2,540 matches
-
era alb. Irlandezo-canadian. Mi-am adus aminte de aceste lucruri acum, după ce am văzut și eu toate filmele selecționate la Oscarul de anul acesta și când m-am enervat terapeutic, gândindu-mă că un film despre negri, care înfierează didactic sclavia, făcut de un negru și jucat de un negru care (vorba lui Dan Alexe) apare mereu pe plantația unde era samavolnic ținut ca sclav, proaspăt bărbierit (!?) va fi, în mod sigur, premiat la Oscar, chiar dacă e o făcătură mediocră. Sper
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
ce-și îmbăia trupul în apă de iasomie, apoi și l ungea cu ulei de santal, ambră și extract de flori rare. Chiar și bărbații turnau în apa băii uleiuri parfumate, mai ales înaintea sărbătorilor și a banchetelor. Evreii, în timpul sclaviei egiptene, au preluat arta subtilă a parfumeriei și când au plecat în exil din Țara Faraonilor au luat cu ei și formulele și compozițiile aromate, ce aveau să fie apoi prescrise în textele sacre. La vechii evrei, tămâia (mai ales
Aromaterapia, magia parfumului, cromoterapia şi meloterapia : terapii alternative by VIOLETA BIRO () [Corola-publishinghouse/Science/373_a_651]
-
întrebarea "ce este dreptatea socială?": obiecția redundanței și obiecția fezabilității. Prima susține că răspunsul la această întrebare nu este nici suficient și nici necesar pentru identificarea și progresul în eliminarea nedreptăților "evidente" și redresabile din lumea în care trăim (precum sclavia, subjugarea sau supunerea femeilor, lipsa accesului universal la îngrijirea medicală, tortura sau foametea cronică) și - ca atare - pentru progresul în realizarea unor societăți sau a unei lumi mai drepte 19. A doua observă că este foarte puțin probabil să putem
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
găsi niciodată decât un singur mijloc: a te bucura de munca celuilalt; a face astfel încât Osteneala și Suferința să nu incumbe fiecăruia după proporția naturală, ci ca toată osteneala să fie pentru unii și toate satisfacțiile pentru alții. De aici sclavia, tot de aici spolierea, orice formă ia aceasta: războaie, imposturi, violențe, restricții, fraude etc., abuzuri monstruoase dar consecvente cu gândirea care le-a dat naștere. Trebuie să urâm și să combatem opresorii, nu putem să spunem că ar fi absurzi
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
tot de aici spolierea, orice formă ia aceasta: războaie, imposturi, violențe, restricții, fraude etc., abuzuri monstruoase dar consecvente cu gândirea care le-a dat naștere. Trebuie să urâm și să combatem opresorii, nu putem să spunem că ar fi absurzi. Sclavia s-a dus, grație Cerului, și pe de altă parte, dispoziția noastră de a ne apăra bunul nostru, face ca Spolierea directă și naivă să nu fie ușoară. Un lucru a rămas totuși. Această înclinație primitivă pe care o poartă
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
rămâne mult lui însuși; va multiplica numărul agenților săi, va lărgi cercul atribuțiilor sale; va sfârși prin a dobândi proporții împovărătoare. Dar ceea ce trebuie bine remarcat este uimitoarea orbire a publicului în toate acestea. Când soldați fericiți reduceau învinșii la sclavie, ei erau barbari, dar nu erau absurzi. Scopul lor, ca și al nostru, era să trăiască pe cheltuiala celuilalt; dar, ca și noi, nu duceau lipsă. Ce ar trebui să credem despre un popor ce nu pare convins de faptul
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
să primească, în aceste materii, noțiunile false ale juriștilor, căci, pentru a se asigura cât mai bine de acest lucru, ne aruncă pe toți, pentru zece din cei mai frumoși ani ai vieții noastre, în această atmosferă de război și sclavie care acoperea și penetra societatea romană. Să nu fim deci surprinși a vedea reprodusă, în secolul al XVIII-lea, această idee romană conform căreia proprietatea este un fapt convențional și instituit legal; că, departe ca Legea să fie un corolar
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
oriunde există ea, oriunde se formează ea, în orice fel a creat-o cel care a muncit, izolat sau în asociere cu alte persoane, cu condiția să fi respectat dreptul celuilalt. Mai întâi, cum principiul juriștilor include în mod virtual sclavia, cel al economiștilor conține libertatea. Proprietatea, dreptul de a te bucura de rodul muncii tale, dreptul de a munci, de a te dezvolta, de a-ți exercita facultățile, așa cum crezi de cuviință, fără ca statul să intervină altfel decât prin acțiunea
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
să fie societatea noastră. În acea societate se trăia din război; în aceasta ar trebui să urâm războiul. În acea societate se ura munca; în aceasta trebuie să trăim din muncă. În acea societate mijloacele de subzistență erau întemeiate pe sclavie și prădălnicie; în aceasta ele sunt întemeiate pe industria liberă. Societatea romană s-a organizat ca o consecință a principiului său. Ea trebuia să admire ceea ce o făcea prosperă. Acolo trebuiau numite virtuți ceea ce aici numim vicii. Poeții săi, istoricii
