4,151 matches
-
te prindea chiar în mișcare, el nu ne băga la izolare... Ne ținea câte un discurs: Să nu vă mai prind, că vă bag la izolare! Dacă venea altul, nu vă băga acuma la izolare? Și era frig afară, era ger... Pe mine m-a băgat la izolare prin martie. Dar era ianuarie, februarie, decembrie... îți dai seama? Înghețai dracu în magazia aia, în maghernița aia... Să-ți dea 7 zile în timpul iernii, nu-i de colo. Și în primul rând
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
lumină, cum porneau... Încolo am stat numai pe betoane, pe ciment... Prin ’tâtea locuri era numai ciment... În Aiud când ne-o băgat într-un arest... era numa’ beton, nici un geam, numai gratiile, nu foc, nu nimic, și era un ger... Noi slabi, amărâți, nu haine, nu nimic... Dezbrăcați așa... Cum era mâncarea? La Aiud când venea mâncarea aveam niște castroane groase de șamot, din pământ, și dacă nu beai ciorba aia repede o sugea ca vata... La Sibiu ne dădea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
că io le-am trezit pe toate. Și am fost vreo șase care ne-am anunțat c-am colindat... N-apăi ne-o scris, și-o zis: Nu-i nimic, o să vă plătesc pentru colindele astea când o să fie mai mare gerul... Aia era în perioada gerului Bobotezii, când era’ la minus 30-32 de grade. Și într-adevăr, atunci ne-o dus acolo jos în cămăruțele alea unde nu era nimic... Era un frig groaznic... N-am putut să stăm cinci minute
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
pe toate. Și am fost vreo șase care ne-am anunțat c-am colindat... N-apăi ne-o scris, și-o zis: Nu-i nimic, o să vă plătesc pentru colindele astea când o să fie mai mare gerul... Aia era în perioada gerului Bobotezii, când era’ la minus 30-32 de grade. Și într-adevăr, atunci ne-o dus acolo jos în cămăruțele alea unde nu era nimic... Era un frig groaznic... N-am putut să stăm cinci minute c-am fi înghețat, cu toate că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
ceva jalnic... era sinistru. A venit și decembrie... luna lui Ningău, cu primii fulgi și vânt aspru. De câteva zile peste sat ningea într-una, ulițele erau înecate de zăpadă. Iarna începuse de timpuriu...Vremea rece a venit deodată, aducând gerul. Vântul se mai potolise, dar gerul îți crăpa obrajii. Se intra într-o iarnă deosebit de geroasă și aspră, „cum n-au mai fost multe”, cum spuneau sătenii. Au sosit și sărbătorile de iarnă... Cu colindele Crăciunului, corul seminariștilor, câți mai
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
și decembrie... luna lui Ningău, cu primii fulgi și vânt aspru. De câteva zile peste sat ningea într-una, ulițele erau înecate de zăpadă. Iarna începuse de timpuriu...Vremea rece a venit deodată, aducând gerul. Vântul se mai potolise, dar gerul îți crăpa obrajii. Se intra într-o iarnă deosebit de geroasă și aspră, „cum n-au mai fost multe”, cum spuneau sătenii. Au sosit și sărbătorile de iarnă... Cu colindele Crăciunului, corul seminariștilor, câți mai rămaseseră, după ce o parte au plecat
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
termină, o lua de la capăt. Frământările văzduhului, zi și noapte... vijelii de iarnă, izbucnite pe neașteptate, se lăsau din înălțimi ca un prăpăd. Viforul lovea cu dușmănie, parcă, în uși, în ferești, în pereți.. îndoind copacii. În iarna aceea, cu geruri năpraznice, încă de la Sf. Nicolae, zăpada căzuse aproape fără întrerupere. De înaintea Bobotezei, mai ales, începuse viscolul.. crivățul gemea și șuiera, răscolea și învolbura zăpada în troiene până în streșini. Și, tot așa a ținut-o, de la Sf. Trei Ierarhi, până
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
până și zidurile păreau impregnate cu mirosuri greu de suportat. Gândul te duce la crâncenele zile ale primului război mondial, când ieșenii au trăit calvarul războiului întregirii neamului, și epopeea marii Uniri de la 1918,.. Când românii luptau cu nemții, cu gerul și cu tifosul.. Când epidemia de tifos exantematic făcea ravagii, iar spitalele nu făceau față... Și doctorii mureau de tifos alături de bolnavi, cărora nu le mai puteau fi de folos.. Când căruțele cu morți, care curgeau pe străzile orașului din
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
Frământările văzduhului, zi și noapte, cu vijelii de iarnă izbucnite pe neașteptate, se lăsau din înălțimi ca un prăpăd. Viforul lovea cu dușmănie, parcă, în uși, în ferestre, în pereți, îndoind copacii ca pe niște nuiele. În iarna aceea, cu geruri năpraznice, încă de la Sf. Nicolae, zăpada începu să cadă aproape fără întrerupere. Chiar din primele zile ale anului, începuse viscolul. Crivățul gemea, șuiera, răscolea și învolbura zăpada în troiene până în streșini. Și, tot așa a ținut-o până după Bobotează
