5,342 matches
-
din specialiști semidocți. Să fie acesta blestemul danaic adresat, poate, creștinilor din secolele al II-lea și al III-lea d.Hr. pentru repudierea marii culturi elene? Poate. Altfel avem de a face cu o transformare istorică, de proporții aproape mitice, la care au contribuit multe generații. Dar două personalități geniale - una pedagogică, alta politică - au marcat profund metamorfoza creștină și pragmatică a lui enkyklios paideia: Alcuin și Carol cel Mare. 8.2. Alcuin și Carol cel Maretc "8.2. Alcuin
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
și Confessio fraternitatis 1. Opusculele au stârnit vâlvă imensă. Ele îi invitau pe cititori să devină membrii unei confrerii de elită care își propunea să ducă la îndeplinire un fel de operă neîncheiată a Mântuitorului. În Fama apărea o biografie mitică a lui Christian Rosenkreutz, german de origine, sărac, deși de stirpe nobilă: La numai cinci ani s-a statornicit într-o mănăstire, unde a învățat limbile greacă și latină; fiind încă în anii de creștere (la dorința și cererea lui
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
mai întâi în cehă și apoi tradusă în latină, celebra Didactica magna, care îi va aduce renumele de „părinte al pedagogiei”. Dintr-un anumit punct de vedere, putem considera că, în această carte, și-a găsit moartea paideia ca viziune mitică și speculativă și s-a născut ceea ce s-a numit pedagogia, ca știință riguroasă a educației. Vom reveni asupra acestei ciudățenii pe care istoricii nu au apreciat-o exact. În 1637, îndemnat de „baconieni”, Samuel Hartlib, îl invită insistent să
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
o vânătoare de vrăjitoare similară celei din „Noaptea Sfântului Bartolomeu”. În 1625, Gabriel Naudé a încercat să ia apărarea „invizibililor” într-o Apologie pour tous les grands personnages qui ont esté faussement soupçonnez de magie. „Apărarea” era construită pentru figuri mitice și istorice precum Orfeu, Pitagora, Socrate, Porfirius, Raymundus Lullus, Paracelsus și Pico della Mirandola, cărora le erau alăturați și „nevăzuții”. Dar efectul a fost invers decât cel scontat. Parizienii credeau în zvonul că „invizibilii” ar fi „vrăjitori” - și Naudé nu
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
respectat expert în probleme curriculare. Tyler a stăruit că întreaga societate (studenți, specialiști, beneficiari etc.) trebuie să fie consultată, realizând foarte exact faptul că un designer curricular își asumă sarcina gravă de a hotărî destinul celor care învață, întocmai ca mitica Ananke. (Este unul dintre adevărurile fundamentale ale acestui domeniu pedagogic prea adesea rănit de opinii și decizii iresponsabile.) Evident, răspunsul la prima întrebare antrenează gravitatea răspunsurilor ulterioare. Marsh (1992) sesiza însă faptul că, la următoarea întrebare, „Cum pot fi experiențele
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
constă tocmai în resuscitarea, încă ezitantă, a acestei preocupări mărețe pe care moderniștii o considerau moartă pe vecie. În fond, este vorba despre o regăsire a „umanului din om”, aceeași obsesie a „recâștigării desăvârșirii”, pierdută de strămoșul androguno" în vremuri mitice. Idealul educațional al secolului XXI trebuie să vizeze reautentificarea omului, depășirea înstrăinării de sine, care durează de multe milenii. Doar această fabuloasă viziune platonică pare adecvată vremurilor de mâine. Dar să nu ne îmbătăm cu apă rece. Ne aflăm încă
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
căci un ignorant nu ar ști să vorbească unor spirite diferite decât în limbajul său uniform (monotropos). Și iată-l pe Ulise trecut, din rândul mincinoșilor, în rândul marilor sophoi din vremurile de demult, ba chiar devenind patronul lor, părintele mitic al tuturor celor abili în discuție, capabili să dea o mie de întorsături gândirii lor și care, pe deasupra, sunt și onești profesori de virtute; pe scurt, iată-l pe Ulise patronul sofiștilor, idealul educațional al tuturor profesorilor plătiți de stat
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
spațiul, există și un timp sacru care este prin însăși natura lui reversibil 49, manifestat prin intermediul riturilor. Orice sărbătoare religi‑ oasă, orice timp liturgic, susține Mircea Eliade constă în reactualizarea unui eveniment sacru ce a avut loc într‑un trecut mitic «la început» astfel, timpul sacru se poate repeta, este o durată reversibilă căci durata temporală a tim‑ pului profan poate fi oprită periodic prin inserția timpului sacru manifestat în rituri, iar suma revelațiilor primordiale este constituită din mituri care poves
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
conforma unor reguli, se arată ca parodie a formei. Pe direcția imitației subversive, deconstructive, ironia este reprezentată de o transformare intertextuală pe care o recunoaștem oricînd în parodie. Constructul ironic se aseamănă, în for(t)ul lui adevărat, cu schema mitică a uzurpării dublului, cu un fratricid abstract. În "oglindă", cel asemenea e sortit pieirii. Natura duală a actului discursului, fără de care nu avem de-a face cu Ironia, înseamnă, în două straturi, supunere șireată la o semnificație inofensivă, familiară, dar
