27,370 matches
-
cîrciumă care-i ieșise-n cale, Își luase sticlele și urcase pe vas. Se trezise cînd am pornit vasul și apoi se culcase la loc. CÎnd m-am oprit În golf și vasul a-nceput să se legene puțin pe valuri s-a trezit din nou. — Știam eu c-o să mă iei cu tine, Harry. — Te iau pe dracu’. Nici măcar nu ești trecut pe lista echipajului. Chiar că-mi vine să te-arunc peste bord. Mereu pus pe glume, Harry. Noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
spus lui Eddy. — N-avem de ce să ne ciocnim pe partea asta. Reciful e dincolo. Vezi, fusese un tip de-ncredere cîndva. — Ai grijă de vas, i-am spus după ce m-am asigurat că ne pot vedea. Cum nu erau valuri, putea s-audă și motorul. Nu voiam s-o mai lungesc pe-acolo fărĂ să știu dacă ne-au văzut sau nu, așa că au aprins o dată, scurt, luminile de croazieră, doar pe alea roșii și verzi. Apoi am Întors vasul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
că se pricepea. Poate că avusese Încredere În mine, atîta tot. Îți zic, nu reușeam să-mi dau seama ce fel de om e. Ei bine, de-acum totul era aranjat, În afară de Eddy. Pentru că-i bețiv și cînd Îl ia valu’ vorbește prea mult. Stăteam la timonă și-l priveam și mă gîndeam că, pe dracu’, ar putea fi la fel de bine și mort, la starea În care e, și eu aș scăpa cu totul. CÎnd Îl găsisem pe vas mă hotărÎsem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
peste două luni a fost ucis. Dar cea mai ciudată chestie a acelei zile a fost că imaginile cu tancurile au ieșit minunat. VĂzute pe ecran, păreau că avansează cu hotărÎre peste deal, că urcă pe creste cum plutesc pe valuri vapoarele mari, tîrÎndu-se zornăind către victoria iluzorie pe care o inventaserăm filmînd. Singurul om care s-a apropiat de victorie În acea zi a fost francezul care, mergînd cu capul sus, a Încercat să dezerteze. Dar nici victoria lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
fie oricîți În spate. Era conștient de asta, mai ales că acum nu mai auzea la fel de bine, ca după-amiază, din cauza radioului pornit În a doua casă. Deodată, mecanic și În crescendo, se auzi sunetul unei sirene și tînĂrul simți un val de pișcături pe pielea capului. Valul veni repede, ca atunci cînd roșești, și era ca o căldură Înțepătoare, Însă trecu la fel de repede precum apăruse. Sirena fusese la radio - era dintr-o reclamă și fu urmată de o voce: „Pasta de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
de asta, mai ales că acum nu mai auzea la fel de bine, ca după-amiază, din cauza radioului pornit În a doua casă. Deodată, mecanic și În crescendo, se auzi sunetul unei sirene și tînĂrul simți un val de pișcături pe pielea capului. Valul veni repede, ca atunci cînd roșești, și era ca o căldură Înțepătoare, Însă trecu la fel de repede precum apăruse. Sirena fusese la radio - era dintr-o reclamă și fu urmată de o voce: „Pasta de dinți Gavis. Nu se alterează, e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
atinge Înăuntru și se cutremură brusc. După cîteva secunde ea-l strîngea tare-n brațe și-l săruta, iar buzele-i erau o insulă În marea albă de durere care trecuse deodată peste el, strălucitoare, de nesuportat, crescîndă, orbitoare, un val care trecuse peste el și-l măturase cu totul. Buzele erau acolo, Încă acolo; apoi, copleșit, după ce durerea a trecut În timp ce ședea, era singur, transpirat leoarcă, iar Maria plîngea și spunea: — Of, Enrique. Iartă-mă. Te rog să mă ierți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
doc, unde lumea ieșise să Înoate. Erau cu toții la celălalt capăt al docului. În timp ce mergea pe scîndurile negeluite, Înălțate mult deasupra apei, auzi cum trambulina lungă scîrție de două ori În semn de protest, și apoi o bufnitură-n apă. Valurile mici se ciocneau de piloni. „Ăsta tre’ să fi fost Untură“, se gîndi. Kate ieși din apă ca o focă și se prinse de scară. — A venit Wemedge, strigă către ceilalți. Hai În apă, Wemedge. E minunată. — Salut, Wemedge, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
