3,521 matches
-
Grigore, Sf. Ignatiu și Sf. Laurențiu. Tot în Altar se mai păstrează icoana Maicii Domnului cu Pruncul, într-o ramă largă și aerisit ornamentată cu vrejuri și medalioane șterse și un chivot de formă dreptunghiulară, frumos ornamentat. Prin eforturile preotului paroh și puținilor săteni a fost reparat acoperișul, s-au amenajat o poartă și un grajd împrejmuitor. Pictura și icoanele ar avea nevoie de restaurare pentru a-și recăpăta strălucirea de odinioară, restaurare care nu stă la îndemna puținilor locuitori care
Biserica de lemn din Stejera () [Corola-website/Science/327307_a_328636]
-
stabilit ca hramul bisericii să fie Sfinții Împărați Constantin și Elena (21 mai). Ca urmare a deteriorării picturii, aceasta a fost refăcută în anii 1995-1996 de către pictorul maestru Nicolae Gavrilean, fiu al acestei parohii, cu sprijinul credincioșilor, în timpul păstoririi ca paroh a preotului iconom stavrofor Mircea Nuțu. Lăcașul de cult a fost resfințit la 19 mai 1996 de către arhiepiscopul Pimen Zainea al Sucevei și Rădăuților, înconjurat de către un sobor de preoți. Deasupra intrării din pridvor în pronaos se află o pisanie
Biserica Sfinții Constantin și Elena din Gura Humorului () [Corola-website/Science/309550_a_310879]
-
ani printre bucureșteni ca „Biserica bulgară”. Permanența Consiliului Eparhial al Arhiepiscopiei Bucureștilor a hotărât, în ședința sa din 31 martie 2009, reînființarea de urgență a parohiei „Sfântul Ilie” - Hanul Colței cu personalitate juridică și numirea părintelui Gabriel Grigorescu ca preot paroh. Decizia a fost justificată de starea de degradare avansată a bisericii și se baza pe legislația curentă pentru recuperarea proprietăților parohiei confiscate de către regimul comunist. Noul paroh avea misiunea de a consolida și restaura lăcașul de cult, precum și de a
Biserica Sfântul Ilie - Hanul Colței din București () [Corola-website/Science/335703_a_337032]
-
Ilie” - Hanul Colței cu personalitate juridică și numirea părintelui Gabriel Grigorescu ca preot paroh. Decizia a fost justificată de starea de degradare avansată a bisericii și se baza pe legislația curentă pentru recuperarea proprietăților parohiei confiscate de către regimul comunist. Noul paroh avea misiunea de a consolida și restaura lăcașul de cult, precum și de a revendica proprietățile parohiei confiscate de stat. Potrivit aceleiași decizii, preotul bulgar Petăr Totev poate „să-și continue nestingherit activitatea sa pastoral-misionară, liturgică și administrativă pentru credincioșii ortodocși
Biserica Sfântul Ilie - Hanul Colței din București () [Corola-website/Science/335703_a_337032]
-
și restaura lăcașul de cult, precum și de a revendica proprietățile parohiei confiscate de stat. Potrivit aceleiași decizii, preotul bulgar Petăr Totev poate „să-și continue nestingherit activitatea sa pastoral-misionară, liturgică și administrativă pentru credincioșii ortodocși bulgari din București, alături de preotul paroh român” Cu toate acestea, noul program liturgic al bisericii a fost schimbat de Arhiepiscopia Bucureștilor, iar slujbele în limba bulgară au fost reduse la minimum. În același timp, preotul bulgar Petăr Totev a fost supus la presiuni continue de către Patriarhia
Biserica Sfântul Ilie - Hanul Colței din București () [Corola-website/Science/335703_a_337032]
-
s-a completat pictura de pe bolți, s-a zidit Sfânta Masă, s-a recondiționat iconostasul și a fost târnosită de Prea Sfinția Sa Teofil, Episcopul Clujului, în data de 14 octombrie 1972, la 124 de ani de la zidire. În anul 1974, preotul paroh Toma Păunescu a realizat o poartă maramureșeană la intrarea în biserică, sculptată în lemn de stejar masiv, de Gheorghe Popilean și de dulgherul Vasile Tomoiagă. In 1990 s-a demolat casa parohială, care a fost cuprinsă de igrasie și s-
Moisei, Maramureș () [Corola-website/Science/299764_a_301093]
-
