2,785 matches
-
obiective exterioare, nivelul de aspirații individuale, educația și experiența de viață a individului etc. Factorii menționați vor conferi obstacolului un anumit grad de periculozitate și un anumit înțeles, specific frustrării: privarea, deposedarea persoanei de un bun, de un drept. Numai privite lucrurile dintr-o astfel de perspectivă vom putea înțelege acele situații în care același fapt sau eveniment constituie pentru unii subiecți obstacole în calea, realizării unui scop sau a satisfacerii unei trebuințe, iar pentru alții, nu; numai astfel vom putea
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
unor cazuri cu adevărat comparabile. Conform acestei perspective, idiosincrasiile culturale ale fiecărei țări sunt de așa natură încât condamnă analizele comparative la superficialitate, dacă nu chiar la confuzii grave. Politica guvernamentală a fiecărei țări în fiecare moment istoric este astfel privită ca rezultatul unor tradiții atât de înrădăcinate încât singurul lucru care se poate face este descrierea și analiza separată a fiecărui caz în parte. A porni de la presupunerea că instituțiile sunt ușor de comparat duce, pentru a continua argumentația, la
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
pot fi descrise sub numele generice de "instituții", "organizații" sau "structuri". Sistemul politic operează în esență prin instituții și cu ajutorul acestora. Ele sunt de fapt elementele de bază. A existat o controversă semnificativă în legătură cu rolul instituțiilor. Ele au fost uneori privite ca fiind mai puțin importante decât oamenii din interiorul lor. S-a simțit că studiul ar trebui direcționat nu atât asupra instituțiilor cât asupra comportamentului. Această perspectivă a fost o reacție împotriva unei analize a instituțiilor care s-a bazat
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
Coleman, 1960: 5-9). Ideea ne surâde deoarece corespunde realității în anumite privințe, în special atunci când "cererile" sunt făcute de grupuri și sunt preluate apoi de partide, parlamente și cabinete. Este totuși o simplificare excesivă. O astfel de analiză ar trebui privită mai mult ca un caz limitat decât ca o reprezentare corectă a situației în toate entitățile politice, deoarece sistemul politic nu este activat de cereri neapărat în această manieră clară. Situația poate fi și este deseori mult mai confuză, prin
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
că omul este un animal social; ființele umane se nasc în grupuri (familie, vecinătate) și trăiesc în grupuri (locul de muncă, biserica). Traiul în comun este o caracteristică a vieții umane (Truman, 1951; Bentley, 1967). Astfel sistemul politic național trebuie privit ca fiind alcătuit dintr-un număr de instituții sau grupuri (probabil foarte mare) de care indivizii aparțin în mod natural. Aceste instituții sau grupuri sunt la rândul lor legate între ele în multe sensuri complexe în cadrul sistemului politic național. În
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
pot exprima într-o primă instanță cererile pentru o participare mai mare. Se presupune adesea și că schimbările spre egalitarism au efectul de a reduce, cel puțin într-o anumită măsură, oportunitățile de liberalism, întrucât libertatea și egalitatea sunt uneori privite ca antitetice. Schimbări rapide spre o mai mare egalitate (sau spre o mai mare inegalitate) conduc adesea la proteste și tensiuni; aceasta ar putea rezulta într-un autoritarism mai puternic din partea regimului, cât și într-o îngrădire a participării. În
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
șubred al noii ordini care se stabilise. A spune că sistemele politice formează grupe nu înseamnă că toate țările din grupă adoptă norme identice. De exemplu, între Suedia și Grecia există diferențe normative considerabile, deși ambele țări sunt în general privite ca aparținând grupei democrațiilor liberale. Trebuie astfel să distingem între ce se poate eticheta drept "macrodiferențe" și "microdiferențe" în principiile normative, macrodiferențele fiind diferențele dintre grupe, în timp ce microdiferențele sunt diferențele din interiorul fiecărei grupe. Țările nu rămân permanent într-o
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
asupra puterii economice a "capitaliștilor", dar statele comuniste s-au caracterizat și printr-un sistem de securitate socială extraordinar de dezvoltat, care a asigurat întregii populații măsuri de bază egale privind educația, sănătatea și pensiile. În sfârșit, statele comuniste trebuie privite a fi fost democratice. Așa cum s-a indicat mai devreme, liberalismul și democrația sunt două concepte distincte din punct de vedere analitic, care tind să fie asociate în Occident datorită evoluțiilor din secolul al XIX-lea. Dar un sistem politic
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
