2,616 matches
-
Nu există dovezi empirice concludente în favoarea unei eficiențe pe termen scurt superioară a uneia dintre cele două terapii, TCC sau farmacoterapia. Nu există argumente concludente în ceea ce privește o eficiență pe termen scurt superioară pentru tratamentele combinate în comparație cu monoterapiile. La încetarea tratamentelor, recăderile sunt mai frecvente după farmacoterapie decât după TCC aplicate fiecare ca unică terapie. Pe termen mediu și pe termen lung, tratamentele combinate ar putea fi mai puțin eficiente decât TCC aplicată ca unică terapie. Pe termen lung, eficiența tratamentelor combinate
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
anxiogeni. 2. Tulburările de dispoziție Eficiența TCC a fost studiată în tratamentul depresiilor non bipolare, non psihotice, de intensitate mică, medie sau severă, tratate cel mai adesea ambulator. Eficiența TCC a făcut, de asemenea, obiectul mai multor studii asupra prevenției recăderilor și recidivelor în depresiile recidivante și în tulburările bipolare. Tratamentul episoadelor depresive majore de intensitate mică până la medie Eficiența monoterapiilor Eficiența TCC în tratamentul de scurtă durată a depresiilor non bipolare, non psihotice, tratate cel mai adesea ambulator, a fost
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
de depresie la pacienții spitalizati pentru depresie. In alegerea tratamentului inițial trebuie să se țină cont de: severitatea depresiei, preferința și motivația pacientului, efectele secundare, costul relativ, disponibilitatea unui specialist în TCC, acceptul pacientului de a urma o psihoterapie. Prevenirea recăderilor și a recidivelor O meta-analiză Cercetările efectuate între anii 1981-1992 privind prevenirea recăderilor și a recidivelor prin utilizarea TCC sau/și a antidepresivelor sunt citate în meta-analiza lui Gloaguen și al.. In 4 studii din 8, terapia cognitivă era mai
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
se țină cont de: severitatea depresiei, preferința și motivația pacientului, efectele secundare, costul relativ, disponibilitatea unui specialist în TCC, acceptul pacientului de a urma o psihoterapie. Prevenirea recăderilor și a recidivelor O meta-analiză Cercetările efectuate între anii 1981-1992 privind prevenirea recăderilor și a recidivelor prin utilizarea TCC sau/și a antidepresivelor sunt citate în meta-analiza lui Gloaguen și al.. In 4 studii din 8, terapia cognitivă era mai eficientă decât antidepresivele în prevenirea recăderilor și a recidivelor; în celelalte studii, nu
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
Cercetările efectuate între anii 1981-1992 privind prevenirea recăderilor și a recidivelor prin utilizarea TCC sau/și a antidepresivelor sunt citate în meta-analiza lui Gloaguen și al.. In 4 studii din 8, terapia cognitivă era mai eficientă decât antidepresivele în prevenirea recăderilor și a recidivelor; în celelalte studii, nu s-a constatat o diferență semnificativă între TCC și antidepresive în legătură cu această problemă. In medie, 60% dintre pacienții tratați doar cu medicamente au suferit o recădere versus doar 30% cazuri de recădere pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
era mai eficientă decât antidepresivele în prevenirea recăderilor și a recidivelor; în celelalte studii, nu s-a constatat o diferență semnificativă între TCC și antidepresive în legătură cu această problemă. In medie, 60% dintre pacienții tratați doar cu medicamente au suferit o recădere versus doar 30% cazuri de recădere pentru pacienții tratați doar cu ajutorul terapiei cognitive sau cu o combinație dintre terapia cognitivă și antidepresive. Patru experimente controlate aleatoare In legătură cu prevenirea recidivelor, Blackburn și Moore au publicat un studiu controlat aleator
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
prevenirea recăderilor și a recidivelor; în celelalte studii, nu s-a constatat o diferență semnificativă între TCC și antidepresive în legătură cu această problemă. In medie, 60% dintre pacienții tratați doar cu medicamente au suferit o recădere versus doar 30% cazuri de recădere pentru pacienții tratați doar cu ajutorul terapiei cognitive sau cu o combinație dintre terapia cognitivă și antidepresive. Patru experimente controlate aleatoare In legătură cu prevenirea recidivelor, Blackburn și Moore au publicat un studiu controlat aleator asupra a 75 de pacienți repartizați
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
de șaisprezece săptămâni apoi continuarea tratamentului cu antidepresive, terapie cognitivă timp de șaisprezece săptămâni cu menținerea terapiei cognitive, antidepresive timp de șaisprezece săptămâni înlocuite cu TCC în continuarea studiului. Nu s-a constatat diferențe între cele trei tratamente în ceea ce privește numărul recăderilor/recidivelor. In ceea ce privește simptomele reziduale și recidivele la unii pacienți tratați cu antidepresive, Fava și al. au împărțit aleatoriu în două grupuri 40 de pacienți care fuseseră tratați cu succes cu ajutorul antidepresivelor, după un sevraj progresiv medicamentos. Primul grup
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