de două ori din manivelă, ca să tragă toată benzina În cilindru, apoi Întoarse volanul și motorul porni. Eu țineam barca lipită de doc cu o frînghie Înfășurată În jurul unui stîlp. Elicea bătu apa și barca dădu să se desprindă, făcÎnd valuri printre stîlpii docului. — Jimmy, dă-i drumu’, spuse tata, iar eu lăsai frînghia și pornirăm. Printre copaci se vedea căsuța cu obloanele trase. Ne Îndepărtam de docul care se vedea tot mai mic, În timp ce malul părea să se desfacă tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
că sînt incredibile. Nisipul catifelat și curat transforma plimbarea Într-o plăcere senzuală care varia de la nisipul uscat, pudrat, catifelat pînĂ la cel umed În care Îți intra mai adînc piciorul și la nisipul tare și răcoros peste care treceau valurile. — PĂcat că nu-s și băieții aici, ca să-mi arate tot felu’ de lucruri cu degetu’ și să-mi spună despre ele. Îți arăt eu. — Nu-i nevoie. Mergi puțin mai În față, ca să-ți văd spatele și poponeața. — Mergi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
mă omorî aici, Îi spuse ea, deși se ținea bine În continuare, și atunci el se opri și o sărută. — Nu, lasă-mă, spuse ea, Înfierbîntată de la alergare. — Da-mi place. — Întîi tre’ să intru-n apă. Se aruncară-n valurile care erau pline de nisip cînd se spărgeau și Înotară mai În larg, unde apa era curată și verde. Ea stătea-n picioare și apa-i venea pînĂ la umeri. Acu’ dă pup. Era udă și buzele-i erau sărate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
ea-și Întoarse capul, plesnindu-l ușor peste umăr cu părul ud. — E foarte sărat, dar e minunat, spuse ea. Țin-te bine. Se ținu. Uite unu’ mare, spuse ea. E chiar mare. Acum ridică-te și-l spargem Împreună. Valul i-a rostogolit, așa cum se strîngeau În brațe, și ea Îl strîngea mai tare. — E mai bine decît să te bagi pe sub el. Mult mai bine. Hai, Înc-o dată. De data asta aleseră unul imens și, atunci cînd valul Înălțat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
Împreună. Valul i-a rostogolit, așa cum se strîngeau În brațe, și ea Îl strîngea mai tare. — E mai bine decît să te bagi pe sub el. Mult mai bine. Hai, Înc-o dată. De data asta aleseră unul imens și, atunci cînd valul Înălțat Începu să se Încovoaie, gata să se spargă, Roger o ținu bine și se aruncă pieziș, iar valul Îi rostogoli pînĂ pe plajă, ca pe un buștean adus de ape. — Hai să ne curățĂm și să ne Întindem pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
decît să te bagi pe sub el. Mult mai bine. Hai, Înc-o dată. De data asta aleseră unul imens și, atunci cînd valul Înălțat Începu să se Încovoaie, gata să se spargă, Roger o ținu bine și se aruncă pieziș, iar valul Îi rostogoli pînĂ pe plajă, ca pe un buștean adus de ape. — Hai să ne curățĂm și să ne Întindem pe nisip, spuse ea. Înotară În larg și se scufundară În apa curată, după care se Întinseră unul lîngă celălalt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
plajă, ca pe un buștean adus de ape. — Hai să ne curățĂm și să ne Întindem pe nisip, spuse ea. Înotară În larg și se scufundară În apa curată, după care se Întinseră unul lîngă celălalt pe nisipul răcoros și valurile le atingeau doar degetele de la picioare și gleznele. — Roger, mă mai iubești? — Da, fata mea. Foarte mult. — Eu te iubesc. Mi-a plăcut mult să mă joc cu tine. — Și eu m-am distrat. — Ne distrăm, nu? — A fost o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
faci dragoste? — Nu. — Dar acum? — Tu ce crezi? — Cred c-ar fi tare să am noroc și să nu fie nimeni prin preajmă. PĂi e o plajă Înfiorător de pustie. O luară Înapoi pe plajă și vîntul bătea Încă și valurile se spărgeau departe-n larg. Pare așa de simplu, ca și cum n-ar fi nici o problemă-n lume, spuse ea. Te-am găsit și nu ne rămÎne decît să mîncăm, să dormim și să facem dragoste. Da’ sigur că nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
asta. Ceva practic. Ceva care să-mi facă bine, deși nu mai am cum să recuperez povestirile alea. Eram deja pe jumătate fericit că se pierduse romanul, pentru că Începeam deja să-mi dau seama, așa cum Începi să vezi bine pe deasupra valurilor atunci cînd o furtună este deplasată de vînt dinspre ocean spre mare, că puteam să scriu un roman mai bun. Dar povestirilor le simțeam lipsa ca și cum s-ar fi amalgamat În ele casa mea, slujba mea, singura mea armă, micile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
