30,395 matches
-
răspunde "Nimic!" pentru a crede în transcendentalitatea cunoașterii! Formă de mântuire contemporană: a deveni autoritate într-o materie. Formă de specializare contemporană: doctorat în fotbal. Pe când doctoratul în bucătărie ori în "munci domestice"? Limitele la care au ajuns actualele ierarhii sugerează că e timpul unei noi revoluții (sau reconstrucții, ori un alt tip de "re"). Sau de o renunțare la ierarhii?! Știința contemporană a condus la reformularea dorinței de a renaște; ba chiar a adus o renaștere ce include o transformare
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
chiar și de ceea ce ea este). Nevoia de sens a propriei existențe este un transcendental ori ea se naște odată cu vehicularea sensurilor de către conștiința noastră, decurgând mai curând din situarea într-o perspectivă metafizică (una ce vizează Totul)? Faptul că sugerez "cum nu trebuie făcute anumite lucruri" nu înseamnă că știu cum trebuie făcute, că doresc să prescriu rețete existențiale. Dorința mea este doar de a deschide posibilitatea căutărilor proprii. CLUBUL DE CARTE INSTITUTUL EUROPEAN Stimate Cititor, Institutul European Iași vine
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
direcția în care se afla capul său. Gosseyn întinse mâna încercând să-și verifice senzația. Câteva momente după ce atinsese căptușeala de deasupra lui, nu mai avea nici o îndoială: "tavanul" se deplasa alunecând către picioare; foarte încet. Această dublă informație îi sugeră tabloul unui container cu placa de jos culisantă. Interesant, și logic, oamenii aceia care puteau "vedea" în interiorul unui creier uman, puteau, cu instrumentele lor, să analizeze mecanismul de închidere al capsulei și tocmai o deschideau. Gosseyn anticipă că, dintr-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
Dar de fapt, mișcarea de sub el încetă. O adiere proaspătă îi atinse obrajii. Era un alt nivel de percepție, sau poate alte nivele. Era mai mult aer în jurul lui, și temperatura se modifică, ușor: era mai răcoare. Faptul acesta îi sugeră că trupul și capul lui trecuseră într-o altă încăpere la fel de întunecată cum fusese celula de mai înainte. "...Ăștia nu riscă nici un pic!" Lucru de două ori mai interesant, făcând abstracție de tuburile flexibile de cauciuc încă atașate de corpul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
abstracție de tuburile flexibile de cauciuc încă atașate de corpul lui, se părea că acum se putea ridica. Dar n-o făcu. Amintirea celor auzite, îl împiedică să facă vreo mișcare bruscă. Amintirea despre împrejurările în legătură cu Gilbert Gosseyn - credea el - sugera un tablou cu corpul unui bărbat care fusese descoperit plutind într-o capsulă. Asta părea să însemne că el se afla acum într-o navă spațială. Cei de pe navă pescuiseră capsula, și-o luaseră la bord. Implicațiile erau clare: "...Trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
eveniment în spațiu-timp care depășea chiar și marea bătălie a celui de-al Șaselea Imperiu dintre forțele extraordinare ale lui Enro cel Roșu și Ligă; pe care Gosseyn Doi reușise s-o oprească prin uciderea Discipolului. Implicațiile acestei descoperiri îi sugerară o idee de o însemnătate la fel de uriașă; și cuvintele îi ieșiră de pe buze automat: - Ce crezi că s-a întâmplat cu dușmanul vostru în momentul acela? Este posibil să fi fost atât de norocoși încât să-l lăsați cu flota
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
Din nefericire nu era un simplu mecanism defensiv. Opera prin control direct al energiei, care putea fi îndreptată asupra unei ținte. Intenția declarată a băiatului fusese să-l ardă pe Gosseyn "puțin". Limitarea implica un fel de considerație morală. Care sugera de asemenea că existase cândva, în educația anterioară a băiatului, o tentativă de a-i impune restricții. Era evident, acest copil nu omoară în mod automat pe cei care-l supărau. Se mulțumea să-i rănească și în felul acesta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
Apoi, brusc, se opri. Și Gosseyn, după ce mai făcu câțiva pași, se opri și el, răsucindu-se cu fața la Breemeg. Curteanul Majestății Sale Imperiale, Enin, spuse: - Asta e cea mai blestemată chestie pe care-am auzit-o în ultima vreme. Asta sugerează că ai tu ceva în minte, probabil vreun plan să faci o listă cu... Se opri. Păru să-și ia inima în dinți. Și spuse, morocănos: - Nu, subiectul n-a fost adus la cunoștința militarilor. De ce întrebi? Lui Gosseyn i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