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
religiilor, iar Dicționar de mitologie generală (1983), amplificat în 1989 și revizuit în 1995, reprezintă o prețioasă sursă de documentare prin bogăția și calitatea informației și prin încercările de sinteză, o lucrare de referință. În ultima carte publicată antum, Universul mitic al românilor (1994), marea dificultate constă, cum remarca autorul într-un interviu, în aparent paradoxala neinfuzare a mitologiei românești într-un sistem religios coerent și totodată în prezența ei doar în anumite forme de manifestare desacralizate. Lucrarea - crede Gheorghe Vlăduțescu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287711_a_289040]
-
Vântul de miercuri, București, 1968; Enigmele miturilor astrale, București, 1970; Tabla de oricalc, București, 1971; Dicționar de mitologie generală, postfață Gheorghe Vlăduțescu, București, 1983; ed. București, 1989; ed. București, 1995; Biserica în involuție, București, 1984; Vacanțele secrete, București, 1987; Universul mitic al românilor, București, 1994; Mit, mitogeneză, mitosferă, București, 1995; Penumbra dedicațiilor, București, 1997. Antologii: Miturile esențiale, București, 1978; ed. București, 1996. Traduceri: Vladimir Maiakovski, 15 poeme, pref. Horia Deleanu, București, 1947; Pavel Bajov, Floarea de piatră și alte basme din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287711_a_289040]
-
individul era luat în seamă într-o societate corporativă și ierarhizată. Revenirea la o societate în totalitate creștină, iată soluția în fața crizelor sociale provocate de Revoluția Franceză și de bulversările de natură economică. Se punea problema revenirii unei ordini sociale mitice, antiteza idealurilor liberale și socialiste. Din acest motiv, democrația creștină este profund antiliberală și antisocialistă, liberalismul și socialismul fiind considerate două afronturi aduse Bisericii, două afronturi care au aceeași origine. Aici are loc întîlnirea dintre intransigență și catolicismul social, cu
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
al treilea rînd era vorba chiar de poziția lui Murri față de ideile îndrăznețe. El cerea acționarea în mod independent față de Biserică, revizuirea principiului de neparticipare a catolicilor la viața politică, implicarea muncitorilor în gestionarea întreprinderilor. În loc să se viseze la revenirea mitică a unei ipotetice unanimitas christiana, el recomanda catolicilor să înfrunte societatea modernă. Democrația creștină a lui Murri avea un puternic aspect de reînnoire a angajamentului catolicilor, dar și o anumită tendință de reînnoire a religiei și de criticare a Bisericii
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
puterii politice, centralismul absolut și încercarea de a forma, pe un sistem de gîndire univoc, un Reich milenar, trece dincolo de simplele mentalități autoritare și se apropie semnificativ de construirea unei ideologii, se caracterizează printr-un amestec de elemente tradiționale și mitice cu ele-mente moderne [Cavalli 1982]. În legătură cu aceasta, trebuie demonstrat și subliniat că totalitarismul comunist, cel puțin în felul în care s-a aplicat în Uniunea Sovietică, este proiectat întru totul în viitor, în timp ce în felul în care s-a aplicat
Curs de ştiinţă politică by Gianfranco Pasquino [Corola-publishinghouse/Science/941_a_2449]
-
pentru că majoritatea regimurilor autoritare nu au o ideologie precisă și dezvoltată, "mentalitățile" lor pot prezența diferențe considerabile. În realitate, se construiesc și se consolidează raportîndu-se la tradițiile politice, sociale, culturale și religioase, pornind de la o puternică bază națională, chiar dacă uneori mitică. Esențialul este că, în scopul unei definiții convingătoare, exclusive și cuprinzătoare, urmărim acele aspecte ale mentalității care se referă în mod special la sfera politică și la raporturile între puterea politică și societate. În acest caz, putem susține că, în
Curs de ştiinţă politică by Gianfranco Pasquino [Corola-publishinghouse/Science/941_a_2449]
-
mai înaltă. Urmările catastrofei sunt descrise în dialogul lui Platon Timaios (locurile unde a dispărut Atlantida). În mitul despre Atlantida există elemente care si-tuează Creta în cadrul general descris de Platon. Tot pe apă se desfășoară mare parte din odiseea eroului mitic grec Ulysse, personaj central al epopeei homerice, rege în Ithaka, soțul răbdătoarei Penelopa. Exprimarea "Triunghiul Bermudelor" este binecunoscută în toată lumea datorită unor dispariții misterioase (nave maritime și aeriene) pro-duse într-o zonă oceanică situată la sudul Floridei, cuprinzând Bahamas și
Despre muncă şi alte eseuri by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1398_a_2640]
-
Dem. Teodorescu (pentru Muntenia) și de T. T. Burada (pentru Moldova). Spectacolele populare de acest gen vor fi existat și în Transilvania, dar culegerile folclorice de aici nu le consemnează. Pe o anumită treaptă de evoluție a t.p. eroul mitic este înlocuit prin eroul social (haiducul). În secolul al XIX-lea haiducii se bucură de o mare popularitate și inspiră numeroase creații folclorice (cântece lirice, balade, povești). Așa se explică și succesul deosebit al piesei Jianul căpitan de hoți de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290104_a_291433]
