8,252 matches
-
seama de asta, bineînțeles, dar atunci nu înțelegeam. Și pentru că n-am avut curajul să-i povestesc despre Aidan și Nieve și să-i explic astfel de ce eram atât de geloasă, lucrurile între noi s-au stricat definitiv. Darcey împinse cana de cafea din fața ei. Deznodământul a venit într-o seară în care ei aveau de lucru până târziu, și eu eram acasă uitându-mă la un film la televizor. În film, directorul unei firme avea o aventură cu secretara lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
lui, unde acesta trase jaluzelele ca să estompeze lumina prea puternică a soarelui și îi oferi cafea de la mașina lui espresso aflată pe un dulăpior mic din lemn de arțar. — Mi-am cumpărat-o anul trecut, îi spuse făcându-și o cană (ea refuzase, cerând în schimb apă). Ce-mi mai place cafeaua mea! Tu dormi noaptea? îl întrebă ea. Bărbatul râse. Ca un prunc. Dar asta pentru că eu nu-mi fac tot timpul griji. Care-i treaba, Nieve? De ce ai nevoie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
și un bar micuț, deși el nu punea gura pe alcool în timpul programului de lucru. Nici Nieve nu bea ziua, în schimb acum, instalându-se într-unul din scaunele confortabile de piele și discutând despre fondurile de la Ennco, sorbea o cană mare de espresso. În ultima vreme se simțea tot timpul obosită și avea nevoie de cofeină ca să se țină pe picioare. Cafeaua espresso îi întețea bătăile inimii și o făcea să-i tremure mâinile, dar îi ascuțea și mintea. Totul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
o ducă înapoi cu taxiul acasă, dar clătinase din cap și le spusese că nu era nevoie, că se simțea perfect, mulțumesc, și că voia să se culce cât mai repede. Dar înainte să intre în dormitor, își făcuse o cană de ciocolată caldă (instant, deci nu atât de bună ca a lui Minette) și își revizuise garderoba pentru Singapore, pe care o împachetase cu o seară înainte, așteptând să-i treacă sentimentul de neputință care o cuprinsese în lift. Când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
avea nici un sens să se mai gândească la asta. Și nici nu se simțea în stare să despacheteze. Închise valiza și o vârî sub pat. Despachetatul putea să mai aștepte. Și spălatul mai putea aștepta. Avea să-și facă o cană de ceai. Și în sfârșit avea să doarmă acasă. Capitolul 26tc " Capitolul 26" A șa cum se aștepta Darcey, mai mult sau mai puțin, doctorul îi spuse să o lase mai moale câteva zile și să-și odihnească piciorul cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
o dureau capul și glezna, iar la mână simțea o mâncărime enervantă sub bandaj. De îndată că ajunseră acasă, Minette îi ordonă să se întindă pe canapea cât timp îi făcea ea o ciocolată caldă. —O, maman, oftă Darcey luând cana din mâinile sale. E delicioasă și atât de reconfortantă, dar știi cum se spune: „Cu cât e mai bună, cu-atât o să se depună“. Ai nevoie de ea, zise Minette ferm. Și nu mă lua pe mine cu toate balivernele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
nu se mai întoarce, zise Darcey privind-o sfidătoare. —De asta sunt convinsă, declară Minette. Atunci sunt și eu convinsă că Neil nu se implică deloc. Minette o privi stăruitor. Ce naiba, maman! Darcey se încruntă la ea, apoi își goli cana și o puse pe masa alăturată. —A fost delicioasă. Mulțumesc. Acum lasă-l pe Neil, care te asigur că nu e o problemă, și spune-mi cum e cu tata. Minette se destinse, povestindu-i lui Darcey că Martin se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
plece de aici măcar cu un plan de viitor și cu optimism, decât să fie un egoist nenorocit și deprimat pe deasupra, nu? Darcey râse. — Câteodată ești prea bună. Ba nu, ba nu, zâmbi Minette. Dar uneori am spirit practic. Luă cana goală a fetei și o duse în bucătărie. Darcey o auzi clătind-o sub robinet înainte de a o pune în mașina de spălat. — Și-apoi, adăugă ea revenind în cameră, Martin a fost un om important în viața mea pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
