30,395 matches
-
lua decizii care se dovedesc ulterior eficiente. În principiu, se consideră că un proces decizional este rațional. Cu toate acestea, sintagma a lua decizii din limba română sugerează prin verbul „a lua” mai degrabă o lipsă de rigoare, de raționalitate; sugerează mai degrabă întâmplare, fiind foarte diferite de expresia anglo-saxonă to make a decission care, prin „a face, a elabora”, trimite în mult mai mare măsură la un proces rațional, riguros. Cătălin Zamfir consideră în Incertitudinea (1990, p.16) că „un
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
o arată schimbările de constituții și resurgența uneori a regimurilor autoritare, mai ales atunci cînd se manifestă crize econo-mice. Deci administrațiile pun în practică puterea politică intervenind în economie și vom vedea cum. 1.9. Componentele Statului Termenul de Stat sugerează adesea ideea unui nucleu central, sau a unui fel de stat major al societății. În opinia publică, Statul și guvernul sunt adesea pur și simplu confundate. Pe de altă parte, modelele economico-matematice ale deciziei sunt aproape întotdeauna modele de politică
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
în alta. Aceasta provine din faptul că noi am fixat categorii mai degrabă conceptuale decît reale, fiind vorba mai mult de o construcție mentală destinată să facă inteligibile diferitele situații. Caracterul fluctuant al celor patru categorii ar putea să ne sugereze să renunțăm la distincția operată, ca nefiind pertinentă. Aceasta ar fi totuși regretabil,în măsura în care absența discontinuității nete dintre sectoare nu ne invalidează conceptele, ci atestă mai curînd complementaritățile care există între sectoarele privat și public, sau între activitățile comerciale și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
derivă din caracteristicile lor. Un echilibru se stabilește pentru un bun public atunci cînd capacitatea totală de a plăti pentru output-ul public este egală cu prețul la care producătorul este dispus să furnizeze acel nivel de output. Teoria neoclasică sugerează că "pentru ca un bun public pur să poată fi disponibil pentru consum, el trebuie să fie furnizat în mod colectiv, fie prin aranjamente private voluntare, fie în mod public, prin intermediul bugetului"18. Există, deci, două posibilități de finanțare a bunurilor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
comerciale, datorită existenței obiceiurilor birocratice, vizînd supracosturi, su-pracalitate sau supraproducție. La aceasta, H. Simon și teoria organizațiilor răspund că trebuie ținut seama de specificitatea contextului și de principiul raționalității limitate. Acestea, prezente în toate organizațiile și nu doar în administrație, sugerează că guvernele birocratice nu sunt în mod obligatoriu condamnate la ineficiență; rezultă că un efort particular se justifică pentru a evalua politicile. Spre aceasta tinde știința politicilor publice (policy science), care înțelege bine ceea ce astăzi numim știință administrativă. Dar aceste
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
autori se bazează pe diferențele de capacitate pentru a justifica libera întreprindere și disparitățile de venituri ce rezultă de aici. Există în această perspectivă o dinamică a inegalităților și de aceea intervenția publică este considerată ca potențial perturbatoare. Cum o sugerează distincția hayekiană între Taxis și Cosmos, ordinea naturală rezultă din libera inițiativă a indivizilor inegali și mai performanți decît voința "constructivistă". Orice proiect etatist ce are ca ambiție reducerea inegalităților riscă să distrugă principalul resort al creșterii economice și să
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
prescripții culturale de rol și care determină solicitări, provocări și conflicte unice. Acestea sunt întărite de atitudinile celorlalți care, deși par a accepta adopția, o consideră a fi o alternativă inferioară nașterii unui copil și, totodată, o alternativă riscantă. Kirk231 sugerează că, părinții adoptatori tind să-și internalizeze aceste atitudini, să se simtă alienați și să vorbească despre sine ca aparținând unui grup minoritar. Pentru a face față handicapului de rol și sentimentelor de alienare, adoptă unul dintre cele două mecanismele
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
a diferențelor. Autorul teoriei consideră că, cu cât experiența deprivării rezultată din lipsa copiilor determină trăiri negative mai intense, cu atât tendința părinților de a adopta mecanisme de rejectare a diferențelor va căpăta o amploare mai mare. Kirk (1964) a sugerat existența unei relații liniare între comportamentul de recunoaștere a diferențelor și bunăstarea psihologică a familiei adoptive. De altfel mecanismele de respingere a diferențelor sunt asociate cu o slabă empatie a părinților adoptatori față de nevoile copilului adoptat și cu o comunicare
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
