7,741 matches
-
științei din a doua jumătate a secolului XX. La Kuhn, aceasta este distincția dintre știința normală, ca cercetare bazată pe paradigme, și schimbarea paradigmelor, iar în scrierile lui mai târzii distincția dintre schimbări care afectează și, respectiv, nu afectează cadrul conceptual al unei tradiții de cercetare științifică, schema ei lexicală sau taxonomică specifică, numită acum lexicon 28. Această distincție este pentru Kuhn tot atât de fundamentală și de netă cât este pentru Carnap distincția dintre schimbări ale carcasei lingvistice și revizuirea cunoștințelor dobândite
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
de cercetare științifică, schema ei lexicală sau taxonomică specifică, numită acum lexicon 28. Această distincție este pentru Kuhn tot atât de fundamentală și de netă cât este pentru Carnap distincția dintre schimbări ale carcasei lingvistice și revizuirea cunoștințelor dobândite într-un cadru conceptual dat29. Spre deosebire de Carnap, Kuhn a făcut însă referiri directe la Kant. În partea finală a unui text publicat în 1990, text în care expune în mod sumar și incomplet ideile unei noi cărți pe care nu a putut-o încheia
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
sublinia că, chiar dacă cercetarea științifică urmărește, așa cum știe toată lumea, descoperirea legilor care permit corelarea și predicția faptelor, acesta nu este singurul ei scop. „Ea mai urmărește să reducă conexiunile descoperite la un număr cât mai mic cu putință de elemente conceptuale independente.” 1 Altfel spus, să pătrundă spre ceea ce marele fizician numea „conexiunile de cea mai profundă generalitate”. Cercetătorii care urmăresc acest țel sunt pătrunși de convingerea că în univers există o ordine inteligibilă, accesibilă, cel puțin în principiu, minții omenești
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
cunoscută și sub numele de atomistică sau filosofie corpusculară, își menține și în vremea sa reputația și influența asupra „principiilor științei naturii”33. Cu toate acestea, Kant va susține pe diferite temeiuri superioritatea concepției sale metafizic-dinamiste. Mai întâi pe temeiuri conceptuale, care trimit la principiile generale ale metafizicii experienței. „Doar de aici rezultă deja un mare avantaj pentru știința naturii, căci prin aceasta i se ia povara de a făuri o lume din plin și din gol pur și simplu potrivit
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
ca Ritter și Oerstedt, și prin Davy elaborarea programului de cercetare a lui Faraday, admite că ele nu pot fi puse de acord cu orice dezvoltare viitoare a șțiinței matematice a naturii. Concluzia lui Buchdahl este că odată cu schimbarea sistemului conceptual al fizicii teoretice aplicarea principiilor filosofiei transcendentale științei naturii nu va mai putea avea loc în modul propus de Kant38. Ceea ce reiese însă clar din examinarea principiilor metafizice schițate de Kant, în cea de-a doua parte a Pmsn, este
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
spre sistem, cât spre mesajul general al acestei filosofii, mesajul luminării. Este adevărat că cei care l-au făcut cunoscut pentru prima dată pe Kant cititorului de limbă română nici nu aveau calificarea necesară pentru o prezentare sistemtaică a eșafodajului conceptual al sistemului. Le lipsea pregătirea de specialitate necesară și nici nu aveau cum să consacre ani de zile studiului scrierilor lui Kant. Mai importantă mi se pare totuși sublinierea că ideile lui Kant erau invocate în primul rând drept punct
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
