26,259 matches
-
se produc în contextul reprezentațiilor succesive, de unde regizorul este de acum încolo absent, tocmai el, cel care s-a aflat la originea punerii în scenă și care a condus-o până în faza definitivării ei. Ceea ce nu îi interzice totuși să „supravegheze” mai departe acel fapt viu care este spectacolul, să exercite, așadar, o „supraveghere de parcurs”. Este apanajul tuturor regizorilor și fiecare dintre ei, în funcție de identitatea proprie și de modul în care se raportează la teatru, își elaborează un protocol de
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
polul opus, Patrice Chéreau îmi mărturisea odată că i-ar fi imposibil să facă teatru dacă ar ști că „n-ar mai avea cum să intervină pentru a opri deteriorarea iremediabilă a unui spectacol”. Chéreau respinge scepticismul strehlerian și își supraveghează, punctual, punerile în scenă, pentru a stăvili sau a corecta „tendințele deviaționiste” de îndată ce le sesizează apariția. Supraveghere minimală, homeopatică. Regizorul privește, apreciază, cântărește și, la sfârșitul reprezentației, le înmânează actorilor „note” cuprinzând observațiile sale. El acționează ca un „informator” preocupat
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
fie exercitată aici cu o mai mare perseverență. Ea vizează evitarea efectelor rutinei, a capcanelor succesului comic, a relaxării ritmului, rămânând în intimitatea dialogului dintre spectacol și spectatori după o serie de turnee și de reluări. Regizorul sau asistenții săi „supraveghează” tocmai pentru ca spectacolul să nu se abată excesiv de la proiectul inițial și, uneori, reușesc să integreze descoperirile prilejuite de contactul lor cu sala. Orice reprezentație reclamă o supraveghere care, dincolo de diversitatea protocoalelor personale, e dovada dorinței de a evita degradarea
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
de contactul lor cu sala. Orice reprezentație reclamă o supraveghere care, dincolo de diversitatea protocoalelor personale, e dovada dorinței de a evita degradarea acesteia. Chiar și într-o astfel de practică a supravegherii recunoaștem cu ușurință o serioasă preocupare securitară. Regizorul supraveghează atâta vreme cât se simte util. Aceasta este motivația sa. Acesta este optimismul său, un optimism respins de Strehler și, pe urmele lui, de Grüber, regizori sceptici, regizori care refuză să mai aibă de-a face cu spectacolul după ce au pus punct
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
de Strehler și, pe urmele lui, de Grüber, regizori sceptici, regizori care refuză să mai aibă de-a face cu spectacolul după ce au pus punct repetițiilor, redându-i - precum Prospero lui Ariel - libertatea, oferită ca o recompensă pentru serviciile aduse. Supraveghezi din iubire ori de teamă, te retragi acceptându-ți excluderea și dorind să-i acorzi spectacolului tău respectul datorat vârstei adulte. „Stai liniștit, Peter, jucăm mai bine când nu ești tu de față”, i-a spus într-o zi un
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
datorat vârstei adulte. „Stai liniștit, Peter, jucăm mai bine când nu ești tu de față”, i-a spus într-o zi un actor lui Brook. Maturizarea în absența oricărei supravegheri - iată provocarea lansată actorilor care, totuși, cer deseori să fie supravegheați: supravegherea este garanția interesului pe care regizorul continuă să li-l poarte. Multă vreme s-a considerat, în spiritul secolului al XIX-lea, că statutul de artă e confirmat de natura imuabilă a operelor. Chestiunea îl obseda pe Craig, care
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
de control și de verificare. Aici, unde nici o posibilitate de abatere nu este permisă, supravegherea efectuată de către regizor își pierde complet necesitatea. Tadeusz Kantor, familiarizat cu artele plastice (ca și Wilson, de altfel), rămâne pe platoul de joc pentru a supraveghea dezvoltarea ordonată a spectacolului, ținându-l cu strășnicie în frâu. El se constituie într-o prezență de o natură aparte, superioară și străină, dar întotdeauna gata să intervină dacă e cazul. Kantor zămislește o lume căreia îi asigură o evoluție
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
când se retrage. Funcțiile lui sunt multiple, motivele prezenței sale numeroase. El nu încetează să se prezinte în postură de creator, să-și asume această lume pe care a plămădit-o și al cărei stăpân tiranic înțelege să rămână permanent. Supraveghind, regizorul evită orice modificare a obiectului teatral, putându-se astfel afirma, așa cum visa Craig, ca un artist deplin. În aceste condiții, opera lui veșnic vie nu e pândită de nici o deviere. Mai puțin explicită, desigur, dar exercitată tot de către regizor
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
