18,522 matches
-
precum e marea, Adesea n-are spațiu, nu poate respira!... Acolo unde Sfinxul îmbrățișează zarea Doar nobile simțiri mai pot, încă, spera! PRIETENIEI = niciodată, dar niciodată nu-i trebuie forțată mâna către DRAGOSTE! Ar fi o mare greșeală și-o imensă pierdere de ambele părți! Virgil Ursu Munceleanu Referință Bibliografică: „EVENIMENTUL ZILEI” de VINERI... SEARA! / Virgil Ursu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1729, Anul V, 25 septembrie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Virgil Ursu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală
„EVENIMENTUL ZILEI” DE VINERI... SEARA! de VIRGIL URSU în ediţia nr. 1729 din 25 septembrie 2015 by http://confluente.ro/virgil_ursu_1443197818.html [Corola-blog/BlogPost/368081_a_369410]
-
o clipă. Privirile lor păreau să spună că nu e cazul să divulge mai mult procuratorului, din ceea ce știau. Pilat însă înțelese ceva din tăcerea lor. Îi privi pe rând. -Am mai avea ceva de completat, spuse Matan netezindu-și imensa sa mustață care se întindea până la lobul urechilor. -Dar ce ne iese din asta? completă Maydan cu îndrăzneală. -Întâi îl vreau pe Baraba și apoi mai discutăm! spuse procuratorul cu asprime în glas. Cei doi înțeleseră că Pilat nu avea
ANCHETA (FRAGMENT DIN ROMAN-11) de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 618 din 09 septembrie 2012 by http://confluente.ro/Ancheta_fragment_din_roman_11_mihai_condur_1347225765.html [Corola-blog/BlogPost/343730_a_345059]
-
pentru ca nimeni să nu înceapă lupta. -Nu vreau să vă fac nici un rău perșilor! spuse el oprindu-și oamenii cu un gest. Pe unul din degetele de la mâna stângă a lui Hasim, Matan zări un inel de aur având o imensă piatră de safir montată pe el. Persul se încruntă, aducându-și aminte de întâmplări petrecute cu mulți ani în urmă. -Acum parcă te recunosc...negustorule din Rekem, spuse el sumbru! -E adevărat. Eu sunt persule! Hasim din Rekem, spuse acesta
ANCHETA (FRAGMENT DIN ROMAN-11) de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 618 din 09 septembrie 2012 by http://confluente.ro/Ancheta_fragment_din_roman_11_mihai_condur_1347225765.html [Corola-blog/BlogPost/343730_a_345059]
-
a vieții și luptă zilnic cu oboseala și stresul pentru o carieră și o viață mai bună. Dar de ce nu mai luptăm pentru iubire cum o făceau Romeo și Julieta? Povestea lor de dragoste este cunoscută tuturor atât pentru iubirea imensă a celor doi, cât și pentru finalul tragic. Dragostea este cel mai frumos și mai pur sentiment întâlnit, dar astăzi oamenii renunță atât de ușor la acest sentiment. Sunt convinsă că nu există om pe lumea asta care să nu
Uniunea Ziariştilor Profesionişti by http://uzp.org.ro/iubirea-in-secolul-xxi/ [Corola-blog/BlogPost/93804_a_95096]
-
o lumină lăptoasă, așa cum nu mai văzuse decât în lampa unui petromax când se dusese la nunta unui nepot, care se însurase la Vaideieni cu o ciobăniță foarte bogată că, spre norocul lui, era și frumoasă; văzu în spatele unei cortine imense anii pe care-i trăise. Oameni, lucruri și multe din cele petrecute îi apăreau ca pe un ecran panoramic de cinema. Se făcea că venea pe drumul vechi, care ducea prin spatele casei și tăia-n două grădina din fundul
ULTIMA SPOVEDANIE (PARTEA A DOUA) de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 959 din 16 august 2013 by http://confluente.ro/Partea_a_ii_a_ultima_spovedan_marin_voican_ghioroiu_1376630680.html [Corola-blog/BlogPost/344726_a_346055]
-
