7,733 matches
-
din dinastiile Song și Tang, cele mai recente fiind terminate În dinastia Ming, cu câteva sute de ani În urmă. Oferindu-le un amestec de vechi reprezentări de origine Nanzhao, Bai, Dai sau tibetană, Îmi doream să aibă și ei revelația faptului că toate aceste religii ale triburilor minoritare contribuiseră ca niște pârâiașe la marele curent dominant, și uneori chiar dominator, al gândirii chineze. Chinezii han au știut Întotdeauna să absoarbă diverse credințe, În același timp păstrându-și-le pe cele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
deja, zise Moff. Ați ieșit doar din China, explică Lulu. Dar să ieși dintr-un loc nu Înseamnă și să intri În alt loc. Sunteți În Birmania, dar nu ați trecut granița oficială. Așa că acum sunteți Între. Brusc am avut revelația că tot ceea ce spunea Lulu mi se potrivea Întocmai și mie. Așa mă simțeam și eu: Între. —O, grozav, suntem la mijloc, zise Rupert. Lulu aprobă. — Da, la mijloc. Nu știți Încă ce drum vine, unde se duce. În China
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
sunt la fel de apropiați ca Într-o familie și și-au promis să se Întâlnească o dată pe lună pentru „a sărbători viața“, pe lângă reuniunea anuală de Ziua Recunoștinței. Urmau să aducă fiecare mâncăruri gătite după rețete din junglă, să aprofundeze spiritual revelațiile trăite, rețetele de supraviețuire, oferindu-și sprijin moral În perioadele marcate de probleme personale. Dar au consimțit cu entuziasm să-și cumpere instrumente de percuție ca ale localnicilor și tigve pentru a recrea rezonanța și Înălțarea colectivă pe care le-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
creioane și te vei ocupa de rezolvarea problemelor din scrisorile și telegramele pe care ți le voi transmite". Așa a început inițierea în primele "secrete" ale muncii diplomatice de birou. Însă cu timpul se vor adăuga la acest capitol alte revelații de "secrete" profesionale, făcând cunoștință și practicând întâlniri cu diplomați străini, conversații pe teme de actualitate, prezențe la dialoguri de nivel înalt, participări la recepții, însoțire de delegații străine și altele. Calificarea profesională efectivă a diplomatului era, în anii la
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
nu în toate bine înțeles la lecțiunile și traducerile din clasă, la studiul etimologiei, al sintaxei, al prozodiei, al evoluțiunei limbilor și al istoriei literare. El a trecut mai departe; și cu ajutorul disciplinei școlare am ajuns să avem în fine revelația miracolului antic, să prețuim tezaurele sale neîntrecute, s-avem din când în când iluzia că ne găsim în fața sufletului divinului Platon, a geniului lui Aristot și să gustăm armonia, de esență superioară și unică, a operei lui Homer, de a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
formă ceva mai puțin precisă, și la contimporanul său, mitropolitul Varlaam care, în introducerea "Cazaniei" tipărită la Iași, se adresează "către toată semințiea românească pretutindeni unde se află pravoslavnici întru această limbă". Am putea astfel spune că, oferind neamului românesc revelația unităței lui, Moldova și Iașul se pregăteau, încă de pe atunci, la sa-crificiul cu care, aproape două sute de ani mai târziu, trebuiau să contribuie la realizarea acestei unități. * Iașul în formațiunea României contimporane Durata influenței polone în Moldova a fost relativ
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
rescrisesem împreună, schimbând personajele și dându-le finaluri neprevăzute, manevrând mintea ca pe-un motor de căutare, ar fi ieșit o altă istorie a literaturii, poate și-a vieții noastre. Acum Paul vorbea despre iubire, părinți, vecini; subiecte mărunte, personale, revelații și frici simple, nedemne de-un fost prieten. 22.10.2004. Ați văzut vreodată un bătrân cum omoară o muscă? Tata, astăzi, la masă. Cu palma goală, fără silă. Nu mai are nimic de pierdut. Victima rămâne lipită, pielea aspră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
să navigheze fără busolă ori sextant. Cu ceva mai multă atenție și mai puțină naivitate, aș fi putut, dacă nu prezice deznodământul, măcar descoperi o parte din riscurile la care mă expuneam, iubindu-mi femeia cu ochii-nchiși. „Ei? Vreo revelație?“, s-a interesat Mihnea, încheindu-se la curea. Făcuse ceva burtică, puțin mai multă decât când ne văzusem ultima oară. Dar când ne văzusem cu-adevărat ultima oară? La cutremur? Înainte de cutremur? Nu eram sigur. Mi-a venit o idee
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
