30,395 matches
-
cedeze ca să obțină ce vrea. Insistența irită, iritarea duce la refuz, iar În Asia refuzul e definitiv, pentru că cedarea ulterioară e În dauna auto rității, iar asta e umilitor. Prin urmare, nu Încerci niciodată să te impui fățiș, nu insiști, sugerezi. Ții seamă de gesturile interlocutorului. Zâmbești. Te Înclini. Nu Îți pierzi cumpătul. Rămâi modest. Recunoști că nu ești acasă la tine. Astea erau regulile simple urmate de Margaret cu succes În Asia, și se dovedeau iarăși eficiente. A Întors capul
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
parte, era totuși ceva de mahala În comportamentul ei, o anume agresivitate În pronunțarea consoanelor, insolența adresării În fața unei persoane Înzestrate cu autoritate, gestul nervos și nepăsător cu care Își dădea pe spate părul negru, lucios, toate astea laolaltă Îi sugerau ținuta unei persoane care ar aparține noii orientări a mișcării socialiste. Vrei să spui că Din a fost dat afară? Așa, pur și simplu? O Înfuriase vestea că lui Din i se trântise ușa biroului În nas, că fusese lipsit
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
dintre aceia despre care se spunea că au o biografie greșită; cei cu biografia corectă au știut dintotdeauna ce anume trebuia să fie greșit. Când l-am vizitat noi la Vitte, prietenul meu era deja grav bolnav. Soția lui a sugerat că existau motive de îngijorare, că soțul ei se plângea de o senzație de apăsare în plămâni și de dificultăți de respirație. Cu toate astea, el a mai încercat din când în când să lucreze la Stralsund în calitate de consilier fiscal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
puțin timp înainte să fi fost recrutat pentru serviciul militar și, în primăvara lui 1918, transferat pe un teren de instrucție pentru trupe. În scrisorile sale către sora Helene pălăvrăgea și se lăuda într-o veselie. În istorisirile de la sanatoriu sugera aventuri amoroase cu dame din înalta societate și intra apoi în detalii privind arta culinară pe care o deprinsese: elogia codul înăbușit în sos de muștar, fileul de zvârlugă cu fenicul, supa de anghilă dreasă cu mărar și alte mâncăruri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
a trei adevăruri sacrificate. Și, deoarece tot ce era realitate decurgea logic, tot logic era ca și ceea ce contrazicea realitatea să devină posibil. Astfel, în capitolul final al părții a doua din Ani de câine se punea problema să se sugereze un sens buncărului atât de central al Führerului, ca și luptei finale pentru Berlin, un sens care nu asculta decât de demență. Căutarea unui ciobănesc fugit, ce răspundea la numele de Prinz și care era considerat a fi câinele preferat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
făcute în gresie deschisă la culoare au fost vândute imediat după ce au fost așezate, gata de livrare, pe caprele noastre de lemn. De pe la mijlocul coapselor până în creștetul capului ușor întors într-o parte, atât era torsul fără brațe. Înclinația bazinului sugera piciorul de sprijin. Un Lehmbruck din perioada mijlocie, creat cu puțin înainte de Primul Război Mondial, probabil la Paris. Ca de obicei, trecuserăm mulțimea de punctulețe marcate cu creionul de pe suprafața modelului de ghips pe blocul de piatră. La asta ne-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
oferea susținere masei de lut. Ușoara răsucire a capului spre stânga, cu grămada de bucle cu tot, împreună cu o înclinare a profilului, îngreuna redarea exactă. Mi-am luat în ajutor compasul și firul cu plumb, mai ales că începutul umerilor sugera o ușoară răsucire spre dreapta a trupului. În plus, era un material nou pentru mine: lut umed și moale, care, atunci când părăseam atelierul, pe seară, era învelit în cârpe muiate în apă. Deoarece prin cap îmi umblau alte siluete și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
în lut de modelaj, un trup de femeie culcat, ale cărei pulpe erau mult depărtate, Mages a fost indignat de vaginul aflat la vedere și de poziția, cum considera el, vulgară, care nu permitea „o formă simplă, închisă“. Mi-a sugerat să-i apropii picioarele. Când elevul a refuzat să se supună regulilor bunei cuviințe și dictaturii formale a profesorului, l-a silit pe acesta să ia o hotărâre: „Așa ceva nu se poate sub îndrumarea mea“. Și a adăugat: „Niciodată!“. Sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