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
mai puțin lipită de ființa noastră decât cea asupra înseși facultăților. Din punct de vedere material, acest lucru este incontestabil; însă a priva un om de facultățile sale sau de produsul lor, rezultatul este același, iar acest rezultat se numește Sclavie. O nouă probă a identității de natură între Libertate și Proprietate. Dacă întorc prin forță toată munca unui om spre profitul meu, acest om devine sclavul meu. El este tot sclav dacă, lăsându-l să muncească liber, găsesc mijlocul, prin
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
Lamartine este ministru de externe în Guvernul provizoriu și, deși este partizanul unei reforme sociale, el adoptă o poziție moderată comparativ cu aripa stângă condusă de Louis Blanc. El este cel care semnează din partea Guvernului provizoriu decretul de abolire a sclaviei redactat deVictor Schoelcher în data de 4 martie 1848 (n. tr.). 33 Mai multe capitole din Armonii economice fuseseră deja publicate în Journal des économistes și autorul nu trebuia să întârzie mult până la încheierea acestei lucrări (n. ed.). 34 În
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
puse la bătaie în democrații, superioritatea spirituală a oratorilor, prin antrenament, se ascute întotdeauna și se cizelează și, împreună cu chestiunile despre care tratează, firesc strălucește liberă. Noi însă, oamenii de azi (adăuga), parcă am fi fost crescuți la școala unei sclavii cât de cât legitime, aproape înfășați în regulile și în structurile acesteia, pe când mințile noastre încă mai erau fragede, fără a fi gustat din cel mai frumos și mai fecund izvor al elocvenței, vreau să spun (declara) libertatea, pentru care
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
virtute. S-a văzut și din versurile citate Înainte că cea mai aleasă mîndrie a lui este să se lase cuprins de flăcări. Iar voluptatea supremă este să cadă În „dulce laț” și să nu mai iasă din starea de sclavie erotică, cum Însuși declară de mai multe ori: „Apoi și eu atunci să știi că, cît voi fi pă lume, Din lațul tău n-oi mai ieși; mă jur pă al tău nume.” Oximoronul devine figura fundamentală a poeziei lui
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
bunăvoință” (Revista Fundațiilor Regale, nr. 5, 1936) - și criticul mizantrop nu greșește prea mult. Numai că inocența, bunăvoința, spontaneitatea se bizuie la Bolintineanu pe instinctul său liric. Disprețuiește regulile În artă („A strînge arta-n reguli credea că-i o sclavie” - Conrad) și, cum spune un bard din poemele lui, el cîntă: „Cum fîșÎie plopul, cum vîjÎie valul, Cum vuvue un vînt”* adică după ureche, atent la sunetele materiei, În ignorarea deplină a științei de a versifica. Bolintineanu nu-i, cu
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
vii aice, cît de nepăsător. Căci vei gusta tu Însuți un fermec răpitor. Vederea se Îmbată, se-ncîntă, se uimește, Nu știe ce s-admire, căci tot aici răpește. Și sufletul rămîne, o dată ce-am privit, Sub farmecile artii, aicea lănțuit, Sclavie mult mai dulce decît chiar libertatea!...” neliniște repede convertită Într-o plăcere fără margini. Angoasa nu-i făcută pentru Bolintineanu. Tristețea cea mai adîncă (aceea a lui Conrad) devine hrana unei zgomotoase bucurii lirice. O bucurie ce ia ușor drumul
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
vise și de-amor.” La Iscia, Proceda și Caprea, acolo unde lucește și delirează cerul, „blonda dimineață” despică pînzele de ceață... Fiind un poet de structură romantică, Bolintineanu iubește ceea ce Mallarmé numea „categoriile perverse”: albul și negrul, lumina și Întunericul, sclavia și libertatea, dragostea și moartea etc... Lingă răsărit este, În poemele lui, mereu un apus falnic, lingă stînca semeață o prăpastie adîncă... „Alături cu lumina e umbra care zace” - scrie poetul Într-un loc. Dulcele, suavul, dalbul, desfătarea, răsfățul, beția
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
vers pentru ca urmarea să vină de la sine. Retorica acestor poeme este simplă și ea cultivă un număr de virtuți, dintre care cea mai prețuită este puterea de sacrificiu. Mama, femeia În genere, pustnicul ’sînt apărătorii legii morale. A trăi În sclavie este o rușine, existența este Înnobilată de libertate, sentimentul cedează În fața datoriei etc. Dezvoltînd, repetînd aceste idei, Bolintineanu pune În mișcare un aparat de comparații, repetiții, alegorii care să susțină discursul liric. Discursul uzează de o scenografie simplă și eficace
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
