3,294 matches
-
rs 1052133) a evidențiat că purtătorii alelei 326Cys au un risc crescut față de CHC (OR 2,38) față de tipul sălbatic Ser326Ser. Față de varianta sălbatică Ser326Ser, varianta 326Cys are o capacitate de 7 ori mai mică de reparare a ADN [66]. Genotipul hOGG1 326Cys are acțiune sinergica în potențarea riscului de CHC în asociere cu fumatul, consumul de alcool și statusul de purtător al VHB (OR 2,79) și se asociază cu istoricul familial de CHC, dar nu crește riscul de CHC
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
familial de CHC, dar nu crește riscul de CHC la nefumători, neconsumatori de alcool și nepurtători de AgHBs [60]. Variantele genetice ale hOGG1 rs 1052133 GC și CC au o rată mai scăzută de recurenta postoperatorie față de tipul GG, iar genotipurile GC și CC au un prognostic de supraviețuire mai bun față de genotipul GG [68]. În studiul izolat al polimorfismului XRCC1, variantele His280His și Arg280His nu se asociază per global cu susceptibilitatea față de CHC. În schimb, combinația polimorfismului XRCC1 și hOGG1
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
de alcool și nepurtători de AgHBs [60]. Variantele genetice ale hOGG1 rs 1052133 GC și CC au o rată mai scăzută de recurenta postoperatorie față de tipul GG, iar genotipurile GC și CC au un prognostic de supraviețuire mai bun față de genotipul GG [68]. În studiul izolat al polimorfismului XRCC1, variantele His280His și Arg280His nu se asociază per global cu susceptibilitatea față de CHC. În schimb, combinația polimorfismului XRCC1 și hOGG1 crește semnificativ riscul de CHC pentru genotipurile XRCC1 Arg280His și Cys326Cys a
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
de supraviețuire mai bun față de genotipul GG [68]. În studiul izolat al polimorfismului XRCC1, variantele His280His și Arg280His nu se asociază per global cu susceptibilitatea față de CHC. În schimb, combinația polimorfismului XRCC1 și hOGG1 crește semnificativ riscul de CHC pentru genotipurile XRCC1 Arg280His și Cys326Cys a hOGG1 (OR 3,97). Calea NER Procesul de reparare NER (nucleotide excesion repair) are rolul de a elimina leziunile determinate de diferiți factori exogeni: iradiere, carcinogeni care formează compuși DNA și leziuni oxidative [69]. Calea
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
NER: Asp312Asn și Lys751Gln și care pot modifica capacitatea de reparare a ADN pe calea NER. Alelele XPD312Asn și 715Gln au o capacitate scăzută de reparare a ADN, față de tipurile sălbatice [73]. Studiile de asociere au evidențiat că homozigotismul Gln751Gln, genotipul care conține alela Gln se asociază cu o creștere moderată a susceptibilității pentru CHC [74]. Deși nu s-a pus în evidență o diferență semnificativă în privința frecventei polimorfismului XPD Asp312Asn, totuși la pacienții purtători ai alelei de risc XPD 312Asn
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
la pacienții purtători ai alelei de risc XPD 312Asn se produce un efect sinergic de creștere a riscului în cazul fumatului (OR 1,67), consumului de alcool (OR 1,87) sau infecției VHB (OR 3,40) [75]. Pacienții purtători ai genotipului XPD Gln751Gln au o supraviețuire medie semnificativ mai crescută față de Lys751Lys sau Lys751Gln sugerând semnificația funcțională a acestor polimorfisme în prognosticul CHC [76]. Polimorfismul XPD Lys751Gln, alela de risc fiind 751Gln este, de asemenea, un factor modulator în dezvoltarea CHC
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
și supraviețuirea. Homozigoții pentru alela G a XRCC4 rs 1805377 au un risc mai scăzut față de CHC față de purtătorii uneia sau ambelor alele A. Alela G a SNP XRCC4 rs 1805377 reprezintă un marker genetic de risc scăzut pentru CHC, genotipurile AG și GG având și un prognostic mai bun de supraviețuire. De asemenea, haplotipul XRCC4 G-C-G-T-G se asociază cu scăderea riscului de dezvoltare a CHC [68]. Repararea erorilor de împerechere (MMR) Genele MMR (mismatch repair) au un rol major în
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
un SNP G/A la nivelul codonului 589, exonul 13 rs 1047840, cu substituția lizinei de către acidul glutamic, cu rezultanta varianței K589E. Investigația realizată pe populația din Turcia a semnalat o creștere a riscului de CHC la purtătorii homozigoți ai genotipului Lys/Lys a polimorfismului Exo1 K589E (OR 2,15), mai exprimat la bărbați (OR 2,67) și pacienții cu boala hepatică nevirală (OR 3,14) [88]. Interacțiunea genă-genă Mutațiile mai multor polimorfisme identifica subclase de risc. Astfel, combinația a doua
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
