11,771 matches
-
privesc pofticios,din curți ies bătrâni deșucheați să mă-njure,de ciuda că-s tânăr și păr sănătos.Dar vai, sub luceferii palizi ai boltii...pardon, asta e din alt film, mă scuzați...spre seară, spuneam, îmi ascut bine colțiiși sperii fetițele care nu au frați.Târziu, sub stele, merg acasă-n buiestru,... XX. CUȚITUL, de Răul Bâz, publicat în Ediția nr. 1335 din 27 august 2014. E numai bun cuțitul acesta, cu lama lui irizata reflectând cele o sută de
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/raul_baz/canal [Corola-blog/BlogPost/368252_a_369581]
-
sau radia de bunătate și multă bunăvoință. Nu vorbea mult, dar ceea ce spunea era o învățătură adâncă, de mare preț. Ne-a povestit odată că aflându-se la închisoare, gardienii au dat drumul peste dânsul unui șarpe mare ca să-l sperie și să-l muște. Dânsul nu s-a speriat, s-a rugat lui Dumnezeu, s-a uitat concentrat la șarpe și șarpele a plecat rușinat într-un colț, apoi a plecat de unde venise. - Avea putere asupra animalelor... Mai sunt mărturii
PARINTELE ARSENIE BOCA..SFANTUL ARDEALULUI de DAN PETRESCU în ediţia nr. 838 din 17 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Parintele_arsenie_bocasfantu_dan_petrescu_1366189015.html [Corola-blog/BlogPost/345921_a_347250]
-
mult, dar ceea ce spunea era o învățătură adâncă, de mare preț. Ne-a povestit odată că aflându-se la închisoare, gardienii au dat drumul peste dânsul unui șarpe mare ca să-l sperie și să-l muște. Dânsul nu s-a speriat, s-a rugat lui Dumnezeu, s-a uitat concentrat la șarpe și șarpele a plecat rușinat într-un colț, apoi a plecat de unde venise. - Avea putere asupra animalelor... Mai sunt mărturii diverse în acest sens de la oameni. - Asa este. Și
PARINTELE ARSENIE BOCA..SFANTUL ARDEALULUI de DAN PETRESCU în ediţia nr. 838 din 17 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Parintele_arsenie_bocasfantu_dan_petrescu_1366189015.html [Corola-blog/BlogPost/345921_a_347250]
-
să pleci tu, plec eu! Se întoarse 180 de grade, enervată la culme și dorind să dispară când mai repede din acel loc, dar, spre marea sa surprindere, individul ce îi invadase cu nesimțire locul special, o prinsese de încheietură. Speriată de fiorii ce îi traversaseră brațul, urlă: -Ia mâna de pe mine sau țip! Amenințarea sa jalnică nu avusese nici un efect, brunetul rămase nemișcat, privind-o intens, de parcă îi putea citi mintea. Însă ea nu cunoștea faptul că, în ciuda caracterului său
UN ÎNGER ŞI UN DEMON de CORINA LUCIA COSTEA în ediţia nr. 1894 din 08 martie 2016 by http://confluente.ro/corina_lucia_costea_1457412315.html [Corola-blog/BlogPost/369149_a_370478]
-
totul maxim trăind? Lăsând răul a sta și el unde vrea pe'un ciot, Deșertăcind fără seama va fugi ca un coiot. Lumea mea-i romantică când rău-i pus la ignorat, La așa ‘apucături’ stranii lui, e atât de speriat, Căci existența-i ar dispărea într-o nedumerire, Din sumbra-i logică iscată dintr-o adumbrire! A fi sau a nu fi romantic sau lumea iubind, A iubi sau umblând prin lume deșertăcind? Adunând comori în cer sau în 'pătrățel
A FI ROMANTIC? de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1191 din 05 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Valerian_mihoc_1396690071.html [Corola-blog/BlogPost/347742_a_349071]
-
se auzi un glas pițigăiat. Speriat, băiatul căzu grămadă în fața omului de zăpadă. - Tu... vorbești? Omul de zăpadă se scutură puțin, își așeză mai bine capul pe trup și zâmbi ștrengărește: - Vezi bine că da! - Of, frate, ce m-ai speriat! Cine a mai auzit ca un om de zăpadă să vorbească? - Păi, eu nu sunt orice om de zăpadă! Eu sunt chiar garda de corp a lui Moș Crăciun. Vezi? Acum nici nu mai ninge! A nins doar atât cât
POVESTEA VRĂJITORULUI DIN ŢINUTUL DE FOC de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1786 din 21 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1448077632.html [Corola-blog/BlogPost/369919_a_371248]
-