decembrie 1717 (7226), când vodă dăruiește unor boieri satele pe care le-a luat „pentru hainire” de la Vasile Ceaurul, fost mare stolnic, despre care am vorbit. Acum e limpede, ieșene? -Ca lumina zilei. Dar să nu ne lăsăm luați de valurile istoriei și să revenim la Hanul lui Topor, unde moș Creangă și Mihai Eminescu sporovăiau cum numai ei știau... Ascultă numai cum numește un asemenea loc meșterul metaforei, Ionel Teodoreanu, în cartea sa „Masa umbrelor”: „Crâșmă cu zid adânc, ferestre
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]
-
trase de câteva perechi de boi, încărcate cu grâne destinate corăbiilor din portul Galaților... Era și firesc ca imaginația să nu stea degeaba, fiindcă nu în zadar am pornit în căutarea țăndărilor de timp trecute... Și uite așa, purtați de valul vorbelor, am ajuns și acasă, vere. Nu uita, dragă ieșene, ca la masă să guști din vinul de Bucium. N-am să uit sub nici un motiv. Pe mâine, vere! Mâine ne-om învârti pe lângă mănăstirea Socolei Pe acolo unde, începând
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]
-
mare, extraordinară”! Lăutarii parcă adună una câte una notele zburătăcite din inimile noastre și le așează în zumzet de cobză, tril de vioară și ritm de țambal... Această muzică te învăluie și fără să-ți dai seama te acoperă cu valurile ei... Trag din nou cu ochiul pe cele scrise în cartea din fața ieșeanului, pe care parcă anume a dat-o mai la vedere. Și, ca un făcut, dau peste un pasaj în care Ferdinand Hiller spune: “Legătura dintre vin și
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]
-
muzică, talentele tuturor timpurilor”. “Vinul și muzica sânt doi tineri <bătrâni> de când există omenirea, care, întineresc mereu”. Îmi închei scurta mea lectură cu gândul lui Voltaire: “Muzica și vinul exprimă pasiuni, sentimente, imagini”. Mă opresc din citit rămânând în bătaia valurilor de muzică lăutărească... Ieșeanul - îmi închipui - luptă pe două fronturi: unul e al muzicii și celălalt al celor citite de mine. După o vreme ia cartea și și-o așează la îndemână. Simt că acum nu are chef de ascultat
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]
-
istovit al seminței care moare, foșnetul nesfârșit al holdelor viitoare. Pentru asta luptă mereu cei mulți în fiecare grai la modul ființal organic al bunului‐simț. Iar poetul când își așează sălașul în mijlocul poporului nu greșește, ci ia de aici val care duce la limanul noului cântec. Cunoașterea poetică este cunoașterea celor mulți, organici și sănătoși, care nu acceptă alimentarea graiului prin dezlipirea 33 lui de realitate, iar poetul propriu‐zis nu‐i decât fiul acestor mulțimi sănătoase și tradiționale, păstrătoare
OMAGIU MAMEI by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1073]
-
cu moartea cînd Își ginesc amicul, iar noi urlăm la rîndul nostru la ei: O să crăpați! Voi oso luați la fel ca bulangiu ăla de rahat! O SĂ CRĂPAȚI! Luăm cheia de pe polița de deasupra șemineului și deschidem ușa. Simt un val de căldură și peste tot sînt numai flăcări, rupînd În bucăți totul de la podea pînă-n tavan de-a lungul pereților tapetați și decrepiți. SÎntem prinși În capcană. Fumul jegos și compact ne umple plămînii. Singura noastră opțiune e să mergem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
evaziv, pe cînd fiul ei vine lîngă ea. Îți aduci aminte de domnul Robertson. Polițistul. El a Încercat să-l ajute pe tatăl tău. — Bună, zîmbește micuțul, dar cînd mă ginește face un pas Înapoi. Pantalonii mei miros urît. Un val de miresme vine sub nasul meu de sub palton. — E ok Euan. Domnul Robertson e În misiune. E Îmbrăcat ca un vagabond. Probabil că e palpitant să fii sub acoperire, ei Euan? Micuțul se forțează să zîmbească din nou. — Bună, Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
La Început a fost ciudat, buzele tale și ale ei. Le simțeai Întinse, altfel decît cum Îți Îmaginaseși tu. Apoi te-ai gîndit la salivă și la viruși. Dar În curînd te-ai relaxat și te-ai lăsat dus de val, amîndoi v-ați lăsat, gurile și limbile voastre au Început să dispară. Pula ta s-a Întărit și te-a apucat amețeala. Două zile mai tîrziu ai Întîlnit-o pe ternul de joacă. Ea ți-a zîmbit și una dintre prietenele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]