pentru dezvoltarea CHC. Într-un prim studiu, pe populații din Chină nu se evidențiază o relație între cele două SNP și CHC [95]. Un al doilea studiu reia investigația asupra SNP hTERT rs 2736098 și evidențiază o frecvență crescută a genotipului GA la pacienții cu CHC, alela A fiind asociată cu riscul de CHC la femei, pacienți cu infecție VHC, dar nu și la cei cu infecție VHB și la neconsumatori de alcool [96]. POLIMORFISMUL GENELOR FACTORILOR DE CREȘTERE Factorul endotelial
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
are un numar de aproximativ 30 SNP. Niciunul dintre aceste polimorfisme nu se asociază cu riscul de CHC, dar varianta alelică Ț în locusul rs 3025035 se asociază cu recurenta după transplant, fiind un veritabil biomarker genetic pentru predicția recurentei. Genotipul heterozigot CT rs 3025035 al VEGF reprezintă un factor asociat independent cu un interval liber de supraviețuire mai scurt până la recurenta [98]. Factorul epidermal de creștere (EGF) EGF și receptorul sau (EGFR) reprezintă mediatori importanți ai capacității de proliferare hepatocelulară
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
mediatori importanți ai capacității de proliferare hepatocelulară și regenerare hepatică după diferite agresiuni [99]. S-a identificat un SNP care implică mutația A → G în poziția 61 a regiunii 5’ netranslatate (5’-UTR) a genei EGF rs 4444903, rezultând trei genotipuri: ĂĂ, GA și GG, cu frecvente diferite la variate grupuri etnice. Genotipul homozigot GG are un risc de dezvoltare a CHC mai mare decât genotipul ĂĂ (OR 2,12) în timp ce genotipul GA nu are un risc crescut față de cel ĂĂ
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
agresiuni [99]. S-a identificat un SNP care implică mutația A → G în poziția 61 a regiunii 5’ netranslatate (5’-UTR) a genei EGF rs 4444903, rezultând trei genotipuri: ĂĂ, GA și GG, cu frecvente diferite la variate grupuri etnice. Genotipul homozigot GG are un risc de dezvoltare a CHC mai mare decât genotipul ĂĂ (OR 2,12) în timp ce genotipul GA nu are un risc crescut față de cel ĂĂ. În același timp se semnalează că alela G reprezintă alela de risc
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
poziția 61 a regiunii 5’ netranslatate (5’-UTR) a genei EGF rs 4444903, rezultând trei genotipuri: ĂĂ, GA și GG, cu frecvente diferite la variate grupuri etnice. Genotipul homozigot GG are un risc de dezvoltare a CHC mai mare decât genotipul ĂĂ (OR 2,12) în timp ce genotipul GA nu are un risc crescut față de cel ĂĂ. În același timp se semnalează că alela G reprezintă alela de risc și pentru creșterea nivelului seric al EGF, la subiecții cu CHC evidențiindu-se
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
5’-UTR) a genei EGF rs 4444903, rezultând trei genotipuri: ĂĂ, GA și GG, cu frecvente diferite la variate grupuri etnice. Genotipul homozigot GG are un risc de dezvoltare a CHC mai mare decât genotipul ĂĂ (OR 2,12) în timp ce genotipul GA nu are un risc crescut față de cel ĂĂ. În același timp se semnalează că alela G reprezintă alela de risc și pentru creșterea nivelului seric al EGF, la subiecții cu CHC evidențiindu-se nivele crescute de EGF. Pe baza
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
alela G reprezintă alela de risc și pentru creșterea nivelului seric al EGF, la subiecții cu CHC evidențiindu-se nivele crescute de EGF. Pe baza analizei multifactoriale, care include vârstă, sexul, statusul fumător/nefumător, nivelul fosfatazei alcaline, nivelul trombocitelor și genotipul EGF, s-a putut obține o formulă care stratifica riscul de CHC pe trei nivele: scăzut, intermediar și înalt, cu o rată cumulativa a CHC la 6 ani în studiile prospective de 2,3%; 10,4% și respectiv 26% [100
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
multe proteine, care au rol în creșterea proliferării celulare, inhibiția apoptozei și transformarea malignă celulară. Sistemul IGF cuprinde doi liganzi (IGF1 și IGF2), doi receptori (IGF-1R și IGF-2R) și 6 proteine de legare ale IGF (IGFBP 1-6) [102]. Subiecții cu genotipul IGF-2 + 3580AA au un risc crescut de CHC și un nivel seric crescut al IGF-2. Prezenta combinată a homozigotismului ĂĂ IGF-2 + 3850 și a tipului homozigot sălbatic GG al EGF-2R are un efect protector față de dezvoltarea CHC [103]. POLIMORFISMUL CITOKINELOR
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
riscul de CHC, comunicând o serie de constatări care au atât interes teoretic cât și practic:polimorfismul ÎL-1β-31T/C, față de CT și TȚ se asociază cu creșterea riscului CHC la nebăutori, dar fumători (OR 1,70) [104];polimorfismul ÎL-10/-592 genotipul CC și ÎL-10/1927 genotipul ĂĂ se asociază cu creșterea riscului CHC, cel mai mare risc fiind conferit de homozigotismul haplotipului C-A [105]. Într-o metaanaliză se constată că pacienții care prezintă alela C ÎL-10-592*C au o creștere