de ce ai ieșit din ascunzătoare? - Păi, vedeți voi, Moș Crăciun a dispărut, iar Vrăjitorul de Foc a dat sfoară în țară că dacă nu găsește clopoțelul magic, va da foc întregului ținut. Nu prea știu ce să fac! - Vaaaiii! Țuchi speriat rău! Țupândăul se încolăci în jurul umerilor băiatului, trăgându-și capetele fularului peste ochi. - Dar ce magie are acest clopoțel? - Asta nu știu, recunoscu Cocuța, doar Moș Crăciun știe sau, poate, știe și Moș Nicolae. - Păi, știe și vrăjitorul, dacă e
POVESTEA VRĂJITORULUI DIN ŢINUTUL DE FOC de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1786 din 21 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1448077632.html [Corola-blog/BlogPost/369919_a_371248]
-
cu ce rezultate. Pe cât de repede se înflăcărase, pe atât de repede, plictisit de lipsa ei de experiență, aflând că a rămas însărcinată, sigur că e un rezultat al dragostei lor acceptată în totalitate, a făcut totul a o convinge speriat de urmări a avorta și nu a legaliza dragostea lor printr-o căsătorie. A fugit de răspundere preferând să nu-și piardă libertatea conform celor recunoscute mai târziu, pentru a avea iubita permanent alături. În jurul lui erau multe altele care
IMPREVIZIBIL (1) de BERTHOLD ABERMAN în ediţia nr. 2258 din 07 martie 2017 by http://confluente.ro/berthold_aberman_1488892812.html [Corola-blog/BlogPost/359783_a_361112]
-
viața sexuală pe care ea încetase de un timp îndelungat a o mai avea cu soțul ei, toate aceste discuții i-au creeat o oarecare agitație și în special în nopțile când visa. Într-una din nopți s-a trezit speriată la strigătul disperat al unui bărbat care-i spunea: „Am nevoie de tine cum și tu ai nevoie de mine, de dragoste și iubire!” De altfel, cu soțul, luaseră de comun acord hotărârea de a dormi în camere separate de
IMPREVIZIBIL (1) de BERTHOLD ABERMAN în ediţia nr. 2258 din 07 martie 2017 by http://confluente.ro/berthold_aberman_1488892812.html [Corola-blog/BlogPost/359783_a_361112]
-
iar și iar, pe câmpul în care culorile ierburilor, ale cerului, ale apei, nu seamănă cu cele văzute până în acel punct. Curge serul din punga aninată de brațul de fier. E ca un strigăt cu gheare acel braț și mă sperie Doamne, mă sperie. Amețesc și cer oxigen. Nu mi se răspunde. Rotunjesc buzele a cuvânt, aud o bufnitură, un geamăt ușor apoi mâna binecunoscută a mamei îmi atinge fruntea. A venit odată cu aerul. Ea este oxigenul trăirilor mele, floarea din
PARANTEZĂ PLINĂ de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 1114 din 18 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Paranteza_plina_anne_marie_bejliu_1390078190.html [Corola-blog/BlogPost/347519_a_348848]
-
pe câmpul în care culorile ierburilor, ale cerului, ale apei, nu seamănă cu cele văzute până în acel punct. Curge serul din punga aninată de brațul de fier. E ca un strigăt cu gheare acel braț și mă sperie Doamne, mă sperie. Amețesc și cer oxigen. Nu mi se răspunde. Rotunjesc buzele a cuvânt, aud o bufnitură, un geamăt ușor apoi mâna binecunoscută a mamei îmi atinge fruntea. A venit odată cu aerul. Ea este oxigenul trăirilor mele, floarea din care sămânță m-
PARANTEZĂ PLINĂ de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 1114 din 18 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Paranteza_plina_anne_marie_bejliu_1390078190.html [Corola-blog/BlogPost/347519_a_348848]
-
să nu-ți vină să crezi nici matale ni ci amicului Engels ori tovului Lenin Belea curată cum a intrat stafia în Europa și dracul în om Pe scara de serviciu sau intrarea din spate U șurel ca o pisică speriată de vreun șoricel mas cat Și-acum toți șobolanii trebuie să părăsească Arca lui Noe Violența verbală ca autoportret moral și nu doar Revoluția ca atuu Și cuvântul ca un trăgaci de armă Apoi gimnastica de înviorare a degetului mare
EREZIA GROPARULUI HOMO SAPIENS de COSTEL ZĂGAN în ediţia nr. 1943 din 26 aprilie 2016 by http://confluente.ro/costel_zagan_1461673501.html [Corola-blog/BlogPost/384979_a_386308]
-
cred s-o fi întrecut vreuna pe cea a descoperirii unei cântărețe autentice, profunde, de-o sensibilitate care o va duce departe. Ea se numește Andreia Botiș. Rețineți, vă rog, acest nume. E numele marii cântărețe de mâine. Nu vă speriați de ce vă spun. Pentru mine, Andreia Botiș este acum o mare cântăreață. Azi. Pentru voi, ea va deveni mâine, dar mâinele acela e foarte aproape. Și va deveni azi, când o veți auzi cântând. Ea iubește până-n ultima coardă a
