2,540 matches
-
și opinia separată emisă de Ion Budai-Deleanu în De Originibus Populorum Transylvaniae în răspărul tezei exterminării dacilor: "De altfel, dacii, care au rămas după acest război, în parte s-au supus, iar în parte au ales de bunăvoie exilul în locul sclaviei și s-au împrăștiat în regiunile învecinate" (Budai-Deleanu, 1991, p. 84). Totuși, această continuitate etnică a dacilor nu afectează sub nicio formă puritatea latină a românilor. Inconveniența populațională este soluționată prin colonizarea teritoriului deșertat în urma stârpirii dacilor, cu romani aduși
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
în calitate de prim-ministru al Marii Britanii, a recunoscut vinovăția autorităților britanice în Marea Foamete Irlandeză cu ocazia comemorării a 150 de ani a teribilului eveniment petrecut în 1845. După ce încă din 1997 Bill Clinton a introdus asumarea oficială a responsabilității pentru sclavie pe agenda publică americană, în 2008 Camera Reprezentanților a Statelor Unite ale Americii și-a cerut scuze, pentru prima oară, cetățenilor afro-americani pentru instituția sclaviei și a legilor Jim Crow (1876-1964) care au instituit segregarea rasială în societatea americană. Iar țările înscrise în
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
teribilului eveniment petrecut în 1845. După ce încă din 1997 Bill Clinton a introdus asumarea oficială a responsabilității pentru sclavie pe agenda publică americană, în 2008 Camera Reprezentanților a Statelor Unite ale Americii și-a cerut scuze, pentru prima oară, cetățenilor afro-americani pentru instituția sclaviei și a legilor Jim Crow (1876-1964) care au instituit segregarea rasială în societatea americană. Iar țările înscrise în cel de-al treilea val democratic au inițiat programe statale de confruntare a trecuturilor dictatoriale ca parte a procesului mai amplu de
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
adevărată este aceea de a-și fi menținut credința și de a fi dat naștere următorului împărat roman creștin. Divinitatea și bărbații dețin toată puterea reală în această istorisire. Constanța pare eroina patriarhală perfectă: lipsită de dorințe carnale, aflată în sclavia celor care au autoritate asupra ei - tatăl care o trimite departe pentru a se căsători cu primul ei soț, un sultan, astfel urmând să se realizeze o alianță politică, și cel de-al doilea soț, Alla, căruia i se supune
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
804 Ian Robinson, art. cit., p. 26. (trad. n.) 805 Geoffrey Chaucer, Povestirile din Canterbury, p. 371. 806 Ibidem, p. 372. 807 „Diacul înregistrează liniștit, dar precis, punctele pe care le dezbate târgoveața, când glumește pe seama căsniciei percepute ca o sclavie, și are dreptate atunci când numește doctrina ei cea a unei secte.” Ian Robinson, art. cit., p. 29. (trad. n.) 808 Ibidem, p. 25. (trad. n.) 218 diacul nu încearcă să convertească publicul la creștinism, nu rostește o povestire care să
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
capul s-o pătrunză cum a fost?” Dincolo de asta rămân, însă, celelalte umbre ale tale, cea a operei câtă ai lăsat, cea a relațiilor, a faptelor, a personalității tale, într-un cuvânt. Goethe afirma (în traducerea lui Eminescu): Spun popoară, sclavii, regii Că din câte ’n lume avem Numai personalitate Este binele suprem! în acest sens, îmi este și mai greu să explic de ce am resimțit necesitatea strângerii într-o carte a teoriilor, documentelor și comentariilor celor mai importante privind tocmai
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
întâlnirii lor de la Innsbruck, să se alăture unei organizații intitulate Federația mondială pentru pace și libertate reacția lui Wittgenstein a fost de așa natură, încât Russell a replicat: „Cum văd, ai întemeia mai degrabă o federație mondială pentru război și sclavie.“ Ceea ce Wittgenstein ar fi aprobat repetând: „Mai degrabă, mai degrabă!“33 Iar atunci când Drury i-a povestit despre o cunoștință a lui care lucra în anii ’30 la o disertație, încercând să răspundă la întrebarea de ce Liga Națiunilor nu are
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
concep să-i obțină altfel decît prin muncă cinstită și prin multe sacrificii. * „Pasărea din cușcă te Învinuiește cîntînd.” (N. Iorga) Mai mult chiar, are o demnitate a ei: „Privighetoarea nu-și Împletește cuibul În colivie, pentru a nu lăsa sclavia moștenire puilor ei” (H.D. Djurban). * „Fapta ta cea mai bună e aceea de care ți-ai adus aminte mai puțin.” (N. Iorga) Înseamnă că a fost o pornire naturală, și nu una premeditată, calculată. * „Te urăște cineva cu atît mai
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