am vorbit destul despre mine ? Tu ? - Ce să-ți spun ? Am fugit departe de Traian,soțul meu ,extrem de gelos și violent. Numai că peste zece zile o să trebuiască să mă-ntorc. Oftează adânc ,revenirea la realitatea cotidiană îi provoacă o imensă suferință. - Eu sunt o fire deschisă,îmi place să glumesc,să râd ,să-mi fac prieteni . Asta nu înseamnă că am ceva, cu cineva. Dacă aveam invitați la masă și unul spunea o glumă iar eu râdeam ,pe el îl
VIAȚA LA PLUS INFINIT (8) de DAN GHEORGHILAȘ în ediţia nr. 1818 din 23 decembrie 2015 by http://confluente.ro/dan_gheorghilas_1450859372.html [Corola-blog/BlogPost/382278_a_383607]
-
2016 Toate Articolele Autorului Gheorghe A. Stroia Scriitor - membru al L.S.R. Director al Editurii „Armonii Culturale” Adjud În loc de pravoslovenie „Iubirea - constanta vibrantă a umanului - o descriptivă și sinergică actualizare în romanul lui Virgil Stan. Frământările curente ale cotidianului și presiunea imensă pe care acestea le pun pe umerii contemporanului, obligă omul să iasă din atmosfera curent-banală, să-și caute refugiu într-o nouă lume creată de el, doar pentru el, o lume în care suntem invitați cu persuasiune să ne regăsim
UN SCRIITOR AL TAINICELOR IUBIRI, de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2047 din 08 august 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1470666027.html [Corola-blog/BlogPost/343104_a_344433]
-
cele mai dese cazuri, atunci când se încumetă să citească o carte, au parte doar de senzații reci. Cartea tipărită e singura care permite o lectură autentică. Diferența dintre a citi un roman în varianta e-book sau în ediția tipărită este imensă, atât din punct de vedere al plăcerii lecturii, cât și al modului în care reușiți să intrați în poveste, să vă identificați cu personajele și să vă amintiți detalii din roman. Tinerii noștri nu știu asta. Ei știu că cineva
Tinerii noştri în ipostaze literare. Raportarea la realitate. by http://uzp.org.ro/tinerii-nostri-in-ipostaze-literare-raportarea-la-realitate/ [Corola-blog/BlogPost/93678_a_94970]
-
Sfântul Mormânt. Acolo se îngenunchia și se ruga cu credință. Timpul parcă se oprea în loc și se așternea tăcerea. Emoțiile creșteau, credincioșii din toată lumea așteptau, pătrunși de însemnătatea momentului și lacrimile scăldau obrajii. Atunci venea LUMINA, o scânteie pură, o imensă revărsare de lumină peste acest Mormânt de Viață Dătător. Se auzeau clopotele și pelerinii cântau de bucurie. Vata presărată pe lespedea de piatră a Mormântului, lumânările și candelele se aprindeau dintr+o dată. Patriarhul, aduna vata aprinsă, o așeza în două
de CONSTANŢA ABĂLAŞEI DONOSĂ în ediţia nr. 256 din 13 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Ierusalimul_impacarii_.html [Corola-blog/BlogPost/359640_a_360969]
-
este îmblânzită Și greșelile iertate. Pe obrajii rumeni se vede tihna raiului. În satul cocoțat printre nori Se aude liniștea. Stăpânul râde liniștit. În munte stă Lumina, Iar în brazdă sfințenia. Poiana Omului e plină de cântec. Șerpuind printre țarcuri imense și căpițe de fân, Ajungi la Casa Sufletului. Crucea Betoane în loc de lemn, Piatră în loc de suflet, Deznădejde în loc de credință. Aripi schingiuite de ghimpii răutăților. Undeva, în visul tău, Iisus coboară pe scara de ceară, Cu tălpile spălate de mironosițe, Cu inima
POEZII DE MENUŢ MAXIMINIAN de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 589 din 11 august 2012 by http://confluente.ro/Poezii_de_menut_maximinian_al_florin_tene_1344745282.html [Corola-blog/BlogPost/360041_a_361370]
-