lor că, relația dintre recunoașterea diferențelor și adaptarea copilului este mai degrabă curbilinie decât liniară, prin urmare cele două extreme rejectarea totală a diferențelor, respectiv puternica insistare pe diferențe conduc deopotrivă la rezultate adaptative negative pentru copil. Brodzinsky și Jackiewicz sugerează analiza eficienței strategiilor de coping în contextul solicitărilor impuse de diferite cicluri ale vieții. Aceștia au arătat că, modelul de coping bazat pe rejectarea diferențelor, este comun în rândul părinților care au copii foarte mici, dar descrește în intensitate, odată cu
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
rândul ei, interpretarea este influențată, pe de o parte, de o serie de variabile personale precum: stima de sine a copilului, capacitatea de autocontrol și stăpânire de sine, încrederea interpersonală, valorile și, în mod deosebit, de dezvoltarea cognitivă. Experiența clinică sugerează că, acei copii, cu stimă de sine scăzută, un sentiment al eficienței scăzut și un simț al controlului slab tind să evalueze negativ experiența adopției și să utilizeze strategiile de coping mai puțin eficiente în procesul de adaptare. De aici
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
credințe și atitudini, manifestă o atitudine intolerantă față de adopție. Studiul a avut un eșantion format din 113 studenți. Ipoteza s-a confirmat pentru persoanele de sex masculin, dar nu și pentru persoanele de sex feminin. Autorii au interpretat aceste rezultate sugerând că, femeile acordă o importanță deosebită rolului matern, în pofida căruia, obținerea unui copil, chiar și pe cale legală, prin adopție, este o soluție mult mai dezirabilă decât lipsa copilului din familie. Miall 369 în același studiu, prezentat anterior, constata că, în
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
problemele, dificultățile, remediile. Într-un grup atât de mare, dincolo de toată bunăvoința și angajarea, e dificil să realizezi acest parcurs și să comunicăm între noi. Cu siguranță vom găsi un mijloc de a face acest lucru, și eu vi-l sugerez: dincolo de toate, e foarte adevărat că rugăciunea făcută împreună reprezintă deja un mijloc foarte puternic de comunicare. Oricum, v-am expus aceste temeri pentru că astfel vom încerca împreună să le depășim. Ne întoarcem acum la tema pe care mi-am
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
pe care i-a cerut-o lui Petru în barcă, în timpul primei predicări: „Aruncă mrejele” și Petru a răspuns: „La cuvântul Tău le arunc”. Este răbdarea de a da încredere. 3. Ce-mi spune mie textul? Răspunsul pe care îl sugerez, foarte simplu, este o ulterioară întrebare: „Știu să mă încred, știu să am încredere în semne?” Semnele sunt, ca să spun doar câteva: rugăciunea, Euharistia, caritatea, sacrificiul. Trebuie să am încredere în rugăciune. Dacă eu vreau să obțin totul și repede
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
însemna că mă ridic pe mine până la a sta față în față cu el. Raporturile noastre cu divinitatea țin de o absolută intimitate și găsesc indecent să vorbești despre ele ori să scrii despre ele altfel decât cu sfială, șoptit, sugerând, iar nu direct, cu voce tare, declamatoriu. Drept care prefer să nu prelungim discuția pe această temă. Marin Sorescu este și o spun cu convingere unul dintre marii scriitori români. Din păcate meandrele caracterului său, în care și-a încâlcit destinul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
a scriitorilor"... În ultima instanță: De ce nu place poetul român al zilelor noastre publicului "larg"? Nu mi-am imaginat că poetul român de azi are un atât de acut "complex Păunescu" sau "complex al stadionului"... Dar întrebarea dvs. pare a sugera o frustrare dramatică de audiență. Și nu personală (asta n-ar fi mare lucru), ci categorială. Fie-mi iertată referința pe care o voi face (pentru că nu sună nobil), dar ea se impune la atâta jale. Ambiția de a fi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
micul absurd (modelul dominant e o lirică anglo-saxonă, de felul unor Peter Ackroyd sau Andrei Codrescu). Care ar fi viitorul poeziei? Chestiune mult tulburătoare la care, dată fiind mișcarea browniană a particulelor ei, agitate într-un mediu ce ar putea sugera un final de ciclu, la care asistăm, nu poate a nu ne duce gândul la prognoza hegeliană asupra sfârșitului artei. Un sfârșit al civilizațiilor incluzând și pe cel al artei. Dar e cu putință așa ceva? Ne-am putea împăca oare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
amator de totalizări, tratate irefutabile, crestomații dogmatice, manuale și alte volumuri omagioase pentru Spiritul Universal întrupat în Kremlin. Naturilor anarhe, individualizante, rebele, mi se părea că le vine ca o mănușe fragmentul, eseuouant au ba, inclasificabil și inanalizabil, înzestrat, cum sugerează Derrida (pe care îl citeam și... nu-l urmam)... cu o "structură de căcat", adicătelea inasimilabilă dispre orificiul guraliv al Sinecdoacei Totalitoante. Ceea ce nu înseamnă că în mini-eseuri, în "gândemele desferecate", în "ghiveciurile moldovinești", nu o călăream pe Madam Rigoarea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
