4,904 matches
-
don Calabria; iar el a început să se simtă incomod. Și-a dat demisia din funcția de director al Casei de la San Zeno in Monte și s-a oferit să gestioneze o activitate pe contul lui. Voia să inițieze o micuță «Casa Famiglia» pentru băieții mai mari, care își terminau ucenicia la San Zeno in Monte. Dar episcopul, dorind să-l ancoreze mult mai bine în apostolatul parohial, l-a transferat în parohia San Paolo in Campo Marzio (Verona). Acolo a
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
grup de femei generoase și eroice se consuma între rugăciune și muncă, într-o reculegere senină și veselie desăvârșită. Lunar don Calabria le ținea reculegerea spirituală, predicată în biserica de la San Zeno in Monte. Căsuța unde trăiau a fost botezată Micuța Casă de la Nazaret și pusă sub protecția Sfântului Preot de la Ars. Prin sosirea sorei Galbusera, don Calabria a stabilit obediențele (îndatoririle) pentru fiecare soră. Scria: «Vă rog foarte mult să înaintați în sfințirea voastră. Munciți toate, o singură inimă și
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
aceste florilegii am putea povesti la nesfârșit. Don Calabria, prin aceste spuse «voletti» voia să încerce umilința și obediența bunelor surori, dar o făcea în mod burlesc, pentru că «sfințenia, spunea, e ceva serios dar nu serioasă». Surorile care trăiau în Micuța Casă erau în număr de 9, plus 3 copii. Spațiul era prea îngust. Și iată că Providența le-a venit în întâmpinare, oferindu-le Casa care se afla sub San Zeno in Monte și care va lua numele de Casa
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
elaborat un plan unei mari ferme de țară iar biserica apărea ca un grajd. Apăru astfel o construcție rustică, care nu avea nicicum aspectul unui Institut sever. Iar poporul de rând l-a botezat imediat cu numele de «collegino» (colegiu micuț). Era 9 ianuarie 1943. Vremuri eroice, ritmate de semnele miraculoase ale Divinei Providențe. Casa s-a însuflețit repede cu un mic internat și cu un numeros externat, pentru băieții școlilor elementare. Mulți băieți din periferie au alergat să se înscrie
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
mereu centrul atracției. Fetele din clasa mea și unele pisici-ospătărițe stăteau acum aplecate și-i puneau întrebări cu voci dulci, gângurite, iar Sarah păru să uite curând de necazurile lui Terby, așa că l-am tras încet pe McInerney după mine. Micuța păpușă simpatică rămase în atenția tuturor chiar și atunci când Don’t Fear the Reaper începu să zguduie casa - un moment de cumpănă, dar o șansă să scăpăm. În timp ce îl conduceam pe Jay pe coridorul lung ce duce spre ușa care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
era mesajul. Peste tot se auzeau plânsete de copii. Plastilina se folosea în școli pentru a ușura starea de tensiune a elevilor. Iar noi, părinții, eram sfătuiți să avem întotdeauna asupra noastră o fotografie recentă a odraslelor. Iar acum fiecare micuț cercetaș dispărut constituia cauza inexorabilă a unui fior de teamă resimțit în fiecare dimineață, înainte ca Robby și Sarah să plece la școală, în special dacă eram foarte mahmur sau dacă băusem prea multă cafea. Acest coșmar în stare de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
cel puțin așa mi s-a spus. - Câți studenți ai? - Păi, eu n-am vrut decât trei, dar cei din administrație au zis că nu e un număr acceptabil. Am așteptat o secundă. Așa că m-am ales cu cincisprezece ticăloși micuți. - Și cartea cum merge? întrebă Binky. - O - gata cu drăgălășeniile? - Crezi că au fost drăgălășenii? - Aproape că am terminat schița de ansamblu, iar cartea progresează conform planului. Aveam nevoie de o țigară și am început să caut prin sertare, să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
priveau cu o admirație nedisimulată. În timp ce le criticam povestirile, încercam să ignor expresiile de teamă și îngrijorare. M-am așezat la birou și am deschis laptopul, trecând imediat la inventarea unui vis pe care să i-l servesc doctorei Kim, micuța psihiatră coreeană pe care soția mea o contactase prin intermediul consilierei noastre matrimoniale, dr. Faheida. Dr. Kim, freudiană convinsă și prin urmare mare adeptă a modului în care inconștientul se exprimă în imagini onirice, îmi cerea să-i duc un vis
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