procent de 25% în cadrul grupului tratat prin TCC, contra unui procent de 80% din grupul celălalt. După o perioadă de șase ani de supraveghere medicală, s-a constatat că un procent de 50% dintre pacienții tratați prin TCC suferiseră o recădere versus 75% recăderi în grupul tratat cu ajutorul psihoterapiei de susținere. Diferența nu era din punct de vedere statistic semnificativă. In schimb, numărul total de recăderi era semnificativ mai redus în grupul care primise ca tratament TCC. Intr-un studiu controlat
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
în cadrul grupului tratat prin TCC, contra unui procent de 80% din grupul celălalt. După o perioadă de șase ani de supraveghere medicală, s-a constatat că un procent de 50% dintre pacienții tratați prin TCC suferiseră o recădere versus 75% recăderi în grupul tratat cu ajutorul psihoterapiei de susținere. Diferența nu era din punct de vedere statistic semnificativă. In schimb, numărul total de recăderi era semnificativ mai redus în grupul care primise ca tratament TCC. Intr-un studiu controlat și aleator, Paykel
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
s-a constatat că un procent de 50% dintre pacienții tratați prin TCC suferiseră o recădere versus 75% recăderi în grupul tratat cu ajutorul psihoterapiei de susținere. Diferența nu era din punct de vedere statistic semnificativă. In schimb, numărul total de recăderi era semnificativ mai redus în grupul care primise ca tratament TCC. Intr-un studiu controlat și aleator, Paykel și al. au urmărit 158 de pacienți cu o depresie majoră recentă în remisie parțială. Pacienții erau împărțiți aleator în două grupuri
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
timp de douăzeci de săptămâni, cu două ședințe de bilanț. Subiecții erau supravegheați timp de un an. Ei primeau antidepresive în mod continuu, pe tot parcursul experimentului. Rezultatele au arătat faptul că adăugarea secvențială a terapiei cognitive reducea procentul de recăderi în cazul depresiei majore acute cât și în cel al simptomelor reziduale. Intr-un studiu controlat și aleator al lui Bockting și al., eficiența tratamentului prin TCC asupra prevenirii recăderilor/recidivelor a fost evaluată pe o perioadă de doi ani
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
faptul că adăugarea secvențială a terapiei cognitive reducea procentul de recăderi în cazul depresiei majore acute cât și în cel al simptomelor reziduale. Intr-un studiu controlat și aleator al lui Bockting și al., eficiența tratamentului prin TCC asupra prevenirii recăderilor/recidivelor a fost evaluată pe o perioadă de doi ani într-un grup de pacienți care prezentau o depresie recurentă. 187 de pacienți în remisie după tratamente variate erau împărțiți aleator în mai multe grupuri, dintre care un grup primea
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
în mai multe grupuri, dintre care un grup primea un tratament de rutină cu continuarea antidepresivelor și un grup urma tratament de rutină la care se adăuga TCC. Adăugarea la tratamentul obișnuit a TCC avea un efect semnificativ asupra prevenirii recăderilor și recidivelor. Acest efect se amplifica în funcție de numărul episoadelor depresive existente în antecedente. Concluzie și direcție de urmat TCC și farmacoterapia (antidepresive) sunt eficiente pentru prevenirea recăderilor și recidivelor depresiilor non bipolare, non psihotice. Rezultatele mai multor studii recente aduc
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
TCC. Adăugarea la tratamentul obișnuit a TCC avea un efect semnificativ asupra prevenirii recăderilor și recidivelor. Acest efect se amplifica în funcție de numărul episoadelor depresive existente în antecedente. Concluzie și direcție de urmat TCC și farmacoterapia (antidepresive) sunt eficiente pentru prevenirea recăderilor și recidivelor depresiilor non bipolare, non psihotice. Rezultatele mai multor studii recente aduc argumente în favoarea unei eficiențe superioare a tratamentelor combinate în comparație cu monoterapiile pentru prevenirea recăderilor în cazul depresiilor recidivante. In alegerea tratamentului inițial trebuie să se țină cont de
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
antecedente. Concluzie și direcție de urmat TCC și farmacoterapia (antidepresive) sunt eficiente pentru prevenirea recăderilor și recidivelor depresiilor non bipolare, non psihotice. Rezultatele mai multor studii recente aduc argumente în favoarea unei eficiențe superioare a tratamentelor combinate în comparație cu monoterapiile pentru prevenirea recăderilor în cazul depresiilor recidivante. In alegerea tratamentului inițial trebuie să se țină cont de: severitatea depresiei, numărul de recidive în antecedente, preferința și motivația pacientului, efectele secundare, costul relativ, disponibilitatea unui specialist în TCC, acceptul pacientului de a urma o
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
constituie tratamentul de bază, indispensabil tratării tulburărilor bipolare, atât în faza de stabilizare cât și în faza acută. In ultimii ani, mai mulți autori au dezvoltat programe de TCC pentru ameliorarea evoluției pacienților cu tulburare bipolară, în special pentru prevenirea recăderilor. Aceste programe sunt propuse ca tratament adjuvant tratamentelor cu thymoregulatoare. Programele psiho-educative de TCC Programele de TCC pentru pacienții cu tulburare bipolară constituie, înainte de toate, tratamente psiho-educative ce-și propun să ofere informații, o asistență și o susținere pacientului și
