2,751 matches
-
tatăl său. Avea o aversiune deosebit de puternică față de acei maeștri ai ceaiului care-și consumau orele libere în timp de război. Dacă era vorba să aibă plăcerea de a sta cu tatăl lui, un maestru al ceaiului nu putea fi binevenit. La drept vorbind, în adâncul inimii, dorea să plece imediat în campanie. Nu voia să rămână în urma fratelui său mai mic, Nobutaka, nici măcar cu o oră. Se părea că Nobunaga îl invitase și pe Murai Nagato, nu în calitatea sa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
el de atotputernicul nimic care se auzea, făcu prima mișcare și părăsi pianul, apropindu-se de microfonul principal. Apoi ciocăni de două ori în el, pentru a se asigura că merge. - Mhm, bună seara... făcu el. Prezența voastră care ne uimește binevenită este sperăm că în număr atât de mare, piesa noastră intitulată, v-a plăcut, suntem fericiți cu sprijinul atât de mulți, atât de mare, colegi, mă bucur că anunț, dar trebuie făcut mai întâi. Realizând că nu știe ce vrea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
poate cea mai bună metodă de detoxifiere. Nemaitrebuind să se ”lupte” cu hrana ingerată, organismul se va putea concentra mai bine asupra lui însuși, putând astfel să se ocupe de problemele existente mult mai bine. Se oferă astfel o pauză binevenită și necesară recuperării sale. Postul nu este necesar doar în caz de boli, probleme, el poate fi utilizat preventiv, din când în când. Dacă nu săptămânal atunci măcar o zi pe lună ar trebui să nu mâncăm nimic. Asta ar
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
în care vă alimentați, nu fiți foarte exigent cu dumneavoastră înșivă. Probabil că la început vor mai fi și „scăpări”. Nu vă întoarceți însă la vechile obiceiuri alimentare. O abatere din când în când, în sensul unui exces, este chiar binevenită,deoarece organismul mai are nevoie de provocări din când în când, de stimuli „șoc”. E bine să vă faceți timp 10-12 minute în fiecare zi pentru propria dumneavoastră intimitate, liniște și meditație. Neapărat, dar neapărat trebuie să iertați și să
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
minune. O acțiune redusă la strictul necesar, fără zorzoane, condusă fără sentimetalism, snobism sau favoritisme culturale, Aerobaza Unu părea să fie propriul meu oraș. (Mă imaginam ca un tânăr și idealist caporal din Poliția Gândirii). în plus, era și interesul binevenit pentru problema sexuală și toate torturile alea drăcești pe care abia le așteptam. împleticindu-mă pe ușa hotelului Ashbery noaptea târziu, am constatat cu o tresărire că închiriasem camera 101. Poate că ar mai fi și alte fragmente ale vieții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
și curieri până la scenografi, decodatori, ca să nu mai vorbesc de vedete, producători, sponsori. N-o să-ți vină să crezi. Sunt abordat în cantină și întrebat în șoaptă despre speranțele și visurile mele. Se cheamă că am intrat în afacere. Sunt binevenit. Pot să țin totul sub control, acum, când beau mai puțin. Sper ca acest lucru să aibă un efect benefic asupra formei și autocontrolului meu, dar despre asta mai târziu. Sigur că există și explozii ale stelelor, există găuri negre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
întâlni și a doua oară. Unul dintre panourile aflate în fața celor doi glisă cu un șuierat ușor care îi atrase atenția preaonorabilului. Acesta se îndreptă către el ieșind în întâmpinarea umbrei care se întrezărea pe coridorul deschis. - Căpitane Birmaq, fii binevenit. Tocmai mă gândeam la tine, își drese el ușor glasul. Cum te mai simți? întrebă el mai mult din politețe, încruntându-se însă când văzu urmele de noroi pe care încălțările căpitanului le lăsaseră pe podea. - Mai bine de atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
Shepperton, fericit de mișcarea traficului din jurul meu, liber în sfârșit să mă bucur de benzile pline de mașini în viteză. De-a lungul elegantei sculpturi mobile a autostrăzii de ciment, carapacele colorate ale miilor de mașini se mișcau precum centaurii bineveniți ai unei insule arcadiene. Vaughan mă aștepta deja în parcarea studioului, cu Lincolnul parcat în locul meu. Cicatricele de pe abdomenul său străluceau în soarele dimineții, la câțiva centimetri de degetele mele strânse pe rama portierei. O aureolă albă de mucoasă vaginală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