Intrarea în Biserică a Maicii Domnului”. Biserica se află pe noua listă a monumentelor istorice sub codul LMI: . Așa cum rezultă din pisania sculptată în piatră deasupra intrării în pronaos, biserica Mierlești a fost construită între anii 1774-1776 prin strădania preotului paroh ajutat fiind de locuitorii comunei Bărbătești din acele vremuri. Posibil ca Turnul Clopotniță să fi fost realizat în același timp, având în vedere că biserica nu dispunea de turlă clopotniță, implicit clopot. Redăm în continuare câteva documente legate de aceste
Biserica Intrarea în biserică a Maicii Domnului din Mierlești () [Corola-website/Science/321584_a_322913]
-
de intrare în pronaos se găsește o inscripție care vorbește de pictarea bisericii: „zugrăvitu-s-au această sfântă biserică în zilele prealuminatului împărat Francisc al doilea și excelenței sale Ioan Bob vlădicu Făgărașului și toată țara Ardealului... protopop Stoica și era paroh satului popa Ioan Mesaroș prin cheltuiala a tot satu și s-au isprăvit în avgust, în anii 180... Eu cel mai jos iscălit... Zugrav. Anno 1808”. În pronaos sunt reprezentate fecioarele, iar în naos scene din Vechiul și Noul Testament, cu
Biserica de lemn din Năsal () [Corola-website/Science/315724_a_317053]
-
curții boierești până în anul 1893, când Gheorghe Rosetti-Solescu (1853-1916), proprietarul moșiei Solești, ministru plenipotențiar la Sankt Petersburg, a donat-o comunității locale, căreia i-a impus să asigure „demna căutare a sfântului lăcașu ctitoricescu”, iar pentru „evlavia părinților” săi, preoții parohi trebuiau să asigure „grijile bisericești obișnuite”. Boierul a continuat să rămână epitrop, el luându-și angajamentul de a continua să se îngrijească de buna funcționare a lăcașului, la fel ca și înaintașii săi. Biserica a devenit astfel biserică parohială. Biserica
Biserica Adormirea Maicii Domnului din Solești () [Corola-website/Science/324020_a_325349]
-
o evanghelie argintată, un chivot de argint și o dveră plușată despre care se spune că ar fi donația Doamnei Elena Cuza, cărți vechi cu litere chirilice (legate în piele), veșminte din mătase naturală. În anul 1988, sub păstoria preotului paroh Ionel Ogrinji, cu sprijinul enoriașilor din Solești s-au început lucrările de reparații capitale ale bisericii, împodobindu-se și cu pictură nouă, în tehnica frescă, de către pictorul Stelian Onica. Biserica a fost resfințită în anul 1997. Biserica a fost construită
Biserica Adormirea Maicii Domnului din Solești () [Corola-website/Science/324020_a_325349]
-
suflet sunt și acum le-am strâns ca și pe multe perle dându-le parohiei pentru biserica „Adormirea”, unde este ctitoria celei ce a fost D-na Rosetti, născută Sturza, ca și mormântul. În 1947 cu apelul și sfatul pr. paroh Porubin, a fost legat și aranjat în podoaba de față cu cheltuiala enoriașului Andrei Th. Iacob”". Mai jos se află semnătura autorului: "„Serafim Lupu, cântăreț paroh. Solești, 28 Mart. 1947”". În pronaosul bisericii se află cripta unde au fost depuse
Biserica Adormirea Maicii Domnului din Solești () [Corola-website/Science/324020_a_325349]
-
na Rosetti, născută Sturza, ca și mormântul. În 1947 cu apelul și sfatul pr. paroh Porubin, a fost legat și aranjat în podoaba de față cu cheltuiala enoriașului Andrei Th. Iacob”". Mai jos se află semnătura autorului: "„Serafim Lupu, cântăreț paroh. Solești, 28 Mart. 1947”". În pronaosul bisericii se află cripta unde au fost depuse osemintele lui Gheorghe (Iordachi) Rosetti-Solescu (1796-1846) și ale mamei sale, Ecaterina (Catrina) Gavrilița Catargi, decedați ambii în ianuarie 1846. Pe mormânt se află o placă funerară
Biserica Adormirea Maicii Domnului din Solești () [Corola-website/Science/324020_a_325349]
-
