2,519 matches
-
incluse împreună cu vena cavă inferioară și superioară într-o teacă pericardică seroasă. În anumite situații la nivelul extremității stângi a atriului drept în apropierea orificiului de intrare a venei pulmonare stângi inferioare poate fi identificată o venă mică numită vena oblică a atriului stâng. Această venă drenează în sinusul venos coronar și reprezintă terminarea venei cardinale comune stângi din viața embrionară. AS prezintă pentru descriere următorii pereți: peretele anterior (interatrial), convex, cu excepția unei depresiuni ce corespunde fosei ovale; această depresiune poate
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
stânga, prezintă anterior orificiul atrioventricular stâng prevăzut cu valva atrioventriculară stânga (bicuspidă sau mitrală), iar posterior, intrarea în auriculul stâng; peretele superior, îngust, participă la delimitarea sinusului transvers Theile; peretele inferior se prelungește pe fața diafragmatică, participând la delimitarea sinusului oblic al pericardului (Haller). Morfologia internă a atriului stâng Atriul stâng este mai îngust și prezintă pereți mult mai trabeculați decât atriul drept. Auriculul stâng nu prezintă crista terminalis, motiv pentru care interiorul atriului stâng este neted și relativ lipsit de
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
este marcată anterior prin ramul descendent anterior (artera descendentă anterioară stângă) al arterei coronare stângi și marea venă a lui Galen. Posterior, limita este indicată de artera descendentă posterioră (ram al arterei coronare drepte) și vena cardică mijlocie. Marginea stângă (oblică) a cordului prezintă ramul marginal stâng al arterei circumflexe stângi. Superior, ventriculul este limitat de marea venă cardiacă și de artera circumflexă situată în șanțul atrioventricular. Superior de șanț se află atriul stâng, sinusul venos coronar și vena pulmonară stângă
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
identice. Venele pulmonare Venele pulmonare sunt fixate la pericard. În porțiunea intrapericardică venel pulmonare sunt greu vizibile cu excepția circumferinței. Împreună cu inserțiile mezocardice vena cavă inferioară și fața posterioară a atriului stâng, venele pulmonare formează limitele superioară și laterală ale sinusului oblic pericardic. Dintre cele 4 vene pulmonare cea mai vizibilă este vena pulmonară stângă inferioară și vena pulmonară dreaptă inferioară. În 25¿ din cazuri venele pulmonare stângi se unesc intrapericardic și formează vena pulmonară comună. Venă pulmonară comună dreaptă formată într-
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
omul viu, ddatorită mișcărilor permanente efectuate în cursul ciclului cardiac. Din aceste considerente se utilizează în clinică o schemă simplificată, ce are la baza cartilajul costal III stâng. Cu excepția proiecției orificiului pulmonarei, dispus aproape orizontal, proiecțiile celorlalte trei orificii sunt oblice dispuse inferior și la dreapta. Valva pulmonară - cartilajul 3 sternocondral stâng; Valva aortică - linia parasternală stângă în spațiul 3 intercostal stâng, inferior și medial de proiecția valvei pulmonare; Valva mitrală - cartilajul 4 sternocondral stâng; Valva tricuspidă - linia parasternală dreaptă în
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
de obicei cel mai larg, are originea adiacent valvei pulmonare, și se distribuie regiunii aflate la bifurcarea fasciculului atrioventricular comun, ceea ce constituie un reper important în clinică. Artera descendentă anterioară stângă dă câteva ramuri diagonale numite astfel datorită traiectului lor oblic spre flancul stâng și apexul cardiac, trecând paralel cu stratul superficial subiacent al mușchiului cardiac. Artera circumflexă stângă trece de la origine în sinusul coronar stâng și ajunge la fața posterioară a ventriculului stâng. În traiectul său, artera dă unul sau
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