ANDREIA BOTIŞ ŞI DOINA LUI LUCACIU de RADU BOTIŞ în ediţia nr. 309 din 05 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Andreia_botis_si_doina_lui_lucaciu_.html [Corola-blog/BlogPost/348627_a_349956]
-
de kilometri în zbor, să revină la cuibul de sub ștreașina balconului meu. Cine putea ști dacă era aceeași pereche de lăstuni sau unii dintre puii ei. În ciuda faptului că roiau pisicile în jurul blocului, perechea mea de lăstuni nu s-a speriat și și-au construit cu migală acel cuib chiar deasupra ferestrei. Parcă știau că așa erau mai ocrotiți. La început le-am fixat o bucată de tablă pe bătătorul de covoare, unde le puneam de mâncare diferite grăunțe, uneori chiar
LĂSTUNUL de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1740 din 06 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1444140151.html [Corola-blog/BlogPost/352553_a_353882]
-
SPRE DIMINEAȚĂ Autor: Petru Jipa Publicat în: Ediția nr. 2105 din 05 octombrie 2016 Toate Articolele Autorului Spre dimineață m-am trezit deodată vertical ca un cal alergat fugărit de o spaimă albă înegrit de o iarnă caldă. M-am speriat, lac secat și mă uitam așa în sus iar apa lui încet doar m-a sedus, cu ce apoi rămase picături și păsări mă zburase când tot așa în jos zburând m-am înecat în cuvânt cu stropi de vânt
SPRE DIMINEAȚĂ de PETRU JIPA în ediţia nr. 2105 din 05 octombrie 2016 by http://confluente.ro/petru_jipa_1475657363.html [Corola-blog/BlogPost/381457_a_382786]
-
mergem la o cafea sau un pahar cu o răcoritoare te refuză pe motiv de moralitate, ca și când bărbații ar fi niște canibali care abia așteaptă să devoreze orice femeie măritată. - Hi, hi, hi, așa de periculos sunteți domnule Condurache, încât speriați doamnele? - Pe departe gândul de mine! Sunt un bărbat singur și pașnic, fără intenția de a atenta la bunele moravuri sau de a pune o femeie într-o situație delicată. - Cum de sunteți singur la vârsta aceasta? - Credeți că sunt
ROMAN CAPITOLUL DOUĂZECI de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1869 din 12 februarie 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1455265430.html [Corola-blog/BlogPost/369346_a_370675]
-
inocenți. Nici unul dintre noi nu făcuse începutul. Totuși ne uitam cu jind, pe gaura cheii, la ce făcea Mândreci, farmacistul angajat, cu prospăturile pe care mai zilnic le ciugulea în dormitorul său de la etaj. Amândoi, pe rând. Lucica s-a speriat chiar când a zărit mărimea organului (de partid) întrebând „Cu el o înțeapă? N-o doare? Îmi reamintesc o „poveste” spusă poate cu „tendință” de doamna Marcovici administratoarea „domeniilor” care locuia tot la etaj: ”și, după accident a trebuit să
IUBIREA !? de EMIL WAGNER în ediţia nr. 1215 din 29 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Emil_wagner_1398757233.html [Corola-blog/BlogPost/348047_a_349376]
-
două ore până la începerea orelor, făceam repede „siesta” părții care-mi revenea din „repartizarea” sarcinilor pentru a mi se îngădui „să ating în voie” instrumentul pe care-l însuflețeam, la „întâmplare, în vălmășag de sunete și-ntr-un crescendo de speriat” cu vlaga „pusă la păstrat” pe distanța noapte-zi, adică de la o dimineață la cealaltă și doar pe câteva zeci de metri cât aveam până la școală - având grijă să-l ating cât să nu-i fac vreun rău sau să-l
PIANUL ŞCOLII de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 354 din 20 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Pianul_scolii.html [Corola-blog/BlogPost/361363_a_362692]
-
și bine dezvoltați, apoi cu buretele ajungeam să-i frec abdomenul, în timp ce, cu cealaltă mână îi sprijineam fesele. Prelungeam acest ritual cât de mult puteam, lucru ce-i plăcea nespus de mult și cumnatei mele. - Freacă și sânii, nu te speria! - Ce, nici pe piept nu te poți spăla singură? Am înțeles că nu poți pe spate, dar în față o poți face. Mă mir că nu dorești s-o fac și la pisicuță... - Și ce te-ar deranja? - Normal ar
DRĂCUŞORUL DIN CASĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1751 din 17 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1445083939.html [Corola-blog/BlogPost/378351_a_379680]