-i scapă nici o clipă de neatenție a acestuia, căci el ascultă tăcerea și captează semnalele secrete ale sălii, convins - ca și alți regizori, de altfel - că nu se poate mulțumi cu unicul indiciu al aplauzelor. Spectatorii, la rândul lor, trebuie supravegheați pentru a observa, în detaliu, raportul pe care spectacolul reușește să-l instituie și pentru a identifica „burțile” care duc la pierderi de energie și la slăbirea legăturilor cu publicul, cu alte cuvinte, pentru a surprinde reacțiile sălii în momentele
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
regia a încercat să se afirme cu mai multă tărie. Oglinzile au fost primele la care s-a apelat. În lojile publicului din sălile à l’italienne fusese și până atunci agățată câte o oglinjoară care le permitea ocupanților să supravegheze mișcările, foielile și intrigile puse la cale în lojile vecine. Oglinda era numită, așa cum am mai spus, „spionul”. Resursele oglinzilor au fost, așadar, exploatate la început de către sala de spectacol. Mai târziu, le-a folosit și scena; aici au apărut
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
intimitatea este imposibilă și că supravegherea nu încetează nici o clipă în lumea piesei lui Cehov, el imaginează o casă japoneză cu pereți glisanți de hârtie: nimeni nu e aici la adăpost, totul se află, totul se știe. Și fiecare personaj supraveghează, uneori chiar fără voia lui... Finalul - precum odinioară în apartamentele din țările comuniste unde se trăia „la comun” - nu poate fi decât promiscuu. Arhaism și noi tehnologiitc "Arhaism și noi tehnologii" Tehnicile de supraveghere au cunoscut o dezvoltare vertiginoasă, iar
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
prea bine că supravegherea nu se face niciodată gratis, axiomă confirmată, cu câteva rare excepții, de către majoritatea agenților, fie ei „deturnați” sau nu. Informațiile costă, fapt remarcat deja de la Molière și până la Goldoni, în piesele cărora servitorii sunt invitați să „supravegheze” în schimbul unei recompense achitate în ludovici de aur. În supraveghere nimic nu este gratuit, iar serviciile, cerute și făcute, presupun de fiecare dată o răsplată. În mod excepțional, Lubin - ca un alt Arlecchino, dar mai puțin abil - se află în
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
deasupra căreia, dacă-și lipea pur și simplu urechea de stâncă, putea să audă ce vorbeau pușcăriașii. Despotul instalase un dispozitiv de supraveghere clădit pe baze naturale, profitând de forma de relief și de capacitățile ei de rezonanță. Astăzi, sateliții supraveghează planeta, iar camerele de luat vederi invadează lumea. Dar regizorii sunt încă liberi să aleagă și, prin soluțiile adoptate în privința supravegherii, să-și definească propria lor relație și pe cea a teatrului cu timpul. Răspunsul la aceste întrebări implică o
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
Referințe bibliografice" Lucrări de referință ASH, Timothy Garton: The File, A Personal History, Harper Collins, 1997; în versiunea românească: Dosarul meu de securitate, București, Humanitas, 1999. BAUMAN, Zygmunt: Liquid Modernity, Cambridge, Polity Press, 2000. BLAGA, Dorli și BĂLU, Ion: Blaga supravegheat de Securitate, Cluj-Napoca, Biblioteca Apostrof, 1999. BORIE, Monique: Le Fantôme ou le théâtre qui doute, Arles, Actes Sud, 1997; în versiunea românească: Iași, Polirom, 2007. BRUNE, François: Sous le soleil de Big Brother, Paris, L’Harmattan, 2000. CESEREANU, Ruxandra: Panopticon
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
vizual, datorită căreia partea stângă în raport cu cea dreaptă par de pondere inegală. Partea stângă este înzestrată cu o greutate specială și are funcția unui centru puternic cu care privitorul tinde să se identifice. Ea îi asigură o poziție din care supraveghează restul compoziției, deși se află față în față cu mijlocul pânzei. Partea stângă constituie totodată un pivot, în care ponderea este tolerată mai lesne - tot astfel după cum ponderea fizică măsurată pe două registre axiale pare mai puțin mare în apropierea
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
100 de metri de bloc, ca să nu fiu sfâșiată; nu-mi dau seama de unde știa că eu gătisem tocana... Mi-au explicat anchetatorii mai târziu că avea fler, era o cățea polițistă sub acoperire. Fusese infiltrată în bloc ca să-i supravegheze pe traficanți... - mâncărurile arse pot fi aruncate la fel ca mâncărurile cu gust groaznic; recipientul în care ați gătit ajunge tot la coșul de gunoi; de la caz la caz, lingura cu care ați amestecat mâncarea poate fi salvată; - friptura arsă
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
criză înainte chiar ca aceasta să se declanșeze... Mă întorc un pic la cârciuma italianului, denumită pretențios trattoria, pentru că evenimentul organizat acolo în cinstea gospodinei din mine a fost teribil de reușit. Bucătarii au muncit ca niște eroi, i-am supravegheat personal, iar ospătarii au fost de milioane: au strâns laolaltă toate mesele ca să organizăm un fel de cook-walk, pe care l-au umplut apoi cu sute de farfurii pline cu bunătăți. Aici a început recitalul meu de gospodină: le-am
