26,410 matches
-
respectul față de egalitatea reciprocă de statutut are un efect funcțional similar. Mai mult, este posibil ca logica comportamentală motivată de costuri să consolideze un cadru al legitimității politice după întipărirea structurii. Prin urmare, în locul procesului cauzal din spatele activității instituționalizate, indicatorul cheie ar trebui să fie efectele internaționale produse. Dacă semnele schimbării sunt graduale, acest lucru ar trebui să favorizeze predicțiile instituționaliste. Totuși, semnele unei transformări calitative fundamentale a structurii relațiilor instituționalizate între marile puteri vor veni în sprijinul liberalismului. În ansamblu
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
dezbaterilor dintre teoriile sistemice, și discută implicațiile acestor preocupări teoretice pentru structura programelor de cercetare din domeniu după Războiul Rece. Apoi, concluziile rezumă argumentele teoretice discutate și implicațiile lor pentru studiul relațiilor internaționale în perioada post-Război Rece. Modelul neorealist Variabila cheie identificată de neorealism este polaritatea sistemului internațional, definită în termenii distribuției capacităților militare între state. Această concluzie provine din precizările teoriei neorealiste. Waltz distinge clar structura sistemului intern de cea a sistemului internațional. Sistemele politice interne sunt centralizate și ierarhice
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
nu este în totalitate generativă, iar modelul socializării statului este ambiguu. Totuși, neorealismul poate fi interpretat în sensul că se bazează pe o logică reflexivă pentru că oferă o teorie incipientă a construirii identității statului în cadrul sistemului internațional. Modelul instituționalist Variabila cheie identificată de modelul instituționalist este distribuția informației și instituțiilor în sistemul internațional. Concentrându-se asupra impactului sistemic al informației și instituțiilor, instituționaliștii urmăresc să demonstreze că este posibilă cooperarea internațională, plecând de la aceleași asumpții privind sistemul internațional precum neorealismul. Esența
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
Moravcsik de a sistematiza liberalismul, această descriere pleacă de la constructivism pentru a stabili o formulare modificată, ce acordă mai multă importanță rolului dinamicii socializării și schimbării culturale în sistemul internațional. Datorită concentrării asupra structurii culturale a sistemului internațional ca variabilă cheie ce afectează comportamentul statelor, statutul anarhiei în teoria liberală se deosebește fundamental de modelul neorealist și de cel instituționalist. Liberalismul se bazează pe ceea ce constructiviștii numesc un model transformațional al structurii, în care anarhia apare deschisă, potențial, la transformări prin
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
o buclă de retroacțiune pozitivă auto-susținută, ce încurajează convergența pe termen lung a sistemului internațional în jurul păcii democratice. După ce am schițat cele trei modele, în Tabelul 2.1 sunt rezumate atributele lor centrale. Tabel 2.1 Cadrul teoretic (rezumat) Variabila cheie Statul-ca-actor Statutul anarhiei Neorealism Structura materială Ambiguu Reproductiv Instituționalism Structura instituțională Rațional Reproductiv Liberalism Structura culturală Reflexiv Transformativ Către o sinteză generală După ce am analizat cele trei modele, putem aborda relația dintre neorealism, instituționalism și liberalism, precum și perspectivele unei sinteze
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
multipolare de interese în ordinea de securitate europeană. Interpretării neorealiste îi putem supune și aspecte ale diplomației economice a Germaniei începând cu 1989. Rolul Germaniei în cadrul GATT până la mijlocul anilor 1990 a dezvăluit tensiuni între obligațiile față de Franța, ca partener cheie în integrarea europeană, și angajamentul față de ordinea economică internațională generală. Franța și SUA au intrat într-o dispută în timpul negocierilor privind subvențiile pentru agricultură și producțiile audio-vizuale. Guvernul german a sprijinit Franța (suportând anumite costuri economice), forțând astfel concesii din partea
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
atitudinilor Germaniei față de recursul la forță în anii 1990 au fost graduale, și nu trebuie privite drept o transformare fundamentală de atitudine. Totuși, în loc să explice orientarea spre ipostaza de putere civilă în termenii unor stimulente precum semnalul transmis astfel aliaților cheie, această poziție provine din identitatea și preferințele aparte ale politicii externe germane. Din această perspectivă, Germania rămâne puternic afectată de o "cultură a reținerii", care decurge din impactul rolului său în Al Doilea Război Mondial asupra sistemului politic intern. În
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
