3,104 matches
-
extins pentru amatorii de cocori. Bătălia se desfășura într-o pantomimă glacială, cu întreprinzătorii și ecologiștii atacând și contraatacând. Daniel se aruncă în luptă cu capul înainte, lansând două atacuri mușcătoare. Păsările erau spectaculoase, atrase el atenția, tocmai pentru că râul secase sub ele, concentrându-le în cele câteva refugii rămase. Să scoți fie și numai o cană de apă dintr-un biom aflat deja în curs de a se destrăma era imoral. Karin văzuse datele, ajutase chiar la cercetare. Tot ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
pe care să-l privești din spatele jaluzelei. Cu mult după ce toată lumea din această sală va fi murit, întâlnirea asta obștească avea să continue, dezlănțuită, discutând despre declinul calității vieții, inventând detalii presante pentru un nou proiect amplu. Râul avea să sece, să se ducă în altă parte. Trei sau patru specii decimate care vor supraviețui se vor târî până aici în fiecare an, fără să știe de ce se întorceau în acest pustiu arid. Și noi tot vom fi prinși în capcana
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
larg. Pot să-ți fac un masaj la fel de bun și la tine acasă. Nu poți rămâne! Ed tresări. —De ce? Pentru că soțul meu locuiește cu mine și nu locuiește cu mine. După mărturisirea lui Ed despre copiii lui vitregi care ne secase pe amândoi emoțional, nu simțeam că e momentul potrivit să-i explic treaba cu Mark. Nici nu pregătisem o poveste plauzibilă. Chiar nu pot socializa în seara asta. Tot ce vreau e o baie lungă și să mă dau peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
tresară. Cum este posibil? Sunt clopote, clopote adevărate, nu este nălucire. Abia acum îi înțelegea pe grecii din Istanbul care aud în vis, noaptea, într-o părere, bătând clopotele la Sfânta Sofia. Acum era chiar dangătul sfânt, și nu răpăiala seacă a toacei de lemn. Aici pe pământul împărăției otomane! Își aminti făgăduiala pe care creștinii cuceriți de Islam o făcuseră califului acum o mie de ani, făgăduială impusă și devenită lege: Când ați venit asupra noastră noi am cerut îndurare
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
în hanul măriei sale. Fostul ienicer îi primea zâmbind, sugerând fiecăruia că fusese așteptat în mod deosebit. Nici în încăperile mici, nici în sala mare de la intrare nu se ridicau glasurile, doar din când în când se auzea câte o tuse seacă sau cum cineva își dregea vocea. Și totuși, aci se zămisleau atât știrile cât și zvonurile. Cafeneaua de fapt ținea industria de zvonuri a domniei, sau cel puțin așa credea vodă. Cafegiii și ciubucciii de la Curte și din casele marilor
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Păunițo, cu ce-ți greșii, Păunițo, uitași că eu ți am prins mărgăritarele și merișorul în păr la cununie?” Plângea doamna Stanca și o striga pe Păuna logofătului Ștefan... Doamna, surorile și cumnata răposatei nu mai au lacrimi, le au secat ochii. Au tăcut clopotele. De ce? Au terminat slujba, au ridicat coliva? Și vodă unde e? Cum? Vorbește vlădica? În biserică, mai frumoasă ca oricând zăcea Stanca. Bocetele se stinseseră și litania monahilor încetase. Boierii au ridicat capetele mirați de liniștea
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
și au băut și s-au culcat și dorm. Spune doamna că gem și tresar prin somn, de le e milă slugilor când trec pe lângă ușa odăii lor. Mersul doamnei l-ai văzut? Dar fața Bălașei? Crezi că n-a secat izvorul lacrimilor lor? Îmi spui că pot să dorm acum. Nu pot, sfinția ta, să adorm fără să mă întreb cum de nu am putut cunoaște ce era în sufletul lui naș Dinu și al lui neica Mihai. E greu
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
azi, deoarece le furile nu mai sunt fixe, ca atunci; azi, un actor tînăr poate lua Între 600 de lei (majoritatea!) și ...6.000 (știu un caz, la Sibiu)! Cert e că oricît de anti-comunist aș fi, recunosc că mă seacă la buzunar, În ultimii ani, cărțile. Căci din 350 de lei nu poți cumpăra 100 de cărți din colecția Biblioteca pentru toți! Dar 55 de litri de vin, da!... Citesc, În fine, o cronică scrisă cu umor , la o reprezentație
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
