragialiană O blană rară, pare a prefigura in nuce, profilul astfel interiorizat al unui Mitică-Mișu sensibil, măcinat de griji, doar în aparență independent și blazat, dispus la orice sacrificii pentru întreținerea și salvarea fiului părăsit fără regrete de foarte eleganta și distinsa doamnă Cuțopolu: "Acum Mișu e omul de alergătură al lui Psaridi. Foarte credincios, binecrescut și discret, Mișu face afacerile domnului și doamnei... și-i plătit destul de binișor. Ar fi fericit dacă
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
pierdut, iar apariția momâilor-ursitoare în partea mediană a piesei, interesate nu de priveghi, ci de "mama mortului" lăuza -, pune în lumină aceeași inversiune absurdă. Acesta umbrește decisiv optimismul piesei, ca să nu mai vorbim de lipsa de fundament a speranței în salvarea pruncului, și transpune finalul în cel mai crunt registru al absurdului. Aceasta pentru că protagonista însăși, deși dintr-un reflex, înrădăcinat, cum am văzut, prin educație străbună, se sacrifică pentru a permite vieții să triumfe, este în același timp conștientă de
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
și fantasmele lumilor nevăzute manipulează cu finețe din umbra dramelor vieților noastre de bieți actori într-o nesfârșită piesă cosmică. Fiecare reprezentație pe scena lumii semnifică încă o viață consumată. Mori și rămâi prizonierul inocent al unui singur rol. Șansa salvării stă în speranța de a vedea tu însuți propria-ți piesă, dar prin ochii regizorului...” 1. Trăim un timp al hegemonii economice, politice, militare, la alte dimensiuni, dar în esență aceleași ca în perioada marilor imperii ale antichității. Există diversiuni
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]
-
a descoperit un pin Huon vechi de 10.500 de ani, cel mai bătrân organism viu din lume181. Mișcarea ecologistă se practică În Australia din 1972, când s-a Înființat primul partid ecologist din lume, Grupul Unit al Tasmaniei, În vederea salvării Lacului Pedder. Din păcate lacul a fost asanat. Tasmania are cel mai curat aer și apă din lumea locuită, și deține cea mai mare proporție de parcuri naționale din lume. 12 locuri (peisaje sau priveliște maritimă) sunt În grija Patrimoniului
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]
-
Echipa națională, Kangaroos trece de obicei de tururile Franței și ale Marii Britanii neînvinsă 324. Liga Națională de Baschet a susținut cluburile și a propulsat echipa națională pe primele zece locuri din lume. O mare atenție se dă activității companiilor de salvare, alcătuite din voluntari, excelenți Înotători, În condițiile existenței numărul mare de rechini și a unor valuri puternice pe 323 Australia..., p. 99. 324 Ibidem, p. 102. 157 aceste țărmuri bântuite de vânturi și lipsite de protecția recifelor coraliere care apără
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]
-
săgeata, cu trunchiurile cărora a fost căptușit Canalul de Suez În 1920. Denumirea a fost dată de la Eliza Fraser, soția căpitanului, a cărui corabie naufragiase aici, alături de alți câțiva europeni (1836). După două luni, când a sosit o echipă de salvare, dintre membrii echipajului, numai ea a mai fost găsită În viață 370. Insula a fost apoi invadată de tăietorii de lemne care au găsit 370 Întoarsă la Londra, Eliza Frasser a făcut o propagandă intensă despre această insulă miraculoasă și
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]