pp. 22-23; vezi și Mastanduno, 1991; Bhagwati, 1996; Hook ș.a., 2001, pp. 109-113). În anii 1990 a existat și o tendință a japonezilor de a-și deschide piețele ca reacție la gaitsu presiunile externe. Într-un studiu asupra unui sector cheie, Mulgan observă că "analiștii politicii comerciale agricole japoneze sunt în general de acord că presiunile străine (mai ales din partea SUA) sunt singurul factor important care explică deschiderea pieței" (Mulgan, 1997, p. 171; vezi și Bullock, 2000). De asemenea, relațiile economice
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
Security Affairs, 1995; vezi și Nye, 1995). Această strategie nu înlocuiește în totalitate un tipar mai coagulat al relațiilor interdependente în Asia, însă Nye afirmă că ea poate oferi anumite condiții necesare ca instituțiile internaționale să dobândească importanță pentru state cheie, mai ales Japonia. Unele aspecte ale strategiilor Japoniei dintre 1989 și 1999 pot fi supuse interpretării instituționaliste. MST a dat semne că rezistă în perioada post-Război Rece. Angajamentul SUA față de Japonia s-a concretizat în raportul din 1995 al Departamentului
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
și menținerea păcii; precum și o capacitate de descurajare limitată (Buzan, 1995, pp. 40-41). Susținerea unei astfel de strategii contestă asumpția neîncrederii apriorice într-o Japonie care se îndepărtează de orientarea puterii civile, și evidențiază beneficiile pentru Japonia și pentru aliații cheie, ce ar decurge din modificarea atitudinilor cu privire la folosirea forței militare în afara granițelor. În ansamblu, se poate ca o relație mai echitabilă între SUA și Japonia să o ajute pe cea de-a doua să dezvolte relații mai stabile cu China
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
pluralizarea și descentralizarea ierarhiei politicii externe au făcut loc nesiguranței și incoerenței în procesul de luare a deciziilor. Comentatorii observă că incertitudinea politică a dus la o poziție reacționară, și explică natura oarecum opacă a atitudinii Chinei în multe chestiuni cheie, cum ar fi viitorul Taiwanului și unificarea coreeană. De asemenea, aceasta contribuie la explicarea nivelurilor anormal de ridicate ale participării Chinei în anumite cadre multilaterale, de exemplu CTBT (Gill, 2001; Kim, 2001; Lampton, 2001; Swaine, 2001). Prin urmare, o explicație
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
și de securitate. Japonia este încurajată să adopte o poziție mai liberală în probleme de diplomație economică, în timp ce SUA se vor confrunta, probabil, cu o Japonie ce adoptă un rol politic mai activ în administrarea relațiilor sale externe cu parteneri cheie. De asemenea, implicarea Chinei pare că impulsionează restructurări considerabile ale relațiilor dintre principalele puteri. O strategie de implicare este o precondiție importantă pentru menținerea Chinei în relații pașnice cu alți actori importanți. Totuși, pentru ca implicarea să aibă succes, este important
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
există o tendință generală către creșterea egalității de statut între principalele puteri din instituțiile multilaterale. Acest lucru deosebește tendința generală de cea de aliniere în cadrul unei structuri de putere unipolare. SUA sunt încurajate să-și reducă angajamentele în regiuni strategice cheie, și să renegocieze cadrele multilaterale dintre celelalte puteri importante. Acest fapt duce la modificarea structurii aranjamentelor de împărțire a responsabilităților dintre principalele puteri, care afectează diplomația în domeniul economic și al securității. Într-adevăr, egalizarea drepturilor și responsabilităților pe arena
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
pe termen lung pentru a-și controla comportamentul astfel încât poate apoi să încurajeze și să ceară reciprocitate de la alții în viitor. În linii mari, instituționalismul este mai optimist cu privire la posibilitățile unei ordini internaționale stabile, sistemul postbelic de instituții multilaterale fiind cheia menținerii stabilității. Lipsa unei tradiții a multilateralismului și structura slab dezvoltate a interdependenței internaționale din Asia de Est fac ca aceasta să rămână vulnerabilă la resurgența rivalităților și conflictelor între marile puteri. Totuși, "războiul împotriva terorismului" are, deocamdată, ca zonă
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
68, 112 sfârșitul Războiului Rece / 27-28, 30-32, 41-43, 47, 50, 53, 68, 74, 76-77, 86, 99, 111, 119, 121, 143-145, 147, 150, 172 sinteza cu neorealismul și liberalismul / 55, 68, 75 teorii și predicții / 49 terorismul internațional / 170, 173 variabila cheie / 29, 57, 60, 64, 67 Modelul liberal al sistemului internațional /27, 30, 35-36, 38, 44, 47-48, 56, 61, 63-64, 66, 71-73, 76, 88, 108, 131 activitatea instituționalizată / 84 cadrul teoretic / 30, 40, 67 China / 31, 162 colapsul URSS / 27-29, 41
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
și liberalismul / 56, 67, 70, 74-75 schimbarea internațională / 68 sfârșitul Războiului Rece / 31, 43, 47, 68, 75-76, 102, 121, 123, 143 sinteza cu instituționalismul și liberalismul / 49, 51, 55, 68, 75, 147 terorismul internațional / 170, 173 unipolaritate / 32, 173 variabila cheie / 57, 64, 67 Zidul Berlinului / 180 Modelul realist structural al sistemului internațional vezi modelul neorealist Mongolia Interioară / 132 Moore, T. G. / 130, 138 Moravcsik, A. / 36-37, 39, 63-64, 66, 148 Mukae, R. / 118 Mulgan, A. G. / 104 Muller, H. / 78-79, 81
