6,372 matches
-
viitorilor jurnaliști?... Ați avut parte de cursuri de instruire?... Ce subiecte nu va plăceau dar le tratați de nevoie? Cum resimțeați cenzură? Unde acționa cenzură cel mai mult?... Care a fost cea drastică măsură luată împotriva dumneavoastră? Va amintiti întâmplări comice din relația cu cenzură? Din partea cui era exercitată cenzură în cel mai persistent și violent mod: partid, securitate? Care era traseul pe care il urma un material de presă de la mașina de scris până la cititor? Cum fentați cenzură? Ați avut
[Corola-publishinghouse/Science/84977_a_85762]
-
fiind că [Ironia] ca efect al discursului nu se declanșează decât în momentul în care beneficiază de suportul altei funcții textuale. De altfel, această regulă explică și fenomenul "expresivității involuntare"394, care se produce uneori atunci când erori celebre cu valențe comice apar, în mod inadecvat, în texte care se presupun a avea o finalitate oficială, "serioasă": "Comisia ar trebui ca, până la 1 ianuarie 1998, să revizuiască și să modifice anexa V menționată anterior..." (Regulamentul nr. 120/97 al Consiliului Europei din
[Corola-publishinghouse/Science/84995_a_85780]
-
la turism" etc. ("Ecoturismul și ariile protejate din Romania", în Gazeta de agricultură, 22.04.2009, http://gazetadeagricultura.info/eco-bio/ 84-protectia-mediului/parcuri-si-rezervatii-naturale/2610-ecoturismul-si-ariile-protejate-din-romania.html; [Ironie] bazată pe [Nonsens]). Chiar dacă autorii fragmentelor citate nu au intenționat să le confere un statut comic, presiunea pe care textemele lui I.L. Caragiale o exercită în momentul de față asupra "normei" lingvistice românești tinde să le confere acestora valoarea unor "caragialisme". 3.4.4. Pe de altă parte, există și situații în care gradul de "adecvare
[Corola-publishinghouse/Science/84995_a_85780]
-
apar traduceri din Joseph Conrad (tălmăcire la care s-a asociat cu G. Bărgăuanu), John Galsworthy, Lafcadio Hearn, Jerome K. Jerome, Johannes V. Jensen, Upton Close, Bernard Shaw. După un debut fragil, dar nu lipsit de interes, cu o schiță comică, în „Însemnări literare” (1919), I. tace timp de câțiva ani. De fapt, nu mai publică, fiindcă de scris, scrie, numai că în prozele concepute în acest interval el nu-și conturase încă fizionomia. Tipărite postum în „Adevărul literar și artistic
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287586_a_288915]
-
ani. De fapt, nu mai publică, fiindcă de scris, scrie, numai că în prozele concepute în acest interval el nu-și conturase încă fizionomia. Tipărite postum în „Adevărul literar și artistic” (1933), aceste încercări eșuează atunci când sunt plasate în registrul comic, în vreme ce schematismul le pândește pe cele cu accent melodramatic, unde sare în ochi înrâurirea ideologiei poporaniste. Însă cu nuvela Domnul de la Murano („Adevărul literar și artistic”, 1926), I. găsește formula, reflexiv-melancolică, în care își poate investi o interioritate frământată de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287586_a_288915]
-
se impune cu tot fastul reprezentării teatralizate. Fără un teoretician veritabil cu exceptia romanticilor, care, în numele apropierii genurilor, includ comedia în dramă, si mai ales a lui Stendhal, care propune în Racine et Shakespeare ÎI un proiect de "comedie romantică" teatrul comic da naștere, după 1950, unei dramaturgii comice de calitate. Vechea și rigidă structura tragică nu mai corespunde publicului burghez, care cere un spectacol reușit și amuzant al propriei condiții. Pe masura trecerii timpului, comedia de moravuri cedează locul comediilor vesele
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
Fără un teoretician veritabil cu exceptia romanticilor, care, în numele apropierii genurilor, includ comedia în dramă, si mai ales a lui Stendhal, care propune în Racine et Shakespeare ÎI un proiect de "comedie romantică" teatrul comic da naștere, după 1950, unei dramaturgii comice de calitate. Vechea și rigidă structura tragică nu mai corespunde publicului burghez, care cere un spectacol reușit și amuzant al propriei condiții. Pe masura trecerii timpului, comedia de moravuri cedează locul comediilor vesele, publicul vrea să râdă fără a reflecta
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
că și alte piese ale dramaturgului) acțiune, deznodământul coincide cu situația inițială, suntem în prezența unei "felii de viață". Acest final deosebește varianta franceză de piesă cu un conținut asemănător Nora de Henric Ibsen, care a revoluționat spiritele. Deznodământul este comic, reinstaurând adulterul tradițional. Semnificativ este faptul că pentru prima dată în universul artistic femeia pariziana este calificată că tip distinct. Dramaturgia a dat și alte tipuri ale femeii franceze moderne. Din această perioadă vom menționa L'Aventurière, 1848 de Augier