veni se schimbaseră vreun pic. —Ceai? Darcey fu trezită din gândurile sale de o femeie înaltă, cam de vârsta ei, care avea în mâini o tavă cu un ceainic de argint, la fel ca și zaharnița și urciorul de lapte; cana și farfuriuța erau din porțelan. —Mulțumesc. Andrea așeză tava cu grijă pe masă. Era nemaipomenit de frumoasă, cu o piele netedă ca porțelanul, cu ochii de un albastru închis și părul negru strâns la spate. Era mult mai tânără decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
șanse să se întâmple una ca asta, zâmbi Darcey. Trebuie întâi să se găsească fraierul care să mă ceară în căsătorie. Minette râse. —Probabil. Și-acum? Cine știe? zise Darcey. Va trebui să așteptăm și să vedem. Tocmai își terminase cana de espresso când sună telefonul. Minette răspunse și îi întinse lui Darcey receptorul, cu ochii înnegurați. E pentru tine, zise. Aidan Clarke. Darcey trase aer în piept și luă receptorul din mâna mamei sale. — Alo. —Bună, Darcey, se auzi glasul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
eu... Se uită la cei doi copii și înghiți în sec. Nu mai știa ce își dorește. O auzi pe Mary venind din fața casei și ridică privirea când tânăra o salută. — Vrei să mănânci ceva? întrebă Mary. Nu, mulțumesc. —O cană de ceai? Nu. — Nu e mare lucru și e din partea casei, zâmbi Mary. Fac ceai și pentru mine. Și am și niște turtă dulce, dacă vrei. Mulțumesc oricum, dar îmi ajunge să stau aici. Cum dorești, zise Mary. Nu uita
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
telefonul lui Aidan și se îndepărtă repede, ieșind în foaierul hotelului. Capitolul 33tc " Capitolul 33" — Ș i după aia ce s-a întâmplat? Anna Sweeney o privi nerăbdătoare pe Darcey. Era ora prânzului și stăteau în cafeneaua italiană cu două căni mari de cappuccino spumos în față și două brioșe. Am intrat la toaletă și am plâns cât timp vorbea el cu ea, mărturisi Darcey. Când am ieșit, plecase după ea. De fapt, nu ieșise de bunăvoie. Rosa și Carol intraseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
și altă mobilă, dar... pare la fel. Nu toți am evoluat așa ca tine. —Darcey, te rog, nu mă ataca. — Nu, nu te atac. Vrei niște ceai? Nieve făcu semn că nu. —Mulțumesc, dar mama îmi tot oferă câte o cană și am senzația că am adunat în mine un lac cu broaște în el. Darcey zâmbi. În orice caz, am venit să îți înapoiez telefonul și să îți mulțumesc că... păi, că ai avut grijă de Aidan și că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
rămas alături de mine. Și probabil despre asta vorbeai când mi-ai zis că banii nu aduc fericirea. Nu l-am putut cumpăra pe Aidan cu ei. Iar el e cel mai important lucru din viața mea. Anna culese spuma din cană cu lingurița. Deci sunteți din nou prietene? —Vino-ți în fire! se strâmbă Darcey. Vaca aia mi-a furat iubitul. Dar după tot ce s-a... Acum Darcey râse. — Am vorbit serios când am spus că probabil a avut dreptate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
vor să-i dea Paolei postul meu! Murphy râse. Ceea ce mă face să mă întreb dacă cei noi sunt cu ceva mai buni decât cei vechi. —Eu mă întreb dacă o să mai lucrăm vreodată în orașul ăsta. Nieve își lăsă cana goală pe fișet și îl privi pe colegul ei descurajată. Murphy râse din nou. — Nu fi atât de pesimistă. Sigur că o să mai lucrăm. Pun pariu că o să primim oferte în următoarele zile. Sper, spuse Nieve. Dar, sincer, Murphy, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
ghes și mai tare. Își șterse palmele transpirate de fustă. —Darcey. Mă bucur să te văd. Gordon Campbell îi zâmbi larg când o văzu intrând în sala ședințelor de consiliu. Ceilalți membri, care deja se aflau acolo cu câte o cană de cafea în mână, o salutară și ei. —Cafea, ceai? întrebă Gordon. —Mulțumesc, zise ea. Cafea; neagră, fără zahăr. Îi turnă și ei o cană și apoi îi făcu semn să ia loc. Ea se așeză într-un scaun aproape de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
în sala ședințelor de consiliu. Ceilalți membri, care deja se aflau acolo cu câte o cană de cafea în mână, o salutară și ei. —Cafea, ceai? întrebă Gordon. —Mulțumesc, zise ea. Cafea; neagră, fără zahăr. Îi turnă și ei o cană și apoi îi făcu semn să ia loc. Ea se așeză într-un scaun aproape de mijlocul mesei. Ceilalți îi urmară exemplul. —Așadar, vorbi Gordon. Șederea ta la Singapore a avut rezultate bune. Și am impresia că de atunci am mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