nu la acești oameni!) ci de la contradicții de fond, “cura oxido-hidroenergizantă” pe care ai urmat-o neabătut excluzând orice fel de “clinciuri” fizice, iar “ieșirea la iarbă verde” este “maximum” a ce se poate obține în acea zi (cu câștig imens pentru sănătate !) ... Întâlnirea cu familia Keith și Joyce Mulligan s-a petrecut la locuința ei din Muniche Drive, iar primul meu contact cu dânșii mi-a demonstrat (dacă mai era nevoie!) cât de “străin” sunt de niște uzanțe menite să
NUNTĂ SÂMBETISTĂ ÎN CALIFORNIA! (4) de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 323 din 19 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Nunta_sambetista_in_california_4_.html [Corola-blog/BlogPost/348177_a_349506]
-
restrânsă dar desigur morală a achitării unei obligații contractate. Am făcut această digresiune nu pentru a demonstra amplitudinea conștiinței morale, a acestui imponderabil și subtil motor al reglării ra �porturilor între oameni, ci pentru a semnala că dacă "recunoștința", ca imens rezervor de "recunoaștere"a dependenței noastre de Dumnezeu ori a interdependenței umane, nu este menționată în tabloul marilor virtuți creștine, nu este nicidecum pentru că nu ar fi o virtute, ci pen �tru că ea este o culoare, o manifestare a
DESPRE VIRTUTEA RECUNOSTINTEI... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 202 din 21 iulie 2011 by http://confluente.ro/Despre_virtutea_recunostintei_.html [Corola-blog/BlogPost/366836_a_368165]
-
ce s-a aprins. Te aștept să pot deschide fereastra spre viața, Gigantul unui vis ce a învins. TU ȘI EU... Tu - aștepți un trandafir Eu - am doar spinii. Tu - zâmbești Eu închid ochii Că totul să fie ca o imensă umbră. Eu - mă pierd în jocul ielelor Tu-mi săruți mâna Ce ți-a mângâiat obrazul. Eu mă zbat... Tu privești răsăritul, Eternul răsărit al marilor iubiri. Atunci, Tu - polul meu opus Apleacă-ți fruntea să te binecuvântez și întoarce
ILUZII PIERDUTE (POEZII) de SIMONA PUŞCAŞ în ediţia nr. 1105 din 09 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Simona_puscas_iluzii_pierd_simona_puscas_1389236732.html [Corola-blog/BlogPost/346514_a_347843]
-
afilla”, derivat din porecla unui cântăreț la modă - El Fill - descrie vocea răgușită, „ascuțită” specifică genului; „cante hondo” (cânt adânc) redă profunzimea interpretării și distanțează prin substituirea literei „o” de elaboratul canto clasic. Pe lângă bărbații dansatori din Spania, un merit imens la răspândirea artei flamenco l-au avut dansatoarele profesioniste de prin alte părți ale Europei. După succesul răsunător al italiencei Taglioni, grațioasa franțuzoaică Guy-Stephan și italianca focoasă Maria Brambilla - supranumită „Sofia Fuoco” - își dispută pătimaș publicul, scindându-l în două
FLAMENCO de GABRIELA CĂLUŢIU SONNENBERG în ediţia nr. 863 din 12 mai 2013 by http://confluente.ro/Gabriela_calutiu_sonnenberg_gabriela_calutiu_sonnenberg_1368350151.html [Corola-blog/BlogPost/354862_a_356191]
-
Consiliului Județean, Ion Călinoiu, adevărați gospodari. Când am părăsit Cișmigiul, această „oază” lăsată în paragină, versurile voievodului Limbii Române din poezia „Veneția” îmi sunau atât de triste în urechi, iar sufletul mi-a rămas încărcat pentru mult timp cu o imensă supărare, că acești oameni pe care noi i-am onorat cu votul și le-am acordat încrederea noastră, nu numai că ne-au uitat, dar nici nu au buna cuviință să se uite la orașele Europei cum arată și... în
TRIST, FOARTE TRIST! INCREDIBILA NEPĂSARE A CELOR CARE NE REPREZINTĂ... de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 583 din 05 august 2012 by http://confluente.ro/Marin_voican_ghioroiu_trist_foarte_tr_marin_voican_ghioroiu_1344159713.html [Corola-blog/BlogPost/354963_a_356292]
