2,893 matches
-
cu mirosul unei flori necunoscute. Camera era plină de coșuri meșteșugite și rogojini împletite. O colecție de sticluțe era pusă pe un fel de cutie mozaicată, lângă o grămadă de pânzeturi împăturite, despre care mai târziu am aflat că erau prosoape de baie. Fiecare suprafață era vopsită sau pictată în culori strălucitoare. Nu-mi găseam locul lângă toate aceste lucruri minunate, și totuși aceasta era singura mea casă. În acele prime săptămâini n-am prea fost conștientă de copilul pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
râd și să suflu și eu în fața ei. Cele patru femei stăteau de vorbă peste capul meu când durerile se micșorau, iar când creșteau iar, începeau să murmure încurajări. Îmi puneau suc de fructe în gură și mă ștergeau cu prosoape parfumate delicat. Meryt îmi masa picioarele. Ochii lui Re-nefer luceau de lacrimi. Am plâns și am urlat. Mi-am pierdut orice speranță și m-am rugat. Am vomitat și mi s-au înmuiat genunchii. Dar deși sprâncenele li se încruntau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
bine la lapte. Îmi masa umerii care îmi înțepeneau din cauza legănatului și mă ajutase să mă ridic în picioare când îmi făcusem prima baie adevărată de după naștere. Îmi turnase apă proaspătă și parfumată pe spate, apoi mă înfășurase într-un prosop curat. Mult după ce îmi revenisem, Meryt continuase să mă viziteze. Mă întreba de sănătate și se juca cu copilul; îl examina atent și-l masa încet, senzual, făcându-l să doarmă ore întregi. În ziua în care a fost înțărcat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
bolnavă. Mă durea capul și am închis ochii din nou. Când i-am deschis, lumina se micșorase. O fată care stătea lângă perete a văzut că m-am trezit, mi-a adus ceva de băut și mi-a pus un prosop rece pe frunte. Au trecut două zile sau poate trei într-o pâclă de somnolență febrilă și comprese. Când mi s-a răcit în sfârșit capul și durerile s-au calmat, mi-am dat seama că eram prea slăbită ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
se așează pe cap, pe ceafă, bâzâie și te enervează. Încerci s-o strivești, dar nu reușești decât să te lovești la cap. Ceea ce te enervează și mai rău. Adică cum, să depinzi de o muscă? Te ridici, iei un prosop, lovești aerul (Don Quijote n-a murit, îmi vine să le strig guzganilor!) și întrucât, după un timp, nu mai auzi bâzâitul, ești fericit. Războiul, cam ridicol, e drept, dar război, dintre tine și muscă s-a terminat, în sfârșit, prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
curtea Martei, am atins din greșeală trăgaciul și, în aceeași clipă, am simțit o durere ascuțită în palma dreaptă. Marta a scos un țipăt. Buimăcit de durere și de spaimă, i-am strigat să tacă și i-am cerut un prosop cu care să-mi înfășor mâna care sângera. Am vrut s-o pornesc apoi spre azil, dar m-am temut să nu pierd sânge din pricina mișcărilor; m-am trântit pe spate, cu mâna ridicată, ca să împiedic, gândeam eu, hemoragia și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
orice formă. Mirosurile bălții se amestecau în aer cu arome de fructe coapte. Insectele foiau prin urzici, amețite de căldură și le auzeam zgomotele subțiri. Era o gravă nedreptate acel accident stupid! Când a venit însă Dinu și a desfăcut prosopul, m-a liniștit. „Nici o grijă, mai ai până când va trebui să-ți pregătești piatra funerară, dragă Daniel”, a râs el de sperietura mea. Mi-a spălat rana, care din fericire era superficială, m-a pansat și am pornit împreună spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
aer de neglijare ponosită care o făcu pe Joan Anderson să se Încrunte de cum intră În holul principal și să scoată sunete de exasperare când ajunse În bucătărie. În timp ce Joan și Minnie mânuiau măturile și cârpele, bureții de sârmă și prosoapele de vase pentru a aduce locuința cât mai aproape de ordinea obișnuită, stăpânul scotoci prin sertare și dulapuri după hârtii personale, scrisori, fotografii și manuscrise, din care făcu un foc În curtea din spate. Rămase aplecat sumbru deasupra filelor care se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
umerii cu brațul și Îl strânge. Acum, că a abandonat visele romantice, Îi este deodată mai ușor să facă gestul. — N-ai de ce să-ți ceri iertare, Burgess, Îi spune ea. Îți aduc o cană cu apă caldă și un prosop curat. Ceva mai târziu, În aceeași zi, Theodora vine să Își prezinte condoleanțele. A trecut pe la Carlyle Mansions și În seara precedentă, ca să Întrebe cum se simte HJ, dar s-a Întâlnit În hol cu un vecin care auzise deja