-
a acestuia, fiind legate de dimensiunea semnificațiilor, iar faptul că acestea se schimbă în timp nu afectează cu nimic procesul în sine de reinterpretare și de transformare a lumii prin imagine. Din punctul de vedere al lui Barthes, doar perspectiva mitică a vieții poate considera imaginea ca o actualizare 14, întrucât el credea în puterea semioticii de a rezolva problema imposibilității imaginii de a dobândi sens și semnificație, așa cum se întâmplă în cazul limbajului. Practic, pentru Barthes, capacitatea imaginii de a
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]
-
oscileze între "credințe magice și scepticism și între atitudini mistice și atitudini critice"21. Cu toate acestea, problema nu poate fi abordată din perspectiva lui Heidegger, întrucât, așa cum se va vedea pe larg în cel de-al doilea capitol, atitudinile mitice asupra imaginilor și reprezentărilor sunt specifice omului din toate timpurile, fiind o constantă a capacității acestuia de a procesa lumea din cele mai îndepărtate epoci și până astăzi. Probabil că omul modern conștientizează mai mult dubla perspectivă asupra imaginii și
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]
-
frustrătile individului, și se apropie de concepția lui Jung și a lui Eliade 207, unde inconștientul nu este populat doar de monștri, ci și de zei, zâne, eroi, cu toții fiind personaje mitologice care ascund teme arhetipale. Inconștientul generează și exprimările mitice, a căror analiză evidențiază faptul că se poate vorbi despre o gândire mitică, pe care Romulus Vulcănescu 208 o consideră a fi o componentă permanentă a gândirii globale. Pentru autor, categoriile cugetării mitice 209 sunt noțiuni fundamentale care ajută la
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]
-
207, unde inconștientul nu este populat doar de monștri, ci și de zei, zâne, eroi, cu toții fiind personaje mitologice care ascund teme arhetipale. Inconștientul generează și exprimările mitice, a căror analiză evidențiază faptul că se poate vorbi despre o gândire mitică, pe care Romulus Vulcănescu 208 o consideră a fi o componentă permanentă a gândirii globale. Pentru autor, categoriile cugetării mitice 209 sunt noțiuni fundamentale care ajută la înțelegerea entităților mitice și la încadrarea lor într-o realitate subiectivă care completează
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]
-
ascund teme arhetipale. Inconștientul generează și exprimările mitice, a căror analiză evidențiază faptul că se poate vorbi despre o gândire mitică, pe care Romulus Vulcănescu 208 o consideră a fi o componentă permanentă a gândirii globale. Pentru autor, categoriile cugetării mitice 209 sunt noțiuni fundamentale care ajută la înțelegerea entităților mitice și la încadrarea lor într-o realitate subiectivă care completează realitatea obiectivă. Astfel, "conștiința propriu-zisă preia și prelucrează datele și elementele gândirii mitice în baza rațiunii suficiente; subconștiința prin efect
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]
-
analiză evidențiază faptul că se poate vorbi despre o gândire mitică, pe care Romulus Vulcănescu 208 o consideră a fi o componentă permanentă a gândirii globale. Pentru autor, categoriile cugetării mitice 209 sunt noțiuni fundamentale care ajută la înțelegerea entităților mitice și la încadrarea lor într-o realitate subiectivă care completează realitatea obiectivă. Astfel, "conștiința propriu-zisă preia și prelucrează datele și elementele gândirii mitice în baza rațiunii suficiente; subconștiința prin efect simpatetic sau empatetic și inconștiința prin cod genetic"210. În
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]
-
a gândirii globale. Pentru autor, categoriile cugetării mitice 209 sunt noțiuni fundamentale care ajută la înțelegerea entităților mitice și la încadrarea lor într-o realitate subiectivă care completează realitatea obiectivă. Astfel, "conștiința propriu-zisă preia și prelucrează datele și elementele gândirii mitice în baza rațiunii suficiente; subconștiința prin efect simpatetic sau empatetic și inconștiința prin cod genetic"210. În acest sens, pentru Vulcănescu, gândirea mitică aparține într-o anumită măsură tuturor nivelurilor conștiinței, îndeplinind în cadrul fiecăruia o funcție și articulându-se în conformitate cu
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]
-
o realitate subiectivă care completează realitatea obiectivă. Astfel, "conștiința propriu-zisă preia și prelucrează datele și elementele gândirii mitice în baza rațiunii suficiente; subconștiința prin efect simpatetic sau empatetic și inconștiința prin cod genetic"210. În acest sens, pentru Vulcănescu, gândirea mitică aparține într-o anumită măsură tuturor nivelurilor conștiinței, îndeplinind în cadrul fiecăruia o funcție și articulându-se în conformitate cu mecanismele care guvernează structura respectivă. Însă, reducția de la conștient la inconștient, fragmentarea imaginii și înlăturarea treptată a elementelor ei pentru a ajunge la
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]