30,395 matches
-
păreau că doresc să-l audă vorbind. ― Domnilor, spuse Hedrock cu glasul lui răsunător, am să vă pun o singură întrebare: știe cineva din cei de fată unde mă aflam cînd am trecut prin scutul acela? Dacă nu, v-aș sugera să fiu pus imediat în libertate, pentru că magnificul Consiliu al Făuritorilor de Arme s-ar putea să sufere un șoc cumplit. SE AȘTERNU TĂCEREA. CONSILIERII SE UITARĂ UNUL LA ALTUL. \ DUPĂ PĂREREA MEA, SPUSE TÎNĂRUL ANCIL NARE, CU CÎT SE
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
NOASTRĂ FIREASCĂ ÎMPOTRIVA UNUI ASEMENEA ATAC ȘI CA ATARE TE-AI SIMȚIT ÎN SIGURANȚĂ URMĂRINDU-ȚI PROPRIILE DUMITALE SCOPURI, INDIFERENT CARE SÎNT ACESTEA. Hedrock spuse cu fermitate: \ NU AM CONTAT PE REGULA AVERSIUNII. COLEGII MEI ȘI CU MINE (MERITA SĂ SUGEREZE DIN NOU CĂ NU E SINGUR) AM OBSERVAT CU REGRET AROGANȚA CRESCÎNDĂ A CONSILIULUI, CREDINȚA SA DIN CE ÎN CE MAI PUTERNICĂ ÎN IMPUNITATEA DE CARE SE BUCURĂ, ÎN LIPSA TOTALĂ DE RĂSPUNDERE, CARE DECI I-AR FI PERMIS SĂ-ȘI CALCE FĂRĂ PRIMEJDIE ÎN
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
CAPTIV, DAR, LUCRU SURPRINZĂTOR, PRIMI IMEDIAT RĂSPUNSUL. PARCĂ PLUTEA CĂTRE EL DIN CERUL ACELA ÎNTUNECAT FĂRĂ NORI, UN RĂSPUNS PRECIS ȘI \ FERIT DE ORICE PATIMĂ: \ NU SÎNTEM CEEA CE PĂREM A FI (SUNĂ GÎNDUL PĂIANJENILOR). NEAMUL NOSTRU NU ESTE, AȘA CUM AI SUGERAT, UNA DINTRE REUȘITELE NATURII. PE ACEASTĂ NAVĂ SE AFLĂ DE FAPT RĂMĂȘIȚELE POPORULUI NOSTRU. TOȚI CEI DE AICI SÎNTEM NEMURITORI, CÎȘTIGĂTORII UNEI LUPTE PENTRU SUPREMAȚIE ȘI EXISTENȚĂ PE PLANETA NOASTRĂ. FIECARE DINTRE NOI ESTE FIINȚA SUPREMĂ ÎNTR-UN ANUMIT DOMENIU
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
POT ÎNTRERUPE DOMINAȚIA MINTALĂ, AȘA CĂ SINGURA LOR AMENINȚARE ÎMPOTRIVA MEA O POATE CONSTITUI FORȚA FIZICĂ. ― Dar cum îți explici capacitatea lor de a te trage înapoi pe barca de salvare, în pofida rezistenței pe care le-ai opus-o? \ POT DOAR SUGERA CĂ SISTEMUL NERVOS SE DEPRINDE GREU CU STABILIREA UNOR TIPARE. MĂ ÎNAPOIASEM DEJA PE BARCA DE SALVARE, ÎNAINTE CA METODA MEA DE ÎMPOTRIVIRE SĂ FI INTRAT ÎN FUNCȚIUNE. CÎND AM FĂCUT-O, AU RECUNOSCUT CE SE ÎNTÎMPLĂ ȘI M-AU
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
Pe lângă unitatea spirituală, adaug și una fonetică. În acest sens, poezia Uvedenrode o consider ca o extremală a producțiunii mele, scrisă sub obsesia unei clarități iraționale, deși la bază stă o experiență personală: aș putea zice: o poezie ocazională. Uvedenrode sugerează la început un Olimp translucid și germanic, apoi o evadare în vis, totul tratat rapsodic conform canoanelor poetice ce mi le-am trasat, cu acea sonoritate imanentă de care-ți vorbeam. Preferințe literare În poezie, prefer pe Ion Vinea, Al.