greu de stăpînit, periculozitatea lor constă În faptul că, pe măsura ce le satisfaci, te prind tot mai mult În jocul lor prin promisiunile pe care le cuprind. Altfel spus, orice dorință se pretează la a forma o dependență/o sclavie, pe măsură ce o Împlinești: „Cel care are o sută, dorește o mie; cel care posedă o mie, dorește o sută de mii; cel care-i stăpîn pe o sută de mii, vrea să fie domn; cel care-i pe tron, năzuiește
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
Nu mai puțin ilustrative sînt proverbele populare: „Avarului Îi lipsește tot atît de mult ceea ce are, ca și sărmanului ceea ce nu are”; „În pahar se Îneacă mai mulți decît În mare”; „Ambiția Îmbată la fel ca vinul”; „Lăcomia este o sclavie veșnică” etc. * „Cel mai rău conducător este acela care nu se poate conduce pe sine Însuși.” (Cato) Despre cel incapabil de a se conduce pe el Însuși Baruch Spinoza spunea: „Numesc sclavie neputința omului de a-și potoli și de
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
Îmbată la fel ca vinul”; „Lăcomia este o sclavie veșnică” etc. * „Cel mai rău conducător este acela care nu se poate conduce pe sine Însuși.” (Cato) Despre cel incapabil de a se conduce pe el Însuși Baruch Spinoza spunea: „Numesc sclavie neputința omului de a-și potoli și de a-și Înfrîna afectele; căci omul supus afectelor nu mai este stăpîn pe sine, ci este stăpînit de soartă, cu atîta putere, Încît adesea este constrîns, deși vede binele, să urmeze totuși
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
deoarece bărbații încă din momentul creației au uzurpat supremația numai pentru ei, cu toate că am fost creați egali de Natura. De atunci au guvernat tiranic, astfel încât niciodată nu am reușit să fim libere ci, dimpotrivă, am fost din ce în ce mai mult conduse în sclavie, fiind folosite ca niște copii, ca niște nebune, ca niște servitoare, adică bărbații ne-au flatat sau ne-au amenințat, ne-au ispitit sau ne-au forțat să ne supunem, și nu ne vor permite să împărțim lumea în mod
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
fost căsătoria; și ceea ce ne-a făcut să ne numim sexul slab a fost această dependență de sexul care ne-a supus, adesea împotriva dorinței noastre și datorită motivelor de familie cărora le-am căzut victime. Să ne eliberăm de sclavie; dacă există un colț de lume unde vom putea spune că femeile sunt propriile lor stăpâne, și că nu au toate defectele care le sunt atribuite, să ne distingem în secolele viitoare printr-o viață care ne va face să
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
valori, materializate în forma drepturilor. Dificultatea nu rezidă în a recunoaște că există principii universale și un drept natural, în general, ci în a spune în ce constă natura umană și valorile fundamentale care derivă din ea. Aristotel pretindea că sclavia era o instituție de drept natural și că a o aboli ar fi echivalat cu schimbarea naturii umane. În timpul preparativelor pentru Declarația drepturilor omului, Mirabeau sublinia cât este de dificil să distingi între ceea ce ține de natura omului și ceea ce
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
tot coborît pînă la capăt, în mod firesc, așa cum rîul se varsă în mare." Sunt apoi cei care reușesc să devină "Prominenten", adică funcționari în lagăr (de exemplu, kapo2, bucătar, infirmier, însărcinat cu latrinele): " Dacă oferi unor indivizi condamnați la sclavie o poziție privilegiată, anumite avantaje și șanse bune de supraviețuire, cerîndu-le în schimb să trădeze solidaritatea subînțeleasă cu tovarășii de suferință, tot timpul se va găsi cineva să o facă." A treia categorie, din care face și el parte, e
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
doar vorbe goale e o stelă de pe Acropole (din anul 409 î.Hr.) care îi onorează pe cei care l-au ucis pe oligarhul numit Phrynichos. Omului grec de care ne interesăm aici îi este teamă mai ales de două posibile: sclavia și tirania. În această lume a războiului permanent, sclavia este o amenințare constantă. O societate fără sclavi este imposibilă pentru omul grec. Trebuie deci să fii mai puternic decît dușmanii. Învingători în războaiele medice (490 și 480 î.Hr.), grecii evită
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
anul 409 î.Hr.) care îi onorează pe cei care l-au ucis pe oligarhul numit Phrynichos. Omului grec de care ne interesăm aici îi este teamă mai ales de două posibile: sclavia și tirania. În această lume a războiului permanent, sclavia este o amenințare constantă. O societate fără sclavi este imposibilă pentru omul grec. Trebuie deci să fii mai puternic decît dușmanii. Învingători în războaiele medice (490 și 480 î.Hr.), grecii evită cea mai mare nenorocire în ochii lor: să devină