nr.6. Părerea mea e că ambele interpretări Primul mesaj Îngrijorător, din partea cumplitei maladii de care avea să moară (boală de familie, se zice!), a apărut devreme, pe 7 decembrie 1884 - cînd dramaturgul avea numai 24 de ani : o tuse seacă, urmată de cheaguri de sînge. Se va repeta, din ce În ce mai des, timp de... douăzeci de ani!...Soartă ciudată, pentru un doctor. Chiar dacă aici e vorba despre unul imprudent... Și ca tacîmul să fie complet, doctorul-bolnav mai suferea, cam din aceeași perioadă
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
perete întreg din holul lung, fără ferestre, unde țineam vesela de Paști în cutii de carton, și unde vara zăceau covoarele noastre „orientale“ mumificate în învelitorile lor groase din carton gudronat. Dacă era în stare să stoarcă apă din piatră seacă, nu era normal să fie răsplătit de Companie cu vreunul din miracolele ei? Nu era normal ca „Președintele“, aflat în „Sediul central“, să prindă de veste ce formidabil e și să-l prefacă peste noapte din agent de asigurări cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
mintea ta. La douăzeci și doi de ani ai lui, n-o fi avut nici el prea multă minte, măcar c-o fi avut el niște socoteli, dacă abia peste trei ani a catadicsit să se cunune cu tine. Îți secase sufletul așteptând, Mirelo, ai răsuflat ușurată să te vezi măritată. Cât de proastă, deh, te-ncurcaseși cu dracu’. Curvar de nu se poate Ticuță, și tu geloasă și ambițioasă să-i faci viața grea cu scandaluri, când ajungea acasă noaptea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
spunea că în felul ăsta nu se mai poate. Ori cu ea, ori cu nevastă-sa... Ba uite că se putea. Vechile obișnuințe, Mirelo, care încă se învechesc și devin tot mai nesigure pe harul lor. Te macină și te seacă, și ea tot s-ar mai fi bătut cu pumnul în piept în fața lui Velicu că cine mai e ca ea, o femeie liberă și așa mai departe, căreia nu-i pasă și nu depinde, păi, cum dracu’, iar fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
Milică, vai de mintea lui... Cum îl vedea aplecat, asudând peste gărdulețul rigolei să descurce lanțul, abia își stăpânea pornirea să-i tragă un șut. Așa. ca de bine te-am găsit, Milică, fi-ți-ar mintea și căpățâna aia seacă, da, cu toată puterea, să-l proiecteze cu capul în vitrina băcăniei, în belșugul de mezeluri-brânzeturi-băuturi. Nu se putu abține și chiar o făcu. Reținut însă, cu grijă să nu-l dezechilibreze. Gestul și intenția contează totuși mai mult decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
am ce să vă spun. Îți pierzi timpul, inclusiv pe al meu, spunând lucruri pe care nu le crede nimeni. Vreau să aflu locația partizanilor. V-am spus doar că habar nu am despre ce vorbiți, răspunde prizonierul cu voce seacă. Cureaua subțire a cravașei șuieră prin aer, apoi brăzdează pielea de pe fața prizonierului. Pe chipul lui apare o dungă lată, roșiatică. Își încrucișează privirea cu cea a lui von Streinitz care întoarce jenat capul. Vezi că nu e bine să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
vrut să văd ce-o să mai facă. Și ce crezi, soro? Pur și simplu, a băgat-o în pantaloni și s-a întors la Dacie. Și atunci l-am întrebat așa, cam cu ciudă: " Și dacă o scuturai oleacă, îți seca mâna, hai!?!!" Acuma te întreb, că vorba ceea, suntem prietene, o fi adevărat? - Ce, dragă? - Chestia cu scuturatul, cu crescutul... că eu nu știu ce să mai cred. - Tu, dragă, chiar crezi în prostiile astea, că te văd femeie în toată firea
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
cu vin, țuică ori coniac, se înființase Costică Jambru. Slab, urât și pirpiriu, cu ochi holbați și haine de căpătat, țiganul era cel mai vestit gurist din Șuțu. Acordeonul lui întărit cu șfară scârțâia dar, când omul scotea un „ah !”, seca la inimă pe cei mai simțitori. Veniți de departe, socrii mici se odihneau, băuți, sub chilote, într-o cămăruță rece. în timp ce nașa împodobea mireasa, nașul, cu sticla, își chema invitații din sat. Ca să-l păcălească, ai lui Miuță legaseră poarta
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
putut fi plicticos și manierist, dar aveam să-mi dau seama curând că era complet sărit de pe fix. Iar asta avea să mă cucerească definitiv. Eu și Jean-Claude eram făcuți unul pentru altul. El era romantic și încrezător, eu eram seacă și mă îndoiam de toate. El aduna totul în palmă, mie îmi scăpa totul printre degete. Eu complicam - el descâlcea. El știa să conducă mașina, să meargă cu ski-jet-ul, să sară cu parașuta și să conducă motoneige-ul inventat de un
