2,985 matches
-
serios vorbești tu, fată? Nu zic... înțeleg prea bine cum îi treaba asta toată, Ai avut proces la Curte, petițiuni i-ai scris ades Într-un stil plin de sentențe, preacuminte și ales, Și bătrâna Escelență s-a-ndrăgit de-al tău condei, Iară frate-tău, ce-n mintea ta a pus atât temei, I-au și spus desigur cumcă tu ești văduvă și bine Ți-ar părea ca Escelența să te ieie chiar pe tine. [ANA] Până astăzi nu ți-am spus
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
INTENT [ATIONEM] Dar ceilalți oameni din ogradă-l cunosc? VULT[UREANU] Afară de Ermence și poate fata ei din casă nu cred să-l fi cunoscând nimene. INTENT [ATIONEM] Atunci am câștigat partida. Ei, pe lucru acu... (scoate călimara din brîu) Condei, hârtie, cerneală. Șezi mata pe prispa asta și scrie acu. VULT[UREANU] Da... INTENT [ATIONEM ] Fă ce zic sau nu mă mai amestec. VULT[UREANU] Fie... din parte-mi... Hai s-ascult o dată și poruncile tale. INTENT [ATIONEM] Scrie și
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
de am mâncat ceva sau nu. Din ajun încă [î]mi croisem cu multă îngrijire planul activității mele de peste zi - - o tragedie cutremurătoare în romanul pe care-l scriam. Mă dusei la biurou, pentru a începe sângeroasa mea operațiune. Luai condeiul, dar singura frază care o putui produce pe hîrtie: "Clanț! cu toții, frați iubiți, faceți găuri unde știți". O oră întreagă m-am luptat cu greu, dar a fost în zadar. Mereu îmi țiuia prin cap: "Pentru cursa care costă zece
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
trei pastile de Algocalmin, o poți pune de-o beție pe cinste, zice Roja. — Altă tîmpenie pe care Bătrînul a învățat-o la pîrnaie, zice Părințelul aducîndu-și aminte de articolul „La mîna altora“ din ziarul Viața militară, scris de un condei îndrăzneț cu mulți ani înainte. — Pantofi și țoale, o ține Curistul pe a lui, serate, sindrofii, chermeze, să le scoți din casă la fiecare sfîrșit de săptămînă, să-ți pape banii, asta e plăcerea lor, ia spune-mi pe cinstite
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
cu altul... și vrând nevrând s-o mai lipit câte ceva de scăfârlia asta a mea. Ia te uită, dom’le, de unde sare filozoful! Eu bănuiam că dumneata știi multe și de aceea am și spus așa - a adus-o din condei hangiul. Parcă eu de unde știu? De la feciorul meu Șulim, care a terminat liceul de vreo zece ani. Aaa! Șulim. Deștept băiat. Nu era el cel care a întrebat atunci când ai vândut calul: „Tată, calu’ nostru iap-o fost?”l-a șfichiuit
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
bine, nemții au găsit momeala cu care să ne atragă într-un război... Acest motiv seamănă prea mult cu cel pentru care am intrat în primul război. Numai că atunci era altă direcție și erau alți adversari... Frumos adusă din condei. N-am ce spune - a reflectat Costăchel cu voce tare. Uite că am început să facem politică. Dar ce știm noi ce se poate întâmpla?... În timp ce inginerul punea această întrebare, sub copitele armăsarului și sub roțile căruței defilau deja - sunând
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
a momentului și jocul ei cu Puterea care o patrona, căreia vroia să-i smulgă avantaje, pozând totuși În independentă. Discutasem, firește, adesea, și despre puterea... literară și inevitabil socială pe care o practicau cotidian marile și micile stele ale condeiului din RSR. „Ce să facem cu acești «gospodari»? Sigur, sunt acum atacați de o bandă de golani și huligani, vrând-nevrând ar trebui să fim de partea lor.” Făcea aluzie la ofensiva declanșată de grupul din jurul imundei reviste național-socialiste Săptămâna, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
lipsesc cu totul). Fără ajutorul colaboratorilor Însă nu se poate face o bună revistă. Aici dau eu bătălia cea mai grea, căci așa suntem noi românii: prea puțini Înțeleg că eu vreau să fac o revistă extrem de serioasă (cu atâtea condeie exilate se pot face minuni!), de cel mai Înalt nivel: nu pentru exilați, ci pentru cultura română. Aceasta cere sacrificiu din partea fiecăruia: sincer interes, timp de lucru. Aș dori ca românii noștri de renume, din generațiile trecute prin infernul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