Ion Zalomit se sprijinea pe autoritatea lui Kant5 cu precădere în afirmarea ideilor directoare ale luminării. Nu deducția transcendentală sau formulările alternative ale imperativului categoric îi interesau pe acești profesori - elevii lor nu ar fi putut oricum urmări asemenea demersuri conceptuale pretențioase -, ci îndemnul kantian la instaurarea suveranității rațiunii, un mesaj al modernității într-o lume premodernă. Discursul de deschidere al cursului de filosofie de la Colegiul Național Sf. Sava, ținut de Laurian în septembrie 1842, este examplar în această privință. Tema
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
înfățișează drept „o stranie creatură duală”. Spre deosebire de cercetările științifice, construcțiile metafizice caută și propun soluții ale „enigmei lumii și a vieții”. Dar în opoziție cu operele artistice și cu credințele religioase, ele încearcă să ofere asemenea soluții cu mijloace teoretice, conceptuale și le afirmă drept universal valabile. „Aspirația ei (a metafizicii - n.m. M.F.) este să soluționeze enigma lumii și a vieții, în timp ce forma ei este valabilitatea universală. Cu o față se întoarce spre religie și creație artistică, iar cu cealaltă spre
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
să pară uscat, rece și impersonal. El nu va putea să nu observe cât de largă este audiența unui discurs filosofic cu un marcat apel la trăiri existențiale în raport cu cea a unui discurs teoretic detașat, centrat pe analiză și clarificări conceptuale, uneori chiar printre intelectuali cu preocupări profesionale de natură științifică și tehnică 21. Și nu trebuie să fii deosebit de familiarizat cu preferințele publicului care citește cărți de filosofie, de teorie a culturii, a literaturii și artei sau de științe ale
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
același timp coruptibile și pieritoare, un caracter daimonic (438 c-d). Îl vedem În De Pythiae... Învestind-o, Într-un fel, pe Pythia cu Însușiri daimonice, În special acelea de interpret și intermediar. Există, așadar, un fir conducător ce unește conceptual, În mod evident, aceste texte. Oracolele: forma și funcția lor așa cum sunt prezentate În De Pythiae Oraculistc "Oracolele \: forma și funcția lor așa cum sunt prezentate În De Pythiae Oraculis" Pe lângă problema agenților divinației și cea a inspirației oraculare, Plutarh abordează
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
Tradiția americană a determinat ca moda venită din Franța să fie relativ destul de repede abandonată și să revină la sănătosul filon al pragmatismului sau să exploreze calea nouă a transmodernismului. Cazul, bunăoară, al lui Richard Rorty, care a simțit saturația conceptuală a postmodernismului: "Termenul a fost atât de des folosit încât pricinuiește mai multe probleme decât soluționează"165. Judecată tipic americană, fiindcă rostul filosofiei este să soluționeze probleme, nu să le încurce speculativ și inflaționar. Consecința, o delimitare limpede față de postmodernism
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
ca "antidemocrat", incapabil să priceapă "filozofia socială a postmodernității", căzut, de aceea, într-o evidentă involuție. Pentru Gabriel Andreescu, același este un "ideolog reacționar", influențat de "legionarism" și creditor al "teoriei conspirației" mondiale. Adrian Miroiu (filosof de profesie) denunță "confuzia conceptuală", reacționarismul și valoarea cvasi-nulă a discursului filosofic. Liviu Andreescu argumentează că Patapievici nu cunoaște postmodernismul și sesizează că autorul Omului recent cultivă un pseudo-creștinism, care, în realitate, e anticreștinism, printre dovezi fiind ocolirea mesajului hristic. Alții (Florin Buhuceanu, George Balan