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
nervi, fibrele mușchilor, grăsimea adunată pe abdomen, ca și toate legăturile nevăzute și necunoscute ce alcătuiesc „sufletul“ (cele 26 de grame!) - dacă mai rezistă în zidirea de carne, oase și sânge numită corpul cu cod numeric personal... Beau o vodcă seacă, trag fumul unei țigări, știind că tutunul dăunează grav sănătății și pot muri. Dar ce sănătate, ce viață e asta? Izolată în sfera de foc și gheață ce constituie creierul din dotare, ființa, conștiința, „personalitatea“ purtătoare a numelui cu care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
tot ești aici, poate mă ajuți și pe mine. Îi Întinse niște mărunțiș. ― Am venit după niște țigări. Bărbia lui Milton se lăsă, scoțându-i În evidență gușa, iar sprâncenele i se ridicară În semn de neîncredere. Cu o voce seacă, spuse: ― Acum ar fi o ocazie bună să te lași. Se auzi o altă Împușcătură, de data asta mai aproape. Morrison sări, apoi trase un zâmbet. ― În mod sigur Îmi face rău. Și e din ce În ce mai periculos. Apoi zâmbi larg. ― Ăsta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
mici. Unde toți se căsătoresc Între ei. ― Doctorul Phil și el a spus despre asta. ― Da? ― E numai din vina mea. Dădu mohorâtă din cap. ― Ce? Ce e din vina ta? Nu se poate spune că plângea. Glandele lacrimale Îi secaseră și pe obraji nu-i curgea nimic. Dar chipul ei făcea grimasele plânsului și umerii i se scuturau. ― Preoții spun că nici măcar verii primari nu e voie să se căsătorească, spuse ea. Verii de-al doilea e În regulă, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
viu și moale, bălos și obscen, când avem perfecțiunea cochiliei? Am făcut timp de zece ani critică modernistă, s-au scris cărți despre diverși autori aproape fără să li se mai menționeze 98 nici numele, până am obosit de atâta seacă abstracțiune. Ne-am dat seama că, de fapt, pe noi chiar ne interesează viețile scriitorilor, că am vrea să știm chiar și "de câte ori a căscat Cantemir", că ne-am da pielea de pe noi să-l putem vedea și auzi măcar
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
la o parte, căci mă umplusei de mînie. 18. Pentru ce nu mai contenește suferința mea? Pentru ce mă ustură rana și nu vrea să se vindece? Să fii Tu pentru mine ca un izvor înșelător, ca o apă, care seacă?" 19. De aceea, așa vorbește Domnul: "Dacă te vei lipi iarăși de Mine, îți voi răspunde iarăși, și vei sta înaintea Mea, dacă vei despărți ce este de preț de ce este fără preț, vei fi ca gura Mea. Ei să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
și vom lucra fiecare după pornirile inimii noastre rele!" 13. "De aceea, așa vorbește Domnul: "Întrebați pe neamuri! Cine a auzit vreodată asemenea lucruri? Fecioara lui Israel a făcut grozave blestemății. 14. Părăsește zăpada Libanului stînca ogoarelor? Sau se văd secînd apele care vin de departe proaspete și curgătoare? 15. Totuși, poporul Meu M-a uitat și aduce tămîie idolilor; s-a abătut din căile lui, a părăsit vechile cărări, și a apucat pe cărări și drumuri nebătute, 16. făcînd astfel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
dincolo de mare, se întindeau pînă la marea Iaezerului; dar pustiitorul s-a aruncat peste strîngerea roadelor tale și peste culesul viilor tale. 33. Și astfel, s-a dus bucuria și veselia din cîmpiile și din țara roditoare a Moabului." " Am secat vinul din teascuri, zice Domnul, nimeni nu mai calcă teascul cu strigăte de bucurie; sunt strigăte de război, nu strigăte de bucurie. 34. Strigătele Hesbonului răsună pînă la Eleale, și glasul lor se aude pînă la Iahaț, de la Țoar pînă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
Sabia împotriva vitejilor lui, ca să rămînă încremeniți! 37. Sabia împotriva cailor și carălor lui, împotriva oamenilor de tot felul care sunt în mijlocul lui, ca să ajungă ca femeile! Sabia împotriva vistieriilor lui, ca să fie jefuite! 38. Seceta peste apele lui ca să sece! Căci este o țară de idoli, și au înebunit cu idolii lor. 39. De aceea, fiarele pustiei se vor așeza acolo împreună cu șacalii, și struții vor locui acolo; nu va mai fi locuit niciodată, ci veșnic va rămîne nelocuit. 40
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]