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
idei sau tentative de suicid trebuie să beneficieze de o atenție cu totul deosebită. Riscul vital la acestea este major. Cei care au comis o tentativă de suicid, vor fi tentați ca să repete. Este absolut necesar ca aceștia să fie supravegheați În special prin măsuri de igienă mintală, psihomorale, sociofamiliale etc. Să Încercăm În continuare să sistematizăm tipurile de situații de dificultate, așa cum rezultă ele din cele prezentate și analizate mai sus. 2. Tipurile de situații de dificultate Înțelegem, În Psihologia
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
prin obligația de a presta o muncă pentru care, în mod obișnuit, ceilalți membri ai societății sunt remunerați. Deși liber (restrângerea libertății este minimă), individul rămâne în ochii societății o persoană potențial periculoasă; pe toată perioada executării pedepsei, el este supravegheat de un întreg sistem, coordonat de judecătorul delegat pentru executarea pedepselor (funcționari ai administrației publice locale, ai instituțiilor publice, membri ai asociațiilor și fundațiilor). Nerespectarea obligațiilor determină aplicarea unei pedepse privative de libertate. Caracteristica acestei forme de pedeapsă constă în
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
implicit locuitorii (un consilier, pare-mi se, N. Țintă, rudă cu poetul, a adăugat: chiriașii și servitorii - n. m.) sînt datori a ține întotdeauna în stare bună, higienică și curată toate imobilele...” 7) La Schapira: „Hotelurile din oraș vor fi supravegheate în fiece săptămînă din punctul de vedere al higienei, - de către autoritățile sanitare ale orașului. Același lucru în ce privește cîrciumele, cafenelele, restaurantele, berăriile, cofetăriile”. Doctorul cerea și introducerea unor „reglementări” referitoare la prostituție, care exista legal („cu condicuță”), dar și clandestin, în
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
ceva mai tîrzie, că "lua bani din toate părțile, umbla agitat ziua noaptea, cheltuia, iar împrumuta bani, dar de plecat acasă nu putea. Avea groază"250. Maiorescu a pus cîțiva prieteni să-l înso țească de aproape și să-l supravegheze. În jurnalul de duminică 26 iunie, Maiorescu însemna, ca într-o așteptare: "La ora 4 dimineața, înainte de răsăritul soarelui, 15°R. Eminescu e vorba să plece astăzi la Botoșani, ieri însă era moleșit și mult mai liniștit"251. În zorii
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
compara constant în sinea ei. Ipohondria lui Yourcenar cerea izolare geografică. Este mult mai ușor să te îngrijești și astfel să te bucuri de protecția psihică pe care ți-o oferă ipohondria când ești departe de lumea dezlănțuită unde ești supravegheat. Cu toate acestea, Marguerite și Grace erau mai puțin retrase decât păreau. Marguerite avea nevoie de singurătate pentru a scrie, dar situația ei financiară era cel puțin la fel de gravă: ea și Grace trăiau de azi pe mâine la Mount Desert
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
Manguel și, după moartea lui Yourcenar, Marie Louise Archer așteptând în culise. Nu a scris nimic original în engleză, atât de pătimaș i-a fost devotamentul față de limba ei maternă, în care a crezut că sălășluiau adevăratele ei talente. Dar supraveghea cu vigilență asigurarea rapidă a traducerilor în engleză, fiind conștientă că reputația ei va putea fi astfel construită într-o lume preponderent anglofonă. Se străduia să atingă perfecțiunea cu traducătorii ei, comentând fiecare detaliu și nuanță. Dar interpre(ările traducătorilor
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
rapid interpretate de către erotoman ca o dovadă a existenței unor semne certe de „dragoste” la adresa sa. În consecință, el se prinde tot mai mult în acest joc: scrie scrisori de dragoste, intersectează drumurile iubitei (sau ale iubitului), o/sau îl supraveghează, o/sau îl urmărește, sau face scandaluri publice când se simte frustrat. Uneori pot apărea chiar reacții de tip agresiv, care vizează înlăturarea violentă a presupusului rival. Se apreciază că „delirul erotoman” apare mai frecvent la femei, comparativ cu bărbații
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
urmând ca verificarea faptului, prin dovezi sigure, să pună capăt acestei întrebări chinuitoare. Pentru a obține aceste certitudini liniștitoare, Gheorghidiu urzește un plan, revelator pentru intensitatea zbuciumului interior: „La ora zece mă voi ascunde pe o uliță vecină, de unde pot supraveghea intrarea și ieșirea din casă. Dacă ea pleacă de-acasă, o voi urmări pînă la locuința lui. Dacă vine el la ea, voi bate întâi, iar dacă nu mi se deschide imediat, voi sparge ușa și pe urmă ce va
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]