dorința de a fugi din Elsinore Lane și districtul Midland. Mi-era o poftă atât de mare de cocaină, încât a fost nevoie de multă voință să nu le cer soților Wagner ceva de băut, așa că am plecat, promițându-i micuței Sarah că voi veni s-o iau la momentul oportun. În acele două ore am fost pe punctul să mă întorc în Manhattan dar m-am calmat îndeajuns ca impulsul meu disperat să devină o amintire benignă, iar când am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
fapt că ești indiferent cât de mult te strădui nu poți ascunde adevărul de un copil la infinit și chiar dacă le spui adevărul și le expui faptele sincer și complet, ei tot te urăsc pentru asta. Criza de plâns a micuței Sarah s-a sfârșit la fel de brusc cum începuse atunci când Terby a piuit și și-a rotit capul spre mine, de parcă n-ar fi vrut ca această conversație să continue. Știam că Sarah activase cumva păpușa, dar a trebuit să-mi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
că ea i-a murit de tânără, probabil de tuberculoză, că de oftică piereau atunci, prin 1924, copiii și tineretul unul după altul, dacă-mi amintesc bine. A rămas unchiul Naie singurel. Singurel cu cei trei copii, fata Aurica, deși micuță, făcea biata copilă toată gospodăria. După patru-cinci ani a decedat și unchișorul Naie și au rămas cei trei copii singuri, ajutați de frații și surorile tăicuțului meu, care conducea familia celor orfani și mici. Bunicuța a suferit mult când au
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
manual, poezie, cântec, istorie, deh...unde aveam de la opt în sus, 9 și 10. Scoala ne-a dus atunci într-o excursie la o altă școală, din altă comună. După ce am vizitat totul, școala ne-a dus la o bisericuță micuță unde un preot bătrân ne- a spus această frumoasă poezie-rugăciune. Mie mi-a plăcut mult poezia și cum nu se găsea hârtie s-o scriu, l- am rugat pe părinte să mi-o spună de două-trei ori că eu o
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
dacă îl ajută capul și sănătatea, și pot deveni oameni de nădejde pentru ei, familie, loc de muncă și societate. Am cunoscut sărăcia de când eram copil. Sărăcia, se spunea din bătrâni, a fost întotdeauna. Era după primul război mondial. Eram micuță, tăicuțu fără mânuța stângă, dar se ducea la mncă, la șosele și drumuri, dar cum muncea, numai Dumnezeu știe. Venea sâmbăta cu cămășuța pe el neagră de sudoare și praf, făcută din in de-ți rodea pielea, materialul era scump
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
al lor ne anunța : am primit telegramă - că telefoane pe atunci nu erau - că mama copilașului cutare a murit de tifos, care pe atunci era prăpădul, dar nu-i spuneam copilului ; și la o săptămână sosea altă telegramă la alt micuț. Ani și ani nu ni s-au zvântat ochii de lacrimi, și acum mă analizez cum de n-am orbit de atâta plâns în viață ? Că mari dureri ne-au apăsat pentru asemenea copii și pentru soldații de pe front. Poate
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
Cei mai mărișori dintre noi, la 18- 19 ani, s-au căsătorit și norocul lor a fost că au găsit fete bune, au mai plecat în București, ca și mine, au mai învățat și toți au ajuns și pensionari. Cei micuți au rămas cu tăicuțul, dar alt foc, a venit războiul și au plecat frățiorii și a rămas tata cu doi mai micuți cu care s-a împăcat tare bine. Viața s-a scurs, n-au ajuns doar anii cei grei
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
au mai plecat în București, ca și mine, au mai învățat și toți au ajuns și pensionari. Cei micuți au rămas cu tăicuțul, dar alt foc, a venit războiul și au plecat frățiorii și a rămas tata cu doi mai micuți cu care s-a împăcat tare bine. Viața s-a scurs, n-au ajuns doar anii cei grei, am rămas singură, și vreo trei-patru nepoți de pe la veri, toți s-au pierdut de tineri. Lupta cu viața m-a făcut să
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
palmă. Dar, din câte am înțeles, dragă prietene de demult, ești mereu în contact cu, azi, venerabila doamnă Cela.... și nu mai știu cum. Sunt convins că și acum e frumoasă și distinsă. Una dintre colegele noastre mai răsărite, deși micuță la trup, ca un boț, dar fâșneață rău, era Maricica (sau poate Viorica) Țăruș. Stătea pe undeva prin mahala. După cum știi, Pungeștiul nostru drag era împărțit, la vremea aceea - bănuiesc că și acum - în trei cartiere, dacă se poate spune