Dar treaba asta cu echipe, antrenori, arbitri de tușă plus căpitani îmi miroase a Noica, mie, iară ție îți amintește de performerii recrutați, câte unul la milion ori de filosoful păltinișan lăcrămând prin birourile prim-secretarilor (în loc să antameze, cum îi sugera Paleologu, "critica puterii de județ"). Visez, eu, la echipe fără membri și fără căpitani, doar mi-s anarh și patafizician, ce chizda mă-sei! Un cuțit fără mâner, căruia îi lipsește și lama: așa îmi imaginez "echipa națională a scriitorilor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
și revanșă. (E adevărat că, în 1982, îmi susțineam doctoratul, la Universitatea din Capitală, și Brigada de Rumori & Calomnii a Secului nu avea cum să zvonească despre mine că aș fi nul din punct de vedere profesional, mulțumindu-se să sugereze că nu-mi țin orele, provin dintr-o familie neoprotestantă, sunt "homosexual, evreu, legionar și fascist" und so weiter). Ea, revanșa, mi-o luam în octombrie 1989, când, îndepărtat de la Univers-Securitate, dădeam, cu Dan Petrescu, interviuri radiourilor etranjere, "Europei libere
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
încă a voiorismului, egotismului, intertămâierilor și interfelațiunilor reciproc dezavantajoase, o prezență suportabilă a gândirii unice și/ sau a corectitudinii politice, atât de tiranizantă pe axa Washington-Marea Moartă. Cât privește imagina României peste hotare, dusă în cîrcă de reprezentanții săi, astuția sugerată de patafizician pentru îmbunătățirea ei, iat-o: să se aleagă ca președinte, premier, ministru de externe, ambasadori doar Americani, Nemți, Spanioli, Englezi și Francezi! Aceștia, vorovind impecabil limbi streine, s-ar descurca admirabil peste fruntarii și ar da o înaltă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
directorul de atunci, mi-a "recomandat" titlul " Să alergăm împreună", a obținut avizele de la București, pentru publicare, dar cu prețul renunțării la două capitolașe (deloc... lașe). În acest context, "bătrânul" Rusu s-a oferit să realizeze coperta, care urma să sugereze doi tineri alergând (fugind?). Nimerindu-te tu, vechi și bun prieten, în spațiul muzeal de la Casa "Pogor", aflându-se acolo și tânăra poetă, elevă de liceu, Irina Andone, l-am rugat pe C. L. Rusu să vă fotografieze alergând pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
cel puțin cântecul era în mințile lor bolnave o dovadă mascată a intenției mele de-a detona clădirea CC al PCR, iar vigilența lor se făcea utilă sistemului comunist eliminând acea strofă din cântecul dat la TVR, pentru a nu sugera și altora periculoasa idee subversivă. Astea le-am aflat mai târziu de la cineva sus-pus, care lucra în televiziune, așa cum am aflat că după ce apăream la TVR cu acel cântec, reduceau porția de dinamită distribuită artificierilor de la minele din zona bazinului
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
salariați; să trasezi un canal colateral de infomație, astfel încât să întărești cele spuse de companie (povestea intermediarilor trebuie să fie aidoma celei spuse de tine); să te asiguri că schimbările în interior urmează logica strategiei de brand 62. Govendik 63 sugerează următoarea abordare pentru a-i implica pe lucrători în definirea brandului de angajator: înțelegerea brandului de angajator cu ajutorul și prin prisma angajaților; crearea atributelor și viziunii brandului care să reflecte realitatea brandului prin intermediul unor ambasadori ai brandului; evidențierea valorilor brandului
Brandingul de angajator by Mihaela Alexandra Ionescu [Corola-publishinghouse/Administrative/900_a_2408]
-
viață cu o pensie garantată la sfârșit sunt tot mai des înlocuite cu cariere centrate pe competențe profesionale și cunoaștere [...] dacă o organizație nu li se potrivește, oamenii pleacă altundeva, unde pot avansa profesional mai bine"79. Acest tablou ne sugerează că atașamentul emoțional al angajaților față de companie este emanația valorii ieșite din experiența de muncă în ansamblul său, adică din satifacția interioară pe care aceștia o simt și care decurge din rezolvarea sarcinilor de muncă, din aprecierea echipei în care
Brandingul de angajator by Mihaela Alexandra Ionescu [Corola-publishinghouse/Administrative/900_a_2408]
-
structurii producției și a consumului, creează noi moduri de satisfacere a nevoilor clienților, descoperă noi consumatori, identifică nevoi potențiale, schimbă condițiile pieții etc. Organizația se implică în dinamica mediului tehnologic atât ca beneficiar, cât și ca furnizor prin intermediul pieții. Organizația sugerează sau cere noi orientări tehnologice și, în același timp, le folosește pe cele nou apărute. Mediul demografic se referă la situația demografică dinamica, structura populației, repartizarea teritorială și pe medii (urban-rural); el are efecte complexe pe termen scurt și pe
Brandingul de angajator by Mihaela Alexandra Ionescu [Corola-publishinghouse/Administrative/900_a_2408]