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
din reflexul lor în oglindă, adică în spirit. Poezia de esențe și de abstracții în creația căreia cultura și spiritul matematic al scriitorului au contribuit puternic. În expresia ei coeficientul personal joacă un rol principal; un cuvânt, o imagine îi sugerează altă imagine, după o asociație uneori strict personală și deci necontrolabilă; între poet și cititor se rup, astfel, multe din treptele ce ar trebui să-i unească; și, deși ceea ce pare arbitrar are o lege lăuntrică, totul rămâne într-un
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
cine o privește din acest unghi? Există oare în poezia lui Barbu imagini care să poată fi realizate auditiv sau vizual? Desigur, pe ici și colo se lămurește câte o armonie a naturii auzită cu preciziune. Astfel, când ni se sugerează acel cântec al creațiunii, deopotrivă cu foșnirea mătăsoasă a mărilor cu sare (Timbrul). Alteori sunt minunate spectacole ale ochiului, frăgezimi matinale sau tragedii crepusculare. ă...î Am nesocoti un aspect esențial al poeziei lui Barbu, dacă n-am ține seamă
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
și poem folcloric numai cât e necesar să se simtă delimitarea de "pastișul folcloric", pe care Barbu îl repudia vehement. Până la Joc secund "poetul" este fățiș dublat de un "antipoet", iar poezia se prezintă împreună cu dublul ei tocmai pentru a sugera mai ales că nu este ea. Penru a înțelege rostul acestei dublări, trebuie să meditezi, să cunoști, să locuiești în acest miraculos edificiu utopic, care este Ion Barbu. Nu numai pentru profan, dar mai ales pentru criticul literar, poezia lui
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
găsit, spun și eu ce se poate spune în momentele când micul idol își ia degetul de pe buze și nu mă interesează nici urnele funerare, nici ciocanele negre, nici falusurile de lut; dar, cum cele relatate până aici ar putea sugera o forță de solicitare specifică numai obiectelor străvechi, m-aș simți tentat să amintesc legăturile mele cu altele - de pildă, cu o pipă pierdută de două ori pe întinderea celor 700 de hectare ale mlaștinii și care, după câteva zile
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
de la Maria și tot de pe stradă. De obicei schimbam în treacăt două-trei vorbe. Era cu câțiva ani mai mare decât mine, dar asta nu contează. Scria și cronici, manevra concepte. Părea ceva mai elastic decât alții, atâta doar cât să sugereze că e mai descuiat decât maeștrii lui și că s-ar cuveni să le ia locul. Altminteri era mărunt, subțire, bine proporționat și al naibii de frumușel. Părea și cult, știa pe dinafară până și-un vers de-al meu, mi-l
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
Un criteriu asemănător mă îndemna, de pildă, să prefer subtextele magistrului Eckhart textelor lui Jacob Boehme sau, pe alt plan, să-mi placă lectura lui Raymond Roussel în timp ce Joyce mă făcea să vomit. (știu că aluziile acestea necesare ar putea sugera un sistem de referințe culthurale, dar eu încerc să exprim altceva.) Pe Agrippa îl întâlnisem de câteva ori în împrejurări și localități diferite (Călărași, Jibou, Câmpulung-Muscel, București), totdeauna sub înfățișarea aceluiași câine răpănos și negru, cu ochi lăcrimoși, extrem de expresivi
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
ca o cădere lipsită până și de spaime, un fel de saturație brutală și opacă, greu de exprimat. O uriașă renunțare, nu a mea, ci a Totalității. Ceva ca o memorie adânc îngropată în mine mai încerca zadarnic să-mi sugereze că poate n-o să dureze mult... Pe străzile târzii ale orașului văzuții și mai ales nevăzuții, cunoscuți sau necunoscuți, îmi dădeau târcoale, atrași de jalnica mea stare. și fiecare ținea să-mi trimită câte un semn, o vorbă sau măcar
