25,230 matches
-
pentru că nu știu nici o meserie, fie pentru că a falimentat industria socialistă nu știu dacă altundeva în lume găsești atâția ingineri printre politicieni precum la noi în tranziția asta nesfârșită. Cam în toate partidele, acești ipochimeni mobilizați numai de nevoia de salvare personală și de arivism i-au eliminat pe cei care nu aveau nepărat nevoie să facă politică pentru a exista, pentru a avea consistență ontologică... Cei din urmă, de altfel, nici nu erau motivați. Așa că rareori mai găsești pe careva
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
lipsit de scrupule. Într-un atare context, boala și moartea dobândesc semnificații simbolice, îngroșând culorile sumbre ale tabloului și figurând parcă destinul tragic al unei umanități damnate și totodată condamnate. Neizbutind să treacă dincolo de propriul ei orizont prin soluția unei salvări viitoare, romanciera extinde, aplicând procedura generalizării artistice, o viziune izvorâtă din împrejurări istorice concrete la scara condiției umane, ceea ce produce impresia unei atitudini preponderent mizantropice, marcată de un scepticism amar și ireductibil. Moartea, boala, schilodirea fizică sau morală, vulgaritatea, promiscuitatea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288667_a_289996]
-
mântui prin meritele lor, ci numai prin harul Său"724. Această Epistolă, cât și tălmăcirea ei, aveau menirea de a arăta adevăratul sens al celor spuse de apostolul Paul (esența spuselor lui), adică incapacitatea mântuirii omului prin propriile puteri și salvarea lui numai datorită harului lui Dumnezeu. Explicația a fost oferită într-un limbaj mai elevat și s-a adresat unor cititori cu o oarecare lectură biblică și teologică. Analiza acestor probleme teologice și a evangheliilor nu era originală, ci s-
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
dosar 117/1928-1933. f. 510. 898 Ibidem, f. 513. 899 Ibidem, dosar 117/1928-1933. f. 516. 900 Ibidem, f. 589. 901 Unificarea mai multor reviste catolice a fost o metodă care a mai fost utilizată și care avea ca scop salvarea măcar a unei publicații. A fost și cazul revistei Sonntagsblatt din București, care a fuzionat cu revista cu același nume din Timișoara (Ibidem, dosar 130/1929-1930, f. 537). 902 Ibidem, dosar 132/1932-1933, f. 47. 903 Ibidem. 904 Farul nou
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
curtea școlii, ne-a citit profesoara de engleză Aubrey de Selincourt din romantici. În engleză am deprins prima dată cititul și n-am știut altă limbă între șapte și douăzeci de ani. Cum însă engleza a fost colacul meu de salvare, am avut mare grijă de ea. De când mă știu, am avut sentimentul că trebuie folosită cu grijă, că trebuie s-o dobândesc neîncetat. Poate fiindcă vorbitorii nativi nu prea vor să stăpânești limba lor din moment ce te-ai născut altundeva. Oricât
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
management etc. Jurământul înscrie pe lângă grija față de bolnavi și grija față de știința și arta medicală: „Voi considera sfinte conduita și arta medicală“, pentru că în ele, pacientul, și lumea în general, vede reflectată importanța și calitatea actului medical, a resurselor de salvare a vieții. Întrucât e de înțeles că între medicii hieratici și cei laici, există posibilitatea apariției unor conflicte și poate chiar în interiorul fiecărei categorii, Hippocrat a fost prevăzător și chiar mai la începutul jurământului înscrie obligativitatea morală a într-ajutorării
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
a medicinei preventive. Se știa că-n începuturi, această zeiță a fost un concept, cel de curățenie, care s-a făcut atât de prezent cu înflorirea culturii și civilizației elene, încât a fost zeificată pentru binefacerile sale, privind prelungirea și salvarea vieții. Ca zeiță și-a impus cultul în Epidaur mai întâi și ulterior la Atena, ca azi, să se impună în mod conștient în toată lumea cu observația, vai! că atâția o ignoră. în timp Hygeia a fost considerată fiică a
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
pentru viața de aici și de dincolo, medicina trebuie să fructifice darurile pe care zeii le-au pus în resursele umane de a se salva și operând limpeziri metodologice, să acționeze pragmatic, ajungând, prin dragostea de semeni, la aceeași finalitate: salvarea lor. Cunoscând boala trebuie să cunoști foarte bine și bolnavul. Investigarea cazului vizează deopotrivă antecedentele, circumstanțele producerii maladiei, ca natura să poată fi ajutată în eforturile sale reparatorii. științei observației i se adaugă arta priceperii de a reface sănătatea, armonia
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