-
faptelor bune - Sfanțul Ieronim - Cât de bine sunt toate rânduite. Lucrurile necesare sunt simple, iar cele complicate nu sunt necesare. Grigori Skovoroda - Chilia, cu îngustimile unei singure cămăruțe, se bucură de lărgimea Paradisului. Fericitul Augustin - Nu de argumente raționale se sperie diavolul, ci smerenia noastră. Vauvenargues Referință Bibliografica: Citate memorabile (28) / Ion Untaru : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1036, Anul III, 01 noiembrie 2013. Drepturi de Autor: Copyright © 2013 Ion Untaru : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului
CITATE MEMORABILE (28) de ION UNTARU în ediţia nr. 1036 din 01 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Citate_memorabile_28_ion_untaru_1383275499.html [Corola-blog/BlogPost/363198_a_364527]
-
am hotărât să fim și teribil credincioși, Bătrâni avem și fii care se-ngrijesc de toate. Suspină-n val oceanul sfidat de albatroși Și drumul nostru ars de atâta libertate. De ar avea ecou durerea mea sub umăr, S-ar speria și-acolo, pândind zeloși din umbră Eroii mei văzuți în filme fără număr, Dându-mi azi prilej de muncă și o viață sumbră. Rătăcim aici și nu mai suntem un nume. Suntem doar idei înscrise pe listele de sclavi. Purtăm
TRISTEŢEA UNUI EMIGRANT de STELIAN PLATON în ediţia nr. 536 din 19 iunie 2012 by http://confluente.ro/Tristetea_unui_emigrant_stelian_platon_1340090215.html [Corola-blog/BlogPost/359723_a_361052]
-
de sfârșit: „La noi, când vine iarna, toți norii anului trecut se așază pe pământ și sunt zăpadă.” („La noi cînd vine iarna”, Mircea Diaconu, Ed. Ion Creangă, București, 1980). Așa să se-ntâmple și cu primejdiile care ne-au speriat anul acesta! Să se adune și apoi se topească precum neaua, spălându-se în Marea cea Mare și lăsând în urma lor cerul mai senin, ca să-l putem pătrunde cu privirea mai limpede, liberă de prejudecăți! Vino 2017, dar ai grijă
CÂND EUROPA HIBERNEAZĂ... de GABRIELA CĂLUŢIU SONNENBERG în ediţia nr. 2170 din 09 decembrie 2016 by http://confluente.ro/gabriela_calutiu_sonnenberg_1481320612.html [Corola-blog/BlogPost/362588_a_363917]
-
drogul meu de fiecare zi. Nu pot urca treptele mai sus de etajul trei. Atunci când depășesc această graniță degetele mele se transformă în pene, mâinile în aripi, iar trupul meu pasăre sparge geamurile. De aceea cei care mă iubesc se sperie când le povestesc acest lucru. Așa încât pentru ceilalți oameni care urcă sau coboară pe lânga mine, păstrez o aparență. Apuc cu putere balustrada, ca și cum ea ar fi sfoara care leagă piciorul meu pasăre și zâmbesc. Nu este un zâmbet forțat
DESPRE MINE de DANIELA LĂCRĂMIOARA CAPOTĂ în ediţia nr. 757 din 26 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Despre_mine_daniela_lacramioara_capota_1359224223.html [Corola-blog/BlogPost/342302_a_343631]
-
devenit bine majore și vă este gândul numai la sex și la profesori. - Exista o concurență, iar tu reprezentai un fel de trofeu pentru unele dintre noi. Era un pariu nedeclarat. Cine reușește prima să-ți mototolească lenjeria patului. - Mă speriați cu nebunia voastră! Bine că voi scăpa în curând de statutul de burlac, căsătorindu-mă. - Și cine-i fericita? - Lasă, nu mai fi tu atât de curioasă! Toate la timpul lor. Acum ai grijă ce faci cu viitorul tău, chiar dacă
EPILOG de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1872 din 15 februarie 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1455515773.html [Corola-blog/BlogPost/384035_a_385364]
-
ce noi cuceriri am reușit să mai fac. - Așa proceda? - Da bineînțeles, așa că mulțumește-te, că nu te-a prins în mreje. - Da voi ce credeați, că eu eram un al doilea Rasputin, un nou Don Juan? Începeți să mă speriați! Mă bucur că ați terminat liceul și că ne vom urma drumurile noastre spre ceea ce ne va dicta inima. Așa s-a despărțit Condurache de cele două olimpice ale sale. Se mira, cum de nu-și dăduse seamă că el
EPILOG de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1872 din 15 februarie 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1455515773.html [Corola-blog/BlogPost/384035_a_385364]