lui Galen) are originea în apropierea apexului șanțului interventricular, descrie un traiect ascendent spre șanțul atrioventricular nivel la care se inflectează spre stânga împreună cu artera circumflexă coronară stângă. Pe marginea obtuză a cordului vena cardiacă mare se unește cu vena oblică a atriului stâng. Sinusul venos coronar se deschide în atriul drept pe flancul stâng al orificiului venei cave inferioare. Vena oblică (a lui Marshall) a atriului stâng drenează peretele posterior al atriului stâng și reprezintă un vestigiu embrionar al venei
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
spre stânga împreună cu artera circumflexă coronară stângă. Pe marginea obtuză a cordului vena cardiacă mare se unește cu vena oblică a atriului stâng. Sinusul venos coronar se deschide în atriul drept pe flancul stâng al orificiului venei cave inferioare. Vena oblică (a lui Marshall) a atriului stâng drenează peretele posterior al atriului stâng și reprezintă un vestigiu embrionar al venei cardinale comune stângi. Joncțiunea sa cu vena cardiacă mare marchează originea sinusului venos coronar. În cazul persistenței venei cardinale comune stângi
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
pulmonare); spațiile III, IV, V i.c. parasternal stâng (aria VD); aria epigastrică (sau subxifoidiană); spațiul V i.c., pe linia medio-claviculară, stângă, la nivelul apexului (sau aria VS). Palparea impulsurilor cordului se efectuează cu pulpele degetelor ținute drept sau oblic pe suprafața toracelui, exercitând o presiune ușoară pentru Z3 și Z4 (zgomote de înălțime joasă) și o presiune mai mare pentru Z1 și Z2 (zgomote de înălțime mare). Freamătul se palpează cel mai bine prin intermediul osului, prin aplicarea feței palmare
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
superioară a sternului. 18.4.2. Expirul In cursul unei respirații obișnuite (bazală, de repaus) expirul este pasiv. In cursul efortului și al manevrelor respiratorii forțate are loc contracția mușchilor expiratori. Cei mai importanți sunt mușchii peretelui abdominal (drept abdominal, oblic intern și extern, transvers abdominal); când ei se contractă presiunea intra-abdominală crește și diafragmul este împins în sus către cutia toracică reducându-se astfel volumul acesteia (fig. 69). Acești mușchi se contractă puternic în timpul tusei, vomei și defecației. Alți
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2281]
-
orientare longitudinală. Ureterele sunt conducte musculo-membranoase ce pornesc de la bazinet și se îndreaptă retroperitoneal către vezica urinară. Funcția lor este de a genera unde peristaltice, ce ajută la deplasarea urinei de la calice la vezică. Ureterele perforează peretele vezical în direcție oblică, creând o valvă funcțională antireflux pe măsură ce vezica se destinde. Vezica este alcătuită din aceleași trei tunici care alcătuiesc întreg tractul urinar, dar membrana bazală a uroteliului său separă epiteliul de un strat suburotelial ce conține vase de sânge, fibre nervoase
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2281]
-
că noua religie n-a schimbat lumea. C. Săteanu, care realizează prima monografie Băncilă în 1930, simte această tensiune indusă și de titlul tabloului, încercând o explicație care să scoată tabloul din sfera unui pesimism evident, eliminând orice posibilă lectură oblică orientată spre erezie. "Tabloul e simbolic și nicidecum ateu. Poate plânge Dumnezeirea? Artistul a răspuns afirmativ, în sens simbolic: Până și Christ plânge văzând grozăviile din lume. Acesta e rezultatul învățăturilor creștinești după două mii de ani? Homo homini lupus! Ce
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
privirii ca expresie a vizibilului -, tranzitivă, cu un gest, cel al ascunderii privirii, menit să sugereze taina. Jocul acesta între vizibil și invizibil nu rămâne aici, și a treia femeie privește, însă privirea sa nu angajează direct spectatorul, ci ușor oblică, deviază orice posibil contact. Ierarhia se dezvoltă și prin intermediul privirii, însă aceasta nu înseamnă că grupul este mai puțin compact. Cele trei femei sunt prinse într-un cerc al complicităților, dar fiecare dintre ele se distinge ca atitudine și capacitate