la voința divină este salvatoare. Medicii l-au simțit aproape pe Christos, deoarece el a alinat, a vindecat și a lăsat lumii o nouă religie și știință, filosofie și etică, dogmă și acțiune, sacrificiu și renaștere, terapie și vindecare. Soluția salvării: dragostea creștină. Creștinismul aduce umanism și armonie. în acest fel cultura și civilizația intră pe un nou făgaș. Cel mai mare filosof al lumii romane Seneca era uimit de înțelepciunea și deschiderea spre lume a Epistolelor Sf. Apostol Pavel cu
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
asupra dezvoltării medicinei în această epocă. Credința care se răspândește din ce în ce mai mult la aceste popoare la care sensibilitatea mistică era pregătită de evenimentele politice și sociale, ia locul speculației filosofice care era deja minată de scepticism. Dorința de penitență și salvare care traversează umanitatea îndurerată își găsește expresia în fuziunea gândirii medicale cu gândirea religioasă. Adorarea lui Christos, considerat ca Salvatorul tuturor relelor fizice și morale reduce adorarea lui Esculap al cărui cult era larg răspândit. Medicina a devenit o preocupare
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
vindeca, de a trăi în modestie, chibzuință și muncă. Spre sfârșitul mileniului II î.Chr. chinezii au inventat scrierea. Societatea era condusă de regi, aristocrați, preoți. Sub cea de-a doua dinastie Chou (1040 - 265 î.Chr.) chinezii meditează la salvarea lumii, prin studierea naturii ființei umane. Confucius (551 - 479 î.Chr.) a ilustrat înțelepciunea și filosofia, intrând în conștiința culturală a lumii ca model de urmat privind viața individuală, familială, civică și situarea omului în univers. Confucianistul Mencius (Mengzi) (371
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
afirma o concepție nouă nu înseamnă neapărat a o nega pe cea anterioară. Sf. Toma d’Aquino nu opune lumea transcedentală celei naturale ci le reconciliază în perspectiva desăvârșirii lor. Acest efort nu duce la pierderea conștiinței individuale ci la salvarea ei, prin dragostea față de semeni, față de om, ceea ce deschide cadrul curentului „umanist“ al Renașterii. Dogmatismul creștin, nu reduce posibilitățile omului de perfecționare, ci le multiplică. Filosofia Renașterii cu toată tendința ei spre originalitate nu a putut renunța la arhitectura gândirii
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
pilduitor. Acest spirit, ilustrat și de medicină, după cum vom vedea, a scos timpul din tiparele inerției. În umanismul medicinei se întâlnesc umanismul hipocratic și galenic cu cel medieval și renascentist, într-o armonie care se oferă lumii ca soluție de salvare. Medicina se înscrie în avântul general al sec. XV și XVI. Accesul la disecție pe cadavre umane a lărgit și aprofundat cunoașterea medicală. încercările din sec. XIV ale lui Gérard de Cremona, Mondino dei Luzzi, Chauliac, Mondeville și ale altora
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
fost și rămâne un imperativ. în acest orizont de înțelegere stă nu numai superioritatea, ci și pragmatismul ei ontologic. Pentru medicină, circulația de idei, schimbul de experiență, este mai mult decât sensul originar al conceptului de cosmopolitism (universalizare), este însăși salvarea vieții. MEDICII SUNT PREZENȚI îN COMPETIȚIA DE IDEI A SECOLULUI XVIII AL LUMINILOR Sec. XVIII, este un secol dinamic și contradictoriu. Filosoful René Descartes (1596 - 1650) vorbise de idei înnăscute. Emmanuel Kant (1724 - 1804) vorbește de idei din și de
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
cazuri de persecutare dură a prostituatelor, de interzicere a lor de a intra în Biserică, au fost surghiunite ori arse pe rug de Inchiziție. Biserica creștină a avut și numeroase acte caritabile pentru reabilitarea lor. Reformatori monastici au acționat pentru salvarea lor, se ofereau indulgențe celor ce se căsătoreau cu prostituate, unele au primit zestre pentru a duce un mod de viață decent, s-au creat case de reeducare, de inițiere în meserii, au fost îndrumate să se pocăiască. Tipuri tradiționale
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
a salvat de acuzația de furt al argintăriei, spunând că i-a făcut-o cadou. Javert era mereu la pândă și bănuiala că domnul primar ar fi evadatul Jean Valjean i s-a aprins când vigurosul primar a intervenit pentru salvarea unui vizitiu care zăcea sub căruța răsturnată; știa că numai el poate avea o asemenea forță. În viața lui de primar apare a tânără care făcea trotuarul. Pentru că a ripostat după ce a fost agrasată și umilită de un bărbat, a
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
acționează. Nevoile corpului: pasiunile, plăcerile și durerile creau impulsul de a acționa, dar aceste impulsuri nu făceau altceva decât să determine voința. Voința era considerată o capacitate (putere) a minții, care controla pasiuniile și dorințele corpului cu scopul virtuții și salvării, prin exercitarea puterii de alegere. Prin atribuirea unor puteri exclusive ale motivației, voinței, Descartes a asigurat motivației prima mare teorie (Reeve, 2009). Noțiunea de „mare teorie” este utilizată pentru a exprima o teorie atotcuprinzătoare care caută să explice întreaga gamă