a lui Neil. Nici unul dintre ei nu primise de la viață ceea ce își închipuise. Dar se punea întrebarea dacă era un lucru rău sau nu. Ce n-ar fi dat să știe! Telefonul mobil sună făcând-o să tresară. Își puse cana pe jumătate goală pe tejgheaua din bucătărie și răspunse. —Bună, Darce. Era Nieve. Sper că nu te-am trezit. — În mod cu totul neobișnuit, nu, zise Darcey odată ce își reveni din uluirea de a-i fi auzit glasul. Dar nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
strâns ochii încercând să alunge acest gând. Dacă depășise regretele pentru Aidan, nu era cazul să înceapă să-l regrete pe Neil. Trebuia să-și vadă de viață. Și asta și făcea. Se muta la Edinburgh. Ciocolata se răcise. Clăti cana la chiuvetă și se îndreptă din nou spre ușa de la balcon. Nu mai ploua, dar tunetele încă mai răscoleau cerul. Împinse ușa și contemplă priveliștea orașului. Îi plăceau furtunile. Îi plăcea lumina și zgomotul și explozia de energie. Îi plăcea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
alb la față, mi-a pierit tot sângele din corp, îl simt cum se scurge prin crăpăturile podelelor de lemn în pământ, picioarele mi s-au înmuiat neputincioase, Ți-e rău, Daniel? mă întreabă părintele Varava și-mi întinde o cană cu apă, Mulțumesc! Știu că părintele Ioan a ținut mult la Theo, de altfel era și bătrân, și bolnav ca să se implice prea mult în lucrarea asta, Ce vrei să spui, părinte?! îmi urlă toate simțurile, I-a dat mână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
unei uși trântite prin care intră vijelios vântul, Ce caut eu aici?! fascinat de culoarea roșie-aprinsă a jarului, ptui, ptui, bunica dă de deochi, mă dusei pe-o cale, pe-o cărare, bucățile de jar sunt trase de ea în cana cu apă ne-ncepută din sobă direct, ptui, ptui și, când cade jos, pe podelele de lemn, jarul, ea se grăbește să-l ia cu mâna, eu o privesc cu ochi mari, neștiutori, îi descântă Corinei, ea mică, purtată prin casă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
eu o privesc cu ochi mari, neștiutori, îi descântă Corinei, ea mică, purtată prin casă de mama în brațe, Corina să se curățească, cum mă-sa o făcut, ptui, amin și bunica nu observă jarul căzut, grăbindu-se să dea cana cu apa descântată, să facă semnul crucii peste chipul stins al Corinei, eu sar să-l iau în mână, n-am plâns deloc atunci, nu pentru că nu mă durea, ceea ce-mi stăruie în minte e starea de perplexitate, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
pus pe masă, ce zicea protopopul, cum a răspuns preotul din M despre mine, cum merge pictura, știe fratele Rafael că protopopul de B este unchiul meu, părintele Ioan l-a asigurat pe protopop că, privirea lui Daniel neîncrezătoare peste cana cu lapte pe care o ține cu amândouă mâinile, începe să-i fie frică, parcă mă întreabă privirea lui albastră în timp ce-și bea laptele, Și Pantocratorul acesta? Eu încă tulburat de vizita de astă-noapte a părintelui și recunosc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
dă din când în când peste umăr părul bogat și negru, când am sfârșit prima plăcintă a vrut s-o înceapă pe următoarea, Nu mai pot! deși aș mai vrea, nu mai pot, Du-te, Diana, și adu-i o cană cu apă, Da, mi-e sete! Toate examenele și le-a luat în sesiunea asta, își laudă părintele fata, cam neastâmpărată și zvăpăiată dar, nu mai știu ce voia să spună părintele cu dar, o taină va rămâne, Diana revenită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
e sete! Toate examenele și le-a luat în sesiunea asta, își laudă părintele fata, cam neastâmpărată și zvăpăiată dar, nu mai știu ce voia să spună părintele cu dar, o taină va rămâne, Diana revenită în cameră cu o cană de apă, îmi dă tot din mâinile ei să beau, îmi cade batista oțetită de pe frunte, neatentă ea varsă din apă pe mine, mă udă tot pe tricoul străin ce-l am pe mine, cine mi l-o fi dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]