răscolea, iar gelozia lui Gheorghidiu le dădea fiori. Peste tot străluceau modele, asemănări, similitudini, parcă cineva înadins găsise cuvintele potrivite, aceleași din mintea fiecăruia, dar spuse perfect, așa cum nu reușise nimeni. Frazele înfloreau exaltat, aproape mistic, cu voluptatea și extazul revelației. Îți trebuia o răbdare dumnezeiască sau dopuri în urechi ca să înduri potopul identificărilor. Poate erau masochiști. Poate pur și simplu nu le păsa, la fel ca pe noi (m-am gândit mult la ipoteza asta și cred că ar trebui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
forță luminoasă, o prezență de bucurie, pe care o Înăbușise sentimentul primejdiei și al morții, care crescuse cutremurător În acea zi. Sufletul tânărului era inundat de suferință și nici un alt semnal din lumea energiilor nu putea depăși În intensitate această revelație Întunecată. Își mai apăsă o dată palma deasupra inimii, Îi simți bătaia regulată, apoi se ridică și păși spre palat. Nu mai era mult și acel palat va deveni ceea ce fusese deșertul Gobi pentru cei o sută de Cuceritori. Un loc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
l-ar fi ascultat. Dar brațul lui spinteca, fulgerător, fiecare spahiu ivit În cale, ca și cum ar fi fost o păpușă de paie. Dealul Ilișeștilor deveni, În doar câteva minute, un loc al masacrului. „Sunt nemuritor!” gândi, brusc, Jurj. Era o revelație. O imensă lumină care Înlătura toate grijile și toate primejdiile. Nu exista nici o primejdie. Exista doar el, forța lui, mânia lui, brațul lui. Și știu că, În acea zi sfântă, anume aleasă de voievod, erau, cu toții, nemuritori. * - Ce se aude
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
pentru întîia dată auzim presa austriacă aruncând strigăte de alarmă față c-o afirmare a suveranității statelor balcanice. Discursul de tron al regelui României n-are desigur nimic amenințător pentru împărăția Habsburgilor. Dispozițiile pe cari le manifestă nu sunt o revelație și, la urma urmelor, cată să recunoaștem că, combătând preponderanța absolută a Austro-Ungariei pe țărmii Dunării, românii nu fac decât să exercite un drept indiscutabil, acela de - a - și apăra propriile lor interese, precum le pricep. Divergențele cari s-au
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
frământărilor moderaților, nu s-a întors încă în Iași. Al vostru X... După informațiile noastre, d. Panu, după ce a conferit sâmbătă după-amiazi de pe la orele 5 până pe la 8 cu d. Conta asupra obiectului de care vorbește corespondentul nostru și asupra revelațiilor autentice publicate deja la acele ore în foaia noastră, a plecat la Iași. Se presupune că d. Panu ducea cu d-sa suma ce "o ținuse d. Conta la dispoziția moderaților cari s-au moderat". Astfel, daca în urma sosirii d-
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
punerilor la cale printre culisele Parlamentului și în conciliabulele majorității. Dăm aci amănuntele pe cari le avem în privința aceasta. Foile guvernului par a fi primit instrucțiuni să nu atingă câtuși de puțin această cestiune, să nu pomenească absolut nimic despre revelațiile autentice ale d-lui Conta până ce nu se vor lămuri lucrurile în familie. Nu se știe încă cum se va face această lămurire. Există în marea familie o mulțime de elemente ostile unei puneri la cale cu bine; se aruncă
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
s-a confirmat până acuma. Cât despre d-l Conta, care n-ar fi dispus să asculte de povețele accentuate pe cari i le dau "amicii" din majoritate, d-sa s-ar fi mângâind până una-alta cu părerea că revelațiile cărora ne-am grăbit a le da ospitalitate în coloanele noastre nu vor avea alt efect decât întărirea poziției d-sale ministeriale. O decepție apropiată pare că-l pândește. Se crede că, daca d-sa n-ar voi să se
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
vorbesc și din gura lor proprie auzim condamnarea lor. [ 28 noiembrie 1880] SCRISOAREA UNUI MINISTRU Revelațiuni interesante și autentice A treia ediție, cu nouă adaose explicative și cu deosebite comentarie Din toate părțile ni se cere a treia ediție din revelațiile autentice ale d-lui ministru de culte. Sânt persoane, atât din capitală cât și din județe, cari nu și le-au putut procura până acuma. Ne grăbim a le satisface legitima curiozitate, rezumând totodată corespondența noastră din Iași și informațiunile
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
ale numitului domn, expuse la Concordia. Pe lângă acestea trebue să începem a da și din reflecțiile ce le face presa asupra Scrisorii unui ministru, pe care mai toate foile au reprodus-o după noi. Din parte-ne, expunând judecății publice revelațiile autentice ale d-lui ministru, ne-am impus o completă abținere de la orice reflecții subiective în această afacere. Extrase din ziarele române. "BINELE PUBLIC" ... În urma divulgării acestei epistole, a cărei autenticitate nu mai poate fi pusă la îndoială, d. Conta
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