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
Când un cuvânt începe să prindă teren, inevitabil, utilizatorii lui purced la o investigare "arheologică". Așa s-a întâmplat și cu postmodernismul. Surpriza a fost că prima atestare datează din a doua jumătate a secolului al XIX-lea, dar cariera conceptuală propriu-zisă începe la mijlocul veacului următor, cum am mai amintit, prin Federico de Onis, Dudley Fitts și Arnold Toynbee, consacrarea mondială datorându-se, totuși, lui Jean François Lyotard, în 1979. Când postmodernismul și-a epuizat energiile, sosindu-i sfârșitul pe la începutul
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
cu sensul postmodernismului, cum i s-a întâmplat lui Cristian Livescu, în 1985226. Inadecvarea substituirii postmodernismului cu transmodernismul a sesizat-o foarte bine Ion Bogdan Lefter, care găsea cu totul nefericită sintagma "trans-modernism textualist". Peste trei ani, o asemenea greșeală conceptuală nu va mai comite Radu Enescu, cel care va intui mai bine virtualitățile semantice ale cuvântului transmodernism. În orice caz, el îl percepe în rivalitate cu postmodernismul, ca o posibilă reacție la noua "modă". Radu Enescu pleca de la argumente furnizate
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
foarte bine. În schimb, n-a putut fi atent la ontologia arheului, o impresionantă confirmare a filosofiei vagului coroborată chiar cu ceea ce contemporanul nostru numește pullback (retragere). Din această perspectivă i-a atras atenția misteriosul Alef borgesian. Vagul înseamnă retragere conceptuală spre origini. Gândire cibernetică, în plasma mulțimilor transfinite. Cu cât ne retragem în conceptul cel mai vag, cu atât ne apropiem de real și ne îndepărtăm de concret de finit. D-l Negoiță poate să afirme că "nu e nimic
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
cu tot atâtea forme patologice, cu trei tipuri de morală, cu trei tipuri de memorare, cu trei feluri de imagini și cu tot atâtea feluri de conceptualizare, cu trei tipuri de adevăr, cu trei tipuri de științe, cu trei metodologii conceptuale și tehnice, cu trei tipuri de orto-deducții, cu trei feluri de silogisme <<contradicționale>> și cu trei feluri de <<recurență contradicțională>> etc., etc.302". Am reprodus și această lungă frază nu doar pentru a ilustra imaginea gândirii triadice. Ea contrastează flagrant
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
Cl�ry (Loiret, a doua jum?țațe a secolului al XV-lea). Din multe puncte de vedere, aceast? art? flamboaiant? r?sp�nde?te cu d?rnicie o senzualitate care o distinge de tendin?ele dinainte. Un curent de libertate conceptual? ?i formal? traverseaz? aceast? produc?ie care are �n slujba ei st?p�nirea unei tehnici irepro?abile, cu at�ț mai mult cu c�ț programele de construc?ie s�nt mai pu?în ambi?ioase dec�ț �n
Arhitectura în Europa: din Evul Mediu pînă în secolul al XX-lea by Gilbert Luigi [Corola-publishinghouse/Science/892_a_2400]
-
de doi kilometri de la nord la sud, el ordoneaz? Regent Street (1813-1830), p?str�nd inflexiunile drumurilor ini-?iale. Aici, el d? o remarcabil? lec?ie de urbanism voluntarist ?i pragmatic. Opozi?ia este total? �ntre aceast? crea?ie relativ?, conceptual apropiat? de gr?dina englezeasc?, ?i concep?ia drastic? a axelor regulatoare aplicat? pe continent, mai ales la Paris, cu strada Rivoli (�ncep�nd din 1803), de Percier ?i Fontaine, sau la Karlsruhe cu planul de extindere al lui F.
