4,151 matches
-
și despre viața dura a fermierilor din insulele Aran. În cartea autobiografica Dușmanilor mei, acest pumnal el își descrie poetic viață: "M-am născut pe o stîncă străbătuta de furtuni și urăsc vegetația moale a pămînturilor prăjite de soare, unde gerul nu pătrunde niciodată pînă în adîncul oaselor oamenilor." Franck O'Connor scria în A short History of Irish Literature că "O'Flaherty scrie nuvele în care autorul nu are idealuri sau opinii proprii, ci este interesat doar de acțiuni. Nuvelele
Studii irlandeze by Codruţ Constantinescu [Corola-publishinghouse/Science/909_a_2417]
-
frunză cu glas, adusă-ntr-o urnă,/ solia coastei de somn trimisă mareei de steaguri./ Scăldată în ochii-ți să fie, să cred că murim împreună.// Părul tău scurs din oglinzi va așterne văzduhul,/ în care cu-o mână de ger voi aprinde o toamnă./ Din ape băute de orbi va sui o scară târzie/ laurul meu scund, ca să-ți muște din frunte.” Ermetizarea formală, arbitrariul conexiunilor semantice stabilite între imagini nu reprezintă decât o interfață superficială sau înșelătoare a poemelor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286157_a_287486]
-
la condițiile climatice locale, în care s-au format și dezvoltat reprezintă adevărata pierdere. De aceste trăsături de adaptare au nevoie formele moderne de plante nou introduse, acestea fiind deficitare în asemenea caractere. Însușiri precum rezistența la secetă, arșiță și ger sunt deosebit de necesare în condițiile țării noastre, din cauza secetelor puternice, prelungite și frecvente din ultimul timp, sau a iernilor deosebit de friguroase. Pierzând genele de rezistență a acestor forme înlocuite se irosesc posibilități nebănuite de ameliorare a plantelor, cu aceste caracteristici
In honorem dr. ing. Mihai Cristea - membru titular al Academiei de Ştiinţe Agricole şi Silvice "Gh. Ionescu Şişeşti" by Dumitru Bodea, Silvia Străjeru, Marius Murariu () [Corola-publishinghouse/Science/1221_a_2384]
-
deopotrivă în lumea fizică și în cea morală. Înțesată de muniție și cohorte dușmane, frumusețea magică a panoramelor alpine sau marine ale Crimeii se transferă în teatrul de război al unor încleștări sălbatice, iar stepa rusească sau tundra siberiană, sub geruri, zăpezi, ploi nesfârșite, devin spațiul unei imense rețele concentraționare, strivind sordid sute de mii de destine umane, cu foamea de viață exacerbată insuportabil. Zona vie a cărții e dată de comunicarea acestor trăiri extreme, cu subite glisări între spaimă și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289885_a_291214]
-
bărbații purtând sumane și cușme brumării Înclinate pe o ureche, mergeau la biserică, neîncăpătoare În această perioadă a Sfintelor Sărbători. Acasă rămâneau doar bătrânii care Îngrijeau de animale și primeau colindătorii. Toți purtau straie noi și aveau obrajii Îmbujorați de ger. Puțini din ei purtau ciubote sau ghete. Cei mai mulți erau Încălțați cu opinci, cu obiele de pănură albă legate până peste glezne cu sfori negre Împletite cu păr din coada calului. Cei care aveau sănii și cai făceau cu acestea drumul
GĂLĂUȚAŞUL by IOAN DOBREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1183_a_1894]
-
Cine moare?!... PARTEA I CAPITOLUL I Școala Normală din Ploiești: 1934-1938 Depunerea „Legământului de Frate de Cruce” „De la icoană am pornit...” (Ion I. Moța) Duminică, 12 decembrie 1937, în Calendarul creștin ortodox: Sfântul Spiridon al Trimitundei, mare făcător de minuni. Ger uscat! Nările se lipeau și usturau, ochii lăcrimau. Dumitru Lungu, șeful nostru, și ajutorul lui, Vasile Bourceanu, ne sculară pe toti cei treisprezece cu aproape o oră mai înainte de deșteptarea pentru tot internatul. În liniște, ne-am făcut toaleta și
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
la Aiud În seara zilei de 9 Decembrie 1942, cu lanțuri la picioare, legați câte doi, într-un convoi de vreo patruzeci de deținuți de drept comun, escortați de gardieni și soldați, am ajuns în Gara de Sud. Era un ger groaznic. Ziua fusese călduț iar zăpada era sticloasă. Lunecam în dreapta și în stânga și brățara ruginită a lanțului ne provoca răni și dureri acute. Gara forfotea de lume: soldați care mergeau pe front, patrule românești și nemțești, tot felul de oameni
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
am făcut o surpriză celor din Stremț. Ninsese bogat și drumul cel mai scurt pe poteca dintre sate era acoperit complet. Deși văile sau povârnișurile ușoare puteau deveni capcane periculoase, ne-am hotărât să mergem. Am pornit noaptea pe un ger năprasnic; luna era în scădere iar umbrele noastre pe zăpadă păreau fantasme din alte lumi. Am ajuns după două ore, înotând prin omăt. Știam că paracliserul sau cantorul vor fi mai devreme la biserică ca să aprindă focul în sobă. În