totuși una particulară!, Îmi ziceam, interzis de această tardivă dovadă de solidarizare. Și scrisoarea nu se referea la volumul II, ci la volumul I, singurul pe care Îl primisem! * Ar fi vulgar, poate, a se trage din asemenea „scăpări” de condei concluzii catastrofice despre caracterul cuiva. Întrebarea este doar dacă vulgaritatea unor grăbite, simplificatoare acuzări nu este cumva totuși mai mică decât vulgaritatea „pretextului” care le generează. Subconștientul cultural, zis și inconștient colectiv?... Codificat, adesea, la persoanele „cultivate” și izbucnind nesupravegheate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
prea multele perioade despotice ale Istoriei. * Pe ultima pagină a numărului aniversar, 750, redactora-șefă descrie cum și-a imaginat sărbătorirea și viitorul noii vârste a revistei. Printre altele, și printr-o „rubrică nouă, alertă, deschisă spre stricta actualitate În care condeie foarte diverse să facă pe rând croquis-uri, notații despre societatea românească”. Rubrica „utopică”, cum o numește, resemnată, autoarea, ar fi trebuit să construiască un calus al „fracturii deranjante (dacă nu periculoase) Între grupări și generații... autori de vârste și realizări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
din Shanghai. Am fost atentă la omul ăsta. A început să-și arate talentul politic în timpul mișcării orientate împotriva dreptei. E cunoscut pentru criticismul său la adresa cărții lui Ba-jin, Umanitatea. E o armă grea. Oamenii îl numesc „Bâta de aur”. Condeiul lui a pus la pământ multe personaje de neclintit. Bravo! Ne trebuie bâte de aur, răspund eu. Bâte de fier și bâte de oțel. Rivalii noștri sunt tigri cu dinți de oțel. Următoarea ei întâlnire cu Mao pune istoria în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
că vor să-i păteze numele, dar vor să-l eticheteze drept demon, iar eu nu voi permite asta. Indiferent cât de nedrept a fost tratamentul pe care am fost silită să-l îndur în trecut, nu-mi voi folosi condeiul ca să scriu vreun cuvânt de atac la adresa lui Mao. În ultimele capitole, legenda în vârstă de șaptezeci și nouă de ani zăbovește asupra unei întâlniri cu Mao pe un ton de exaltare: Era în Yenan. Vizitam peștera lui Mao foarte des
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
unde prietenul meu Chun-qiao a devenit secretarul-șef al Partidului în statele din sud. Am ajuns să depind de Chun-qiao. Selectăm împreună membrii viitorului cabinet. El mi-l recomandă din nou pe discipolul său credincios, celebrul de-acum „mareșal al condeiului”, Yao Wen-yuan, și încă doi oameni talentați. Unul e Wang Hong-men, un bărbat chipeș în vârstă de treizeci și opt de ani, care seamănă mult cu răposatul fiu al lui Mao, Anyin. Wang este liderul Sindicatului Muncitorilor din Shanghai. Chun-qiao
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
oferit-o amândurora), omul care mă leagă prin AVC de Bill Mauldin, eroul la fel de drag mie ca și Corwin și Howard Fast - față de Morty, cu ochii scăldați în lacrimi de iubire (pentru el, pentru mine) mă leg să folosesc „puterea condeiului“ pentru a-i elibera de nedreptate și exploatare, de umilințe, sărăcie și neputință pe oamenii la care acum mă gândesc (și simplul gând îmi face pielea de găină) ca la Popor. Sunt înghețat de frică. De frica fetei și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
de pus pe tapet în noile condiții și de înflorit cât se poate. Iar dacă mai căuta, avea să mai găsească și altele, berechet!... Chiar el avea să i le pună la dispoziție. Lac să fie, că broaște... Tu ai condei bun, mă superdotatule, fă ce-ți spun eu și o să intri în rândul seniorilor, că doar din mâna mea mănânci, mă, nu-ți dă statul simbrie!... Altfel, să știi că te mai trimit o dată în Afganistan, da’ o să uit să
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
cărui fine resorturi sufletești pot fi descoperite numai din lectura acestor pagini, care cuprind fapte necunoscute chiar de mulți dintre prietenii lui Ibrăileanu." Duminică 31 iulie 1911 Încep să-ți scriu câteva lucruri de altădată, așa cum mi-or veni sub condei, fără nici un plan și fără nici o pretenție. Cele mai vechi lucruri, de care mi-aduc aminte, sunt casa de la Roman, unde am stat până la vârsta de 5 ani, și familia câtă stătea în acea casă. S-a întîmplat să mă
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