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
de către autoritățile comuniste... Au ales să moară și să nu renunțe nici la Dumnezeu și nici la neam... PARTEA A DOUA În țara asta sunt prea multe cozi de topor Capitolul VII „ZDROBITE CĂTUȘE...” Boboteaza lui 1948, a găsit un ger năpraznic,framântările văzduhului cu vijelii... viforul lovea cu dușmănie, parcă, în ferestre, în uși, în pereți... Copacii trosneau sub suflarea aspră a vântului... Crivățul gemea, șuiera, răscolea zăpada în troiene până în streșini. În zilele care au urmat Bobotezei, vântul se
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
cu vijelii... viforul lovea cu dușmănie, parcă, în ferestre, în uși, în pereți... Copacii trosneau sub suflarea aspră a vântului... Crivățul gemea, șuiera, răscolea zăpada în troiene până în streșini. În zilele care au urmat Bobotezei, vântul se mai domolise, dar gerul năpraznic crăpa obrazul. Zăpada care începuse să cadă încă de la Sf. Nicolae, a trecut de cinci palme mari... străzile erau înecate. Ziarele vuiau de noile prefaceri... În umbră, nevăzut, țara se pregătea pentru noile schimbări, ale acelui an de foc
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
PARTEA A TREIA „Nimic nu se întâmplă fară voia domnului..” Capitolul IX „POCĂIȚI-VĂ, PENTRU CĂ S-A APROPIAT ÎMPĂRĂȚIA CERURILOR” Ianuarie... 1948... Iarna era deosebit de geroasă și aspră. În zilele care au urmat Bobotezei, vântul, parcă, se mai domolise, dar gerul, încă năpraznic, îți crăpa obrazul. Zăpada trecuse de cinci palme mari, domnești... înecând, străzile... Ninsoarea încetase... Soarele, palid, se ivi într o spărtură de nori.. Câțiva fulgi de zăpadă, pufoși se mai zbat încă, pe la ferestre, vrând parcă să intre
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
clatină rărite șiruri lungi de bătălie; Cad asabii ca și pâlcuri risipite pe câmpie, În genunchi cădeau pedeștri, colo caii se răstoarnă, Când săgețile în valuri, care șuieră, se toarnă Și, lovind în față,-n spate, ca și crivățul și gerul, Pe pământ lor li se pare că se năruie tot cerul... Mircea însuși mână-n luptă vijelia-ngrozitoare, Care vine, vine, vine, calcă totul în picioare; Durduind soseau călării ca un zid înalt de suliți, Printre cetele păgâne trec rupându
De vorbă cu Badea Gheorghe by Constantin Brin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/826_a_1788]
-
fiind blocate pe drum, vagoanele cu păcură pentru încălzire nu au putut ajunge la Galați. La Blocul P7 încălzirea a fost redusă la zero, dormeam îmbrăcați iar dimineață ne trezeam cum s-ar zice, cu gheață la gură, într-un ger ca afară. Ca să ajungem la serviciu, la fosta cazarmă Țiglina aflată în afara orașului, mergeam pe jos prin nămeți până la brâu, mai multe ceasuri, dar fiind tineri și sănătoși, am trecut cu voioșie peste toate aceste greutăți. Aici și în aceste
De vorbă cu Badea Gheorghe by Constantin Brin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/826_a_1788]
-
Combinatul pentru hârtie de la Cișcani. Poftim treabă. Toamna era minunată în deltă apăreau întâi culorile vii ca flacăra, apoi ca aurul și la urmă ruginii. Venea însă după aceea iarna, Dunărea era complet înghețată, sloiurile încălecate erau sudate împreună de ger, dar în fiecare iarnă mureau câțiva temerari care încercând să treacă brațul Dunării pe gheață către comuna „Vaide-ei” (acum numită comuna Vulturu), călcau în mod nefericit pe un sloi insuficient fixat, acesta se bascula, nenorocitul cădea în apă și intrând
De vorbă cu Badea Gheorghe by Constantin Brin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/826_a_1788]
-
Prin vis vedeam tot flori de măr Și-n fașe mic pe Domnul. Și îmi mai vine în minte acum, un vechi cântec de Crăciun, bogat în semnificații: Din an în an sosesc mereu La geam cu Moș Ajun, E ger cumplit, e drumul greu, Da-i obicei străbun. E sărbătoare și e joc În casa ta acum, Dar sunt bordeie fără foc Și mâine-i Moș Crăciun. Și-acum te las, fii sănătos Și vesel de Crăciun, Dar nu uita
De vorbă cu Badea Gheorghe by Constantin Brin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/826_a_1788]
-
interna țional pentru marea operă a României, știi că există o mezzosoprană româncă și distribui una care nu are nimic de-a face cu George Enescu? Nu vorbesc de Marjana Lipovsek, ci de Brigitte Fassbaender, o mare specialistă a repertoriului ger man, pe care să nu o pui însă să cânte în franceză! Nu i-am spus niciodată lui Larry. Odată, a încercat să se justifice ăsimțea că sunt supărată): "știi, casa de discuri EMI..." Poți să îi spui, dacă vrei