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
serie de constatări care au atât interes teoretic cât și practic:polimorfismul ÎL-1β-31T/C, față de CT și TȚ se asociază cu creșterea riscului CHC la nebăutori, dar fumători (OR 1,70) [104];polimorfismul ÎL-10/-592 genotipul CC și ÎL-10/1927 genotipul ĂĂ se asociază cu creșterea riscului CHC, cel mai mare risc fiind conferit de homozigotismul haplotipului C-A [105]. Într-o metaanaliză se constată că pacienții care prezintă alela C ÎL-10-592*C au o creștere a riscului, în timp ce polimorfismul ÎL-10-1082G
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
tipuri de celule tumorale, având o acțiune pleiotropă, proinflamatoare și influențând creșterea, diferențierea și supraviețuirea celulară [111, 112]. Polimorfismele mononucleotidice TNFα se situează în regiunea promotoare a genei, fiind descrise mai multe variante genetice. Subiecții cu polimorfismul TNFα -308G/A, genotipurile ĂĂ/AG au o creștere a susceptibilității pentru CHC la subiecții asiatici, dar nu și la caucazieni, același efect fiind evidențiat și pentru polimorfismele TNFα -238G/A și TNFα -863 C/A dar nu și pentru polimorfismul TNFα -857C/Ț
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
a cinci SNP ale genei adiponectinei a evidențiat faptul că polimorfismul rs 150129 (+276 G→Ț) se corelează cu riscul de CHC. În model aditiv genotipurile GT și GG cresc riscul de CHC (OR 2,82, respectiv 4,52), față de genotipul TȚ, iar în model dominant, riscul pentru GT + GG vs TȚ are o valoare OR 3,79 [117]. Leptina Receptorii leptinei sunt exprimați în diferite țesuturi, iar în CHC au expresie înaltă, corelânduse cu densitatea microvascularizației în țesutul tumoral și
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
stadializarea și prognosticul CHC [120, 121]. Studiul SNP al unor MMP sugerează rolul lor în susceptibilitatea față de CHC și în prognosticul bolii. Prin investigarea a 6 SNP localizate în regiunea promotoare a genei MMP 14 s-a evidențiat că purtătorii genotipurile MMP14 + 6767G/A și +7096C/ C au un risc mai scăzut față de CHC, față de genotipurile sălbatice. Purtătorii genotipului MMP14 + 7096TC/CC au mai frecvent prezenta anti-VHC și substrat cirotic. Pe baza celor șase SNP s-au construit haplotipuri și diplotipuri
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
susceptibilitatea față de CHC și în prognosticul bolii. Prin investigarea a 6 SNP localizate în regiunea promotoare a genei MMP 14 s-a evidențiat că purtătorii genotipurile MMP14 + 6767G/A și +7096C/ C au un risc mai scăzut față de CHC, față de genotipurile sălbatice. Purtătorii genotipului MMP14 + 7096TC/CC au mai frecvent prezenta anti-VHC și substrat cirotic. Pe baza celor șase SNP s-au construit haplotipuri și diplotipuri care au susceptibilitate diferită față de CHC [122]. Polimorfismele MMP2 C-1306T și MMP9 C-1562T au fost
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
și în prognosticul bolii. Prin investigarea a 6 SNP localizate în regiunea promotoare a genei MMP 14 s-a evidențiat că purtătorii genotipurile MMP14 + 6767G/A și +7096C/ C au un risc mai scăzut față de CHC, față de genotipurile sălbatice. Purtătorii genotipului MMP14 + 7096TC/CC au mai frecvent prezenta anti-VHC și substrat cirotic. Pe baza celor șase SNP s-au construit haplotipuri și diplotipuri care au susceptibilitate diferită față de CHC [122]. Polimorfismele MMP2 C-1306T și MMP9 C-1562T au fost investigate nu numai
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
SNP, care influențează funcția sau expresia genei și în acest fel pot avea rol în predispoziția pentru diferite afecțiuni, inclusiv CHC. Prin studiul polimorfismelor funcționale -1195A>G, -765G>C și +8473T>C ale genei COX-2 s-a evidențiat că prezența genotipului COX-2 -765CC, care determină o reducere cu 30% a activității promotorului COX-2 este mai scăzută la pacienții cu CHC față de lotul de control. Prin analiza multivariată s-a constatat că varianta genotipică COX-2-765G>C (genotipul 765CC) se asociază cu o
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
s-a evidențiat că prezența genotipului COX-2 -765CC, care determină o reducere cu 30% a activității promotorului COX-2 este mai scăzută la pacienții cu CHC față de lotul de control. Prin analiza multivariată s-a constatat că varianta genotipică COX-2-765G>C (genotipul 765CC) se asociază cu o scădere semnificativă a riscului de CHC față de genotipul homozigot sălbatic -765GG, având efect protector față de CHC [125]. POLIMOFISMUL GENEI ALFA FETOPROTEINEI (AFP) Deși utilizată pe scară largă, determinarea concentrației serice a AFP este limitată și
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]