să pretindem că dezvoltarea politică se bazează pe caracteristicile aparent "obiective" ale structurilor (Chilcote, 1981: 178-82). Cea mai bună soluție în acest moment este să ne întoarcem la examinarea rolului normelor în dezvoltarea politică. Aceasta nu înseamnă că structurile trebuie privite ca nerelevante în acest context, ci că ele singure nu pot oferi în întregime explicația căutată. Este foarte posibil ca dezvoltarea politică să aibă legătură cu eficiența structurilor și, în linii mari, cu capacitatea acestor structuri de a face față
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
în multe părți ale lumii, din Irlanda de Nord până în Uganda și din Cipru până în Sri Lanka (Gurr, 1970: 317-59; Rabushka și Shepsle, 1972: 62-92; Lijphart, 1977: 142-76; Horowitz, 1985: 185-228). CASETA 5.2 Statul și societățile plurale Societățile plurale sunt de obicei privite ca imposibil de administrat. Ele par să ducă la războaie civile, așa cum s-a întâmplat în Vest și în Est, în Nord și în Sud. În deceniile trecute, cercetătorii socialului presupuneau că problemele generate de societățile plurale, datorate în esență
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
la anumite tipuri de agricultură și deci de posesiune a pământului, făcându-i astfel pe fermieri să se orienteze către stânga sau către dreapta (A. Siegfried, Tableau politique de la France de l'Ouest, 1913). Trei caracteristici geografice au fost adesea privite ca având o influență asupra sistemelor politice. Prima este climatul, care, în special în secolul al XVIII-lea, se considera că are o influență directă asupra comportamentului uman. Remarci despre diferențele dintre sistemele politice din nordul și sudul Europei au
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
unele țări, sindicatele au dobândit un caracter "asociativ" mai repede decât în altele, apărând și diferențe între grupurile sociale: sindicatele minerilor s-au caracterizat tipic prin "loialități de clasă" mai mari decât cele ale vânzătorilor; sindicatele americane au fost totdeauna privite ca având un caracter mai "asociativ" decât cele europene; iar loialitatea de clasă care caracterizează sindicatele europene a decăzut în mod vizibil o dată cu ascensiunea "asociaționalismului" (Taylor, 1989: 71-95). Dezvoltări întrucâtva similare au loc în sistemele politice impuse care sunt bine
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
a unor asociații veritabile acolo unde grupurile comunitare tind să satisfacă principalele solicitări ale membrilor societății. CASETA 7.1 Putem vorbi despre o "nouă" politică? Una din dezbaterile majore privind societățile contemporane se referă la gradul în care ele trebuie privite ca diferite în caracter de societățile de acum câteva decenii. La sfârșitul anilor '50, Rokkan și Lipset au sugerat că au existat patru clivaje principale în societățile indistriale: clivajul centru-periferie, care corespunde relațiilor teritoriale sau bazate pe clan la care
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
cursul secolului al XIX-lea faptul că partidele erau o prezență permanentă și o trăsătură într-adevăr inevitabilă a unei democrații liberale moderne. Astfel, atacurile împotriva partidelor lansate (inclusiv de oameni de știință) în ultimele decenii dinaintea Primului Război Mondial ar trebui privite mai mult ca acțiuni de ariergardă decât ca observații noi privind caracteristicile lumii la acea vreme. Funcții ale partidelor politice Din această definiție rezultă funcțiile principale ale partidelor (Neumann, 1955: 395-400). Acestea sunt la trei niveluri: al societății ca întreg
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
Importanța ideologiei de partid Un aspect important al activității majorității partidelor constă în elaborarea și implementarea politicilor. După cum se știe, unele partide există doar în beneficiul liderilor, în timp ce altele pretind că sunt pur pragmatice și că nu adoptă nicio ideologie, privită ca o postură "doctrinară". O absență totală a direcției politice este totuși rară. Pragmatismul este o atitudine ideologică, atât în sensul negativ în care respinge sugestia că țările ar putea fi conduse mai bine dacă există repere generale în determinarea
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
a sistemelor cu un singur partid, chiar dacă includem printre ele țări precum Etiopia sau fostele colonii portugheze (Angola și Mozambic, de exemplu), care au adoptat pentru un timp o ideologie marxistă. Sistemele cu un singur partid sunt în orice caz privite deseori ca fiind în esență un fenomen al țărilor comuniste. Există și o justificare pentru această imagine, deoarece sistemele comuniste nu numai că au elaborat teoria conducerii partidului unic, dar au și implementat practica acesteia în cel mai sistematic mod
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
fie cel care "cauzează" un sistem bipartidist, ci mai degrabă doar țările în care partidele tind în mod firesc să fie egale pot tolera acest sistem electoral. În celelalte, sistemul uninominal cu majoritate simplă, într-un tur este de obicei privit ca profund nedrept. Singurele țări care l-au menținut fără să aibă un sistem de partide în care partidele majore sunt mai curând egale sunt Canada și India, deși chiar Marea Britanie s-a apropiat de o situație asemănătoare în anii