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
mai uitat la ea până la sfârșit. — Ați fost și în Canada. Am cântat Carmen la Montréal, dusă și venită. Am fost cu ansamblul de la Opera din Liège, condus de unul dintre cei mai destoinici directori, Monsieur Raymond Rossius. Era un ger cumplit, de nu se putea merge pe afară. Mergeam numai cu metroul. Eu nici nu știu cum arată orașul pe deasupra! Dacă ai ști câte spectacole din astea, veni, vidi, vici, am avut... Am cântat Carmen în Corsica, la Bastia. Nu mai țin
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
deținuți, unele dintre ele soldându-se cu crime.” Tot Constantin dă exemplul unor cadre superioare de penitenciar (Liviu Borcea, Ion Pavel, Florian Cormoș, Ion Popa, Petre Manciulea etc.) care, la Capul Midia, Salcia sau Cernavodă, „foloseau bătaia, țineau deținuții În ger, nu asigurau hrănirea lor etc., aplicând un regim de exterminare...”. Toți aceștia au fost amnistiați ulterior prin decrete, la intervenția ministrului de Interne. Multora dintre cei care au fost condamnați de formă, după grațiere, puținii ani petrecuți după gratii le-
[Corola-publishinghouse/Administrative/1953_a_3278]
-
asta interesează pe românul de rând, ci faptul că e o plantă perenă, ce poate fi cultivată - o tufădouă - pentru consumul familial, recoltând rădăcini ori de câte ori e nevoie peste an. Planta e puțin pretențioasă față de lumină și căldură: rezistă și la geruri de minus 30 de grade. Rezistă și la secete prelungite, cu riscul lignificării rădăcinii Însă. Are totuși și pretenții: un sol fertil, bogat În humus și nu suportă excesul de apă. Dacă v’am convins, nu vă grăbiți să căutați
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
fel de primus inter pares, măcar față de intemperiile Naturii. Și așa a apărut pălăria, aceea pe care epica greacă o pune pe capul lui Oedip ori a Antigonei. Acolo, În Tesalia, sub soarele viu, căci pe la noi, unde mai mult ger este, cele mai valoroase capete s’au adăpostit sub cușma taraboștilor. Las’ că și cușma are loc astăzi. Măcar pentru că eu, băgat până peste cap În tradiție, de nu mai Încape și o pălărie, n’am ce ridica salutându-vă
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
Să-l tehnologizăm, altfel spus, să-l Întărim. Iar aici putem fi de acord cu Natura sau nu, după cum e Însăși societatea. Dacii - lăudați de gotul Jordanes pentru viața lor În acord cu Natura - lăsau butoiul cu vin la cheremul gerului aceluiași loc: ceea ce nu Îngheață, apa adică, e vin tare, bun de exportat chiar la Roma. În același scop, dar Într’o antiteză neecologică, ieșită din comunul locului, romanii concentrau mustul prin fierbere În cazanul epocii, din bronz spoit cu
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
dual, trup și suflet, iar clonarea multiplică trupul, nu și sufletul. Astfel, vom rămâne, oricare dintre noi, unici, menținând o polarizare, o heterogenitate, deci negentropia, câtă e, a lumii noastre. „Milenium“, 5 august 2000, ora 15,21 57. Caniculă și ger Mi-aduc aminte de o poveste veche, o normă de protecția muncii de pe vremea când aveam un președinte veșnic reales, iar eu nu eram cercetător, ci șef de tură Într’o fabrică, dreptu i de antibiotice: unde se lucra la
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
revărsată de Soarele pe care norii Îl ascund pământului. Și așa, omătul, nemaiavând cu ce-și Întreține frumoasa cristalinitate ce-l făcea pufos, se tasează, iar În jurul buturugii vii apare un crater; nu și În jurul aceleia moarte, implicit indiferente. Dacă gerul se va mai domoli, vom purcede la tăierea viței, care nu va Întârzia, de cum va da căldura, să se pună pe „plâns“. Și adaug, prin spusele care urmează, un argument pentru cei care-i strâng „lacrimile“ Întru tămăduire: Vița e
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
de o vreme caldă, cum nu e acum când Îmi ascultați vorbele, a plecat cu oile la munte. À propos: tradiția cere asta abia peste o lună, de sfântul Gheorghe. Dar, lepădând cojoc după cojoc, Dochia a rămas complet descoperită gerului trimis de Zamolxe. À propos de riscul adoptării unor cutume străine, chiar dacă de „bon ton“ ca venind din partea puternicilor zilei, uitând realitatea locală. Dar să alătur o frumusețe: mărțișorul, poate obligat de acele vremuri a fi oferit - oricum romanii nu
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]