30,395 matches
-
indiscutabilă, dar e o consistență de viață reală, nu de duh imaterial”. De la Pirandello Artaud învață, așadar, că actorul trebuie să fie cât se poate de real, de carnal, dar că mai trebuie să aibă, în același timp, o gesticulație sugerând fantoma, că trebuie nu doar să „incarneze”, ci și - mai ales - să „dezincarneze”. În esența lui, teatrul se va înscrie întotdeauna, după părerea lui Artaud, în această tensiune dintre concretețea corpului și imaterialitatea spectrului. Dramaturgii îl vor interesa numai în măsura în care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
printre maldăre de saci. De fapt, este vorba despre o întreagă rețea de relații pe care Kantor le stabilește între cutia-dulap și materia brută, între obiectul inanimat, corpul inert și hainele acestuia - resturi ale corpului îmbrăcat -, în intenția de a sugera bascularea, oricând posibilă, a materiei de orice fel spre inform, spre anularea oricăror diferențe. Partitura regizorală 2 descrie amănunțit funcționarea sistemului de raporturi. În afară de dulap și de un sertar încăpător, acoperit cu o prelată, în care se află cadavrul mamei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
-i ca la un manechin, cu ochii larg deschiși, cu surâsul înțepenit pe buze2 și continuând cu femeia parcă țintuită pe o ladă, pe care un bărbat o înfășoară într-un bandaj alb, făcând ca până la urmă orice contur ce sugerează o formă umană să dispară complet, ideea este una singură, obsesivă: transformarea treptată a omului în obiect. Toate aceste corpuri ambalate, toate aceste „obiecte tacite” care se găsesc din belșug la Kantor - cutii, cufere, lăzi închise de unde încep să apară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
ea împinge în scenă un leagăn mecanic având aspectul unui mic sicriu, înăuntrul căruia se rostogolesc două bile de lemn. Kantor ne asigură că această mașinărie simbolică este o „glumă”, însă una mai degrabă „metafizică”, am zice, fiind destinată să sugereze „nașterea și moartea - două noțiuni complementare” ce exprimă astfel esența spectacolului. Căci dacă regizorul construiește Clasa moartă în jurul a două universuri, cel al copilăriei și cel al bătrâneții, o face pentru că, aflate la limita realității pragmatice, ele se învecinează amândouă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
niciodată absolut sigure. Ele vor lăsa întotdeauna loc dubiului, întrebărilor: e vis sau e realitate? E simulacru sau e adevăr? Monumentalul, mormântul gol și jocul de oglinzi În teatru, mormintele sunt figurate prin catafalcuri goale. Și totuși gravitatea lor monumentală sugerează fără echivoc prezența morții adevărate, cimitirul real. Încă din 1954, cu mult înainte de „Straniul cuvânt de...” și de Scrisorile către Roger Blin, în câteva Fragmente 1 publicate în revista Les Temps Modernes, Genet distingea între monumentalul imobilității solemne, al „figurii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
Ledoulx știa bine că soarta Principatelor Dunărene se hotărâse deja la Paris. Nu trecuse prea mult timp de când, cu bine-cunoscutul său obicei de a strecura o idee extrem de importantă în mijlocul unei conversații lejere despre vreme sau orice altceva, Talleyrand îi sugerase împăratului Napoleon să ofere Austriei nordul Bulgariei și țările Române drept compensație pentru Veneția, Tirol, Bavaria, Elveția, trecute în stăpânirea Franței. Toate acestea făceau parte dintr-un plan mai mare care urmărea, pe de o parte, încheierea unei alianțe între
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
cupe aniversare. Eu și soția mea vom împlini, în curând, șaptesprezece ani de căsătorie. ― Sono a sua disposizione! ― De data asta aș dori ceva cu totul și cu totul deosebit. ― La ce anume gândit, serenissimo? ― Să zicem... ceva care să sugereze lumina focului... dar și o picătură de răcoare. Căldură și adiere. Și încă un lucru important. Aș prefera ca cele două cupe să nu fie identice, în schimb, fiecare să amintească totuși de cealaltă. ― Comprendo! Matteo clătina din cap. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
de culoarea steagului otoman. Și nu întâmplător preferase roșul și argintiul urmașul Văcăreștilor, Nicolae, în ton cu blazonul comtal al strămoșilor săi. În fine, Marioritza avea o slăbiciune pentru violete, așa că minunata ei pelerină, în contrast cu negrul costumului italian de amazoană, sugera prospețimea lor, reușind să atragă privirile multora, dar mai ales ale tânărului secretar Apostolache Stimo. Și Guibert zâmbi când văzu calul acestuia galopând strâns lângă calul ei. Pentru început, copoii stârniră mai mulți iepuri și vânătoarea se dovedi extrem de fructuoasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