-
debutat în urmă cu câțiva ani, din dorința firească de a realiza spectacole complexe, de o înaltă ținută artistică. Datorită restructurărilor succesive din cadrul Armatei României, corala bărbătească a Ansamblului Artistic al Armatei a fost desființată, lăsând în urma sa un gol imens. Mișcarea aceasta a însemnat o ireparabilă eroare pe tărâmul artei românești. Fundația „Cavalerii Daciei”, patronată de inimosul domn IONEL ILIE CIUCLEA, căruia îi mulțumesc în mod deosebit pentru sprijinul și susținerea necondiționată acordate muzicii și artei, a apărut ca o
COL. VALENTIN NEACŞU de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 109 din 19 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Interviul_cu_seful_serviciului_muzicilor_militare_col_valentin_neacsu.html [Corola-blog/BlogPost/359799_a_361128]
-
o dinamică proprie. Un poem aparte, straniu și fermecător, impregnat de un oarecare romantism, este “Ninge spre Cogaion ... Ce albă e apa asta cerească, minunos croită / în rochii de mirese, spre-a ninge / în sfânta parte - dinspre Cogaion - a Banatului: / imense flori-clopote-de-nalbă, / fluturi de fulgi, / nemaipomeniți, / cât aripa de vrabie, / foșnesc vertical, / tăind tămâioșii cumuluși / ai preamărețului subceresc - / gugulanii așază merele-n fânul / ce miroase profund a istorie dacică, / până la marginea câmpiei, / până la primele piramide extraplate, de mere, / de nuci, de
NELINIŞTEA ROSTIRII DE SINE. ION PACHIA TATOMIRESCU, ELEGII DIN ERA ARHEOPTERIX , EDITURA DACIA XXI, CLUJ-NAPOCA, 2011 (CRONICĂ DE CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 332 din 28 noie by http://confluente.ro/Nelinistea_rostirii_de_sine_ion_pachia_tatomirescu_elegii_din_era_arheopterix_editura_dacia_xxi_cluj_napoca_2011_cron.html [Corola-blog/BlogPost/358910_a_360239]
-
EPOPEEA UNEI PÂNZE, de Gabriel Todică , publicat în Ediția nr. 1820 din 25 decembrie 2015. Tabloul Mircea Motrici, epopeea unei pânze M-a pătruns până în inimă această reverberație spirituală de la Festivalul Național de Literatură de la Udești în care am avut imensa bucurie să devin laureat. Nu mi-am închipuit că voi ajunge până aici, dat fiind pregătirea mea orientată spre domeniul real și în care mi-am săpat adânc preocupările profesionale. Doar timpul a dorit să-mi răscolească ființa și să
GABRIEL TODICĂ by http://confluente.ro/articole/gabriel_todic%C4%83/canal [Corola-blog/BlogPost/370366_a_371695]
-
mai simplă, ci am căutat întotdeauna soluția verticală, dar onorantă și plină de ... Citește mai mult Tabloul Mircea Motrici, epopeea unei pânzeM-a pătruns până în inimă această reverberație spirituală de la Festivalul Național de Literatură de la Udești în care am avut imensa bucurie să devin laureat. Nu mi-am închipuit că voi ajunge până aici, dat fiind pregătirea mea orientată spre domeniul real și în care mi-am săpat adânc preocupările profesionale. Doar timpul a dorit să-mi răscolească ființa și să
GABRIEL TODICĂ by http://confluente.ro/articole/gabriel_todic%C4%83/canal [Corola-blog/BlogPost/370366_a_371695]
-
vii. Pământul privit din Cosmos, E acel unic colț de Rai, În care totul e frumos... Și liniște... și nici un bai... Albastrul Terrei cel mai pur Din apă i se trage Reflexii calde de azur Și sute de catarge... Luciri imense o îmbracă De ape strânse în oceane Cu țărmuri multe... și o arcă... Superbă robă cu volane! Citește mai mult Apa!Privesc la planeta noastrăDin spațiul interplanetar,Acea mărgică albastră,Din sistemul nostru solar.Superbă oază de luminăScăldată în valuri