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
c) testul Scree - momentul în care în graficul Scree apare ruptura este pragul de selectare a factorilor; d) interpretabilitatea factorilor. Activăm butonul Rotation. Aici sînt prezentate mai multe metode de rotație a factorilor, unele ortogonale (Varimax, Quartimax și Equamax), altele oblice (Direct Oblimin și Promax). Cele mai des utilizate metode de rotație sînt Varimax (rotație ortogonală) și Direct oblimin (rotație oblică). Alegerea uneia dintre cele două rotații ține de bazele teoretice de care dispunem: dacă avem motive să credem că factorii
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1744]
-
Activăm butonul Rotation. Aici sînt prezentate mai multe metode de rotație a factorilor, unele ortogonale (Varimax, Quartimax și Equamax), altele oblice (Direct Oblimin și Promax). Cele mai des utilizate metode de rotație sînt Varimax (rotație ortogonală) și Direct oblimin (rotație oblică). Alegerea uneia dintre cele două rotații ține de bazele teoretice de care dispunem: dacă avem motive să credem că factorii (dimensiunile latente) sînt corelați, atunci alegem rotația oblică Direct Oblimin, iar dacă factorii sînt necorelați, alegem rotația ortogonală Varimax. Cu
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1744]
-
utilizate metode de rotație sînt Varimax (rotație ortogonală) și Direct oblimin (rotație oblică). Alegerea uneia dintre cele două rotații ține de bazele teoretice de care dispunem: dacă avem motive să credem că factorii (dimensiunile latente) sînt corelați, atunci alegem rotația oblică Direct Oblimin, iar dacă factorii sînt necorelați, alegem rotația ortogonală Varimax. Cu toate acestea, în general, cercetătorii optează pentru rotația ortogonală Varimax; vom selecta și noi rotația Varimax, apoi clic Continue. Butonul Scores permite salvarea scorurilor factoriale în baza de
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1744]
-
avea și faza de impulsie - prin efectele dinamice pozitive ce le poate avea asupra alergării. Faza de amortizare începe odată cu luarea contactului cu solul, moment în care, datorită vitezei de deplasare și a locului de contact, ia naștere o forță oblică orientată înainte și în jos - F - și care este rezultantă a: forței normale (Fn) perpendiculară pe sol: (gravitația); forței tangențiale (Ft) - paralelă cu solul și de același sens cu alergarea (rezultă din viteza de deplasare). Conform principiilor prezentate în capitolele
Atletism în sistemul educaţional by Liliana Mihăilescu, Nicolae Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Science/307_a_1308]
-
care este rezultantă a: forței de reacție normală (Rn) perpendiculară pe sol, orientată de jos în sus; forța de reacție tangențială (Rt) - paralelă cu solul și de sens opus alergării. Având în vedere că rezultanta (R) a reacției reazemului este oblică, îndreptată în sus și înapoi, rezultă că aceasta are o acțiune negativă asupra vitezei de alergare, producând o frânare. Frânarea este cu atât mai mare cu cât contactul cu solul va fi mai oblic, iar proiecția centrului de greutate al
Atletism în sistemul educaţional by Liliana Mihăilescu, Nicolae Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Science/307_a_1308]
-
rezultanta (R) a reacției reazemului este oblică, îndreptată în sus și înapoi, rezultă că aceasta are o acțiune negativă asupra vitezei de alergare, producând o frânare. Frânarea este cu atât mai mare cu cât contactul cu solul va fi mai oblic, iar proiecția centrului de greutate al corpului va fi mai mult în urma punctului de contact cu solul. În faza de amortizare: musculatura piciorului efectuează un lucru rezistent și șocul de aterizare este amortizat prin jocul simplu al articulațiilor (șold, genunchi
Atletism în sistemul educaţional by Liliana Mihăilescu, Nicolae Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Science/307_a_1308]
-