numai câțiva metri. - Va trece probabil o vreme, spuse Breemeg, până când cineva să-și dea seama că am dispărut. Așa că absența noastră s-ar putea să nu fie periculoasă. - Descrierea făcută de tine dușmanului, spuse Gosseyn, care cântărise spusele celuilalt, sugerează că pentru prima dată oamenii au întâlnit o formă de viață superioară. Prin asta vreau să spun... Tăcu, nevenindu-i să creadă. Podeaua se zgâlțâia. Se zgâlțâia! Era o vibrație vizibilă. Sub el, podeaua, efectiv se legăna. Și văzu cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
este realitatea de care uneori îmi vine greu să țin cont; acum sunt doi Gosseyn. Mă-ntreb dacă X s-a gândit vreodată că vor fi doi din aceeași grupă de vârstă, conștienți, în același timp." Numele lui X îi sugeră un gând lui Gosseyn Trei: "În toate orele astea am avut senzația că a existat cineva ca un fel de strămoș. Dar nu era o prezență în mintea mea. Ca ceva nedefinit este definiția corectă a felului în care a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
transmise telepatic Gosseyn Doi, "cu condiția ca mai întâi să-l transferi pe Enin înapoi în apartamentul mamei sale. Ea crede că fiul ei se află împreună cu tine; așa că e mai bine să nu apari aici singur." "Bine. Asta-mi sugerează unde trebuie să merg mai întâi." Acesta putea fi momentul hotărâtor. Gosseyn simțea că prinde curaj; super-creierul său tocmai executa focalizarea specială necesară pentru similarizarea dodecimală, când... În momentul acela, se auzi o vece spunând: - Scoateți-l de acolo și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
nu-și rosti numele. Rămase liniștit pe scaun, o copie caricaturală a unei ființe umane, - Am impresia, spuse Gosseyn că prietenii tăi nu sunt egali cu tine. - Noi suntem Troog. Tonul căpătase, brusc, o notă imperioasă. Expresia puterii personale îi sugeră o altă întrebare lui Gosseyn: - Tu ești - ezită - împăratul? Urmă o tăcere adâncă. Fața și ochii erau în continuare îndreptați spre Gosseyn. În cele din urmă, aproape mustrător - i se păru - străinul spuse: - Noi, ființele Troog, nu avem împărați. Făcu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
obișnuit în munca de laborator, se ridică în picioare. - Domnilor, spuse el, refuz să-mi cer scuze pentru reacția mea. Am crezut că am învățat să accept super-creierul lui Gilbert Gosseyn în mod filozofic, dar ceea ce am văzut mi-a sugerat ideea că avem aici o interconexiune neurală cu ceva fundamental din univers. Și, într-un fel, grupul de nervi afectați se află într-o stare de suprastimulare. Înghiți în sec și apoi își termină gândul: - Este ca un fel de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
asistență: profesorul Perjovski umbla din nou cu fofârlica, Încercând, prin argumente răsuflate, să-l determine pe Oliver să se miște de la locul său. Masterandul Lawrence Învățase lecția. Profesorul și asistenții Îl păcăliseră de atâtea ori. Acum ei Încercau să-i sugereze că stă În fața lor cu rușinea desfăcută. Oliver nu era naiv. El era conștient că, orice s-ar fi Întâmplat, ascunsă de frunzișul ruginiu de dedesubt, bărbația sa se afla la adăpost de orice ochi străin. Abia el, bâjbâind cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
ca de patruzeci și doi... Vârsta la care profetul a ajuns la cel de-al șaptelea cer...” „Doriți, probabil, să mă flatați, atrăgându-mi atenția că e cazul să mă Înalț la ceruri...” „Nici vorbă”, răspundea chipul, „vreau să vă sugerez că e momentul să vă gândiți la o călătorie...” „Despre ce fel de călătorie e vorba?!” se miră Noimann. „Vă prefaceți că nu știți, deși totul e de trasat În cărți... La vârsta aceasta veți face o călătorie...” „Despre ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
i le arunca de fiecare dată când se Întâlneau În pasaj. Acum, Satanovski ținea cu orice preț să-i cumpere câteva icoane. Pictorul era Însă reticent. „Atâta timp cât o să purtați numele ăsta, n-am să vă vând nimic...” zise el. „Îmi sugerați să-mi schimb numele?” Întrebă inginerul. „Mai degrabă v-ați schimba năravul”, replică Bikinski... „La ce anume vă referiți?” Întrebă cu naivitate inginerul, mișcându-și În sus și În jos bărbia proeminentă. „Știți dumneavoastră la ce”, zise Bikinski. Dialogul dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
răbdarea de a mă fi suportat! EU SUNT CEEA CE SUNT {I PENTRU MINE ESTE SUFICIENT Cum era și normal închei această carte. Nu am intenționat să dau nici un răspuns, vreun sfat sau să revelez cine știe ce mare adevaăr, ci doar să sugerez noi unghiuri de vedere, noi perspective, noi viziuni despre viață. Nu există adevăr absolut așa că nu-l căutați. Căutați doar armonia în viețile voastre. Dacă deja o aveți, faceți parte dintre foarte puținii oameni binecuvântați. Iar dacă nu, sper că