Atitudinea faţă de bani by GABRIELLA LOSONCZY () [Corola-publishinghouse/Science/365_a_564]
-
care răsună peste tot în operele lui Quinault, pe care l-am văzut de sute de ori deplângând aceste rătăciri. Dar astăzi autorizați ceea ce a constituit motivul penitenței și regretelor sale întemeiate, când s-a gândit în mod serios la salvarea sufletului său; și sunteți constrâns, conform maximelor dumneavoastă, să aprobați ca aceste sentimente, a căror natură coruptă este încurajată într-un mod atât de periculos, să mai fie și însuflețite de un cântec ce nu respiră decât moliciune. Dacă Lulli
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
se întâmplă ca puterea dumitale de atenție să nu fie suficient de stabilă, când continuitatea subtextului rolului dumitale amenință să se spargă, cramponează-te imediat de obiectele concrete ale viziunii dumitale interne, așa cum te-ai crampona de un colac de salvare. Iată și un alt avantaj al acestei metode. Știm cu toții că textul unui rol își pierde calitatea percutantă fiind mult repetat; dimpotrivă, cu cât mai mult îți vei repeta imaginile vizuale, cu atât ele vor deveni mai puternice și mai
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
ascezei profane („dacă o să înfășori cu răbdare pe mosor / firul de sânge / vei ajunge până la suflet”). Expresie a disperării existențiale și metafizice, versul lui P. sfârșește - cu mențiunea că acesta e un „sfârșit continuu” - în experiența integrării cosmice și a salvării. În plină epocă postmodernă, lirica lui hieratică reabilitează virtuțile fondatoare ale marii poezii. SCRIERI: Furnicile și oglinda, pref. Constantin Abăluță, București, 1993; Războinicul cu ciorapi de piele, București, 1996; Ultimele pătrate de frig, București, 1998; Camera de subsol sau Răscumpărarea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288915_a_290244]
-
Valeria Roșca Am revăzut de curănd Filantropica lui Nae Caranfil. Și în loc să obțin efectul unui catharsis, al unei detensionări de vacanță, m-am trezit problematizănd. Ba chiar m-am surprins cochetănd vinovat cu ipoteze de salvare a unui personaj - profesor de liceu în tranziție. Și care să fie șerpii din capul Gorgonei, dacă nu banii?! Ei sunt fermecata baghetă prin care dorințele noastre prind corp. Despre bani, s-ar putea glosa în fel și chip. Cum
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2288]
-
elocventă); În formulările respective, zeii apar așa cum sunt ei concepuți sau doriți de oamenii obișnuiți: sunt chiar binevoitori, plăcuți, protectori, În așa fel Încât Îți dorești să le aparții. De asemenea, condiționărilor sociale li se sustrage și nevoia imediată de salvare ce apare În fața unui pericol neprevăzut sau personal, cum ar fi mușcătura unui șarpe sau o boală, situație care Îl face pe cel În cauză să se adreseze personal unei forțe capabile să-i ofere salvarea, dincolo de mijlocirea socială. O
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
și nevoia imediată de salvare ce apare În fața unui pericol neprevăzut sau personal, cum ar fi mușcătura unui șarpe sau o boală, situație care Îl face pe cel În cauză să se adreseze personal unei forțe capabile să-i ofere salvarea, dincolo de mijlocirea socială. O asemenea funcție poate fi preluată de magie care, de altfel, a intrat chiar și În Textele Piramidelor, aducând Încrederea În valori neidentificabile și inexplicabile, dar care oferă ajutor acolo unde religiozitatea care ține de colectivitate eșuează
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
toate nevoile omului și amintește de mitul ochiului lui Horusxe "Horus", care a fost scos de Sethxe "Seth" și apoi redat ca „vindecat” (aceasta este semnificația cuvântului egiptean) de către zeul Thotxe "Thot"; este deci paradigma cea mai sigură a oricărei salvări. Odată cu polarizarea care Însoțește adesea experiența trăirii religioase, chiar În timp ce se Înmulțesc posibilitățile de a interveni asupra vieții procio, făcându-i, prin rugăciuni și descântece, pe zei să intervină În desfășurarea lucrurilor, Începe să apară În conștiința omului ideea destinului
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
parte, gesturi foarte simple și cotidiene (a mânca, a se spăla, a se Îmbrăca, a saluta), ca și obiectele și materialele folosite pentru Împlinirea lor. De aceea, acestei istorii a cultului i se acordă puțină importanță față de ansamblul ideilor (credință, salvare, mântuire, mister - fides, credere, salus, servare, arcanum), filozofia religiei (Cicero, Lucrețiu, Varro, Seneca), concepția mitică despre zei (Ovidiu), teologia istoriei (Vergilius, Titus Livius) sau problematica modernă de ordin social. Cu toate acestea, semnificația pe care aceste acțiuni simbolice simple și
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]