Arhitectura în Europa: din Evul Mediu pînă în secolul al XX-lea by Gilbert Luigi [Corola-publishinghouse/Science/892_a_2400]
-
i contro-leaz? cursurile. Rolul inginerilor Inginerii, autodidac?i că Paxton sau cu diplom?, s�nt cei capabili s? exploateze poten?ialul arhitectonic al pro-duselor metalurgice industrializate. Rolul lor �n muta?ia spa?iului arhitectural este deci fundamental. �n consecin??, responsabilitatea conceptual?, de exemplu a arhitec?ilor en titre de la Crystal Palace ?i de la Galeria mă?inilor, respectiv O. Jones ?i F. Dutert, este net diminuat?. Demersul inginerilor, al c?ror scop este mai mult utilitar dec�ț simbolic, elaboreaz? o �etic
Arhitectura în Europa: din Evul Mediu pînă în secolul al XX-lea by Gilbert Luigi [Corola-publishinghouse/Science/892_a_2400]
-
comparabile s�nt create la Praga (1806), la Viena (1815), la Karlsruhe (1825), �n timp ce �n Anglia, formarea inginerilor este pu?în insti-tu?ionalizat? �nainte de 1890. De altfel, �etică constructiv?� ?ine de determinarea industrial? a programelor, a proceselor conceptuale ?i a modurilor de execu?ie. �ntr-adev?r, dup? funda?îi, un ?antier de construc?ie metalic? este un sistem de montaj ra?ionalizat, din piese fabricate �n uzin? ?i controlate pe parcursul fluxului tehnologic printr-o munc? riguroas? de desen
Arhitectura în Europa: din Evul Mediu pînă în secolul al XX-lea by Gilbert Luigi [Corola-publishinghouse/Science/892_a_2400]
-
Reprezintă adolescența, prin ea însăși, un factor de risc pentru trecerea la actul suicidar? Adolescenții predispuși la sinucidere prezintă particularități semiologice (vezi capitolul 8) sau psihopatologice în comparație cu alte vârste ale vieții? Răspunsul la aceste două întrebări ar putea rezuma evoluțiile conceptuale, trecând de la un punct de vedere dacă nu normativ cel puțin banalizator ale primelor studii epidemiologice din perioada anilor șaizeci-șaptezeci (sinuciderea adolescentului nu exprimă o patologie foarte gravă și poate fi asociată în mod simplu unei „crize a adolescenței”) la
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
aspectele asupra cărora ne vom concentra. În partea finală a capitolelor vom face o lectură a studiilor de caz în baza cadrului analitic deja prezentat. Obiectivul acestei secțiuni este de a pune la dispoziție o interpretare a cazului prin categoriile conceptuale unitare, în așa fel încât să poată fi "evaluată" acțiunea UE în privința celor trei țări studiate. În Capitolul Șase, vor fi trase unele concluzii în baza rezultatelor obținute, încercând să ne concentrăm pe de o parte asupra rolului UE și
by Cristina Dallara [Corola-publishinghouse/Science/1090_a_2598]
-
și stat de drept Termenul RoL este tradus, în general, prin stat de drept, confirmând tendința răspândită pe continentul european, de utilizare neclară a acestei sintagme. Dificultatea traducerii acestui termen este bine cunoscută (Matteucci 1983, 276) dar nu justifică alăturarea conceptuală a celor doi termeni (rule of law și stat de drept). Panebianco susține, în fapt, necesitatea distincției clare între experiența statului de drept continental și modelul RoL anglo-saxon: Diferiților termeni le corespund semnificații diferite. Noțiunea de RoL, spre deosebire de aceea de
by Cristina Dallara [Corola-publishinghouse/Science/1090_a_2598]
-
studiul lui Linz și Stepan ilustrează limpede noul punct de vedere 49, autorii afirmând că: dat fiind că există comparatiști interesați de problemele tranziției la democrație și la trecerile care trebuie înfruntate înainte ca să se producă o consolidare, efortul nostru conceptual trebuie să fie îndreptat spre a ilustra cum, de ce și cu ce consecințe elementele comune și elementele diferite pot să fie prezente în același timp. (Linz și Stepan 2000, 19)50 Un aspect care este evidențiat în mod deosebit de către
by Cristina Dallara [Corola-publishinghouse/Science/1090_a_2598]
-
institutional changes bring?", in Communist and Postcommunist Studies, număr monografic, vol. 38, pp. 207-230. Cohen, J. L. (2002), Serpent in the bosom. The rise and fall of Slobodan Milosevic, Westview Press, Boulderg. Collier D. (1942), "Research Note: Democracy with Adjectives: Conceptual Innovation in Comparative Research" in World Politics volum 49, nr. 3, aprilie 1997, pp. 430-451. Corbetta, P. (1999), Metodologia e tecniche della ricerca sociale, Il Mulino, Bologna. Costa, P. și Zolo, D. (2002), Lo Stato di Diritto. Storia, teoria e
by Cristina Dallara [Corola-publishinghouse/Science/1090_a_2598]