avut vreo șaptesprezece ani și era atât de bine păzită, cu grația ei cu tot, încât numai când ne găseam singuri pe bănci ferite, în biserică și cu mult prea puține cuvinte străine de orice gramatică am putut să-i sugerez toate câte le vedeam în ea, până unde ajungeau dorințele mele, câtă suferință a inimii voiam să înlătur cu ajutorul apropierii ei inocente și de ce mă durea frumusețea ei bine păzită. Bineînțeles că iubeam și sonoritatea numelui ei. Atunci când Aurora, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
femeie pe care, printr-o culpabilă neglijență sau printr-o prea mare pasiune a perfecției. - Dacă nu printr-un amor, care întîrzia prea mult pe aceeași temă și a rămas păgubaș! Totul e că Hans Uys ... a lăsat-o neterminată, sugerând numai amatorilor de artă restul, pe care s-au încercat mulți - spune erudițiunea - să-1 completeze, dar zadarnic! . . . Dacă faci mereu pe misterioasa, am să te chem "coram populo" Eva cea neizbăvită, completă Nory, fată obraznică, amestecând după obiceiul ei pedantismul
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
sau construcții ample. Autoarea pare să-l contrazică pe Jules Renard, după care, în proză, a avea talent, înseamnă să scrii nu trei pagini, ci trei sute. Prozele scurte din Dacă aș putea străbate timpul au drept temă majoră, așa cum se sugerează din titlu, timpul. Aidoma marelui povestitor de la Humulești, autoarea retrăiește, în timp ce scrie, farmecul unor întâmplări de demult, mirajul neuitatei copilării. Fără introspecții proustiene, dar cu aceeași fervoare afectivă, prozatoarea evocă, în pagini în care epicul și liricul se susțin reciproc
Dacă aş putea străbate timpul by Dorina Neculce () [Corola-publishinghouse/Imaginative/775_a_1498]
-
doar cu ajutorul mâinilor, fiindcă e orb, „parcă avid să îmi ia ochii și să-i dăruiască ultimei păpuși.” Antologică este și îmbrățișarea înecatului. Cu harul specific scriitorului de proză fantastică, autoarea pendulează firesc între cele două lumi, remarcabilă fiind tensiunea sugerată la trecerea pragului dintre acestea. Bună înotătoare, eroina e pusă în situația de a recupera trupul unui bărbat înecat. Se pare că reușește, însă în „noaptea aceea sfârșesc în îmbrățișarea cruntă a celui pe care l-am redat lutului, ca
Dacă aş putea străbate timpul by Dorina Neculce () [Corola-publishinghouse/Imaginative/775_a_1498]
-
SFIDAT AL ÎNTUNERICULUI Cea mai mare fericire a mea a fost atunci când te-am regăsit, la capătul viabil al așteptărilor când obosită fiind de propriile mele speranțe mi-am atașat sufletul de propria-ți singurătate, astfel încât înlățuite nu puteau să sugereze decât iubirea dureroasă a liniștii alungite pe trupul suspinelor izgonite parcă pe pletele unui cer răvășit și stingher... Așa m-am trezit alergând pe străzile unui paradis încolțit de mahalagismele orașului în care îmi trăisem un secol din nădușeala gonită
BRAŢELE CERULUI by Marina Costea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/458_a_1438]
-
cânta prin casă, afară la joacă. Învățătoarea le spunea că este foarte talentată la muzică și are o voce frumoasă. Aceleași aprecieri le-a făcut și profesoara de muzică, atunci când Prințesa a fost în clasele mai mari și le-a sugerat părinților că ar fi bine ca fata să urmeze liceul de muzică, conservatorul, să-și facă o carieră în domeniul muzicii, pentru că ar fi păcat ca un asemenea talent să se piardă. — De la țiganii ei, a moștenit acest dar al
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
doar în chiloți când a auzit cheia în broască. A început să bată în disperare. Îi dispăruse și râsul. "Dan, potolește-te, trece lume pe coridor, dă-mi drumu'." "Te rog să ne ierți, avem puțină treabă, tu mi-ai sugerat", am îngînat, după care, liniște. Am mai stat câteva secunde, să-i mai aud puțin disperarea, dar nimic. Am deschis ușa, nimeni pe hol. Fată deșteaptă, Vero se refugiase în camera lui Patrik. Am recuperat-o și am făcut dragoste
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
scria pe bilet. M-am întors către Vero. Nu pot să iau bani de la un pedofil. Ne-am așezat amândoi pe rucsacuri privind la plicul cu bani, evadarea noastră din Africa. "îi luăm și îi trimitem din Franța înapoi", a sugerat ea. Asta doream și eu, o scuză să plecăm dracului de aici fără remușcări. OK. "Mersi, însă vreau și eu adresa lui Patrik din Franța." "Domnul Patrik nu locuiește în Franța. E rezident în Republica Centrafricana. Locuitsște aici de aproape zece
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
ajungem pînă acolo și intrăm într-o lume nouă, necunoscută și plină de taine, tot ar fi destul!... Dar, în afară de asta, noi vom descoperi înăuntru lucruri interesante") și adierea erosului, cu fiorul, entuziasmul și tristețile sale: sfîrșitul aventurilor Bărzăunului, ne sugerează, subtil, autorul, înseamnă, de fapt, sfîrșitul vîrstei de aur a copilăriei. Stilistic, romanul lui Dumitru Vacariu e fără cusur. Prozatorul are, fără îndoială, harul povestirii, stăpînind arta portretului și a descrierilor fastuoase (iată Stînca sau Piatra Doamniței: "Peretele se ridica