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
De la un moment dat simți că se sufocă, ieși în curte, era o noapte cu cerul spuzit de stele care luminau tulburător. Cartierul lor era unul periferic. Se auzi trecând o căruță în lungul peisaj tomnatic al nopții. Ea îi sugeră gândul că suferința vieții sale este fără de sfârșit, că toată suferința lui nu este decât o repetare a ceva ce se întâmplă de-a lungul vremii, că dăinuirea suferinței va fi eternă. A doua zi dimneață Radu se trezi obosit
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
se asorta cu fularul, lipsindu-se de obișnuita lui tichie, purtând pe cap o frumoasă căciulă brumărie de sub care i se revărsa părul ondulat, de un castaniu străluctior, nuanțând culoarea rumenă a obrajilor. Tenul său, deși neted, dar nu suav sugera că este un om care trăia în mijlocul naturii, dealtmiteri profesia lui îl arunca în brațele ei. Intrat în casă, unde într-adevăr plutea acea atmosferă și vrajă specifică marii sărbători, cu un zâmbet naiv, el strânse mâna lui Andrei și
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
unde copilăria lor se mai păstra încă. Pe cerul, de un albastru intens, printre stele clipitoare luna, parcă mai strălucitoare ca de obicei își trimitea razele lungi spre copiii colindători mângâindu-i, iar spre adulți, lumină argintie, fermecătoare care le sugera că ea a fost martoră la nașterea mântuitorului ISUS, bucurându-se împreună cu ei de această Sfântă sărbătoare. Era o noapte plină de mister și mult farmec, tot sufletul slăvindu-l pe ISUS și mama lui, Maria. Cei mai bătrâni
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
se relevă din proprie inițiativă”, radical opus față de interpretarea arhitecturii gotice caracterizată prin linii verticale care se unesc și se armonizează în boltă. Credincioșii protestanți se înalță ei înșiși spre transcendentul din boltă. Arhitectura romanică caracterizată prin linii orizontale ce sugerează doar o aspirație către transcendent, credincioșii reușind cel mult să se găsească în pragul transcendentului, acesta dovedindu-se inaccesibil. Componenta sofianică a cultului ortodox se mai poate regăsi și în conceptul gnostic elaborat de Florenski a cărui filosofie introduce ipoteza
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Maria Asaftei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_947]
-
de pe spinarea marilor speranțe, / consiliez diavolul ca pe o bătrînă cămătăreasă... / Restiui și eu, În felul meu, așa cum spuneam, cerului / marea-i singurătate.» Un carnaval În infern ― iată un titlu bizar! și pavoazat, Într-o oarecare măsură, cu beteală oximoronică, sugerând pe de o parte Jocul/Hazardul (carnavalul), iar pe de alta Tragicul (infernul), titlu ce ne amintește de Rimbaud cu-al său Un anotimp În infern ― nu este un corpus poetic detaliat, ci un poem cap- coadă, secvenționat strategic, În
UN CARNAVAL ÎN INFERN (scene din viaţa și moartea poetului necunoscut) by Marian Constandache [Corola-publishinghouse/Imaginative/91597_a_107358]
-
aceste Însușiri, Barceló poseda o memorie de elefant și o pedanterie cu nimic mai prejos decît purtările și sonoritatea glasului, Însă dacă cineva se pricepea la cărți ciudate, el era acela. În acea după-amiază, după ce a Închis prăvălia, tata a sugerat să ne Îndreptăm spre cafeneaua Els Quatre Gats de pe strada Montsió, unde Barceló și fîrtații lui țineau un cenaclu bibliofil despre poeți blestemați, limbi moarte și capodopere lăsate În seama moliilor. Els Quatre Gats se găsea la o azvîrlitură de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