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
luă pur și simplu din mâna Hélènei, care se pregătea să mi-o paseze. Mai apoi în timpul zilei dorii să înot în piscina interioară. Toate fetele ne adunaserăm acolo, iar băieții erau în curte, la o bere. Îmi dădusei jos prosopul și mă pregătii să plonjez în apa călduță, când Françoise interveni: Vezi, dragă, să nu ne stea în drum prosopul tău pe care l-ai lepădat. O privii cu sictir și pusei prosopul deoparte. Apoi trebui să suport privirile cercetătoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
înot în piscina interioară. Toate fetele ne adunaserăm acolo, iar băieții erau în curte, la o bere. Îmi dădusei jos prosopul și mă pregătii să plonjez în apa călduță, când Françoise interveni: Vezi, dragă, să nu ne stea în drum prosopul tău pe care l-ai lepădat. O privii cu sictir și pusei prosopul deoparte. Apoi trebui să suport privirile cercetătoare ale Améliei. Când Angi nu băgă de seamă, Amélie mă privea cu reproș: Și dacă se întâmpla ca Angi să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
curte, la o bere. Îmi dădusei jos prosopul și mă pregătii să plonjez în apa călduță, când Françoise interveni: Vezi, dragă, să nu ne stea în drum prosopul tău pe care l-ai lepădat. O privii cu sictir și pusei prosopul deoparte. Apoi trebui să suport privirile cercetătoare ale Améliei. Când Angi nu băgă de seamă, Amélie mă privea cu reproș: Și dacă se întâmpla ca Angi să o surprindă țintuindu-ne cu privirea, se prefăcea că se uită în gol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
și pe noul șofer. Înroșindu-se, bătu genele puțin, făcu ochii mari de mirare 206 DANIEL BĂNULESCU de bumbac și lenjeriei aparținând ucenicelor (în sezonul acela, întîmplător, nu erau rubedenii feminine în ospeție, doar un băiat). Navigară atenți printre burțile prosoapelor, pe jumătate ridicate din apă și susținând pe sinusozitățile lor adevărate lanțuri muntoase din pulberi răsturnate din cutiile de detergenți și înălbitor. Ungîndu-l, tacit, drept un soi de adept al interminabilelor lui comentarii, Spectrul întîrzie pe banchetă alături de Genel, pentru
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
blană de tigru, încît efectul devenea contrar, subiectul clișeului părând că, mai curând, după ce pășise din neglijență într-o baltă de urină, ridicase scârbit carâmbul cizmei, exact în acel moment, ca pe sub talpă, cineva să i-l șteargă c-un prosop ce semăna, într-un chip deplasat, cu o blană de tigru. Nu, domnul Robin nu putea fi nici pe departe atât de ridicol pentru a merita, chiar și după șaizeci de ani, ca două babe ce nu fuseseră în stare
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
prin duș se rupeau de pe unde fuseseră aruncați, se ridicau în picioare, ajutîndu-se de coarnele de metal ale paturilor, își reluau mersul lor cu pași mici, astazo-abazic, faciesul imobil. Dar tot mai aveau minte să se tragă (unii) pe lângă niște prosoape mari și jegoase, să se frece de ele, ca purceii de copac, să-și întindă pe măduva spinării cîte-un halat din maldărul de halate dintr-un container, ce scăpau nedușate. După curățenia generală, li se distribuia, tuturor ălora ce izbuteau
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
savant. Cu inima beată. De iubire." Și-l remorcă după ea. Dincolo însemna camera de baie. În baie, uriașei nu-i trebuiră mai mult de zece mișcări principale pentru a demonta robinetele, pentru a expulza garniturile, pentru a înfunda cu prosoape scurgerile chiuvetei și ale căzii. Pe urmă a fost impresionant. Apa tropăia deja pe ciment. Treizeci de secunde și puhoiul trecuse deja de nivelul celor patru glezne liorpăind, cu nădejde, prin în camera de baie. - Să ne salvăm, Sinistrate! Încet
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
la concurență cu robinetul. M-am decis să ne ținem de mână. Pentru a înțelege și a ne comunica, prin propria gură, ce-a zis. Aha. Deci așa se explica și prezența ălorlalte trei cotoroanțe, se lumină Doru și netezi prosopul pe suport. Organizau una dintre îmbîrligatele lor Ședințe de Spiritism. Masa din sufragerie era perfect circulară, corespunzătoare, susținută, în centru, printr-un singur picior. Pe duduile ce se și răsfiraseră la masă, părinții domniilor lor le intitulaseră, cu un vraf de