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
va accepta jenat masa plătită de ea și plicul strecurat discret în buzunar, „să fie de rezervă“. Se vor plimba, braț la braț, pe Rue de Rivoli, vor lua la rând magazinele, Dominique își va cumpăra ciorapi fini, Alexandre va sugera o nouă oprire gurmandă, pe care o va achita, la fel de discret, din plicul proaspăt primit... Dar mai e până atunci. Alexandre soarbe din cana de ceai și baleiază cu privirea camera minusculă, cu patul (de fapt nu e pat, ci
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
și domnilor începu el. Îmi voi permite să vă rog să începem discuția noastră acum. Toți cei care sunt interesați de protecția grupului, au avut tot timpul să ajungă. Și, prin urmare, de îndată ce perioada de recuzare va lua sfârșit, vă sugerez să închidem ușile și să începem. Pentru noii candidați la jocuri care nu știu ce se înțelege prin perioada de recuzare ― continuă el ― voi preciza procedeul. După cum o știți, fiecare dintre persoanele prezente aici va fi rugată să repete la detectorul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
pentru că ar fi adăpostit locuința familiei Hardie. Iar cei din clanul Hardie erau niște neica-nimeni. Cine dracu' ar fi trebuit să fie? Întrebarea îl ului. Cu claritate văzu deodată calea de a ieși din impas. ― Nu pot decât să vă sugerez o verificare la detector a afirmațiilor mele. Dar detectorul răspunse: ― Nu, dumneavoastră nu sunteți Gilbert Gosseyn și n-ați locuit niciodată în Cress Village. Dumneavoastră sunteți... Aparatul se opri. Zecile de leduri electronice clipiră, nesigure. ― Da, da? insistă omulețul rotofei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
de o natură nemaiîntîlnită. Nici el însuși nu pare să fie la curent cu adevărata sa identitate. În circumstanțele actuale, nici o identificare nu este posibilă. ― Și deci în circumstanțele actuale, zise grăsunul cu un ton definitiv, nu pot decât să sugerez o următoare vizită la psihiatru, domnule Gosseyn. Fără nici o îndoială, locul dumneavoastră nu este aici. Un minut mai târziu, Gosseyn era pe coridor. Un gând, un singur gând îi apăsa creierul ca un bloc de gheață. Ajunse în camera sa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
spuse nimic în momentele următoare. Trăsăturile chipului reflectau o ușoară tulburare și, timp de peste un minut, fumă în tăcere. Gosseyn având tot timpul să-l studieze. Eldred Crang era zvelt și nu prea înalt. Tenul său mai închis la culoare sugera că ar fi de origine mediteraneană sau din orientul apropiat. Sau poate se născuse pe o planetă cu un soare mai puternic decât cel pământean. Comportamentul său mobil, la care se adăuga culoarea galbenă a ochilor, sugera o personalitate aprigă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
închis la culoare sugera că ar fi de origine mediteraneană sau din orientul apropiat. Sau poate se născuse pe o planetă cu un soare mai puternic decât cel pământean. Comportamentul său mobil, la care se adăuga culoarea galbenă a ochilor, sugera o personalitate aprigă. Deci ăsta era bărbatul pe care-l iubea Patricia Hardie. Gosseyn se întrebă dacă n-ar trebui să-i devină instinctiv antipatic și ajunse la concluzia că nu este cazul. În schimb se trezi că-și reamintește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
Tot restul zilei fu un om chinuit de disperare și uluire. Abia către seară înfierbântarea agitației sale se mai potoli. Se simțea obosit și nefericit, dar în același timp, și mult mai capabil să se concentreze. Mașina nici măcar nu-i sugerase să încerce să pună mâna pe distorsor; poate nici măcar nu concepuse că ar fi putut reuși. În timp ce-și lua masa, își imagină cum va acționa. Îi va telefona Patriciei și-și va fixa o întâlnire în apartamentul ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
pat, privind tăcut plafonul. Crang, din nou Crang. Bănuielile sale cu privire la acesta începură să se spulbere. În mintea sa se întreba dacă nu cumva Thorson voise s-o ucidă pe Patricia și deci prezența ei aici era rezultatul unui compromis sugerat de Crang, pentru a-i salva viața fetei, fără ca el să se demaște. Aproape că-și imagina scena: Crang explicându-i lui Thorson că el, Gilbert Gosseyn, se crezuse, o vreme căsătorit cu Patricia Hardie; că este posibilă remanența unui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]