câteva dintre desenele și picturile lui, vorbindu-i, în același timp, când despre succesul lui Antonio Canova, plătit cu bani buni de Napoleon, când despre umbrele transparente, luminoase și pline de mișcare din gravurile lui Giovanni Piranesi. ― Acele umbre pot sugera orice, de la un răsărit strălucitor de soare la magica străvezime a unei nopți de vară. A fost un maestru... - Dante Negro așeză, ca din întâmplare, un tablou peste chipul Marioritzei. Portretul, un veritabil tablou, pe care prințul apucase deja să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
frumos ambalaj pentru un suflet infernal. Lucrase mult, încercase mai multe formule. Găsise, în cele din urmă, exact compoziția și proporția cea mai avantajoasă. Două poțiuni pentru ca ea să-și mențină vigoarea și să se realizeze măcar în vis. Îi sugerase chiar voaierismul controlat. Era o formă de terapie care dăduse rezultate bune în unele cazuri. Marioritza se opri în ușa laboratorului, apoi se așeză, așa cum obișnuia, cu fundul pe masa lui de lucru. Guibert luă loc în fața ei, pe un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
Exact! Prințul regent, care urmărește cu mult interes negocierile de aici, de la București, și care, în particular vorbind, apreciază mult prestația dumneavoastră, Alteță, în cadru acestora, a venit cu o idee de-a dreptul genială. El i-a scris țarului, sugerându-i să renunțe la stabilirea graniței pe Siret și să accepte o graniță onorabilă pe râul Prut, cu acces la mare prin brațul Chilia. Dar... (Și aici, Hummel ridică indexul lui osos.) Dar să pretindă, în schimb, o alianță ruso-turcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
incident de la reprezentația primadonei Nanone. Desigur, i-ar fi fost ușor să-i pomenească, între două feluri, despre suferințele unei mame care va rămâne, în curând, cu totul singură după plecarea iubitului ei fecior în acel surghiun și să-i sugereze generalului o revenire. Însă, tocmai pentru că îl cunoștea prea bine, se îndoia de rezultat. Ca bărbat, Kutuzov n-ar fi recunoscut în ruptul capului că atunci împinsese lucrurile mult prea departe doar dintr-un orgoliu masculin necontrolat. Iar, ca general
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
una din cusăturile hainei. ― Ca acesta, de pildă? Îl aveam pregătit. Dacă lucrurile ar fi ieșit prost pentru tine, nimic, dar nimic nu m-ar fi împiedicat să-l folosesc. Prințul luă pumnalul, îl examină și, cu o delicatețe care sugera mângâierea, dar și recunoștința, îl lăsă să alunece înapoi, în ascunzătoarea lui. Zâmbi cu totul destins și luă mâna pictorului. ― Am primit vești din țară. Sunt așteptat la Turtucaia. În sfârșit, va sosi noul domn. Ioan Caragea... Dar... aș dori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
Vibrațiile ei invadează. Ce rost ar avea să îndrepți o critică literară, cât de abilă ar fi ea făcută? Dar H. Bonciu e și un mare artist. El știe cum să alterneze umbrele și luminile, și care sunt cuvintele care sugerează și desprind melancolii. H. Bonciu poate să facă să tremure atmosfera pe care ți-a dăruit-o, chiar după ce s-a terminat ultimul rând. Și să rămână concis, nuanțat, să te oblige să rămâi tot timpul atent. Galeria lui de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
liniște. Cămașa de flanelă în carouri făcea sacoul inutil, în timp ce un fular îi ocrotea porțiunea de piele expusă dintre guler și clapele care îi protejau urechile. Vestimentația lui era acceptabilă după orice criterii teologice și geometrice, oricât de obscure și sugera o bogată viață interioară. Schimbându-și greutatea de pe un picior pe altul în felul său domol, elefantin, Ignatius provocă valuri de carne ce se înciețeau pe sub tweed și flanelă, spărgându-se la nasturi și cusături. Astfel reașezat, reflectă la lungul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
Fusese nemulțumit că dispăruse jocul de minibaseball. Poate îl duseseră doar la reparat. Ultima dată când jucase, maneta nu mai funcționa și, după o mică discuție, direcția îi restituise moneda introdusă, deși oamenii de pe acolo fuseseră destul de mojici încât să sugereze că el însuși ar fi stricat aparatul, lovindu-l cu piciorul. Reflectând adânc la soarta jocului mecanic de baseball, Ignatius părea să fi uitat de realitățile fizice de pe Canal Street, de oamenii din preajmă și, prin urmare, nu observă perechea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