solului. Proprietara mini-grădinii îmi arată și explică totul, în cele mai mici detalii, eu tac și surâd în inima mea, fără răutate, și spun convins și semi-militărește Oui, Madame, compris! În timp ce eram cu mâinile cufundate în pământ, sădeam, am brusca revelație a îndepărtării noastre fatale de ciclul firesc al vieții. Ieșirea din ciclul naturii și intrarea în istorie, în cel mai pur sens dat de Mircea Eliade. Cum poți respecta tu, ca om modern, sărbătoarea Sfintelor Paști, atunci când uiți gestul esențial
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
devine molipsitoare, produce "o răscolire a spiritelor". Profesorul de matematică, Mihai Șerban, și cel de educație fizică, Ion Cârjan, se vor disocia curând, repudiindu-și lașitățile, de Tomina. Radicalizarea celor doi e de scurtă durată. Treziți la demnitate, ei au revelația dureroasă că sunt "condamnați a fi victimele neliniștii și (ale) suferinței", că "oamenii și relațiile de aici" nu le-ar îngădui conduita pe care un moment o exhibaseră. Umilit de propria-i neputință, Șerban plânge spasmodic. Mai profundă e influența
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
imaginarului", gândirea eminesciană va fi abordată din unghiul viziunii cosmologice a unui univers simultan, perceput prin legea entropiei, principiile termodinamicii și relativității einsteiniene (al doilea cerc) și din perspectiva logosului (magia cuvintelor, "noua estetică" obsedată de limbajul originar și de revelația "morții cuvântului"), cu incursiuni în mai multe zone ale limbajului presă, politică, literatură, religie, învățământ, teatru ș.a. (al treilea cerc). Ideea degradării limbajului și fascinația recompunerii/regăsirii esențelor acestuia consună cu teoria "tcheng ming" (Confucius), "dezbrăcare de formă" și acces
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
și ctitorială merita o înțelegere pe măsură, măcar din partea urmașilor. Dar, se subînțelege, Eminescu n-a avut noroc nici în viață, nici după aceea; nici acasă, nici aiurea. Dimpotrivă, cu excepția lui Maiorescu, extrem de puțini dintre contemporanii săi vor fi avut revelația că respiră sub același cer cu un creator român de valoare universală. Și dacă tot veni vorba de receptarea liricii sale în alte literaturi, situația se prezintă și astăzi aproape umilitor. De pildă, în Larousse, inclusiv în ultima ediție, se
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
versuri" și "proză", George Bacovia, "autist" asemeni lui Albert Einstein, descoperă calea demontării până la golire a poeziei. Întreaga sa operă este de fapt un unic tragic poem al coborârii "muntelui" literaturii, de la monumentalitate la fragmentarismul gâfâit, meschin, contorsionat. Poetul are revelația morții poeziei: nu o spune, ci ne-o sugerează. Înainte de-a muri el însuși, recită ultimul poem al neantului: "În-tu-ne-ri-cul". O spun cu mare tristețe: o sută de ani de eminescologie nu a descifrat universul poetului de la Ipotești, care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
J.J. Fanella, conform căreia "Dumnezeu scapă determinațiilor epistemologiei Umane", fie modernă, fie postmodernă, pentru că acestea "propovăduiesc o mistică a științei și a experienței, adică "se încearcă înțelegerea unei ființe infinite cu mijloace finite". Așadar, transmodernismul deschide calea cunoașterii speciale, prin revelație, iar nu prin "complexele de cultură" asumate de modernism și de postmodernism, în lumina relativismului care însoțește orice schimbare de paradigmă culturală". Demonstrația lui Theodor Codreanu curge convingător, firesc, precum o curățire a grădinii de buruieni și plante uscate în vederea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
la lettre" către noua paradigmă culturală, perspectiva inedită din care Svetlana Paleologu Matta a abordat, în 1984, poetica eminesciană prin grila "postmodernismului înalt" în urma lecturilor din Heidegger, Borges și Nietzsche, producând, după o scurtă etapă de precauție între eminescologi, o revelație (cum vedem și din volumul Calicantus: scene din viața lui Cristal), urmând în ultimul capitol al cărții ca autorul să răspundă la întrebarea "de ce Kundera nu e postmodernist". Așadar, o carte incitantă, de o mare densitate și nu foarte comodă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
notă de subsol, acesta precizează că transmodernul "nu se opune niciunei forme artistice viabile respingând orice formă de exclusivism -, pentru el toate fiind la fel de îndreptățite la existență, oricând și oriunde" (p. 248). Modelul cultural creștin treimic deschide calea cunoașterii spre revelația lui Dumnezeu, care se oferă oricărui om, dincolo de etnie și de spațiul căruia îi aparține, în clipa ce este de drept a eternității. O altă teză la care ține foarte mult autorul Transmodernismului este că acesta (conceptul) presupune elementul național
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]