pe vecinul său Balcanul, așa cum Ștefan se opunea lui Albert. Unul (Balcanul) este trufaș, fanatic, „muncit de aspră ură”, ademenit de visuri nebune, simbol, pe scurt, al unei mărimi putrede, oarbe, agresive. Celălalt (Carpatul) e tînăr, Înțelept, hotărît. Unul reprezintă sclavia, celălalt neatîrnarea. Această perdea de simboluri geologice se dă deoparte și pe scenă apare alt rînd de simboluri: doi vulturi ageri, unul ridicîndu-se de pe Carpat, celălalt de pe Balcan. Urmează o bătălie cumplită În aer, din care victorios iese, bineînțeles, vulturul
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
poeziei erotice din secolul trecut, această dependență voluntară se cheamă robire. Este cea mai răspîndită și cea mai puternică dintre figurile iubirii. Oriunde am deschide cărțile, dăm peste voința, am zice scelerată de n-am cunoaște bine resorturile ei, de sclavie. Relația dintre subiectul amoros și obiectul erotic este aproape În exclusivitate relația dintre slugă și stăpînă (cu varianta tiran). A deveni rob, a căpăta statutul de vasal sentimental este cea dintîi și cea mai nerăbdătoare dorință a Îndrăgostitului: „Stăpîna mea
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
care aspiră sufletul artistului. Dar starea sufletească a creatorului român (Lovinescu dixit) e prin excelență sentimentală, romantică (adică impregnată de resentiment) de aceea, admirația față de modelul occidental (specifică "fondului" nostru psihic colectiv) poate fi înțeleasă și ca o formă de sclavie erotică, generând toate acele "complexe" caracteristice unei culturi "minore". Aplicând "teoria" lui Girard ideilor lovinesciene, se poate spune că imitația "formelor" occidentale constituie o manifestare sui generis a "dorinței triunghiulare", adică a unui sentiment comun (bazat pe resentiment), care nutrește
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
Nu-l vor da! -------------------------------------graiul neamului = limba română vremuiască traiul = (să) treacă viața nestrămutați = statornici potop = prăpăd, dezastru panda = observare directă dintr-un loc ascuns vreme tulburata = peridoadă grea, dificilă ziua deșteptării = (aici) momentul în care strămoșii se eliberează de sclavie vifor = viscol, ninsoare însoțită de vânt puternic ispita = (aici) a pune la încercare pierzare = pieire, pierdere 74 ANEXĂ 6 PROIECT DIDACTIC Școală specială „C. Păunescu” Iași, Grădiniță specială Profesor Psihopedagog: Elenă Gina CORBAN Dată: 31 martie 2006 Grupa de recuperare
Copilul cu dificultăţi de învăţare - Comportamentul lexic şi grafic by Raus Gabriela () [Corola-publishinghouse/Science/742_a_1231]
-
de romancier organizația de partid a Mălinilor În momentul când colectiviștii Își propun să construiască grajdul și hambarul gospodăriei colective. (Ă). Noi nu vedem În Temelia forța uriașă care a făcut ca 35.000 familii să se rupă de lanțurile sclaviei capitaliste și să pășească pe drumul socialismului. Organizația de partid a Mălinilor, adică tocmai forța locală determinată În procesul de construire a Gospodăriei Agricole Horia nu există decât ca o ficțiune. Secretarul organizației de partid, Ion Butnaru, este unul din
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
de agenți proveniți dintre servitorii săi, constituie cel mai important venit al său; drepturi pentru justiție, supravegherea drumurilor și a piețelor, folosirea morilor și a altor echipamente colective, corvezi pentru întreținerea fortăreței, contribuții arbitrare precum *birul ... În chiar momentul dispariției sclaviei antice, o mare parte din populație se găsește astfel înglobată într-o nouă stare de dependență ereditară, *șerbia cu cortegiul său de redevențe caracteristice: *șevaj (dare percepută de un senior pe persoană, nu pe bunuri), *mînă-moartă (taxă plătită de moștenitori
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
oricărei suveranități rezidă esențialmente în națiune". Dar Constituția de la 1791, care se elaborează, îi dă regelui puteri largi și face să se aleagă Adunarea legislativă de către "cetățeni activi" luați doar dintre cei avuți; nu s-a rămas doar la abolirea sclaviei; proprietatea rămîne un drept la fel de imprescriptibil ca și libertatea și rezistența la opresiune; bunurile confiscate clerului sînt revîndute în loturi atît de mari încît numai cei care sînt deja proprietari le pot achiziționa. "Libertatea muncii", în sfîrșit recunoscută prin legea
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
preotului binecuvîntînd arborele libertății în piața satului reflectă bine acest moment de unanimitate. Guvernul provizoriu ia mai multe măsuri capitale: el cheamă la alegerea unei Constituante prin sufragiu universal, proclamă libertatea presei și de reuniune, abolește pedeapsa cu moartea și sclavia în colonii. Sub presiunea cluburilor și a curentelor socialiste în plină efervescență, guvernul proclamă de asemenea dreptul la muncă și creează Atelierele naționale, însărcinate cu procurarea locurilor de muncă muncitorilor șomeri, pe care criza îi înmulțise la Paris. Aceste Ateliere
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]