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
Această problemă a devenit problema de dispută dintre statul român, moștenitor legal al acestor suprafețe, și confesiunile religioase care-și revendică suprafețele ca proprietăți, nu doar ca bunuri în folosință. Cu lemne în pădure În luna Decembrie 1947 a fost ger grozav și multă zăpadă. Lemnele pentru încălzit erau pe sfârșite. Până să aducem o cantitate mai mare, noi, cei mai tineri, am hotărât să mergem la pădure. Nicu Mazăre confecționase o sanie de lemn de salcâm cu care transportam diferite
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
cu-a cerului armură..., cu neaua-înțelepciunii-apoi l-au nins, purificându-i duhul, înadins, să fie-asemeni lor, chip și măsură!... Un înger... a făcut un semn în cer!... El vede Fața lumii Nevăzute..., cuvintele aude... nenăscute, cu inima topește vămi de ger!... De câte ori pământul, fără splină, se duce, taur negru, rostogol, de câte ori îl săgetează-n gol harapi cornuți, mereu în nehodină?... Un sul de carte-i cerul strâns cu nod și ultim semn pământu-n alfabet... Altarul Viu al Marelui Profet primește jertfa
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
de la primărie acolo... Voia să ne pregătească sufletește, dar noi nu ne dădeam seama. La 26 aprilie împlinești 88 de ani. E o viață, a zis mama cu accent. E bine că e primăvară... nici rece, nici cald... Dacă-i ger, te-njură groparii și dacă-i zăduf, te strici... Ar fi bine să fie chiar în vacanța Paștilor... să fie și Tatiana... Da’ ce vorbă-i asta, mamă, i-am zis mirat. Ei, hai, duceți-vă să nu scăpați RATA
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
Fălticenii va avea Întâietate și cred că și lucrarea pe care trebuie să o prezentați va fi cotată... excepțional!112 Vă doresc sănătate multă și Încă multă răbdare (...). Iarna aci n-a fost frumoasă ca altădată; fără zăpadă și fără ger (...). Așteptăm cu mare nerăbdare primăvara, vara, când poate veți putea să ne vizitați Împreună cu soția. Noi vă vom primi cu multă plăcere. Astăzi am avut deosebita plăcere să aud la radio despre inaugurarea Muzeului fălticenean Irimescu 113. El cunoaște și
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
aceștia fiind, de-a lungul anilor, soții Maria și Mihai Cărăușu - donatorii. 631 sănătate și putere de muncă pentru a duce la bun sfârșit și cu rezultatele scontate și gândite, frumoasa operă pe care o moștenește 184. Pe aici este ger și zăpadă, mersul trenurilor nu e tocmai bun. Sper ca În perioada următoare, planificată ptr. misiune să se Îndrepte timpul iar totul să reintre În normal. Închei dorindu-vă multă sănătate și gânduri bune și frumoase p.(entru) ce vam
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
Dimitriu, Am primit documentul ce ai extras din Cronica Episcopiei de Rădăuți. Îți mulțumesc călduros! Venirea mea la Suceava se amână mereu. Piciorul drept nu mi dă voie să fac deplasări - chiar folosindu-mă de baston. Iarna cu nămeți și geruri mari fac să Întârzie venirea factorului poștal, iar material poștal - mărci - se procură anevoios. Apariția 1933 a Psaltirei În versuri ca dată nu-i suficientă să fie completare la Psaltirea În versuri a mitropolitului Dosoftei. Încă odată mulțumiri și o
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
de acasă adică: sumane, căciuli de miel (mai noi sau mai ponosite), nădragi din postav sau ițari, precum și nelipsitele opinci din piele de porc. Cei culeși de prin orașe, aveau bocanci, ghete sau pantofi. Năprasnica iarnă a anului 1917, cu geruri de până la -250 și viscole interminabile și tăioase, a completat în mod nefericit un tablou al groazei și disperării. Mii de oameni nevinovați, în marea majoritate foarte tineri, n-au avut nicio șansă în fața atâtor greutăți. Conform documentelor descoperite de
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
permite să cităm câteva pasaje din această carte-document: „... nespus de grele erau împrejurările în care trebuia să se facă reorganizarea armatei. Evacuarea s-a făcut pe jos, pe o distanță în mijlociu de 300 de km., în mijlocul unei ierni de geruri, viscole și urgie cerească, ce va rămâne printre icoanele tragice de război. Cu cât retragerea înainta spre nord, târând cu ea și imensele convoaie de refugiați, cu atât teritoriul se micșora, îngrămădirea creștea, iar resursele țării scădeau. (...) Lăsându-se armatelor
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