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
al Spartei, refugiat la curtea sa), imaginat de Herodot în Ancheta, ne ajută să înțelegem natura dublei libertăți atît de dragă grecilor. Demarat îl previne pe Xerxes că grecii se vor bate pînă la ultima suflare, căci vor lupta împotriva sclaviei și a tiraniei. Regele perșilor nu pricepe: Cum ar putea o mie, zece mii, chiar cincizeci de mii de oameni, în mod egal liberi și fără să asculte de un șef unic, să facă față unei armate? (...) Dacă ar asculta de
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
inadecvat: filosoful definește omul ca fiind Zôon Politikon, o ființă al cărei scop suprem, telos, este de a trăi în polis 77. Pentru omul grec a fi liber înseamnă a te supune legii cetății. Cum să încerci să faci imposibile sclavia și tirania? Atenienii inventează un mod aparte de guvernare a cetății, dêmokratia. Reamintim că de la sfîrșitul secolului al VI-lea î.Hr., cetățile grecești se împart în două categorii de regimuri politice: oligarhia (guvernarea de către cei privilegiați, bogații) și dêmokratia (guvernarea
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
administrație, nici funcție publică), nu există partide politice (nu există organizații care să se înfrunte în cursul alegerilor). Ca orice instituție umană, dêmokratia își are ambiguitățile, limitele, contradicțiile, efecte-le sale perverse. Atena este imperialistă și sclavagistă (dêmokratia, cuceriri și sclavie sunt indisociabile). Atena este inegalitară. În lumea greacă, este imposibil ca femeia să fie egala bărbatului, imposibil ca ea să aibă statutul de cetățean. La fel de imposibilă este și ceea ce noi numim egalitate economică: există cetățeni foarte bogați și alții foarte
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
care omul modern și-o face despre sine însuși. Ideea mea de democrație este mai cuprinzătoare decît dêmokratia ateniană, își spune omul modern. Și pentru mine este imposibil ca cetățenii să nu fie toți egali în fața legii. Dar, pentru mine, sclavia e un scandal, un imposibil. Pentru mine este imposibil ca femeia să nu fie un cetățean, insistă el. "O țară va fi considerată "democratică" dacă acordă poporului dreptul de a-și alege propriul guvern prin alegeri periodice multipartinice, prin vot
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
respirăm, noi, oamenii moderni: afirmînd prioritatea relației individuale cu Dumnezeu, această viziune a lumii le cere oamenilor să nu pună preț pe lumea pămîntească. Individul conceput astfel este un "individ în afara lumii"87. Să ne oprim, spre exemplu, la problema sclaviei. "Robilor, ascultați de stăpînii voștri pămîntești, cu frică și cutremur, în curăție de inimă, ca de Hristos. Slujiți-le nu numai cînd sunteți sub ochii lor, ca și cum ați vrea să plăceți oamenilor, ci ca niște robi ai lui Hristos, care
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
ca de Hristos. Slujiți-le nu numai cînd sunteți sub ochii lor, ca și cum ați vrea să plăceți oamenilor, ci ca niște robi ai lui Hristos, care fac din inimă voia lui Dumnezeu." (Epistola către Efeseni, VI, 5-6). Primii creștini acceptă sclavia dar nu pentru aceleași motive ca grecii: e o realitate secundară pentru că aparține lumii oamenilor, or, esențial este ca oamenii să fie indivizi egali în fața lui Dumnezeu. Creștinismul primitiv nu este, ca să folosim o expresie modernă, o ideologie revoluționară: primii
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
alte lumi posibilele și imposibilele ei este bizară, dovadă certă a unei inferiorități culturale sau chiar mentale, dacă nu chiar manifestarea unei nebunii colective. SPAIME MODERNE: BARBARIA POSIBILULUI Guayakii și aborigenii din Australia se temeau de divizarea societății, grecii de sclavie și tiranie, oamenii din Evul Mediu de condamnarea veșnică a sufletelor, aztecii de soarele care s-ar putea opri în loc. Care sunt spaimele omului modern? El este fascinat, încîntat de sine însuși. Lumea modernă se prezintă ca o formidabilă mașină
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
întâlnirii lor de la Innsbruck, să se alăture unei organizații intitulate Federația mondială pentru pace și libertate reacția lui Wittgenstein a fost de așa natură, încât Russell a replicat: „Cum văd, ai întemeia mai degrabă o federație mondială pentru război și sclavie.“ Ceea ce Wittgenstein ar fi aprobat repetând: „Mai degrabă, mai degrabă!“33 Iar atunci când Drury i-a povestit despre o cunoștință a lui care lucra în anii ’30 la o disertație, încercând să răspundă la întrebarea de ce Liga Națiunilor nu WITTGENSTEIN
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]