sau filozofică (I. Al. Brătescu-Voinești), ci de nuda confesiune, aproape necontrolată, resimțită ca o necesitate a autoanalizei. Mai mult un jurnal intim, prin însuși modul de compunere: "Încep să-ți scriu câteva lucruri de altădată, așa cum mi-or veni sub condei, fără nici un plan și fără nici o pretenție". Amintirile sunt, de fapt, pentru G. Ibrăileanu, "o muzică ce vine de undeva de dincolo de orizont". Paradoxal, această optică implică un timp al viitorului, amintirile fiind o previziune a vieții, și nu un
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
deosebite. În urma deselor întâlniri cu el sau cu cei prin care acesta se strecura ca o adiere înviorătoare, mi-am crestat pe răbojul amintirilor întâmplările mai de seamă, plăcându-mi să le răscolesc din când în când și cu vârful condeiului. Unde e acum acest copil pregătit să sară pârleazul copilăriei?“ Îl cheamă Vicu. Mai precis, Vicențiu Mureșan, dar toată lumea îi spune Vicu Năstrușnicu, poreclă căpătată în ziua în care a încercat să facă o oglindă dintr-un ciob de sticlă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2187_a_3512]
-
etc., etc. În plus, el nu face nici dovada că respectivele scrisori nu sunt contrafaceri. Și, pentru a nu pune prea mult la încercare răbdarea cititorului, să adresăm o ultimă întrebare: e posibil ca un talent atât de viguros, un condei care avea încă de spus atâtea despre sine și despre Rusia să fi ales tăcerea în plină afirmare? Gestul nu era firesc nici dacă autorul ar fi rămas în Rusia. Sau, poate, avem de-a face cu o reeditare a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
rog pe Nicu să-mi scrie mai des și să nu se uite la aceea că {EminescuOpXVI 189} nu-i răspund, căci, dacă am așa de puțină vreme de scris și dacă mi-e acru sufletul de cerneală și de condei, citesc totuși cu multă bucurie scrisorile ce le primesc de la d-voastră. Sărutîndu-ți mînile și dorindu-ți multă sănătate și voie bună rămân al d-tale supus fiu Mihai 171 [iacob NEGRUZZI] Iubite Jacques, Iartă-mă că nu ți-am
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
în consolidarea ideilor mele și un mai bun viitor. Dar nu merge. În opt ani de când m-am întors în România, decepțiune a urmat după decepțiune, și mă simt atât de bătrân, atât de obosit, încît degeaba pun mâna pe condei să-ncerc a scrie ceva. Simt că nu mai pot, mă simt că am secat moralicește și că mi-ar trebui un lung, lung repaus ca să-mi vin în fire. Și cu toate acestea, ca lucrătorii cei de rând din
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
personale, în sensul strict al cuvântului, nu mi-a trecut nici prin minte vodată ca să trăiesc. Am deci o rugă cătră tine. Știu că-i supărătoare - și numai eu știu cât m-a costat pân m-am decis a lua condeiul ca să-ți scriu. Caută-mi o ocupațiune în Iași - ea poate fi foarte modestă și neînsemnată, căci nu sunt pretențios și știu a trăi cu puțin. De vei găsi ceva scrie-mi, dar nu spune nimărui. Dacă s-ar putea
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
au făcut pentru mine oarecari colecte, rezultatul lor s-a încredințat altor mâni, încît eu direct pot zice că n-am avut nici un folos din ele. Acuma am ajuns la o mizerie atât de amară și deplină, încît nu e condei care ar putea-o descrie. Părăsit de toți ca o corabie care se îneacă, iată că cutez încă o dată a mă adresa la d-ta care ai avut atâta bunăvoința pentru mine și a te ruga să-mi vii în
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
de tare încît, pentru ca să scap de el, umblu câte patru, cinci ore pe zi, ceea ce m-a adus la o stare de slăbiciune încît acuma abia îți scriu, nu mă doare nimic, dar aproape îmi lipsesc puterile de a ține condeiul în mână - ce bine ar fi să tot slăbesc și să mă sting! Mă bucur foarte mult că // fierul iodat îți face așa de bine, și eu am luat două sute de pilule, însă cred că nu voi lua acum, mă
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
care pleacă din adâncul sufletului și mă gândesc cu drag la tine și la pudra mea de arsenic; sunt atât de aproape de ea și ce mă leagă pe pământ ești poate tu și numai tu. Iartă-mă, dar îmi cade condeiul din mână, nu mai pot scrie. Vină-mi de Paști, mi s-ar părea că găsesc o comoară văzîndu-te. Miț iubit, iubit și iubit cum nu mai poate fi om pe lume. Te sărut din tot sufletul meu zdrobit de
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]