de Pace de la Paris (fără Rusia roșie) au recunoscut dreptul românilor de a se uni într-o singură țară. Moldova era plină de cimitire în care fuseseră înhumați zeci de mii de militari și civili, deopotrivă. Îi răpuseseră bolile, malnutriția, gerul aspru al iernii 1916-1917 dar și rănile grave căpătate pe front. În cercetările întreprinse de autor în vara anului 2007, am găsit martori oculari ai acelor vremuri tragice care, cu lacrimi în ochi, mi-au povestit ce s-a întâmplat
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
otomanii în folclorul românesc, publicat în 1998, după un capitol de considerații istoriografice, examinează, în două ample secțiuni, relațiile românilor cu preotomanii și cu otomanii, reflectate în cântecele bătrânești și în proza populară. În controversata problemă a baladei Marcu și Gerul - care a făcut obiectul unui celebru studiu al lui P. Caraman și al unei celebre polemici pe această temă între D. Caracostea și Petru Caraman -, C.-B. opinează că a existat inițial un „«nucleu narativ» independent și fantastic (lupta gerului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286038_a_287367]
-
Gerul - care a făcut obiectul unui celebru studiu al lui P. Caraman și al unei celebre polemici pe această temă între D. Caracostea și Petru Caraman -, C.-B. opinează că a existat inițial un „«nucleu narativ» independent și fantastic (lupta gerului cu cotropitorii țării, existent și la alte popoare), dar a fost concretizat prin apariția unui eveniment istoric real”. Prin antologia, în două volume, Folclorul rezistenței anticomuniste (1999-2001), cercetătoarea dovedește că s-a creat în timpul dictaturii comuniste folclor, nu acela „nou
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286038_a_287367]
-
în locașurile alea de tragere, pe pământul gol. Am stat până dimineață, la ora opt, în dispozitiv. De seara de la opt până dimineață la opt. Momentul critic a fost de pe la ora cinci și jumătate, când s-a făcut frig, și gerul ăla de dimineață, că era totuși iarnă, m-a trimis într-o stare de somnolență. Aveam numai imagini de acasă. M. M.: Ațipeați un pic, închideați ochii, vă trezeați. S. B.: Exact. Știam că sunt în locașul de tragere, dar
[Corola-publishinghouse/Science/84932_a_85717]
-
răpit tatăl au început să curgă din nou în mintea lui. Era sfârșitul lui 1917 și iarna lui blestemată. Avea doar nouă ani și jumătate, dar își amintește fiecare detaliu, de parcă ar fi filmat totul, secvență cu secvență. Era un ger năprasnic, iar trenul oprise în mijlocul unui câmp după ce nici bine nu plecase de la Huși, unde familia se adăpostise de război. El și Pițu aveau degetele încleștate de frig și tremurau din toate încheieturile, oricât de mult ar fi încercat să
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
de trădător. Căci dacă dânsul n-a învățat acasă, în cei șapte ani, va recupera aici, la Jilava, lecțiile despre respect. Mi-e frig, mi-e frig - vreau să urlu, să zbier : cu țipăt metalic de fierăstraie. Țipătu’nțepenește în ger, ca o momâie de paie. În celula în care a fost aruncat era beznă și un frig care te lovea direct în oase. Iar uniforma de deținut era subțire ca o pijama de vară. Nu-i dăduseră nici ciorapi, nici
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
este nicidecum o călătorie în imanență, ci, în conformitate cu motoul axiomatic după care „dreapta este un cerc de rază infinită”, are drept sistem referențial geometria absolută a transcendenței: „Sunt pelerin pe drumul dublu arcuit, / La două capete ridicat pe ancorele lui...” (Ger valah). Coborât fără voie prin „poarta de miazănoapte” - în acord cu accepția gnostică a transmigrației („M-a picurat din cer opusul zeu / Cu timpul presărat de seu”) -, sufletului, despărțit irevocabil de tărâmul eteric al ideilor, nu îi mai rămâne decât
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289939_a_291268]
-
Gara Veche pe atunci... A venit un milițian la mine, m-a legitimat și m-a întrebat unde vreau să plec. Nu pleca nici un tren, e adevărat, eram singur pe peron... Era un timp urât, rece, cu fulgi răzleți de ger, și între timp au ieșit și părinții. Au venit și au spus că suntem împreună și că suntem chemați la Miliție și ne ducem acolo, și m-a lăsat. Tata mi-a spus atunci: Ești urmărit, nu întâmplător te-au
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
când aveam cazmale în mână, i-am spus: Și cu cazmaua se poate lua gâtul! Ne-a spus, mult mai târziu, că într-adevăr s-a speriat atunci și ne-a crezut. Probabil că și din cauza fețelor noastre, schimonosite de ger, de oboseală, de suferință... Dar eram uniți. Și atunci am stabilit că nu facem norma, că snopii trebuie să fie puși pe jumătate. Și i-am învățat și pe ceilalți cum să facă: tăiam un mănunchi de stuf, îl îndoiam
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]