Vrei, te rog, să nu-mi mai vorbești de închisoare? Pari să fii obsedată de acest gând. Parcă ți-ar face chiar plăcere să te lași în voia lui. Martiriul nu are nici un rost în epoca noastră. Râgâi încet. Aș sugera să facem anumite economii în casă. Vei constata apoi curând că ai suma necesară. — Cheltuiesc toți banii pe tine, pe mâncare și câte altele. — Am găsit în ultima vreme mai multe sticle goale de vin al căror conținut cu siguranță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
fereastră și deschise revista Life pe care i-o dăduse Darlene. Cel puțin fata fusese drăguță cu el acolo, la Bucuria Nopții. Darlene se abonase la Life în scopul de a se autoeduca și dându-i revista lui Jones îi sugerase că s-ar putea să-l ajute și pe el. Jones se trudi să citească un articol de fond despre implicarea Americii în Orientul îndepărtat, dar se opri pe la jumătate, întrebându-se cum ar putea așa ceva să o ajute pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
formată din multe secțiuni era bătută în cuie pe un pilon din birou. Secțiunile pe care scria SUC DE ROȘII LIBBY și JELEU KRAFT așteptau să fie acoperite, așa cum spusese domnul Reilly, cu vopsea maro și câteva dungi albe, ca să sugereze lemnul. Deasupra dulapurilor cu registre, în câteva pahare de carton în care fusese înghețată, încolțiseră deja lujere de fasole. Draperiile violete din pânză groasă de bumbac, care atârnau la fereastra de lângă biroul domnului Reilly, creau o atmosferă meditativă în partea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
iar eu am deja printre foile mele o colecție formidabilă de note și schițe care evaluează și oferă o perspectivă asupra scenei contemporane. Trebuie să ne reîntoarcem degrabă, pe aripile prozei, la fabrică și la oamenii ei, care mi-au sugerat această destul de lungă digresiune. Așa cum vă spuneam, tocmai mă ridicaseră de pe dușumea, spectacolul dat de mine și căderea mea în fund devenind sursa unui mare sentiment de camaraderie. Le-am mulțumit cordial, în timp ce ei, cu multă solicitudine, mă întrebau, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
și violent care izbucnise în fabrică. Ignatius filmă scena din fața lui timp de un minut sau două, apoi urmări cu aparatul un stâlp până sus la tavan; își imagina că va fi o secvență de film interesantă și destul de recherché, sugerând aspirația. Invidia îi va roade Myrnei organele vitale cu miros de mosc. La capătul de sus al stâlpului, aparatul de filmat se fixă asupra câtorva metri pătrați din tavanul ruginit al fabricii. Apoi Ignatius dădu aparatul unui muncitor și îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
Doamna care este responsabilă cu corul poate alege melodia. Necunoscând nimic despre muzica voastră folclorică, vă voi lăsa să faceți singuri alegerea, deși mi-ar fi plăcut să avem destul timp ca să vă învăț pe toți frumusețile vreunui madrigal. Voi sugera doar să optați pentru o melodie mai mobilizatoare. Ceilalți vor forma batalionul de războinici. Eu voi urmări tot ansamblul cu aparatul de filmat, ca să înregistrez aceste minute memorabile. Cândva, în viitor, noi toți ne vom putea spori veniturile din închirierea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
bine să-i scoți dinții aia din gură până nu-și mușcă limba. Atunci chiar că ai terminat-o. — Vorbind despre limbă, să fi auzit tot ce mi-a spus ea azi despre Gloria. Doamna Levy făcu un gest care sugera acceptarea nedreptății și a tragediei. Gloria era bunătatea însăși. A fost prima persoană care după ani și ani de zile s-a interesat puțin de domnișoara Trixie. Și așa, din senin, vii tu într-o zi și o azvârli pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
stridentă. — Ar fi mai bine, doamnelor, să renunțați la a mai organiza ceaiuri și prânzuri și să vă puneți pe treabă ca să învățați cum se desenează, tună Ignatius. Mai întâi este nevoie să învățați cum se mânuiește pensula. V-aș sugera să vă întâlniți și să începeți pictând toate deodată casa cuiva. — Pleacă de aici! Dacă vreuna dintre voi, artistelor, ar fi luat parte la decorarea Capelei Sixtine, aceasta ar fi ajuns să arate ca o gară deosebit de vulgară, se răsti
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
scumpă cunoștință (pederast). După câteva minute de conversație, prin care fără nici o greutate mi-am demonstrat superioritatea morală față de acel degenerat, m-am trezit meditând din nou la crizele timpurilor noastre. Mintea mea, necontrolabilă și poznașă ca întotdeauna, mi-a sugerat în șoaptă un proiect atât de magnific și îndrăzneț, încât am vrut să mă feresc chiar și de gândul pe care îl auzeam. „Oprește-te!“ am implorat eu mintea mea de zeu. „Ce-mi spui e nebunie curată.“ Dar tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]