de avangardă, sociale, ca de pildă socialismul de odinioară sau comunismul de azi, sau literare, ca simbolismul francez sau expresionismul german, rolul evreului, de propagandist al noutății, este pretutindeni identic. Departe de a fi dăunătoare, prezența acestui agent poate fi binevenită” (E. Lovinescu, Istoria literaturii române contemporane, Evoluția poeziei lirice, Editura Minerva, București, 1973, pp. 675-676). Nevoia evadării din „ghetou” (o altă ipostază - dramatică - a condiției periferice) către o artă „internațională”, emancipatoare și eliberatoare, opusă canonului cultural etnocentric resimțit ca opresiv
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
precum Coșbuc, Vlahuță sau Vintilă Russu-Șirianu. Un text anonim, intitulat „Avantgarda”, apărut la rubrica „Otrăvuri” a revistei Clopotul din 18 februarie 1923 își exprima decepția în raport cu așteptările: „Am salutat sau mai bine zis era să salutăm cu entuziasm creația «Insulei», binevenită confrerie de dramă și literatură de avantgardă. Sîntem prin urmare dezarmați și siliți să aplaudăm pe toată linia curiosul sentiment de venerație al terbililor avangardiști de la «Insula» pentru ilustrele noastre mumii”. Peste aproape un deceniu, în panorama „Contribuțiuni sumare la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
acelea fuseseră acoperite, cândva, cu păduri. Din pădurile de altădată mai rămăseseră petecuțe, sub care creștea și iarba, mai bine, iar, când soarele ardea puternic, pe cer, Ionică al lui Fluierariu trăgea câte un somn atât de odihnitor, și de binevenit, pentru sănătatea sa, cu nimic alterată,încât, abea aștepta, ziua următoare, să mai tragă unul, tot cam pe acolo. Anii însă au trecut. Ciobănelul a crescut, devenind elev, apoi student, la facultatea de medicină veterinară. Și apoi,încet-încet, a răsărit
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
ordinară”, se pare că susnumita javră, supărată că s-a folosit cuvântul, „ordinară”, în loc de „extraordinară”, a început să le poarte sâmbetele. Că a înlocuit la unele structuri de comandă, pe Tobă și Șoric, cu Popa și Dascălu, este un lucru binevenit și cuvios la vreme de post. Vă dați seama, că în felul acesta cetățenii care așteaptă sărbătorile de iarnă, cu buzunarele goale, nu vor mai avea în față exemplul viu al unor mâncăruri de frupt, ca toba și șoriciul, ci
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
spera inutil că Flora l-a păcălit, însă exista ceva care-i spunea contrariul. Când a ajuns acasă, pe stradă era multă gălăgie însă fără ea nimic n- avea sens. Marinică îl întrebă: - Mergem undeva? În lipsă de altceva, este binevenită încă o bere. Se gândea că și ea a fost bună în lipsă de altceva, însă a fost prea bună! La 10 seara oboseala își spuse cuvântul, strada ca de obicei este animată însă pentru el părea pustie. Intră în
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
întrucât în lumina ochilor se citește cel mai bine adevărul. Vorba lungă, enervantă pentru unii, îi ajută pe alții să ia o hotărâre bine gândită... Sunt unii pentru care „impactul,” lovitura de trăsnet, șocul, ori „lovitura de teatru” au efecte binevenite îi trezește la realitate; pentru alții însă efectele sunt distrugătoare, devastatoare! Ciocârlia - prietena lucrătorilor de pe ogoare: ea îi cheamă la masa de prânz și tot ea are grijă să-i trimită acasă la sfârșitul soarelui! Dacă te sperie fapta rea
MINIME by COSTANTIN Haralambie COVATARIU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1685_a_3002]
-
sunt eminamente lirici sau cerebrali, dacă își exteriorizează confesiv sau reflexiv sentimentele, dacă dau putere mai mare sau mai mică conotației, dacă trăirile lor sunt mai mult sau mai puțin spiritualizate. Intruziunea poeziei în cotidian, făcută prin „Confluente lirice”, este binevenită și antologia prezentă o dezvăluie. Editarea ei este un act notabil pe care cititorii îl vor aprecia cum se cuvine și, cu siguranță va stârni ecouri în rândul iubitorilor de poezie cărora le asigură bucuria lecturii. Silviu GUGA Webul un
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
de-un ger stingher Șterge tot păcatul lumii Un veștmânt de ghiocel. Pop Patricia, clasa a V-a Colegiul Tehnic „Dorin Pavel” Alba Iulia Alba profesor coordonator Crișan Mirona-Olivia Anotimpurile Stau afară și gândesc Câte anotimpuri trudesc Primăvara, toamna sunt binevenite Iarna și vara sunt potrivite. Primăvara are flori Toamna pășim pe un covor Iarna totul este alb Vara este cald. Totul este frumușel Când culegem ghiocei Când este rece-afară Aranjăm pomul de iarnă. Când călcăm pe-un covoraș Parcă vedem
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