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
cu discursul culturii dominante cultura concursului de Miss, a broșurii Cum să... și, bineînțeles, a Hollywood-ului. E ceea ce trece astăzi drept un film independent și, în orice caz, e binevenit. E ceea ce-a fost Sideways acum doi ani filmul micuț și ușor hacana care, surpriză, are trecere și la Hollywood, și la marele public și succesul lui n-are de ce să mire : a fost făcut ca să meargă la inima oricărui spectator care a simțit vreodată pe pielea lui tirania obligației
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
lume) : cel puțin așa apare în ochii nemiloși, dar nu chiar atît de nedrepți ai redutabilei ei observatoare. Pe de altă parte, ochii aceia nu sînt nici pe departe atît de clari cum își închipuie posesoarea lor. în scurt timp, micuța și bătrîna doamnă, pe numele ei Barbara, ajunge să-și noteze cu steluță în jurnal fiecare milimetru de teren cîștigat în efortul de a se apropia de statuara ei colegă. Atunci cînd aceasta o invită la ea acasă, vine gătită
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
răbdare care frizează paranoia. Deja vânzătorul mă urmărește cu interes, știe că n-o să plec cu mâna goală. Mă opresc un timp în fața unor ghivece mari cât China. Pot să v-ajut? Îi explic omului că am acasă un bonsai micuț care vrea să se-apuce de culturism, dar n-are spațiul necesar. Începem să tocăm subiectul, mărunt-mărunt. Îi spun că, după câte știu eu, un ghiveci are nevoie de o gaură prin care să se scurgă apa. Altfel rădăcinile nu
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
asta e tema hotelului. Tunelul Groazei, sau ceva de genul ăsta. În holul de la intrare am fost întâmpinat de câteva tablouri cât frigiderele, din care mă priveau fetițele din Shining. De fapt, camera asta e un fel de cavou mai micuț. Sau un sicriu mai măricel. Iată geamul. Iată cum funcționează. (Fantastic. Nemaivăzut.) Iată clanțele ușilor. (Pe ele trebuie să apăs cu mâna, pentru ca ușile să se deschidă.) Iată, de aici aprindeți lumina. (Niște pătrate mici, de plastic. Au butoane, pe
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
aici. Arată în jos, sub masă. Poate nu-l mai iubesc. Poate sunt eu defectă, sau așa. Îmi doresc o săptămână fără el. O săptămână de liniște. Atât. Să-mi pun gândurile în ordine. Aluniță tace. Lângă ea, o brunetă micuță tușește ca să prindă curaj. Poartă în păr o fundiță roz. Cam ca aia a lui Minnie Mouse. Restul vestimentației e ultra-corporate. Alaltăieri am ieșit cu un tip de la birou. M-a invitat la el acasă. Sexul a fost incredibil. Face
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
de un pitoresc neîntrecut. E complect izolat de restul Moldovei printr-un zid de dealuri, numai vii și păduri, ca o leică ruptă într-o parte. În fundul leicii e orășelul. Orășelul odihnește liniștit; aproape mumifiat în izolarea lui, cu casele micuțe, dar cu grădini mari pe poala tărăgănată a dealurilor ce se înalță destul de repede la spate”. „Scoborându-te în oraș - arată în continuare Ion Simionescu - te isbește îmbucurător, relativa curățenie a străzilor principale. Dintre celelalte orașe din Moldova deluroasă, Hușii mi
Huşii de ieri şi de azi by Vasile CALESTRU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100993_a_102285]
-
să privească strada, forfota; amintirile veneau de-a valma. Mi-a povestit despre copilărie, a plecat apoi în război, cum l-a cunoscut pe Ion Caraion și câte a pătimit din cauza prieteniei cu el, cum îl găzduise mai târziu în micuța garsonieră, anii petrecuți în pușcărie, despre cărți și prietenii literare. Și câte și mai câte. Îl priveam. Vocea se subția, adus de umeri, poetul obosise. Știam că trebuie să plec, aș mai fi avut atâtea întrebări. "Maestre, ce gânduri aveți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
ea. Două japoneze mărunțele, în kimono, își fac apariția numaidecât, cu pași mici-mici de tot, ca să-și ofere serviciile: "Un masaj sau un ceai?" Nu, mulțumesc, n-am aer... "Gură la gură atunci sau gură la ureche", propun în cor micuțele japoneze pufnind în râs. Genele lor filtrează o lucire lubrică. Se pare că ele dau acestor expresii un înțeles special. Nu vrea nimic din toate astea. Bărbatul ei se întoarce, înfășurat într-un prosop amplu, a făcut o baie. Între
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]