catolici și 8 atei. În anul 1940, majoritatea germanilor au fost repatriați în Germania. Bunurile lor au fost predate prin proces-verbal statului român, care le-a oferit o despăgubire. Din comunitatea romano-catolică din Ițcani provin pr. Karl Schüttler (1882-1944), fost paroh la Rădăuți (1931-1940) și pr. Gilbert-Sebastian Iavorschi (n. 1972), paroh la Brezoi-Vâlcea. Biserica romano-catolică din Ițcani a fost construită în anul 1902, de către comunitatea germanilor de religie catolică din satul Ițcani (în ), aflat pe atunci în Ducatul Bucovinei. La momentul
Biserica Sfânta Elisabeta din Ițcani () [Corola-website/Science/306103_a_307432]
-
fost repatriați în Germania. Bunurile lor au fost predate prin proces-verbal statului român, care le-a oferit o despăgubire. Din comunitatea romano-catolică din Ițcani provin pr. Karl Schüttler (1882-1944), fost paroh la Rădăuți (1931-1940) și pr. Gilbert-Sebastian Iavorschi (n. 1972), paroh la Brezoi-Vâlcea. Biserica romano-catolică din Ițcani a fost construită în anul 1902, de către comunitatea germanilor de religie catolică din satul Ițcani (în ), aflat pe atunci în Ducatul Bucovinei. La momentul acela, satul Ițcani era localitate de frontieră între Austro-Ungaria și
Biserica Sfânta Elisabeta din Ițcani () [Corola-website/Science/306103_a_307432]
-
permanente a numărului de credincioși prin emigrări în Germania, mutări în alte localități sau deces, în cartierul Ițcani mai locuiau în anul 2001 numai 56 de familii catolice, aproape 30 fiind formate din câte o singură persoană. Preotul Dumitru Patrașcu, paroh de Suceava și decan de Bucovina, își exprima atunci temerea că la Ițcani nu va mai fi nevoie în viitor de o biserică romano-catolică, iar credincioșii rămași acolo vor fi nevoiți să se deplaseze la Suceava, biserica urmând a fi
Biserica Sfânta Elisabeta din Ițcani () [Corola-website/Science/306103_a_307432]
-
de 9 mai, s-au celebrat la căminul cultural din localitate, 50 de ani de învățământ liceal la Bozovici. Biserica din Bozovici a fost terminată în jurul anului 1805. Este o biserică reprezentativă a Almăjului în stil baroc. În prezent preot paroh la parohia 1, este preot Cherescu Ion, iar la parohia 2 preot Grecu Vasile. În 1990, învățătorul Marin Jurchescu preia alături de Marin Ruva, conducerea corului bisericesc reușind în numai trei luni să parcurgă și să învețe cu coriștii întreaga Liturghie
Bozovici, Caraș-Severin () [Corola-website/Science/301073_a_302402]
-
antice ale Egiptului", Partea a patra, § 992 De regulă, egiptenii obișnuiți nu purtau nicio acoperire, similar cu africanii de mai la sud. Cei bine-situați își puneau peruci - probabil numai la ocazii speciale. Acestea au luat proporții mari în timpul Noului Regat. Parohii sunt totdeauna reprezentați purtând coroane, dar dacă asta este o convenție picturală ori dacă o făceau în viața de fiecare zi este neclar. 1. Oamenii de obicei erau desculți și își cărau sandalele spre a le purta numai la nevoie
Vestimentația Egiptului Antic () [Corola-website/Science/302843_a_304172]
-
aflat că la această adunare s-au făcut propuneri de a deveni cetățeni de onoare ai satului - post mortem, pentru actorul Mircea Șt. Bașta și doctor Elisabeta Ghica. Sunt întru totul de acord și aș adăuga și pe următorii: Preot paroh Constantin Pricopescu și învățătorii Ștefan D. Baștă și Iorgu Filiche, toți trei personalități marcante - toți trei cu merite deosebite în viața satului nostru. Recunoscându-le meritele deosebite ale activității lor, cinstindu-le memoria veți face un act de dreptate și
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
mai sus de ***, iar familiile lor cereau să fie Înmormântați În micul cimitir local. Comandamentul partizanilor hotărâse că trebuiau să fie niște funeralii solemne, cu companiile aliniate În formație, cu carele funebre Împodobite, cu fanfara muzicală a primăriei, cu părintele paroh al catedralei. Și cu fanfara de la oratoriu. Don Tico acceptase imediat. Înainte de toate, spunea el, pentru că Întotdeauna a fost antifascist. Apoi, așa cum șopteau ceilalți din orchestră, pentru că de un an făcea exerciții studiind două marșuri funebre, pe care trebuia să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