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
De cum a văzut-o pe maică-sa, urletele Jessicăi au crescut în intensitate, iar mânuțele grăsuțe i s-au avântat în aer. —Mama! — Doamne Dumnezeule! Femeia și-a ridicat copila din apa rece ca gheața, a învelit-o într-un prosop, după care i-a pus scutecul și pijămăluța care fuseseră pregătite lângă cadă. Fetița tremura din toate încheieturile, probabil din cauza unui amestec de frig și frică, așa că Fiona s-a așezat pe capacul de la WC și-a ținut-o strâns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
limba către receptor. Era o copilărie, știa, numai că după asta întotdeauna se simțea mai bine. Te caută Cruella de Vil, a anunțat ea și a aruncat receptorul fără fir către soțul ei, care tocmai ieșise din duș, înfășurat în prosop. În următoarele câteva minute, Alison și-a făcut de lucru pregătindu-se pentru ieșirea la cină, dar, ca de fiecare dată, avea și o ureche ciulită spre conversația lui Luca, încercând să ghicească despre ce vorbește persoana de la celălalt capăt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
la capitolul conversație, s-a gândit Fiona, fără însă să scoată nici un cuvânt. N-a făcut decât să-și muște limba, așa cum ar trebui să procedeze orice soție cu numărul doi responsabilă. Așa! a anunțat ea ștergându-și mâinile pe prosopul de bucătărie. Mă duc s-o pregătesc pe Jessica și putem să pornim. Fiona a ieșit din bucătărie și-a început să urce scările, savurându-și, în tăcere, mica victorie prin intermediul căreia voia să se asigure că, deși Jake le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
anotimpul preferat al lui Susan - anotimpul înfofolelii. Picioarele erau cele mai reușite pentru că erau lungi, bine definite, ferme fără a fi însă și musculoase. În perioada fustelor mini, Susan fusese în elementul ei. Ieșind din apă, femeia și-a luat prosopul pe care-l lăsase pe marginea piscinei și și-a îngropat fața în el. Fluturându-și picioarele în profunzimea apei, Susan a rămas acolo singură, numai ea cu gândurile ei, preț de douăzeci de minute. Piscina era pustie, iar femeia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
dimineață, când avea să apară echipa de curățenie. Celor doi le-a trebuit de două ori mai mult timp ca să ajungă, împleticindu-se, până la camera lor. Asta pentru că întâi au greșit drumul și-au ajuns în debaraua cu așternuturi și prosoape. Acolo au avut parte de ceea ce ei au numit: momentul lor Boris Becker. Susan și Nick au început să se sărute, să-și rupă hainele de pe ei, încleștați pasional într-o lume frenetică, lipsită de copii și foarte îndepărtată de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
sfâșietoare. Alison a deschis încet ușa de la baie, a intrat în încăpere și s-a uitat de jur împrejur. Privirea ei scana orice obiect, cu excepția capacului de la bazinul WC-ului, acolo unde știa că o aștepta răspunsul. A recuperat un prosop umed care fusese aruncat în chiuvetă și l-a stors, după care l-a întins pe marginea căzii ca să se usuce. A înșurubat la loc capacul de la sticla de șampon pe care a pus-o apoi la loc în dulap
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
gând să meargă la un restaurant indian. Așa că Fiona știa că are toată seara la dispoziție. A luat cea mai recentă carte pentru femei apărută pe piață, a deschis-o la pagina la care rămăsese, și-a sprijinit capul pe prosopul rulat și așezat ca o pernuță și s-a apucat să citească. —Aaaaaa! a murmurat femeia. Nimic nu era mai plăcut. Cu toate că iubea viața de familie, Fionei îi plăceau teribil și momentele în care era singură, departe de zgomotul constant
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
bărbaților rămași în urmă. Unii oameni nu te aud până nu începi să urlitc " Unii oameni nu te aud până nu începi să urli" — Ce vrei să faci? Ești sigură că nu e periculos? Fiona își ștergea ceafa cu un prosop, după o ședință obositoare de yoga, pe parcursul căreia se contorsionase mai ceva decât un balon din ăla pe care copiii îl flexează ca să obțină diverse figuri de personaje. —E cât se poate de sigur, i-a răspuns Susan dându-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]