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
Câmpul de acțiune gravitează în jurul unui trio fundamental: Domnul, Doamna, Amantul/Amantă, cu toate combinațiile posibile. În tradiția literară franceză, dragostea ilegitima se impune sub două forme: una tragică (mitul lui Tristan și Isolda 217), în paralel cu o tradiție comică (dezvoltată în fabliaux-rile și lais-uri despre soții înșelați și soțiile leneșe, cochete, care se dedau luxului). În românul francez din secolul al XIX-lea se recunosc mai mult elementele constitutive ale vodevilului: soțul, soția, amantul, toți iubindu-se, toți lași
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
de liceu și colegi de clasă. Tatăl lui Drohobeski, polonez, și mama lui, cehă, erau de confesiune greco-catolică, în casă vorbeau ungurește și erau cetățeni români cu domiciliul în Cluj. Anton Atilla aducea la înfățișare și gestică cu renumitul actor comic Stanley din cuplul Stan și Bran; deși Zoltan nu avea nici una din calitățile lui Bran, fiind mai scund și parcă totdeauna melancolic, făceau pereche bună, pentru că amândoi erau niște copii închipuiți. La vârsta lor, citiseră o mulțime de romane captivante
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
l) Ghiorghiu și cu Colonelul Niculescu. și la ascultat n-a știut drept nimica, cu toată fudulia lui. și mai este Petre Ghiorgheasa, coleg de clasă cu Stoleriu și de mare Înțelepciune și mare pricepere și mare vrednicie și mare comic, că-l Întrecea pe artistul comic Iulian de la București. Am fotografii de rară frumuseță, zic eu, dar Îs mari și-s În rame cu sticle și s greu de purtat, tocmai pe la Suceava. Scrisori de samă am de la Alex. Vasiliu
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
și la ascultat n-a știut drept nimica, cu toată fudulia lui. și mai este Petre Ghiorgheasa, coleg de clasă cu Stoleriu și de mare Înțelepciune și mare pricepere și mare vrednicie și mare comic, că-l Întrecea pe artistul comic Iulian de la București. Am fotografii de rară frumuseță, zic eu, dar Îs mari și-s În rame cu sticle și s greu de purtat, tocmai pe la Suceava. Scrisori de samă am de la Alex. Vasiliu Tătăruși și de la Simion Mehedinți dar
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
un fiu Mihai, doctor, care trăiește la un loc cu ea. Dacă ar fi Îmbrățișat breasla de Actor ar fi Întrecut și pe comicul Iulian din București și pe comicul Costică Tănasă de la Vaslui, așa era de ghiduș și de comic. 3) Simion T. Kirileanu, Înv. abs. din 1891, coleg de clasă cu Gh. Papadopol din Fălticeni și Moș Ghiță Kirileanu, fost bibliotecar al Regelui Carol I. Pavel Herescu s-a născut În satul Sodomeni, Com. Pașcani. Cu soția dintâi a
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
numit de ruși de la acea dată. Nu trebuie uitat, totuși, și „destoinicul” ministru al agriculturii ce era nimeni altul decât Romulus Zăroni, fost argat pe moșia jupânului care împreună cu bețivul părinte Burduja, ministrul cultelor, forma un cuplu de mare succes...comic! După ce încerca să-i umple capul doctorului veterinar Ion Stadnicov cu tot felul de fleacuri politicianiste, directorul Predescu îi atrăgea atenția acestuia asupra „confidențialității” informațiilor de parcă tocmai era pe cale de a forma un partid al masonilor! Nu vom cita din
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
la mine cu o problemă verificam unde scrie, de ce scrie: Vino cu cartea, cu regulamentul, cu instrucțiunea, să vedem cum scrie!" Neavând experiență la trupe, riscul era destul de mare. Multă muncă, conștiinciozitate multă, dar și lucruri interesante și unele chiar comice. S. B.: Unitatea dumneavoastră, ca și Divizionul, era operativă. M. M.: Da. Un anumit număr de tancuri erau cu muniție în ele tot timpul. Vă dați seama în zilele de vară pe călduri de 30-35 de grade, trebuia să le
[Corola-publishinghouse/Science/84932_a_85717]
-
altfel, șeful Direcției Medicale a Serviciului de Telecomunicații Speciale, avansat general și s-a pensionat acum doi ani. S. B.: O carieră dusă până la capăt. M. M.: Am avut tot felul de probleme, dar unele se lăsau și cu momente comice. Îmi amintesc că m-am dus la Plenara Consiliului politic, la Divizie, la colonelul Dimitriu, secretarul Consiliului. Aveam trei mașini ARO prăpădite, pe care le alergam prin curte dimineața să pornească, le plimbau șoferii două-trei ture de platouri să pornească
[Corola-publishinghouse/Science/84932_a_85717]
-