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
toate, tratamente psiho-educative ce-și propun să ofere informații, o asistență și o susținere pacientului și a familiei sale. Ele contribuie la amplificarea conștientizării bolii de către pacient și familia sa și la destigmatizarea acesteia. Aceste programe au drept obiectiv prevenirea recăderilor și a recidivelor, reducerea duratei episoadelor depresive, maniacale, hipomaniace sau mixte cât și a spitalizării și a absențelor de la serviciu, și de a preveni actele suicidare. Ele vizează, de asemenea, ameliorarea activității interpersonale și sociale între episoade, însușirea de cunoștințe
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
pacientului și ameliorarea stării de bine și a calității vieții. Pentru a atinge aceste scopuri, programele încearcă, în special, să ajute pacienții să amplifice observarea terapeutică, să evite abuzul de alcool și de droguri, să identifice primele simptome ale unei recăderi sau ale unei recidive, să gestioneze mai bine stresul, să se cunoască mai bine și să cunoască mai bine tulburarea bipolară. Trei studii controlate aleatoare Intr-un studiu controlat și aleator, Perry și al. au evaluat eficiența unui program educativ
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
bine tulburarea bipolară. Trei studii controlate aleatoare Intr-un studiu controlat și aleator, Perry și al. au evaluat eficiența unui program educativ la pacienții cu tulburare bipolară. Acest program își propunea să învețe pacienții să identifice primele simptome ale unei recăderi sau ale unei recidive și să ceară imediat ajutor serviciilor comunitare. 69 de pacienți care au prezentat o recădere în ultimele douăsprezece luni ce au precedat experimentul au fost incluși în acest studiu. Intervenția prin psiho-educație consta în șapte până la
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
unui program educativ la pacienții cu tulburare bipolară. Acest program își propunea să învețe pacienții să identifice primele simptome ale unei recăderi sau ale unei recidive și să ceară imediat ajutor serviciilor comunitare. 69 de pacienți care au prezentat o recădere în ultimele douăsprezece luni ce au precedat experimentul au fost incluși în acest studiu. Intervenția prin psiho-educație consta în șapte până la douăsprezece ședințe de intervenție specifică, cu ajutorul unui psiholog, în plus față de îngrijirile obișnuite. Grupul de control primea doar îngrijirile
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
ședințe de intervenție specifică, cu ajutorul unui psiholog, în plus față de îngrijirile obișnuite. Grupul de control primea doar îngrijirile obișnuite: medicamente, susținere, educație, „monitorizare” a dispoziției realizată de un psihiatru și echipa implicată în îngrijirea acestora. In ceea ce privește momentul primei recăderi maniacale, rezultatele au demonstrat o superioritate în favoarea grupului căruia i s-a prescris psiho-educația, cu o reducere semnificativă a recăderilor maniacale timp de optăsprezece luni. Pacienții din grupul care a participat la programul de psiho-educație prezentau o recădere în formă
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
susținere, educație, „monitorizare” a dispoziției realizată de un psihiatru și echipa implicată în îngrijirea acestora. In ceea ce privește momentul primei recăderi maniacale, rezultatele au demonstrat o superioritate în favoarea grupului căruia i s-a prescris psiho-educația, cu o reducere semnificativă a recăderilor maniacale timp de optăsprezece luni. Pacienții din grupul care a participat la programul de psiho-educație prezentau o recădere în formă maniacală, în medie, după șaizeci și cinci de săptămâni, în timp ce pacienții din grupul de control prezentau recăderi după șaptesprezece săptămâni. In schimb
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
momentul primei recăderi maniacale, rezultatele au demonstrat o superioritate în favoarea grupului căruia i s-a prescris psiho-educația, cu o reducere semnificativă a recăderilor maniacale timp de optăsprezece luni. Pacienții din grupul care a participat la programul de psiho-educație prezentau o recădere în formă maniacală, în medie, după șaizeci și cinci de săptămâni, în timp ce pacienții din grupul de control prezentau recăderi după șaptesprezece săptămâni. In schimb, nu se constata nici o diferență în ceea ce privește distanța față de prima recădere depresivă și nici în ceea ce privește numărul total de recăderi
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
cu o reducere semnificativă a recăderilor maniacale timp de optăsprezece luni. Pacienții din grupul care a participat la programul de psiho-educație prezentau o recădere în formă maniacală, în medie, după șaizeci și cinci de săptămâni, în timp ce pacienții din grupul de control prezentau recăderi după șaptesprezece săptămâni. In schimb, nu se constata nici o diferență în ceea ce privește distanța față de prima recădere depresivă și nici în ceea ce privește numărul total de recăderi. In plus, intervenția psiho-educativă avea un efect pozitiv asupra activității sociale și asupra menținerii locului de muncă
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]