lucru rezistent. Faza de impulsie începe în momentul depășirii verticalei și durează până când piciorul se desprinde de pe sol; C.G.G descrie, în plan sagital, un arc de cerc orientat în sens ascendent. Elementul principal al acestei faze îl constituie acțiunea oblică a forței piciorului de sprijin asupra reazemului orientată în sus și înainte. Oblicitatea acțiunii este cu atât mai accentuată cu cât este mai mare distanța dintre punctul de sprijin al piciorului pe sol și proiecția C.G.G și este determinată
Atletism în sistemul educaţional by Liliana Mihăilescu, Nicolae Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Science/307_a_1308]
-
și înainte. Oblicitatea acțiunii este cu atât mai accentuată cu cât este mai mare distanța dintre punctul de sprijin al piciorului pe sol și proiecția C.G.G și este determinată, în principal, de viteza de alergare. În această situație forța oblică (F) care acționează asupra solului se descompune în: o forță normală perpendiculară pe sol (Fn); o forță tangențială paralelă cu solul și de sens opus alergării (Ft); Conform principiilor mecanicii, reacția reazemului (R), corespunzătoare forței (F), va fi egală și
Atletism în sistemul educaţional by Liliana Mihăilescu, Nicolae Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Science/307_a_1308]
-
trei feluri: verticale; laterale; transversale. Toate tipurile de oscilații au influență negativă în alergare, influență ce se amplifică pe măsură ce crește și amplitudinea acestora (excepție parțială oscilațiile transversale). Oscilațiile verticale - au loc în plan sagital (fig. 16) și se datorează direcției oblice a forței de impulsie ca urmare a acțiunii musculaturii piciorului de sprijin, dar și tracțiunii piciorului pendulant. Oscilațiile verticale sunt puse în evidență prin înălțimea atinsă de creștetul capului, care este mai mare în momentul de mijloc al fazei de
Atletism în sistemul educaţional by Liliana Mihăilescu, Nicolae Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Science/307_a_1308]
-
aceste alergări poziționarea blocstartului este diferită față de alergările în linie dreaptă, deoarece startul la aceste probe se efectuează în turnantă. În figura 20 se poate observa modul particular de așezare a blocstartului; dispunerea lui în dreapta culoarului de alergare, pe direcție oblică, oferă cea mai eficientă traiectorie de alergare, tangenta la arcul de cerc interior culoarului de alergare, o traiectorie rectilinie care favorizează accelerarea și permite înscrierea corectă a atletului în alergarea curbilinie, adoptând acțiunile tehnice prezentate mai sus. 4.1.a
Atletism în sistemul educaţional by Liliana Mihăilescu, Nicolae Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Science/307_a_1308]
-
10 m înainte de obstacol. Viteza de alergare și înălțimea sportivului determină distanța individuală de la locul de desprindere până la obstacol și oscilează între 1,20-1,40 m. Săritura corectă pe obstacol se realizează printr-un pas sărit executat pe o direcție oblică - sus. Desprinderea de la sol se face ca o continuare a alergării, prin scurtarea firească a ultimului pas de alergare, urmată de o impulsie completă a piciorului de sprijin și o pendulare a coapsei piciorului pendulant până la orizontală. Sprijinul pe obstacol
Atletism în sistemul educaţional by Liliana Mihăilescu, Nicolae Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Science/307_a_1308]
-
Deprinderi sportive-alergări” reține următoarele elemente din școala alergării: * alergare cu joc de gleznă; utilizarea exercițiului urmărește: dezvoltarea elasticității musculaturii posterioare a membrelor inferioare; prelucrarea mobilității articulațiilor gleznei și genunchiului; Ca formă, se poate executa pe loc, cu deplasare, cu sprijin oblic în față, cu împingerea unui partener (fig. 39). Din punctul de vedere al poziției și mișcărilor brațelor, exercițiul poate fi executat cu mișcare normală de brațe (coordonată), cu brațele căzute pe lângă corp, prinse la spate, fixate pe șolduri sau pe
Atletism în sistemul educaţional by Liliana Mihăilescu, Nicolae Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Science/307_a_1308]