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
societate. Ele nu trebuiau considerate generale, ci corespunzătoare într-un anumit grad și într-o anumită măsură fiecărui individ. Ele nu erau cu adevărat individuale, ci influențau comunitatea și ar fi trebuit tratate ca atare. În sfârșit, ele nu trebuiau privite ca "explicitate", ci concepute dinamic în relație cu structura comunității, cu educația oamenilor și cu nevoile generale (Vyshinsky, 1948). Aceste critici au coincis cu afirmarea unor noi drepturi, atât în statele comuniste cât și în cele necomuniste, ca de exemplu
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
care acoperă un număr de state. Astfel de uniuni de state pot fi foarte laxe, dar se pot coagula treptat, ca în cazul Comunității sau Uniunii Europene, dar și al altor organizații precum Națiunile Unite. Astfel, centralizarea și descentralizarea trebuie privite ca fenomene ce afectează toate nivelurile de guvernare existente în lume: centralizarea și descentralizarea în cadrul statului sunt doar cele mai cunoscute și mai studiate forme ale acestor fenomene. Scopul acestui capitol este așadar de a privi în ansamblu nivelurile de
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
în capitală. Totuși, istoria ca atare nu explică tendințele spre centralizare sau descentralizare, ci sugerează doar că ceea ce există nu poate fi modificat cu ușurință. Unele forțe socio-politice trebuie să explice existența acestor tradiții. Aceste forțe au fost de obicei privite ca fiind de două feluri, ideologice și structurale. Totuși, în ultimii ani s-a discutat din ce în ce mai mult despre centralizare și descentralizare pe baza unei a treia caracteristici, eficiența. Ideologia este puternică deoarece fie contribuie la justificarea unei anumite poziții asupra
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
cele ale unei Curți Supreme "depline". În sfârșit, în timp ce camerele superioare sunt prezente întodeauna, nu există peste tot egalitate în reprezentarea entităților componente. Egalitate există în Statele Unite, Australia și Elveția, dar în Canada, în ciuda faptului că țara este de obicei privită ca un "adevărat" stat federal, camera superioară nu este organizată pe baza ideii de reprezentare a entităților componente. În alte părți există uneori o ponderare în favoarea componentelor mai mari; așa se întâmplă practic în toate federațiile noi, în special în
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
astfel de evoluție nu a avut loc nicăieri altundeva, trebuie analizată atât problema "adevăratei" valori a legăturii confederale, cât și cea a "adevăratei" valori a modelelor intermediare între configurațiile confederale și cele federale. Configurațiile confederale În timp ce soluția confederală este adesea privită ca nesatisfăcătoare, o examinare a lumii contemporane arată că există de fapt multe confederații, arhetipul acestora fiind Organizația Națiunilor Unite (ONU). Aceasta grupează țări care își rețin puterea de decizie și care dau organizației putere în măsura în care doresc. Totuși, unele aspecte
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
Război Mondial, în alte state comuniste. Diviziunea trece dincolo de dualitate: Biroul Politic al partidelor comuniste a fost ajutat de secretariate mari, ai căror șefi au constituit staff-ul personal al secretarului general sau al prim-secretarilor, care erau în general priviți ca liderii "adevărați" din țările lor. Acesta a fost, evident, cazul unor lideri precum Stalin, Tito și Mao. În același timp, "jumătatea" de stat a structurii guvernamentale a avut tendința de a se diviza într-un prezidiu și un consiliu
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
caracterul; există alți lideri preocupați în primul rând de funcționarea societății și care fac compromisuri și tranzacții, acceptând în același timp structura în cadrul căreia are loc viața economică, socială și politică (Burns, 1978: 19-20). O astfel de distincție nu trebuie privită ca o dihotomie, ci mai degrabă sub forma extremităților unei axe continue care se referă la "gradul de schimbare" pe care liderii doresc să o realizeze, această schimbare fiind orientată fie înspre "progres", fie spre reîntoarcerea la trecut. Am putea
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
este mai dificil de condus într-o manieră atât de "paternalistă" și absolută: în multe cazuri (de exemplu în Tunisia și Senegal), rezultatul a fost o președinție mai "blândă", deși încă destul de autoritară. Conducerea duală Conducerea politică este de obicei privită ca fiind în mod normal exercitată de o singură persoană: imaginea este cea a piramidei, cu un singur lider în vârf. O mare majoritate a statelor sunt într-adevăr conduse de un singur lider, în special dacă nu se iau
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]