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
nici chiar celui numit Maestru“, zicea Franckel. „Aplecându‑se peste abis, nici el nu și‑a putut Înfrâna mulțumirea deșartă de a Încerca să‑l umple cu Sens.“ De aici ar putea rezulta o altă morală, care ne‑ar putea sugera o Înțelepciune paremiologică, și anume că e periculos să te apleci peste găunoșenia altuia, dintr‑o pornire deșartă, cum că‑n el ți‑ai putea reflecta chipul ca‑n fundul unei fântâni, căci asta este tot deșertăciune. Deșertăciunea deșertăciunilor. SLAVĂ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
de numai șapte ani. Cu asta cred că am pus punct „analizei profunde“ a doamnei Nina Roth‑Swanson care, apelând la romanele Câini de vânătoare și Coloane de sare ca și la placheta de versuri Stele căzătoare, va căuta să sugereze aberanta teză despre iubirea ca incest, ca „tentativă de Încălcare a tabuurilor și de trăire a catharsisului În subconștient“! Scuzați‑mă, dar cred că ar fi fost mai Înțelept din partea doamnei Nina Roth‑Swanson să‑l menajeze pe Mendel Osipovici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
Limb“, pe marginea căreia, În treacăt fie spus, doamna Nina Roth‑Swanson a bătut câmpii. „În limbaj poetic un torent de apă semnifică anume refulări onirice, iar asociația cu o apă curgătoare, mai degrabă presimțită - este expresia sunetului abisal ce sugerează deopotrivă murmurul vorbelor și susurul urinei.“ (Aici, Într‑adevăr, s‑a Întrecut pe sine.) Deci domnule, Mendel Osipovici n‑a fost soțul meu, mi‑a pecetluit Însă existența, iar eu i‑am „ușurat pătimirea“. (A se vedea poeziile geminate „Fiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
privea pe femeie recăzînd pe jilțul ei și șezînd acolo, cu fața prelungă și frumoasă strîmbată într-un rînjet satanic. Zîmbetul îi dispăruse. Spuse cu gravitate: ― Îmi pare rău, domnilor, că aveți acest sentiment. Regret orice izbucnire care ar putea sugera că hotărîrea mea împotriva căpitanului Hedrock are un caracter personal. Dar am fost profund tulburată de descoperirea faptului că e spion. Era un lucru impresionant. Suna convingător și conversațiile particulare dintre bărbați, care se întrerupseră cînd vorbi ea, nu fură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
NUMAI UN NOU EVENIMENT DE NIVEL ÎNALT O VA PUTEA ADUCE PE ÎMPĂRĂTEASĂ LA ÎNTREPRINDEREA UNEI ACȚIUNI ATÎT DE SUSȚINUTE ȘI DE IMPERIOASE ÎN ACEST STADIU AL CARIEREI EI. A SPUS CĂ ÎN DOUĂ LUNI O SĂ MĂ RECHEME ȘI A SUGERAT CĂ ACEASTA S-AR PUTEA ÎNTÎMPLĂ CHIAR ȘI MAI DEVREME. ȘI VA FI MAI DEVREME! IMPRESIA MEA, PE CARE N-O POT SUBLINIA ÎNDEAJUNS, ESTE CĂ VOM AVEA NOROC DACĂ VOM DISPUNE DE DOUĂ ZILE, IAR LIMITA MAXIMĂ ESTE DE
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
iluminatul blînd care venea ca un fel de reflexie din pereți și tavan. Se uită iute, dar atent, de jur-împrejur și la început avu impresia că nu e nimeni în cameră. Asta îi produse o încordare, căci părea să-i sugereze că cei de acolo nu izbutiseră să-l rețină pe Neelan. Se prea putea chiar ca avertismentul așteptat să fi parvenit acolo și asta să fie o cursă întinsă lui. HEDROCK OFTĂ ȘI APOI SE DESTINSE. CĂCI DACĂ ERA O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
DE PARCĂ AR FI FOST DEPRINȘI SĂ SE CONCENTREZE PENTRU A DETECTA ORICE ÎNCERCARE DE ÎNȘELĂCIUNE ORI PĂCĂLEALĂ. HEDROCK CUNOȘTEA RASA ACEASTA DE OAMENI ȘI CONSIDERĂ CĂ NU E RECOMANDABIL SĂ ÎNCERCE SĂ-L SUPUNĂ PRESIUNILOR. TREBUIA SĂ MAI AȘTEPTE PÎNĂ SUGERA PĂRĂSIREA ATELIERELOR, MENȚIONÎND TOTUȘI NECESITATEA GRABEI. SE ÎNTOARSE CĂTRE FUNCȚIONAR: ― Sînt în joc probleme mari, așa că sper să nu-mi luați în nume de rău dacă încep să discut imediat cu comnul Neelan. Funcționarul vîrstnic zîmbi: ― Vă las singuri, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
numai la statul nostru. Prințul Del Curtin tăcu și ea îl privi din ce în ce mai hotărîtă. Îi vorbi cu seriozitate: ― Prințe, noi sîntem rude de sînge. În particular sîntem prieteni buni, dar am avut dispute violente asupra multor chestiuni. Totuși, acum ai sugerat că eu aș lăsa interesele mele particulare să-mi încalce răspunderile față de stat. Bineînțeles, întotdeauna am luat drept bună ideea că nu poți avea două personalități și că fiecare act al unui individ îi reflectă în oarecare măsură prejudecățile particulare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]