GABRIEL TODICĂ by http://confluente.ro/articole/gabriel_todic%C4%83/canal [Corola-blog/BlogPost/370366_a_371695]
-
divinăCe naște entitățile vii.Pământul privit din Cosmos,E acel unic colț de Rai,În care totul e frumos...Și liniște... și nici un bai...Albastrul Terrei cel mai purDin apă i se trageReflexii calde de azurși sute de catarge...Luciri imense o îmbracăDe ape strânse în oceaneCu țărmuri multe... și o arcă...Superbă robă cu volane!... XXIX. FĂ-MĂ, DOAMNE, DAC!, de Gabriel Todică , publicat în Ediția nr. 1614 din 02 iunie 2015. Fă-mă, Doamne, dac! Fă-mă, Doamne, dac
GABRIEL TODICĂ by http://confluente.ro/articole/gabriel_todic%C4%83/canal [Corola-blog/BlogPost/370366_a_371695]
-
au organizat foarte bine de a construi biserică noastră numai într-un an. Doamna: Este greu de zis, numai la câte ar presupune asta: cărau pietrele de la cariera cu căruțele, căruțe solide dar ști probabil ce grele erau acele pietre imense; la cariera se făcea o finisare pentru a nu se căra surplusuri, apoi altă lângă așa-zisa temelie a bisericii pentru finalizarea finisării; apoi au făcut tot felul de schele și de pârghii de a ridica pietrele pe zidul deja
INTERVIU ANIVERSAR CU O DOAMNA NESTIUTA! de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 800 din 10 martie 2013 by http://confluente.ro/Interviu_aniversar_cu_o_doamna_valerian_mihoc_1362952347.html [Corola-blog/BlogPost/350857_a_352186]
-
din cărămidă și având o înălțime medie(tranșeele erau de la ceea ce rămăsese din catacomba după ce s-a dărâmat), plecând după câte îmi dădeam seama de la porohia bisericii până în fața casei noastre, aproape de stradă. Avea vechea structura a casei un beci imens cât jumătate de casă, și acolo gropi ce reprezentau urmele din vechea catacomba, iar în gropi mai erau căști de soldați nemți, castroane ruginițe, bidoane și tacâmuri de altfel neatinse de rugina. Doamna : Da, casa ta a fost mănăstire pe
INTERVIU ANIVERSAR CU O DOAMNA NESTIUTA! de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 800 din 10 martie 2013 by http://confluente.ro/Interviu_aniversar_cu_o_doamna_valerian_mihoc_1362952347.html [Corola-blog/BlogPost/350857_a_352186]
-
Exact acesta este termenul! Cu acea iubire care nu precupețește absolut nimic pentru a câștiga atenția și încrederea celui iubit. Căruia i-a oferit universul și cosmosul întreg cu toată splendoarea lui, începând de la cel mai mic gândăcel și până la imensele galaxii ce ne înconjoară. Dar văzând indiferența și nerecunoștința omului, S-a așezat de bună voie pe Cruce și a rămas acolo în chip tainic, cu brațele larg deschise până la sfârșitul veacurilor. Așteptând, implorând și dorind cu o nebună dragoste
DESPRE IUBIRE SI IERTARE... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 201 din 20 iulie 2011 by http://confluente.ro/Despre_iubire_si_iertare_.html [Corola-blog/BlogPost/366818_a_368147]
-
dă-i bătaie! - Dar... cu ce să mă șterg? Hârtia e în mașină și nu cred că pot ajunge până acolo! Unchiul Victor lăsă undița la care meșterea, în iarbă, privi câteva clipe în jurul lui, după care, smulse două frunze imense și păroase de brusture. I le întinse băiatului și dădu din cap, ridicând din sprâncene. Sorin le apucă posomorât și dispăru în spatele unui pâlc de sălcii. Florin rânji cu importanță. El era un bărbat adevărat! Nu avea nevoie de dădăcelile
UNCHIUL VICTOR de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1493 din 01 februarie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1422779997.html [Corola-blog/BlogPost/376111_a_377440]