departe-n sus, După iarna ce s-a dus, Așternută pe coline, Văzută și de străine. Cerul e albastru tot, Ca o petală de miozot, Soarele-i strălucitor, Sus, pe înaltu-amețitor. Flori multe și viorii Adormite pe câmpii, Atât de binevenite, De toată lumea iubite. Toader Ana-Maria, clasa a VII-a Școala Gimnazială „Mihai Viteazul” Boldești-Scăeni - Prahova profesor coordonator Albu Elena Șotronul Pe cărarea vieții mele Mă duc pașii înapoi Și-ajung la copilăria Fără griji, fără nevoi. Și mă văd cum
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
secundă. Fata îl urmă. O conducea prin pădure, în direcția opusă satului bunicilor, cu o viteză enervant de mare, mai ales când trebuia să și evite rădăcinile și crengile căzute ale arborilor. O potecă ar fi fost mai mult decât binevenită. Sidney abia mai putea respira, când văzu strălucirea oprindu-se în fața unei stânci. Stătea fără să facă nicio mișcare, așteptând ceva... dar ce? Nu conta, putea și ea să aștepte. Se așeză în spatele unui copac, ascunsă de tufișuri, cu ochii
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
pilulele nu pot să dorm. Sunt mult prea stresată să pot adormi în mod natural. Atunci ia mai puțin, sau ia doar calmante, trebuie să schimbi tot timpul, să faci experiențe cu tine însăți. În fond, orice schimbare ar fi binevenită în măsura în care ar interfera cu acel program al tău pe care, nu știu de ce, ți l-ai construit singură. Ce-ți lipsește? Cum ai ajuns tocmai tu aici? Nu-mi vine și nici nu pot să cred! Sunt persoane ce au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
e înfățișarea; nu se poate spune dacă ești înger sau pasăre. Mă uit semnificativ la mâinile ce-i freamătă pe punga de semințe... Nici măcar nu mi-e clar dacă ești îngerul meu sau unul oarecare. Se pare că nu sunt binevenit aici! spune îngerul, desfășurând un pergament pe care era scribăluit în hieroglife, probabil, numele meu. Îmi indică cu unul din degetele-gheară unde trebuie să semnez. Nu pot înțelege numele meu, de-acolo din cer, așa încât semnez indescifrabil. Rulează disciplinat pergamentul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
formule de salut la adresa magistrului. Abia atunci Cecco d’Ascoli păru să observe prezența lui Dante, care rămăsese lângă ușă. Coborî grabnic de pe estrada pe care era ridicată catedra, deschizându-și brațele și sărutându-l pe obraji. — Messer Durante, fii binevenit! Dacă aș fi știut că țineai să asiști la lecția mea aș mai fi adus În aulă Încă un jilț, ca să poți ședea În dreapta mea și să asiști ca un egal al meu. Dante Îi răspunse la salut Înclinându-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
judecăți, cu cât mai variate cu cât discipolii săi, având, ca toți artiștii din capitală, un oarecare talent, era silit să stabilească, atunci când erau cu toții de față, nuanțe cât mai diverse, care să-i mulțumească pe fiecare în parte. Această binevenită obligație îl sili așadar să-și facă un vocabular de specialitate și să aibă păreri despre arta lui. Dar, în ciuda acestei strădanii, nu-și pierdu bunăvoința înnăscută. El înțelese repede că discipolii săi nu-i cereau critici, cu care n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
te miri ce despre cel dispărut, chiar și cei mai puțin avuți și-l doreau În capul mesei pe părintele Tatu. 11. Înmormântarea a decurs normal până la coborârea sicriului greu În groapă, când a picat din senin o ploaie torențială, binevenită altfel, dar nu În cel mai potrivit moment. Se Îneacă mortul, scânci o bătrânică. Lângă groapă am rămas doar mama, eu, Szántó și preotul. Ceilalți s-au dus care Încotro Încercând să-și salveze hainele de Înmormântări, tot mai dese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
În total, vreo 50 de cetățeni. Pe lângă șah, table, televizor sau radio, clubul avea În dotare și un mic bar de noapte unde se putea servi o cafea și o bere. Se vorbea despre orice. Orice temă de discuție era binevenită: de la politică, sport, salarii, pensii, familie, singurătate, noapte, zi, șovinism, naționalism, la avantajele și dezavantajele prezervativelor sau prognoza meteo pe următorii o sută de ani. Discuțiile erau Înregistrate pe casete și urmau să fie transcrise Într-un caiet, apoi bătute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
de la Flavius-Tiberius, șterse cu grijă picăturile de sudoare de pe fruntea străinului. Acesta deschise ochii și Îi zâmbi. I se părea chiar că Îl privește cu tandrețe și că astfel Îl Încuraja Într-o acțiune pe cât de delicată, pe atât de binevenită. Deodată i se făcu o frică de moarte. Zâmbetul acela Îi era cunoscut. După cum cunoscut Îi era nasul coroiat, și ochelarii rotunzi, și paltonul, și fularul roșu, și mâna care acum Îi ștergea lui fruntea năpădită de o transpirație rece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]