și vorbăria lui. — Nu uita, mîine, la Ateneu, a rostit solemn librarul. Dar adu cartea, sau adio Înțelegere. — De acord. Conversația s-a risipit Încetișor În murmurul celorlalți cenacliști, alunecînd spre discutarea unor documente găsite În pivnițele de la Escorial care sugerau posibilitatea ca don Miguel de Cervantes să nu fi fost altceva decît pseudonimul literar al unei păroase muieri toledane. Barceló, absent, nu a participat la bizantina dezbatere și s-a mărginit să mă observe de după monoclul său cu un zîmbet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
biscuiți cu scorțișoară de rămîi trăznit. Am mîncat amîndoi regește, devorînd tot ce ne punea la Îndemînă servitoarea. Eu ignoram protocolul acestor ocazii și nu știam prea bine cum să procedez. Clara, care părea Întotdeauna să-mi citească gîndurile, Îmi sugeră că, atunci cînd voi vrea, puteam să citesc Umbra vîntului și că, ya puestos, puteam Începe cu Începutul. În felul acesta, Încercînd a imita acele glasuri de la Radio Nacional ce recitau viniete de factură patriotică Îndată după ora de Angelus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
am zis eu. E numai Începutul. Mai apoi, lucrurile se complică. — Acum trebuie să pleci, nu-i așa? Întrebă Clara. — Mă tem că da. Nu că mi-aș dori, Însă... Dacă n-ai altceva de făcut, te poți Întoarce mîine, sugeră Clara. Însă n-aș vrea să abuzez de... — La ora șase? am propus eu. Spun fiindcă așa vom avea mai multă vreme. Acea Întîlnire din sala de muzică a apartamentului din Plaza Real a fost prima dintre numeroase altele de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
nu răspundea niciodată la aceste insinuări, Însă mie mi se păreau din ce În ce mai Înțelepte. Odată, la una din cinele noastre, care se preschimbaseră În lupte de tăceri și de priviri furate, am scos subiectul la interval. Credeam că, dacă i-l sugeram eu, aș fi Înlesnit lucrurile. Tata era un bărbat care arăta bine, avea o Înfățișare delicată și Îngrijită și, după cîte știam eu, mai multe femei din cartier Îl vedeau cu ochi buni. — Ție ți-a fost foarte ușor să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
tăcut, nemișcat, Învăluit În fumul albastru al acelei țigări ce părea să nu se stingă niciodată. Am observat că nu mirosea a tutun, ci a hîrtie arsă. HÎrtie bună, de carte. — Poate că tu ești cel care se Înșală acum, sugeră el. — Mă amenințați? — Probabil. Am Înghițit În sec. În pofida bravadei mele, individul acela băgase În mine groaza cea mai deplină. — Și aș putea afla de ce sînteți atît de interesat? — Asta e problema mea. — E și a mea, dacă dumneavoastră mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
față mă ardea. — Vă simțiți bine? Întrebă un glas din umbră. Era cerșetorul pe care refuzasem să-l ajut, cu cîteva clipe Înainte. Am Încuviințat, evitîndu-i privirea, rușinat. Am Început să umblu. — Așteptați puțin, măcar pînă se mai potolește ploaia, sugeră cerșetorul. Mă luă de braț și mă conduse pînă Într-un ungher de sub arcade unde avea o boccea și o geantă cu haine vechi și murdare. Am un pic de vin. Nu e rău. Beți o țîră. Vă va prinde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
mănunchi de chei care ar fi stîrnit invidia unui temnicer. Conjurînd vreo știință necunoscută, nimeri cheia pe care o căuta și o introduse Într-o Încuietoare protejată de o carcasă din sticlă umplută cu relee și cu roți dințate care sugera o cutie muzicală la scară industrială. La o rotire a Încheieturii, mecanismul țăcăni ca măruntaiele unui automat și văzui pîrghiile și suporturile lor alunecînd Într-un balet mecanic uimitor, pînă cînd blocară poarta cu un păienjeniș de bare din oțel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]