ușurare a bietului trompet titular. Schimb de instrumente, ca Între două sentinele. Iar Jacopo Înaintase În cimitir, condus de psihopompul cu panglicuțe luate la Addis-Abeba. Totul În jur era alb, zidul bătut de soare, mormintele, pomii Înfloriți de pe margine, patrafirul parohului gata să binecuvânteze, afară de maroniul veșted al pozelor de pe pietrele funerare. Și de marea pată de culoare dată de drapelele Înșiruite În fața celor două gropi. „Băiete“, spusese șeful, „tu te așezi aici, alături de mine, și la comandă suni pentru Drepți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
erau trase afară. Dar era o mișcare slabă, precum zvâcnirea unui licăr pe un glob, când acea ușoară variație de lumină nu face altceva decât să spună că pe Glob nu se clintește nimic. Apoi rumoarea abstractă a unui „Prezentaaați-arm“. Parohul murmurase formulele stropirii cu agheasmă, comandanții se apropiaseră de gropi și fiecare aruncase un pumn de pământ. Și chiar atunci un ordin neașteptat a dezlănțuit o salvă către cer, ta-ta-ta, ta-bum, odată cu păsărelele ce se Înălțau țipând din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
el În orice caz, pentru că n-ar mai fi avut suflu. Întrerupsese contactul, apoi țipase o singură notă, Înaltă și de intensitate descrescătoare, blând, ca să obișnuiască lumea cu melancolia care-o pândea. Comandantul spusese: „Bravo, tinere. Poți pleca. Frumoasă trompetă“. Parohul Își luase tălpășița, partizanii se Îndreptaseră către o poartă din spate unde Îi așteptau vehiculele lor, groparii plecaseră după ce astupaseră gropile. Jacopo ieșise ultimul. Nu-i venise să părăsească locul acela fericit. Pe platou furgoneta oratoriului nu mai era. Jacopo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
PTTR și a primăriei, al doilea datează din anul 1971, fiind amplasat În fața bisericii, pe care erau scrise numele celor jertfiți În războaile dintre anii 1877-1878, 1916 1918 și 1941-1945. În anul 1991 credincioșii din satul Frenciugi la propunerea preotului paroh au ridicat În fața bisericii din Frenciugi un monument de piatră În memoria eroilor din 1877-1878, 1916-1918, 1941-1945 și 1989 . Numele eroilor din satul Frenciugi sunt inscripționate În piatra monumentului din fața bisericii vechi: Dumitru Nechifor, Nicolaie Mihuleac, Constantin Păduraru (1877-1878); Vasile
BISERICILE DIN SATUL FRENCIUGI, COMUNA DRĂGUŞENI, JUDEŢUL IAŞI by COSTIN CLIT, IONUŢ ALEXANDRU FIGHER () [Corola-publishinghouse/Memoirs/392_a_1315]
-
verbal: Preotul Ioan Răzvan Scurtu Însemna În procesul verbal din 1 aprilie 1999: . Pentru construirea bisericii s-a Încheiat un contract de sponsorizare la 3 iulie 2000 Între SC Ceramica Iași, reprezentată de inginerul Adrian Cehan, directorul general, și preotul paroh Ioan Răzvan Scurtu . Lucrările de construcție ale noii biserici cu hramul „Sfinții Împărați Constantin și Elena” au Început În anul 1999 sub supravegherea preotului Ioan Răzvan Scurtu. Până În 2004, lucrările de construcție au ajuns la prima centură. Se continuă lucrările
BISERICILE DIN SATUL FRENCIUGI, COMUNA DRĂGUŞENI, JUDEŢUL IAŞI by COSTIN CLIT, IONUŢ ALEXANDRU FIGHER () [Corola-publishinghouse/Memoirs/392_a_1315]
-
iar În 2006 s-a turnat bolta și s-au pus bazele turlei. Lucrările au fost executate de o echipă de muncitori din sat, căreia i s-a adăugat și o parte a enoriașilor credincioși. La 6 august 2007 preotul paroh se confrunta cu lipsa cărții funciare și a resurselor financiare necesare unui asemenea edificiu și Își propunea finalizarea turlei și execuția acoperișului până la sfârșitul anului. Preotul paroh Ionuț Alexandru Figher reușete finalizarea lucrărilor bisericii, sfințită la 25 mai 2014 de către
BISERICILE DIN SATUL FRENCIUGI, COMUNA DRĂGUŞENI, JUDEŢUL IAŞI by COSTIN CLIT, IONUŢ ALEXANDRU FIGHER () [Corola-publishinghouse/Memoirs/392_a_1315]