că el avea jurământul depus, era sub incidența legii militare. Acesta a fost incidentul pe care l-am prins eu în Corpul de gardă, în primăvara lui '89. M. M.: Nu există nicio unitate fără astfel de evenimente deosebite. Unele comice, altele tragice. S. B.: Evident. În fond, o unitate militară este o societate în micro, cu bunele și relele ei. 1.6. Membri de partid apolitici S. B.: În perioada comunistă, instituțiile militare erau puternic controlate prin partid. Fiind prin
[Corola-publishinghouse/Science/84932_a_85717]
-
de la Bateria a III-a. Era ofițer în Comandament, un tip mai discret. Mai vizibil era instructorul cu propaganda, căpitanul Badea. M. M.: Îl știu pe Badea. S. B.: El era purtătorul imaginii partidului prin unitate. Era un tip mai comic. Slăbuț și puțin bâlbâit. Îl aveam pe locotenentul major Marinel (ținut la acest grad din motive de sănătate și pentru că a avut și niște abateri - prieten al lui Bachus) și cred că ei fuseseră colegi. Când îl prindea Marinel pe
[Corola-publishinghouse/Science/84932_a_85717]
-
perla asta a rămas în mintea noastră. Dar, Badea nu a rămas mult în funcție, că a venit căpitanul Scărlătescu. Parcă era din alt film. Badea era pus și el acolo, oamenii îl acceptau, dar el era un tip mai comic. N-avea autoritate în fața celorlalți, pe când Scărlătescu avea autoritate în fața ofițerilor. M. M.: Câștigată prin altceva. Partidul era tare. Eu îmi amintesc că la noi partidul conducea. Eu eram membru în Biroul Consiliului politic. Așa, ca să vedeți cum vedeam noi
[Corola-publishinghouse/Science/84932_a_85717]
-
auzea până la noi, la Divizion. Un regiment de tancuri nu trece neobservat. M. M.: Iar tâmpeniile de atunci... cu toate luminile stinse, să nu ne vadă inamicul din satelit că s-a schimbat iluminatul... S. B.: Da, apar și faze comice. În ziua de 17 decembrie, eu eram în Punctul de Comandă, de serviciu la planșete. Pentru noi, cei de la Bateria Comandă, cine era de serviciu în PC era fericit. Făceam ture 6 ore cu 6 și eram scutiți de programul
[Corola-publishinghouse/Science/84932_a_85717]
-
plecat la odihnă. Asta s-a întâmplat în seara aceea. Să știți că Vasile venea zilnic în Divizion. Îl vedeam când circulam între Baterie și PC, unde mă mai chemau să ajut la planșetă. De acolo, am și amintiri oarecum comice cu răposatul Blanariu. Am fost chemat să punem pe planșetă, tot așa, o situație, să-l ajut pe camaradul meu care nu mai făcea față. Mergeam cu două căști și puneam pe planșetă. În perioada aceea foarte intensă, în PC
[Corola-publishinghouse/Science/84932_a_85717]
-
celor mai bogați oameni din țară, Fernic devine poate cel mai cunoscut și de departe cel mai talentat compozitor al noii generații, iar Pribeagu, un textier dorit de mai toți interpreții, nu numai de marii actori, cărora le scria monologuri comice memora- bile. Însă banii sau notorietatea nu îi schimbă cu nimic pe cei trei amici, care, indiferent cât câștigă, cheltuie cu și mai mare patimă și petrec și mai desfrânat, indiferent câtă impor- tanță capătă statutul lor, nu uită nicio
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
profund că suntem niște ființe proiectate pe arie extinsă, dar care nu pot exista decât în prezent. În teatru, prezentul e artificial pentru că e lipsit de aura gândirii personale și conține propriile sale limite și concluzii secrete. Viața reală este comică [i, cu toate că uneori poate fi îngrozitoare, nu e tragică: tragedia aparține exclusiv amăgirilor scenei. Natural, cea mai mare parte din piese nu-s decât putregai grosier, lipsit de consistență; și numai piesele marilor poeți pot fi citite, altfel decât ca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
un fel ciudat, caracteristic, poate ca efect al băuturii, și avea un mod caraghios de a-și încreți nasul și a-și lăsa în jos colțurile gurii, expresie copiată de la Wilfred Dunning. Fața i se schimonosea într-o grimasă dureros comică. Cât de conștiente de sine sunt fețele actorilor bătrâni! — Ascultă-mă, rege al umbrelor, Lizzie m-a făcut fericit. Sunt un om nou, m-am convertit, așa cum se spune în religie. Desigur însă, nu sunt un personaj total reformat, așa încât
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
că-și dădeau seama. Scrisorile, trimise de domnișoara Kaufman, aveau toate caracter personal, dar erau lipsite de interes. Printre ele se găsea una singură care altă dată mi-ar fi făcut plăcere, trimisă de Sidney Ashe, care-mi descria evenimente comice din Stratford, Ontario. Era și o scrisoare de la prietenul meu fizician (de care am mai vorbit, cred) Victor Banstead din Cambridge. Am mototolit toate scrisorile, inclusiv pe cea sosită de la Lizzie, și le-am aruncat într-un coș de hârtii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]