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
contexte lingvistice determinate, precum și de efectele semantice și pragmatice ale acestor substituții. Ar fi neeconomic (și nepotrivit cu scopul lucrării) să încercăm a construi o atare scală maximal, pe baze deductive; ne vom limita la tentativa de a explica, în cheie scalară, substituțiile discursive efectiv reperate, cu prezență masivă în materialul studiat. 4.4.1. Din punct de vedere logico-semantic, doi conectori pot fi echivalenți (impun același tip de relaționare a segmentelor conectate, la nivel asertiv și la nivel presupozițional 11
[Corola-publishinghouse/Science/85001_a_85787]
-
se petrece ca și cum aș putea mereu să o iau de la început „ . Antoine Roquetin, personajul principal din romanul lui Sartre : Greața , va recunoaște în momente de luciditate : „Eu sunt liber pentru că eu pot să fac ce vreau „ . Este în aceste replici cheie ale personajelor sartriene, o sublimă autorecunoaștere a esenței existențialiste despre libertate.Libertatea existențialistă ne conduce astfel până la limita în care se impune trecerea la o nouă interpretare a libertății. Ajungem la o a cincea interpretare a libertății : LIBERTATEA DE ACȚIUNE
Conceptul de libertate în filosofia modernă by Irina-Elena Aporcăriţei () [Corola-publishinghouse/Science/663_a_1310]
-
lumii.“ 6.44 „Nu cum este lumea reprezintă misticul, ci faptul că ea există.“ 7 „Despre ceea ce nu se poate vorbi trebuie să se tacă.“ În sfârșit, ambiția autorului pare să fi fost aceea de a produce o operă cu cheie, o lucrare care să exprime prin chiar modul în care este scrisă distincția dintre ceea ce se poate spune și ceea ce se arată. Cheia cărții pare să fie conținută în paragraful 6.54. Aici se spune că cel care îl înțelege
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
se tacă.“ În sfârșit, ambiția autorului pare să fi fost aceea de a produce o operă cu cheie, o lucrare care să exprime prin chiar modul în care este scrisă distincția dintre ceea ce se poate spune și ceea ce se arată. Cheia cărții pare să fie conținută în paragraful 6.54. Aici se spune că cel care îl înțelege pe autor va recunoaște până la urmă că propozițiile cărții - propoziții despre realitate și despre limbaj în genere, despre relația dintre limbaj și realitate
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
în ultimii doi ani ai vieții acestuia, aprecia Tractatus-ul drept o carte foarte diferită de cea pe care orientarea filozofică dominantă a momentului și a locului o vedea drept o lucrare de logică și ontologie. Ultimele pagini, credea el, conțin cheia cărții. (Vezi „Wittgenstein in Cambridge 1949-1951. Some Personal Recollections“, în (ed.) F. A. Flowers III, Portraits of Wittgenstein, vol. 4, p. 180.) TRACTATUS-UL ȘI „SFÂRȘITUL FILOZOFIEI“ 191 EXISTĂ UN WITTGENSTEIN I ȘI UN WITTGENSTEIN II? Tânărul Wittgenstein s-a consacrat
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
se vedea doar vag miza numeroaselor exemple. Și apoi, uneori, se vedea brusc. Dintr-odată, uneori, soluția unei anumite probleme devenea clară și totul se așeza la locul săuă Odată văzută, soluția părea atât de simplă și de evidentă, o cheie atât de simplă și de neînlăturat pentru a deschide atât de multe uși la care s-a bătut atât de mult degeaba. Te mirai cum nu a fost ea văzută.“7 Ceea ce se sugerează în acest fel este o schimbare
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
creadă că ceea ce izbutea să pună pe hârtie era departe de ceea ce îi plutea în fața ochilor, drept țintă a strădaniilor sale filozofice. Un sistem bine ticluit va putea mulțumi un spirit care crede că în filozofie, ca și în știință, cheia pentru soluționarea problemelor este descoperirea unor corelații ascunse privirii noastre. Cel care a ajuns însă să înțeleagă că adevărata provocare este o mai bună înțelegere a ceea ce facem cu toții și tot timpul utilizând limbajul va avea o conștiință acută a
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
Este ceea ce ne împiedică să cuprindem cu privirea folosirea expresiei, să realizăm că ea poate avea roluri foarte diferite. „Ne amintim“ de copilărie, de locuri și evenimente de atunci, „ne amintim“ de locul unde am pus un dosar sau o cheie, de ÎNȚELEGEREA FILOZOFICĂ: „A VEDEA MAI BINE“ 275 locul unde am dosit niște hârtii de valoare, de o situație în care ne-am purtat într-un fel care nu sprijină buna părere despre noi înșine ș.a.m.d. Sunt, oare
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
felul în care o spune este cea relevantă aici: faptul că scrierile sale târzii sunt nesistematice în stil nu înseamnă că ele sunt nesistematice în conținut. Atât în opera sa «timpurie», cât și în cea «târzie», Wittgenstein expune anumite teze cheie, ce pot fi identificate, susținute și explicate ca orice altă teorie filozofică.“50 Dacă acceptăm că Wittgenstein a propus, chiar dacă nu într-un mod explicit, anumite teorii, atunci va trebui să concepem că sunt posibile mai multe lecturi ale textelor
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]